هدایت شده از اندیشکده مطالعات یهود
💠💠 رابطین خوب آمریکا (4)
✡ ارتش سرّی روشنفکران (قسمت دوم)
🌐 جاسوسان در تهران (2)
1⃣ #روزنامه_کیهان از ابتدای دهه‌ی 1370 «زنگ خطر» را به صدا درآورده بود و هفته‌نامه کیهان هوایی نیز روز 21 تیرماه و یک هفته پس از سفر محرمانه‌ی سروش به آلمان، گزارشی مفصل از اهداف و انگیزه‌های آن چاپ کرد.
2⃣ طبیعتاً افشای یک جلسه محرمانه که با ترتیبات امنیتی منحصر به فرد برنامه‌ریزی و برگزار شده است، سیستم اطلاعاتی کشور را حساس می‌کرد و سروش را در موقعیت یک #سوژه_امنیتی قرار می‌داد.
3⃣ از این‌رو چند اقدام سلسله‌وار برای سرپوش گذاشتن روی ماجرای «رسوایی امنیتی سروش» انجام شد:
4⃣ اتفاق اول به فاصله‌ی کوتاهی رخ داد و روز 3 مرداد 1374 انتشار «نامه‌ی سرگشاده 107 نویسنده، روشنفکر و سیاستمدار» به رئیس جمهور در حمایت از سروش بستر تازه‌ای را برای تحلیل ابعاد دیگر ماجرا به وجود آورد.
5⃣ نقش چهره‌های برجسته‌ی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در تهیه و نشر این نامه‌ی سرگشاده نقشی برجسته به چشم می‌آمد؛ خصوصاً با حضور بهزاد نبوی، محسن آرمین، مصطفی تاج‌زاده، هاشم آغاجری و مهمتر از آنان کسی که کنار سروش می‌توانست یک حلقه‌ی سیاسی بسازد: #سعید_حجاریان که روزگاری با #سعید_امامی (معروف به سعید اسلامی، عنصربرجسته‌ی امنیتی) در وزارت اطلاعات همکاری داشت و با اسم مستعار جهانگیر صالح‌پور در #ماهنامه_کیان می‌نوشت.
6⃣ غیر از امضاء مدیران مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری مثل محسن کدیور و عباس عبدی، این نامه امضاء یک سیاستمدار مرموز دولت هاشمی رفسنجانی یعنی #محمدتقی_بانکی (رئیس شرکت ملی فولاد ایران) را پای خود داشت. فقط یک سال بعد بسیاری از این افراد در ستاد انتخاباتی معروف به «به آفرین» برای حمایت از کاندیداتوری #سیدمحمد_خاتمی گردهم آمدند.
7⃣ امضاءکنندگان نامه‌ی «107 نفر» به رئیس جمهور از محدودیت‌های #عبدالکریم_سروش برای سخنرانی در دانشگاه‌های کشور شکایت کردند و #هاشمی_رفسنجانی نیز در حاشیه نامه خطاب به سیدمصطفی میرسلیم (وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی) دستور داد: «بازرسی شورای عالی انقلاب فرهنگی سریعاً پیگیری کند.»
8⃣ فردای انتشار نامه سرگشاده به رئیس جمهور، #حسین_شریعتمداری با انتشار یادداشتی در کیهان نوشت این نامه برای سرپوش گذاشتن روی رسوایی امنیتی سروش است:
✍ اگر موضوع سخنرانی آقای سروش مباحث «علمی» بوده است، چرا درخواست «جلسه سرّی» و «محرمانه» کردهاند؟! مگر مطالب علمی را درگوشی و سرّی مطرح می‌کنند؟! بالاخره بعد از افشای این ماجرا -که هرگز احتمال آن را نمی‌دادند- و بعد از روبه‌روشدن با سوالات فراوانی که درباره این اقدام مشکوک مطرح شده بود، آقایان به فکر چاره افتاده و برای آنکه این «ماجرای رسواکننده» را تحت‌الشعاع قرار دهند، با «دستپاچگی» اعلامیه (نامه) فوق‌الذکر را تهیه و پخش کردهاند تا به زعم خود «علاج واقعه» را قبل از وقوع کرده باشند!!
9⃣ سرانجام وزارت امور خارجه آلمان وادار گشت تا با صدور بیانیه‌ای درباره‌ی این جلسه جنجالی توضیح بدهد. بیانیه صریحاً تأیید کرد که سفر عبدالکریم سروش به دعوت رسمی #دولت_آلمان و برای #رایزنی [!!] مقامات وزارت خارجه این کشور با این شخصیت ایرانی انجام شده است.
🔟 و این‌گونه بود که جناح سیاسی حامی #عبدالکریم_سروش با رسوایی نابه‌هنگامی مواجه شدند؛ نه یک رسوایی سیاسی ساده، یک رسوایی سیاسی امنیتی که بلافاصله معنای #جاسوسی_آکادمیک را به ذهن تحلیلگران زبده اطلاعاتی متبادر می‌ساخت.
🔹 ادامه دارد...
📚 پیام فضلی‌نژاد ، ارتش سری روشنفکران ، تهران: شرکت انتشارات کیهان.
📖 متن کامل مقاله به همراه منابع:
👉 http://yon.ir/artseri2
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
🔸 هشتگ اصلی: #ارتش_سری_روشنفکران
✡ سلیبریتی یا جاسوس؟ مسأله این است!
2⃣ برپایهٔ سندی سرّی که توسط مؤسسه تحقیقات امنیتی #رند (وابسته به پنتاگون) انتشار عمومی یافت، #جرج_اورول جاسوس #اینتلیجنس_سرویس و عضو ارشد دپارتمان پژوهش‌های اطلاعاتی (IRD) این سازمان بوده است. این سند با طبقه‌بندی «فوق سرّی» در آرشیو سرویس MI6 بایگانی شد و گزارشی از پیشرفت یک عملیات #جاسوسی_آکادمیک با اسم رمز «عملیات ارشاد واقعی در سراسر جهان» بود که سال ١٩۴٨ کلید خورد تا به #شبکه‌سازی از هنرمندان، روشنفکران، رهبران مذهبی، سران اتحادیه‌های صنفی، متفکران و روزنامه‌نگاران بپردازد و پای آنان را به عرصهٔ #جنگ_جاسوسان (تعبیر سرویس انگلستان از جنگ سرد) بکشاند. جرج اورول و مدیران آژانس BBC از نخستین کارگزاران این پروژهٔ پیچیده و چندجانبه به‌شمار می‌رفتند. اورول امتیاز آثارش را به دپارتمان پژوهش‌های اطلاعاتی (IRD) فروخت، MI6 به‌سرعت آن‌ها را توسط مترجمان خود به ١٨ زبان دنیا ترجمه کرد و سپس CIA امتیاز نسخهٔ سینمایی دو کتاب او را خرید.
✡ نویسنده یا جاسوس؟ مسأله این است!
3⃣ گفته‌اند ذهن #جرج_اورول در سه کتاب «کاتالونیا»، «قلعه حیوانات» و «١٩٨۴» مجسّم است. او در این رمان‌ها از زاویهٔ دید یک شخصیت «آزادی‌خواه» به رژیم‌های ضدلیبرال می‌تاخت و با پیروی از باطن تفکر #سرمایه‌داری، هرگونه #انقلابی‌گری را محکوم به شکست می‌دانست و نتیجهٔ هر شکل از #آرمان‌خواهی و «آرمانشهرگرایی» را نیز رفتن به سوی #توتالیتاریسم و ظهور «حکومت وحشتِ مطلق» می‌نامید. این استراتژی تبلیغاتی را همهٔ #جاسوسان_آکادمیک غرب دنبال می‌کردند.
@jonbeshsaybery