در مسیر بندگی 705
اولاد علی شافــع یوم عرصاتند
داراي مقامات رفيـــعُ الدرجاتند
در روز قيامت همـه اسباب نجاتند
اي واي بر آن كس كه به اين دَرّه در افتاد
با آل علـــي هـــــر که در افتـاد، ور افتاد
امام رضا عليه السلام: مَن كانَ يَومُ عاشوراءَ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائهِ ، يَجعَلِ اللّه ُ عزَّ و جلَّ يَومَ القِيامَةِ يَومَ فَرَحِهِ و سُرورِهِ
هر كه روز عاشورا روز سوگوارى و اندوه و گريه اش باشد، خداوند عزّ و جلّ روز قيامت را روز شادى و سرور او قرار دهد.
(علل الشرائع : 227/2)
(شاعر:سید اشرف الدین قزوینی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 706
پس از حسین، چه بر تو گذشت وارث درد
به خون نشستی و در خون، شناوری كردی
پس از حسین، تو بودی كه شرح عصمت را
كه روز واقعه، را یاد آوری كردی
به روی نیزه، سر آفتاب را دیدی
ولی شكست نخوردی و سروری كردی
حسینِ دیگری آن جا پس از حسین شكفت
تو با حسین پس از او، برابری كردی
چه زخم‌‌ها كه نزد خطبه‌ات به خفاشان
زبان گشودی و روشن، سخنوری كردی
زبان نبود، خودِ ذوالفقار مولا بود
سخن درست بگویم، تو حیدری كردی
قال الإمام زين العابدين عليه السلام:
إنَّ عَمَّتي زَينَبَ مَعَ تِلكَ المَصائبَ و المِحَنِ النّازِلَةِ بِها في طَرِيقِنا إلَى الشّامِ ما تَرَكَتْ [تَهَجُّدَها] لِلَيلَةٍ ؛
امام سجاد علیه السلام می فرمایند:
عمّه ام ، زينب ، با وجود همه مصيبت ها و رنج هايى كه در مسيرمان به سوى شام به او روى آورد ، حتّى يك شب اقامه نماز شب را فرو نگذاشت .
(مجموعه وفیات الائمه؛ ص 441)
(شاعر:مرتضی امیری اسفندقه)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 707
گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزد
از تو دم می زنم اما قلمم می لرزد
هیبت نام تو یک عمر تکانم داده ست
رسم مردانگی ات راه نشانم داده ست
پی نبردیم به یکتایی نامت زینب
کار ما نیست شناسایی نامت زینب
چه بگویم؟! به خدا از تو سرودن سخت است
هم علی بودن و هم فاطمه بودن سخت است
بخشی از خطبه حضرت زینب علیها السّلام در شام
فَكِدْ كَيْدَكَ، وَ اسْعَ سَعْيَكَ، وَ ناصِبْ جُهْدَكَ، فَوَاللهِ لا تَمْحُو ذِكْرَنا، وَ لا تُمِيتُ وَحْيَنا، وَ لا تُدْرِكُ أَمَدَنا، وَ لا تَرْحَضُ عَنْكَ عارَها، وَ هَلْ رَأيُكَ إِلاّ فَنَدٌ، وَ أَيّامُكَ إِلاّ عَدَدٌ، وَ جَمْعُكَ إِلاّ بَدَدٌ؟ يَوْمَ يُنادِي الْمُنادِي: أَلا لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظّالِمِينَ.
يزيد! هر كيد و مكر كه داري بكن، هر كوشش كه خواهي بنماي، هر جهد كه داري به كار گير،به خدا سوگند هرگز نتواني نام و ياد ما را محو كني، وحي ما را نتواني از بين ببري، به نهايت ما نتواني رسيد، هرگز ننگ اين ستم را از خود نتواني زدود، راي توست و روزهاي قدرت تو اندك و جمعيت تو رو به پراكندگي است،در روزي كه منادي حق ندا كند كه لعنت خدا بر ستمكاران باد.
(شاعر:حمید رضا برقعی)
@ostad_aali
نگاه حسینی.mp3
3.49M
در مسیر بندگی 708
#محرم
#امام_حسین_علیه_السلام
#امام_زمان_عجل_الله_تعالی_فرجه
#بخش (1-7)
#قرآن
@ostad_aali
در مسیر بندگی 709
دلا تا کی درین زندان فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی
نظرگاه الاهی را یکی بستان کن از عشقی
که در وی رنگ و بوی گل ز خون دوستان بینی
که دولتیاری آن نبود که بر گل بوستان سازی
که دولتیاری آن باشد که در دل بوستان بینی
امیرالمومنین علی علیه السلام:
الْمُؤْمِنُ كَالْجَبَلِ الرّاسِخِ لا تُحَرِّكُهُ الْعَواصِفُ
مؤمن همچون کوه، استوار و پابرجاست و بادهای تند او را تکان نمی‌دهند.
(بحارالانوار، مجلسى، جلد39، صفحه351)
(شاعر: سنائی)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 710
ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
غم دنیی دنی چند خوری باده بخور
حیف باشد دل دانا که مشوش باشد
حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
إنَّ أولياءَ اللّه ِ هُمُ الَّذينَ نَظَروا إلى باطِنِ الدُّنيا إذا نَظَرَ النّاسُ إلى ظاهِرِها ، وَاشتَغَلوا بِآجِلِها إذَا اشتَغَلَ النّاسُ بِعاجِلِها ، فَأَماتوا مِنها ما خَشوا أن يُميتَهُم ، وتَرَكوا مِنها ما عَلِموا أنّهُ سَيَترُكُهُم ، ورَأَوُا استِكثارَ غَيرِهِم مِنهَا استِقلالاً ، ودَرَكَهُم لَها فَوتا ، أعداءُ ما سالَمَ النّاسُ ، وسِلمُ ما عادَى النّاسُ ، بِهِم عُلِمَ الكِتابُ وبِهِ عَلِموا ، وبِهِم قامَ الكِتابُ وبِهِ قاموا ، لا يَرَونَ مَرجُوّا فَوقَ ما يَرجونَ ، ولا مَخوفا فَوقَ ما يَخافونَ .
اولياى خدا كسانى هستند كه به باطن دنيا نگريستند ، آن گاه كه مردم ظاهر آن را ديدند، و به آينده دنيا پرداختند ، آن گاه كه مردم به اكنونِ آن سرگرم شدند. از اين رو، از دنيا آنچه را كه ترسيدند آنان را بميراند ، ميراندند، و آنچه را كه دانستند به زودى تركشان خواهد كرد ، ترك گفتند، و آنچه را ديگران بسيار ارزشمند شمردند ، اندك و بى ارزش شمردند، و دستيابى شان به دنيا را از دست دادن آخرت دانستند . با آنچه مردمْ آشتى كردند ، دشمنى ورزيدند، و با آنچه مردمْ دشمنى كردند ، آشتى نمودند . قرآن ، به واسطه آنان دانسته شده است و آنان ، به قرآنْ دانايند . قرآن به وسيله آنان برپاست و آنان به قرآن برپايند. بالاتر از آنچه بدان اميد دارند ، چيزى را شايسته اميدوارى نمى بينند، و بالاتر از آنچه از آن مى ترسند ، چيزى را سزاوار ترس نمى دانند.
(نهج البلاغة :الحكمة 432)
(شاعر:حافظ)
@ostad_aali
در مسیر بندگی 711
ای دل اندربند زلفش از پریشانی منال
مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش
تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
قرآن کریم سوره مبارکه کهف:
وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا(80) فَأَرَدْنَا أَن يُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيْرًا مِّنْهُ زَكَاةً وَأَقْرَبَ رُحْمًا(81)
ﻭ ﺍﻣﺎ [ ﺁﻥ ] ﻧﻮﺟﻮﺍﻥ [ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻛُﺸﺘﻢ ] ، ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻣﺆﻣﻦ ﺑﻮﺩﻧﺪ ، ﭘﺲ ﺗﺮﺳﻴﺪم ﻛﻪ ﺁﻥ ﺩﻭ ﺭﺍ [ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ] ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﻭ ﻛﻔﺮ ﺑﻜﺸﺎﻧﺪ.(٨٠) ﭘﺲ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﻢ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﭘﺎﻙ ﺗﺮ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻮﺽ ﺩﻫﺪ.(٨١)
(شاعر: حافظ)
@ostad_aali