🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت دهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت یازدهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت دوازدهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت سیزدهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت چهاردهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت پانزدهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت شانزدهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت هفدهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴 سلسله مباحث #مظلومیت_علم 🎥 پاسخی بر عبارات #تقطیع_شده و برداشت های غلط از متون منسوب به مرحوم آیت الله العظمی #میرزا_مهدی_اصفهانی " رضوان الله تعالی علیه " از سوی #مجله_سمات 🔸استاد معظم حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ #محمد_بیابانی_اسکویی " حفظه الله تعالی " ( قسمت هجدهم ) کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴مظلومیت علم بخش 1 در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا: ثم اذا كان الغير ممن له الراي والبداء والايجاب يكون حيث ذات المجعولات بهذا الغير مجعولة بالذات ‏عند رايه وبدائه وايجابه بلاجعل ولافعل ولاتاثير ولاغيرها... ‏ اما مستشکل عبارت را اینگونه آورده است: ‏ ‏"يكون حيث ذات المجعولات بهذا الغير مجعولة بالذات بلاجعل ولافعل ولاتاثير ولاغيرها" ‏ و براساس این عبارت تقطیع شده هم ایراد اشکال نموده ومیفرماید:‏ مرحوم ميرزا ميخواهد بگويد مخلوقات به فعل وجعل وايجاد خدا خلق نشده اند واين همان وحدت وجود عرفاست. ‏ توضیح:‏ الف: مستشكل چون بنا داشته تا اثبات نماید كه مرحوم ميرزای اصفهانی منكر فعل وخلق وايجاد لامن شيء است، عبارت ‌‏" ثم اذا كان الغير ممن له الراي والبداء والايجاب" و سپس عبارت "عند رايه وبدائه وايجابه" را حذف نموده تا به مقصود خود ‏دست یابد. زيرا اگر عبارات فوق را حذف نمیکرد، مشخص ميشد كه مرحوم ميرزا خلقت را به مشيت واراده ميدانند. ‏ ب) دقيقا چند سطر قبل مرحوم ميرزا معناي فعل وجعل نزد فلاسفه وعرفاء را مطرح ميكنند ودر اين عبارات درصدد اثبات اين ‏هستند كه خلقت خداوند متعال به رأي واراده ومشيت است، نه به فعل وجعلي كه فلاسفه وعرفاء ميگويند.‏ واینک عبارات قبل:‏ ذهب اعاظم الفلاسفه الي ان قالوا قدرته تعالي عبارة عن فعلية التاثير وان الجعل والفعل منه تعالي هو الوجود الذي من لوازم ذاته وانه ‏ازلي لامتناع تخلف العلة التامة عن معلولها وذهب فحول العرفاء واكابرهم الي ان فعله تعالي هو التطور والتشان والتجلي بنفس ذاته ‏القدوس . ‏ پس مرحوم ميرزا خلقت را به تكوين وايجاد و رأي واراده ميدانند، اما نه به فعل وجعل موهوم نزد فلاسفه ( الوجود الذي من لوازم ‏ذاته) ونه به فعل وجعل موهوم نزد عرفاء ( التطور والتشان والتجلي )‏ وهمچنین در جایی دیگر میفرمایند:‏ فیکون الغیر الذی به الکون والتحقق حیث ذاته الجاعلیة بلا جعل ولا فعل ولا تاثیر ولا رشح ولا فیضان ولا تطور ولا تشأن ولا ‏مجعولیة وجود ولا ماهیة ولا غیر ذلک مما توهموه. آری، قید "مما توهموه" مهم است.‏ یعنی خلقت خدا به جعلی که فلاسفه توهم کرده اند نیست، به تطوّری که عرفا توهم کرده اند نیست، وقس علی هذا در فعل و تاثیر ‏و . . . .‏ ج) علاوه براين عبارت محل بحث ــ كه تصريح میکند خلقت، به رأي وخواست خداوند است ــ عبارات بسياري در معارف القران ‏وديگر اثار مرحوم ميرزا موجود میباشد كه نص بر این مطلب است. ‏ از باب نمونه : صرح بان الخالق اللطيف الجليل خلق وصنع لا من شيء وظاهر ان هذا عين المخالفة للمعارف البشرية فانهم يقولون ‏بانه تعالي هو المتعين بنفس ذاته وخلقة الاشياء عين تعينه تعالي. 📚معارف ج٢ ص٥٩٤‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴مظلومیت علم بخش 2 در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی آنچه مسلم است در مقاله مجله سمات ــ که توسط مستشکل تنظیم گردیده ــ عبارات مرحوم میرزا تقطیع شده و حاوی بحث ‏امکان نمیباشد.‏ به نظر میرسد انگیزه اصلی این تقطیع، عدم تلقی معنای صحیح عبارت مرحوم میرزا باشد بر همگان واضح است که ایراد اشکال، متوقف بر فهم صحیح کلام گوینده است، لذا اشکالی که بر اساس فهم شخصی ایراد گردد، ‏ارزش علمی نداشته و زبان طعن مخالفین را میگشاید.‏ ‏*** اصطلاح امكان در فلسفه الف ) امكان ماهوي: اين امكان وصف ماهيت است (ماهیت ممکنه) ودر تعریف ماهیت هم گفته اند:‏ الماهیة من حيث هي ليست الا هي، لاموجودةً ولا معدومةً. ‏ ومنظور از امكان، لا اقتضائیت ماهیت نسبت به وجود وعدم میباشد. به عبارت دیگر ماهیت ممکنه، نسبت به وجود وعدم حالت ‏تساوی دارد. ‏ ماهیت ممکنه برای اینکه موجود شود، احتیاج به علتی دارد تا او را از حالت تساوی خارج کرده و وجود داشتن را برایش ‏ضروری کند وآن را واجب الوجود بالغیر نماید.‏ ماهيت دارای حيثيت نفسی است و از حيث ذاتش مخلوق ومحتاج نيست، لذا الماهية من حيث هي لا مخلوقة ولا خالقة، ‏ لا مجعولة ولا جاعلة. ‏ وفقط در موجود شدن نیاز به غير دارد ولی از حيث ذاتش ديگر نيازي ندارد. ‏ ب) امكان فقری: اين اصطلاح در ظرف پذيرش اصالت الوجود واعتباريت ماهيت واينكه ماهيات اعدام هستند مطرح ميشود، ‏ومنظور از آن اين است كه احتياج ونياز حيث ذات وجود باشد وديگر معنای آن تساوی طرفی الوجود والعدم نيست، زيرا حقيقت ‏اشياء وجود است وخود وجود تساوی وجود وعدم برايش بی معناست. ‏ اين امكان فقری كه در حكمت متعالية مطرح می شود همان فقر و ربط وجود است به وجودي كه ان وجود عين مربوط اليه وغني ‏است، ولی نهايتا هر دو وجود سنخ هم بوده و وحدت در وجود است. و در واقع فقر الشي الي نفسه می باشد. يعنی وجود ربطي با ‏وجود مربوط اليه، يك وجود است ( همان خداست العياذ بالله ) واين نياز وفقر در ذات وجود منافات با غنا ندارد زيرا اين فقر ‏الشي الي نفسه است نه الي غيره. ‏ خلاصه اینکه : ‏ چون فلاسفه صدرايی قائل به اصالة الوجود هستند، لذا امكان ماهوي را نمی پذیرند. ‏ زيرا امكان ماهوي يعنی حد وسط وجود و عدم. و بنابر نظر ملا صدرا كه همه اشياء وجود هستند ــ ذات اشياء وجود است ــ ‏برای وجود فرض اينكه حد وسط وجود وعدم باشد نمیتوان کرد، در نتیجه وجود، ديگر امكان ماهوي ندارد. ‏ اما امكان فقری يعنی وجودی كه عين فقر الي الواجب است. و چون وجود واحد است ويك سنخ است، لذا در واقع دو وجود ‏متباين در كار نيست ــ اصلا غیری نیست ــ كه يكي محتاج ديگری باشد. بلكه خودش به خودش محتاج وفقير است.‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی @ostad_biabani

🔴مظلومیت علم بخش ۳ در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا از کمی قبل:‏ فیعرف بالعلم ان حیث ذاتها حیث الکون والتحقق والثبوت بالغیر ولیس لها حیث الذات والنفس، الا حیث الکون والتحقق بالغیر ‏وهذا حقیقة المجعولیة، لانه لو کان کنه الشیء هو الشیئیة والکون بالغیر لکان حیث ذاتها حیث المجعولیة فیکون الغیر الذی به الکون ‏والتحقق حیث ذاته الجاعلیة بلا جعل ولا فعل ولا تاثیر ولا رشح ولا فیضان ولا تطور ولا تشأن ولا مجعولیة وجود ولا ماهیة ولا ‏غیر ذلک مما توهموه.‏ اما مستشکل عبارت را اینگونه آورده است:‏ لانه لو کان کنه الشیء هو الشیئیة والکون بالغیر لکان حیث ذاتها حیث المجعولیة بلا جعل ولا فعل ولا تاثیر ولا مجعولیة وجود ولا ‏ماهیة ولا غیر ذلک مما توهموه.‏ وبر اساس عبارت تقطیع شده هم ‏"ولا رشح ولا فیضان ولا تطور ولا تشأن" ایراد اشکال نموده و میگوید مرحوم میرزا قائل است که مخلوقات به فعل وجعل خدا خلق ‏نشده اند ودر نتیجه مرحوم میرزا را هم مسلک با عرفا وفلاسفه معرفی میکند.‏ توضیح:‏ الف) مرحوم ميرزا ميخواهند بفرمايند كه حقيقت مخلوق بالغير است يعنی محتاج به غير (یعنی الله) است و اين احتياج و بالغير ‏بودن در حیث ذات مخلوق است، نه اينكه مخلوق ذاتی داشته باشد و بعد احتياج عارض بر ان شده باشد تا لازم ايد استقلال در ‏ذات را، بلكه ذات بتمام ذات بالغير ومحتاج است. ‏ ب) چنانچه در توضيح كليپ اول هم اورده شد مرحوم ميرزا جعل وفعل وتطوّری كه فلاسفه و عرفا می گويند را قبول ندارند وانرا ‏از خالق متعال نفی ميكنند اما فعل به معنای واقعي ان كه همان رأي و اراده و مشيت باشد را مكررا در كلماتشان اورده وپذيرفته ‏اند.‏ ج) مستشکل چون بنا داشته به هر صورت ممکن نسبت وحدت وجود را به مرحوم میرزا بدهد، عبارت "ولا رشح ولا ‏فیضان ولا تطور ولا تشأن" حذف نموده تا مخاطب دچار فهم نادرست از کلمات مرحوم میرزا گردد.‏ توضیح اینکه:‏ در متن تقطیع شده مستشکل، عبارت "ولا رشح ولا فیضان ولا تطور ولا تشأن" وجود ندارد. اگر این عبارت حذف نمیگردید، ‏مخاطب با خود میگفت که :‏ خلقت به فعل و جعل که نیست، به تطوّر و رشح هم که نیست. پس خلقت به چیست؟ وهنگامی که مخاطب به عبارت "مما توهموه" می رسید، مطلب را متوجه میشد، که در توضیح کلیپ اول بیان گردید. ویا اگر هم از قید "مما توهموه" متوجه مطلب ‏نمیشد، این سوال در ذهنش به جای میماند که: پس خلقت به چیست؟ اما وقتی تقطیع صورت گرفته وعبارت "ولا رشح ولا فیضان ولا تطور ولا تشأن" حذف گردید، مخاطب برداشت میکند که ‏مرحوم میرزا میگویند:‏ خلقت به فعل و جعل که نیست، پس به چیست؟ که در مقابل این سوال ذهنی خود، متوجه بحث تطوّر و تعین میگردد.‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۴ در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا در معارف القرآن :‏ ‏" وکذلک من عرف العلم یعرف به ان اللاکائنات الخاصة حین الکون والتحقق لا واقعیة صرفة و فی مرتبة اللاکون لها الواقعیة ‏بالعرض"‏ اما مستشکل عبارت را در مجله سمات اینگونه آورده است:‏ ‏" ان الکائنات الخاصة حین الکون والتحقق لا واقعیة صرفة"‏ وسپس عبارت را اینگونه ترجمه می‌کند:‏ همانا موجودات تعين يافته، در حال وجود و تحقق، بطور كلی بدون واقعيت می باشند.‏ ‏ ‏ توضیح:‏ الف) مستشکل با آوردن این عبارت قصد داشته تا حرف عرفاء را به مرحوم میرزا نسبت دهد و بگوید که مرحوم میرزا برای اشیاء ‏موجود، واقعیتی نمیداند، همچنانکه عرفاء اینگونه‌اند (کل ما فی الکون وهم او خیال او عکوس فی المرایا او ظلال).‏ ب) متاسفانه چون مستشکل بنا دارد به هر صورت ممکن، ثابت کند که مرحوم میرزا همان حرف عرفاء وفلاسفه را میزدند، در ‏عبارت ایشان دست برده و عبارت " ان اللا کائنات" را به عبارت " ان الکائنات" تبدیل نموده است.‏ تفاوت این دو عبارت فوق، در کلمه "لا" میباشد که سبب میشود معنای این دو جمله، زمین تا آسمان متفاوت گردد.‏ ‏ و بر همین اساس مستشکل، عبارت تحریف شده را ترجمه نموده و نتیجه گیری نادرستی را به مخاطب القاء میکند. ظاهراً گمان نموده که فقط خودش کتب و نسخه های مرحوم میرزا را دارد ودیگران از داشتن این کتب بی بهره اند.‏ ج) آنچه تعجب را بیشتر میکند و بر حیرت می‌افزاید، ترجمه ای است که ایشان از عبارت عربی تحریف شده ان الکائنات ‏الخاصة ارائه کرده‌اند.‏ وی در ترجمه عبارت اینگونه آورده است: ‏ همانا موجودات تعين يافته . . . ‏ افرادی که مختصر آشنایی با ادبیات عرب دارند، بخوبی مشاهده میکنند که در عبارت مرحوم میرزا، صحبتی از (تعیّن) نیست. ‏ ولی مستشکل باز هم از روانشناسی تلقین سود جسته و با ترجمه اشتباه به مخاطب خود القاء می کند که: ‏ در نظر مرحوم میرزا، موجودات تعینات خدایند. ‏ د) لازم به ذکر است که ادعای اشتباه چاپی از طرف مجله سمات در اصل عبارت مرحوم میرزا، از سوی مستشکل پذیرفته ‏نیست زیرا ترجمه ایشان بر اساس عبارت تحریف شده صورت پذیرفته است.‏ ‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۵ در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا در معارف القرآن:‏ ‏"والبرهان الاقدس الاشرف الاعظم لصاحب الشریعة هو الحق جلت عظمته فی تعریف نفسه لعبده فان من عرف ربه بربه یعرفه ان ‏حیث ذاته تعالی مقدس متعال فی شدة غیر متناهیة عن الفعل والحرکة والتاثیر والفیضان فیعرف بربه نفسه بانه شیئیة به تعالی وانه ‏مظلم الذات، فقیر الذات، عاجز الذات، مضطر الذات، وانه کون وتحقق به تعالی، لیس بینه وبین ربه فصل فهو اقرب الیه من حبل ‏الورید، وهذا عین المجعولیة الذاتیة بلا جعل ویعرف بربه جمیع الاشیاء بانها اشیاء به تعالی وهو المکوّن المحقّق المشیّء لها، فیعرف ‏بربه ان مکونیته وجاعلیته تعالی لا تعرف الا به."‏ اما ایشان عبارت را در مجله سمات اینگونه آورده است:‏ ‏"وانه کون وتحقق به تعالی، لیس بینه وبین ربه فصل . . . وهذا عین المجعولیة الذاتیة بلا جعل"‏ وی پس از تبدیل کردن عبارت (فهو اقرب الیه من حبل الورید) به سه نقطه، از جمله (بلا جعل) خواسته‌ استفاده کند که در نظر ‏مرحوم میرزا، خلقت به جعل نیست بلکه به تعیّن وتطوّر ذات خداوند متعال است. توضيح مطلب : ‏ ۱_نكته اول: ‏ منظور از (بلاجعل ) در عبارت مرحوم ميرزا ــ چنانچه مكررا بیان گردید و در توضیح کلیپ اول هم به آن ‏مفصلا اشاره شد که خوانندگان عزیز برای فهم بهتر، مراجعه می‌فرمایند ان شاء الله‌ ــ منظور جعل وفعلي است كه فلاسفه ‏وعرفاء انرا توهم کرده وثابت ميدانند (الوجود الذي من لوازم ذاته - التطور والتشان) ‏ پس عبارت (بلا جعل) نه تنها اثبات وحدت وجود نمی‌کند بلكه رد آن است زيرا جعل وفعل موهوم نزد فلاسفه وعرفا است كه ‏اثبات وحدت وجود می‌کند. ‏ ۲_ نكته دوم: ‏ با توجه به تصریحات متعدد مرحوم ميرزا در همين كتاب معارف القران ــ مبنی بر بینونت واقعی بین خالق ومخلوق ــ وبا توجه ‏به اصل بحث وبه قرينه بعد كه می‌فرمایند (فهو اقرب الیه من حبل الوريد ) معلوم ميشود كه منظور مرحوم ميرزا از عبارت (لیس ‏بینه وبین ربه فصل ) يعني تحقق وكيان اشياء عالم ــ مثل كوه ودرخت وامثال اينها ــ به خواست خداوند متعال است، نه اينكه ‏هر چيزي به چيز ديگر ودر اخر سلسله، امر به خالق متعال منتهي شود، بلكه همه چيز مستقيما به خواست اوست ولذا او از رگ ‏گردن هم نزديك تر است. ‏ ۳_ نكته سوم: ‏ منظور از عبارت " به تعالي " كه در تالیفات مرحوم ميرزا زياد تكرار شده، عدم استقلال مخلوق است واينكه مخلوق حاق ذاتش ‏به رأي وخواست اوست. بگونه اي كه اگر اراده كند نبود مخلوق را، او كاملا پوچ ميشود، نه اينكه معدوم شود ولی در رتبه ذاتش(ماهيت) واقعيت داشته باشد که توضيح اين مطلب مفصلا بیان خواهد شد ان شا الله تعالی. کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۶ در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا در ابواب الهدی:‏ ‏"فهو جل جلاله خالق الوجود و رب الوجود و رب الحیاة و رب العقل والعلم والقدرة والقوة، وهذه الانوار المجردة التی بهرت افکار ‏البشر فظنوا انها الرب الملک القدوس هی من اعظم آیاته تعالی شأنه."‏ اما اشکال کننده عبارت را در مجله سمات اینگونه آورده است:‏ ‏"فهو جل جلاله خالق الوجود و رب الوجود"‏ و سپس در پی نوشت ۴۷ همان مقاله می‌نویسد:‏ ‏" البته منظور از خلقت، تعين دادن است، نه معنای واقعی آن."‏ نکات توضیحی:‏ ‏۱) کسانی که مختصر آشنایی با ادبیات عرب را داشته باشند و دو سطر عبارت مرحوم میرزا را از نظر بگذرانند، متوجه می‌شوند ‏که اصلا صحبتی از تعیّن نیست.‏ حتی با دیدن عبارت تقطیع شده هم کسی به ذهنش تعیّن خطور نمی‌کند. اما مستشکل از روانشناسی تلقین سود جسته وقصد دارد ‏تا از عبارت (خالق الوجود) مفهوم تعیّن را به مخاطب خود القاء نماید.‏ مضافا اینکه در ادامه مرحوم میرزا تصریح می‌کنند که افکار بشر در این زمینه به خطا رفته است.‏ اگر بنا به تاویل نصوص عبارات اشخاص باشد، حتی مستشکل هم از نسبتهای کفر در امان نخواهد بود.‏ تعبير (خالق الوجود ورب الوجود) نه تنها هیچ دلالتي بر وحدت وجود وموجود ندارد، بلکه دقیقا خلاف آن را ثابت می‌کند.‏ ۲) مستشكل ‏مثل بقيه عبارات،خواسته توهمات ذهن خود را تحميل به نصوص عبارات میرزا كند واستفاده وحدت وجود و موجود نماید.‏ ۳) فلاسفه در مقام اثبات وحدت وجود استدلالي دارند که در زیر به آن اشاره می‌گردد :‏ وجود وعدم نقيضين هستند وخالق اگر در طرف وجود نباشد، بايد طرف عدم باشد كه در اين صورت تعطيل رب است، پس بايد ‏طرف وجود باشد. ‏ مخلوق هم بالوجدان طرف عدم نيست، لذا هم خالق و هم مخلوق، هر دو طرف وجود هستند واين همان اشتراك معنوی است ‏وچون ( طبق مبنای فلاسفه) انتزاع مفهوم واحد از متباينات بما هي متباينات محال است، پس هر دو مصداق، در حقيقت وجود ‏مشتركند.‏ از طرفی چون اصالت با وجود است پس ما به الاشتراك در هر دو وجود است وبراي اينكه ذات الهي محدود نشود بايد تمام ‏وجود ها خود او باشند. ‏ ✍مرحوم ميرزا ريشه اين استدلال را از اساس باطل كرده اند بدين صورت كه: "ولا یلزم ارتفاع النقیضین لان مالک الوجود لیس فی رتبة الوجود، والاتحاد فی الرتبة شرط التناقض" باری ، در تناقض، وحدت رتبه شرط است وخالق متعال خالق وجود است وچون خالق وجود است در رتبه وجود وعدم نيست تا ‏ارتفاع نقيضين پيش بيايد.‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۷ در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا در ابواب الهدی:‏ ‏"معرفة ان لرب العزة تعالی شأنه فی العلوم الالهیة کمالات، ولکمالاته آیات وعلامات، ولا نهایة لکمالاته کما لا نهایة لذاته جل ‏وتقدّس. منها: العلم الظاهر بآیاته فهو جل شأنه عالم بالاشیاء اذ لا معلوم، وعلمه بها بنفس ذاته المقدسة فی رتبة ذاته التی هی ‏نفس الازل والابد فلا حدّ ولا نهایة لعلمه کما لا حد لذاته "‏ اما مستشکل عبارت را در مجله سمات اینگونه آورده است:‏ ‏"ولا نهایة لکمالاته کما لا نهایة لذاته جل وتقدّس"‏ وی توضیح خاصی نسبت به این عبارت بیان نکرده است، ولی احتمالا قصد داشته از این عبارت و با پیش فرض ذهنی خود که تناهی و عدم تناهی را وصف اشیاء ذات مقدار می‌داند به مرحوم میرزا ‏نسبت ‌دهد که ایشان خالق متعال را ذات مقداری می‌دانند و بر اساس این مطلب مثل همیشه بحث وحدت وجود به ‏عنوان عقیده میرزا مطرح می‌گردد. ‏ ✍توضیح:‏ ‏١)اولاً خود عبارت مرحوم ميرزا حتی عبارت تقطیع شده هيچ ربطی به وحدت وجود ندارد زيرا بحث كمالات خالق ‏متعال مطرح است مثل علم وقدرت و... واينكه اين كمالات محدود نيستند يعنی علم الهی محدود نيست و لامنتهی لعلمه وهكذا ‏بقيه كمالات همانطور كه خود ذات محدود نيست.‏ ‏٢)مستشکل تناهی وعدم تناهی را وصف اشياء ذات مقداری ميداند وميگويد اين دو از باب ملكه وعدم ملكه است وخالق چون ‏ذات مقداري نيست، اصلا نه تناهی دارد ونه عدم تناهی، بلكه خالق فوق مقدار وحد واندازه است. ‏ لذا وی ميخواهد از عبارت (لا حدّ لكمالاته) استفاده كند كه مكتب تفكيك هم خالق را ذات مقداری ميدانند. ‏ وحال انكه مضافا بر اينكه در آينده اين نظريه ايشان مفصلا نقد گردیده وتسلط ایشان به روایات ومبانی اهل بیت سلام الله علیهم بر همگان روشن خواهد گردید مرحوم ميرزا وشاگردان ايشان منظورشان از (لا حد لكمالاته) اينست كه ذات خالق ‏وكمالات او متعالی از حد ومقدار است وهيچگاه خالق را ذات مقداری نميدانند.‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۸ در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا در ابواب الهدي: ‏ ‏" قد سمعت بصريح الروايات اختلاف المعني في تلك الالفاظ ولا جامع بين الخالق والمخلوق حتي يكون المعني واحدا، و لأجل ‏عدم التشبيه في ذات الباري جل اسمه ذكر في الاحاديث قيود حين اثبات هذه الكمالات له لئلا یلزم التشبيه كما يقال : شي بحقيقة ‏الشيئية احترازا عن الشيئية في المخلوق حيث انها فيه بالغير، فالشيئية في الخالق جل شانه هي الشيئية الحقيقية وفي غيره هي الشيئية ‏بالغير ولا شيئية له" ( الباب الثالث عشر )‏ عبارت نقل شده توسط مستشکل در مجله‌ی سمات: ‏ ‏" فالشيئية في الخالق جل شانه هي الشيئية الحقيقية وفي غيره هي الشيئية بالغير ولا شيئية له" ‏ وی خواسته از عبارت (ولا شيئية له) استفاده كند كه مخلوق اصلا واقعيت وشيئيتي ندارد وفقط خدا واقعيت دارد واين معنای ‏وحدت وجود و موجود است. ‏ توضيح مطلب: ‏ ۱_مرحوم ميرزا در بحث بكار بردن الفاظ درباره خالق متعال ميفرمايند:‏ طبق روايات، الفاظی كه در مورد خالق بكار ميرود اختلاف معنایی دارد با الفاظی كه برای مخلوق بكار ميرود.‏ ‏ مثلا لفظ عالم هم براي خالق متعال بكار ميرود وهم برای مخلوق، اما چون بينونت بين خالق و مخلوق است وهيچ شباهتی ‏وجود ندارد لذا معنای عالمی كه در خالق بكار ميرود با معنای عالمی كه در مخلوق به كار ميرود مختلف ومتفاوت است.‏ ‏ ۲_اهل البيت عليهم السلام در هنگام ذكر كمالات خالق متعال برای اينكه اين الفاظ مشترك است و در مخلوق نيز به كار ‏ميرود قيودی را آورده اند تا افراد دچار تشبيه نشوند.‏ ‏ مثلا فرموده اند (شيء بحقيقة الشيئية) تا با شيء كه در مخلوق بكار ميرود تشبيه نشود وهكذا در مثل (كائن لا عن عدم) و (سميع ‏لا بآلة). ‏ ۳_حتی در عبارتی كه مستشكل آورده، دو بار تصريح شده است كه مخلوق شيئيت و واقعيت دارد ولی ‏شيئيتش بالغير است، نه بالذات وحقيقة الشيئية.‏ ‏۴_با توجه به عبارات قبل وبا توجه به اصل بحث منظور از (لا شيئية له) يعنی (لا شيئية حقيقية له).‏ حتی اگر کسی مختصر آشنایی با زبان عربی داشته باشد، از عبارت نقل شده توسط مستشکل هم، کاملا مطلب را می‌فهمد. ‏ اما مستشکل با سود جستن از روانشناسی تلقین قصد دارد تا به مخاطبین خود القاء کند که مرحوم میرزا شیئیتی برای غیر ‏خدا قائل نمی‌باشد. ‏ ‏ ‏ ‏۵_اين بحث مرحوم ميرزا، نه فقط اثبات وحدت وجود است بلكه نقد ريشه ای ترين مبنای وحدت وجود است، زيرا پله اول ‏اثبات وحدت وجود، اشتراك معنوی وجود است كه ايشان با بحث مفصلي درباره حقيقت لفظ و معنی و استعمال آنرا نقد ميكنند (رجوع شود به همين باب سيزدهم در ابواب الهدی) ‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۹ در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا در ابواب الهدی:‏ ‏"من کان عارفا بالله تعالی عالما یعرف ان هذا الکون الواحد المقدر المکمم بالابعاد هو الذی عرض علیه الانفصال والاختلاف ‏والایتلاف وانه المکان وانه حقیقة کل الحقائق وجوهر کل الجواهر فی جمیع العوالم فی عین انه یعرف ان هذا الکون المتطور ‏بالکائنات و إن کانت غیر متناه فی العقول حیث ذاته الشیئیة والکون بالحق تعالی شانه، ولیس له کینونة وشیئیة بنفسه فی وجه من ‏الوجوه، فلیست العوالم الغیر المتناهیة منعزلة عن الحق وبعیدة عنه بمسافة کما یعرف ان العوالم الاخرویة والدنیویة کلها مکممة ‏بالابعاد ولها المدة بلا مادة ولا هیولی . . . "‏ واما عبارت نقل شده توسط مستشکل در مجله‌ی سمات:‏ ‏" ان هذا الکون المتطور بالکائنات ... حیث ذاته الشیئیة والکون بالحق تعالی شانه ولیس له کینونة وشیئیة بنفسه فی وجه من الوجوه ‏فلیست العوالم الغیر المتناهیة منعزلة عن الحق وبعیدة عنه بمسافة " ‏ متاسفانه مستشکل هیچ گونه بیانی درنحوه دلالت عبارت بر وحدت وجود وسنخیت وتطور رب متعال ندارد. همان طور که میبینید این عبارت هیچ ربطی به حسب ظاهرش به وحدت وجود یا سنخیت یا تطور وتعین بودن مخلوق ندارد .‏ مرحوم میرزا در این جا بحث مادة المواد را مطرح می‌کند که در روایات از آن تعبیر به ماء شده است. ‏ طبق روایات، اهل البیت سلام الله علیهم معتقدند که تمام موجودات عالم اعم از دنیا واخرت وما فیهما همه از همان ماء ‏خلق شده اند وتمام ما سوی الله تطورات همان ماء می باشند.‏ یعنی همان ماء به اشکال وگونه های مختلف در امده است و خود آن ماء دارای مقدار و حد واندازه وابعاد میباشد و همین ماء به ‏خواست خالق متعال به اطوار واشکال مختلف درمی اید واین اشکال واطوار حد ومقدار خاصی ندارد یعنی به هر مقدار شکل ‏وطور که فرض شود باز عقلا فرض بیشتر از ان هم برای آن وجود دارد.‏ یعنی نمیتوان گفت مثلا از آن ماء صد میلیون شکل میتوان درست کرد بلکه عقلا بیشتر از آن نیز فرض دارد.‏ حقیقت آن ماء حقیقتی است بالله، یعنی محتاج وفقیر الی الله تعالی وهیچ گونه واقعیت وشیئیت وحقیقت بالذات ومستقل برایش ‏فرض نمیشود، بلکه به تمام ذات محتاج وفقیر و بالغیر است وبه خواست خالق متعال هست وبه خواست او معدوم و نیست می شود ‌.‏ این بیان ایشان دقیقا مضمون روایات اهل البیت سلام الله علیهم میباشد.‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۱۰: قسمت دوم در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی ۲_عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَا تَقُولُ فِي الْأَرْوَاحِ أَنَّهَا جُنُودٌ مُجَنَّدَةٌ فَمَا تَعَارَفَ مِنْهَا ائْتَلَفَ وَ مَا تَنَاكَرَ مِنْهَا ‏اخْتَلَفَ قَالَ فَقُلْتُ إِنَّا نَقُولُ ذَلِكَ قَالَ فَإِنَّهُ كَذَلِكَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَخَذَ مِنَ الْعِبَادِ مِيثَاقَهُمْ وَ هُمْ أَظِلَّةُ قَبْلَ ‏الْمِيلَادِ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ‏ إِلَى ‏آخِرِ الْآيَةِ قَالَ فَمَنْ أَقَرَّ لَهُ يَوْمَئِذٍ جَاءَتْ أُلْفَة هَاهُنَا وَ مَنْ أَنْكَرَهُ يَوْمَئِذٍ جَاءَ خِلَافُهُ هَاهُنَا. (علل الشرایع ‏ج ۱ ص ۸۴)‏ ۳_عنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا تُقَدَّرُ قُدْرَتُهُ وَ لَا يَقْدِرُ ‏الْعِبَادُ عَلَى صِفَتِهِ وَ لَا يَبْلُغُونَ كُنْهَ عِلْمِهِ وَ لَا مَبْلَغَ عَظَمَتِهِ وَ لَيْسَ شَيْ‏ءٌ غَيْرَهُ هُوَ نُورٌ لَيْسَ فِيهِ ظُلْمَةٌ وَ ‏صِدْقٌ لَيْسَ فِيهِ كَذِبٌ وَ عَدْلٌ لَيْسَ فِيهِ جَوْرٌ وَ حَقٌّ لَيْسَ فِيهِ بَاطِلٌ كَذَلِكَ لَمْ‏ يَزَلْ وَ لَا يَزَالُ أَبَدَ الْآبِدِينَ وَ ‏كَذَلِكَ كَانَ إِذْ لَمْ يَكُنْ أَرْضٌ وَ لَا سَمَاءٌ وَ لَا لَيْلٌ وَ لَا نَهَارٌ وَ لَا شَمْسٌ وَ لَا قَمَرٌ وَ لَا نُجُومٌ وَ لَا سَحَابٌ وَ ‏لَا مَطَرٌ وَ لَا رِيَاحٌ ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَحَبَّ أَنْ يَخْلُقَ خَلْقاً يُعَظِّمُونَ عَظَمَتَهُ وَ يُكَبِّرُونَ كِبْرِيَاءَهُ وَ ‏يُجِلُّونَ جَلَالَهُ فَقَالَ كُونَا ظِلَّيْنِ‏ فَكَانَا كَمَا قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى. (التوحید ص ۱۲۹)‏ ۴_ . . . فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَيْحَكَ يَا قَتَادَةُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ خَلَقَ خَلْقاً مِنْ خَلْقِهِ فَجَعَلَهُمْ حُجَجاً عَلَى ‏خَلْقِهِ فَهُمْ أَوْتَادٌ فِي أَرْضِهِ قُوَّامٌ بِأَمْرِهِ نُجَبَاءُ فِي عِلْمِهِ اصْطَفَاهُمْ قَبْلَ خَلْقِهِ أَظِلَّةً عَنْ يَمِينِ عَرْشِه ‏. . . . ‌‏(کافی ج ۶، ص ۲۵۶)‏ ‏۵_عنْ زُرَارَةَ وَ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَا إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْخَلْقَ وَ هِيَ أَظِلَّةٌ فَأَرْسَلَ ‏رَسُولَهُ مُحَمَّداً ص فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ كَذَّبَهُ . . . . (تفسیر عیاشی ج ۲، ص ۱۲۶)‏ ‏۶_ . . . إِنَّ اللَّهَ أَخَذَ مِيثَاقَنَا وَ مِيثَاقَ شِيعَتِنَا وَ نَحْنُ وَ هُمْ أَظِلَّةٌ فَلَوْ جَهَدَ النَّاسُ أَنْ يَزِيدُوا فِيهِ رَجُلًا أَوْ ‏يَنْقُصُوا مِنْهُ رَجُلًا مَا قَدَرُوا عَلَى ذَلِكَ. محاسن ج ۱، ص ۱۳۵)‏ لذا مرحوم میرزا نمی خواهند مخلوقات را موهوم بدانند وبرای انها واقعیتی را قائل نباشند بلکه چنانچه در ‏عبارت معارف القران وابواب الهدی وبقیه کتب ایشان به آن تصریح شده بمعنی انها کون لها واقعیة ‏ولها تحقق ولکن واقعیتها وتحققها بالغیر بحیث یشیر الی قیّمها اشارة تکوینیة مخلوق واقعیت ‏وحقیقت دارد ولی واقعیتی بالغیر ومحتاج، بگونه ای که احتیاج وفقر وبالغیریت، ذاتی آن مخلوق است، ‏نه اینکه احتیاج وفقر خارج از ذاتش باشد تا لازم آید که خود ذات مستقل بگردد.‏ تشبیه روح به سایه از دوجهت است. اول احتیاج ونیاز یعنی همان طور که سایه بدون صاحب سایه ‏اصلا نیست مخلوق نیز بدون اراده وخواست رب متعال هیچ واقعیتی ندارد فی وجه من الوجوه. ‏همان طور که سایه هوای فاقد نور ظاهریست ذاتا ، روح نیز فی حد ذاته فاقد نورعلم وشعور ‏وقدرت است. ‏ تشبیه روح به سایه وتعبیر ظلّ در روایات زیادی وجود دارد و مرحوم میرزا نیز این تعبیر را از روایات ‏اقتباس کرده است. ‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۱۰: قسمت اول در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا در کتاب انوار الهدایة: ‏ ‏"ان الروح لایدرک نفسه فکیف یدرک غیره، ولولا نور العلم لکان جاهلا بذاته وبجمیع الاشیاء. ‏ ‏ وکذلک یعکس النور الی انیة ذاته فیکشف عن کونها مظلمة، وکونها قائمة بالغیر بحیث یکون کونها ‏وشیئیتها وجمیع عوارضها من نومها ویقظتها وصغرها وکبرها وضعفها وقوتها وصحتها وسقمها واقبالها ‏علی شی وادبارها عنه وموتها وحیاتها کلها بالغیر بمعنی انها کونٌ لها واقعیة، ولها تحقق ولکن واقعیتها ‏وتحققها بالغیر بحیث یشیر الی قیّمها اشارة تکوینیة، ومعنی کونها بالغیر فی عالم المشیئة کظل الشی، فان ‏کیان الظل وکونه حقیقی لانّا نری انتقاله وطوله وقصره لکن کونه وتحققه لابذاته"‏ عبارت نقل شده توسط مستشکل در مجله‌ی سمات: ‏ ‏"ومعنی کونها بالغیر فی عالم المشیئة کظل الشیء"‏ برداشت مستشکل : ‏ عرفاء ما سوی الله را موهوم میدانند وبرای این مطلب مثال ظل وسایه میزنند، زیرا سایه واقعیتی ندارد.‏ مرحوم میرزا نیز مخلوقات را موهوم میداند ومثال به سایه میزند وبرای آنها واقعیتی قائل نیست واین ‏همان وحدت وجود عرفاست.‏ البته مستشکل این توضیحات را در ذیل عبارات نیاورده است، بلکه درابتدا نسبت‌هایی را به مرحوم ‏میرزا و تمام تفکیکیان میدهد وبعد عبارات را می آورد ودر آنجا میگوید تفکیکیان مخلوقات را تعینات ‏رب متعال میدانند، نه موهوم وخیالی. ‏ ولی این عبارت بحثی از تعین وتطور ندارد بلکه اگر هم بخواهد از آن استفاده نادرستی شود همان ‏موهومیت مخلوقات است که با مثال سایه سازگار باشد، ولی با ادعای اینکه مخلوق تعین رب باشد ‏سازگار نیست.‏ علی ای حال متاسفانه مستشکل تک تک عبارات را واضح نکرده که چه ربطی به ادعایش دارد ولی بر اساس مطالبی که ایشان در مقالات مختلف ومطالبی که ‏بطور گفتاری بیان کرده ظاهرا خواسته است نسبت وحدت وجود عرفاء را به تفکیک وارد کند.‏ توضیح مطلب: ‏ مرحوم میرزا در این بحث درصدد بیان این مطلب هستند که حقیقت روح، حقیقتی وابسته ومحتاج ‏وبالغیر است واز خود هیچگونه استقلالی ندارد وآیه ونشانه ومشیر به قیّم خود میباشد و برای این ‏مطلب که یک شی به تمام ذاته، محتاج به غیر باشد مثلی را ذکر میکنند و آن ظل و ذی ظل است.‏ یعنی همان طور که سایه واقعیت دارد ولی وابسته است به شخص صاحب سایه، (بگونه ای که بدون او ‏سایه نیست) همان طور روح نیز محتاج است به رب متعال وبدون خواست او هیچ واقعیتی ندارد.‏ ایشان درابواب الهدی نیز در رابطه به این تمثیل میفرمایند :‏ ‏«ان المراد من نفس الانسان حقیقته وذاته المعبر عنها بلفظ انا والظل الحادث الکائن، وعند تمثلها ‏بالصورة بالشبح، وعند وجدانها الحیاة والشعور بالروح، وعند التجسد بالجسم بالانسان، فهی علی ماعرفّها ‏صاحب الشریعة بالتذکر شیء بالغیر، مظلم الذات، حادث باق، فهی فاقدة بذاتها لذاتها، نظیر الظل من ‏حیث انه شی بالغیر، فاقد للنور الخارجی فهی من حیث ذاتها لیست عین نور الشعور والحیاة والعقل ‏والعلم والفهم والقدرة والقوة . . .»‏ ایشان میفرمایند روح مثل سایه میماند از دو جهت: یک اینکه سایه محتاج به صاحب سایه است وکاملا ‏بالغیر است. ودوم همان طور که سایه هوای فاقد نور است روح نیز ذاتا فاقد نور علم وشعور وقدرت ‏است. ‏ مرحوم میرزا تعبیر (ظلّ) را از روایات فراوانی استفاده کرده اند که به بعضی از آنها در زیر اشاره ‏می‌شود. ‏ ‏۱_عنْ بُكَيْرِ بْنِ أَعْيَنَ قَالَ كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ ع يَقُولُ إِنَّ اللَّهَ أَخَذَ مِيثَاقَ شِيعَتِنَا بِالْوَلَايَةِ لَنَا وَ هُمْ ذَرٌّ يَوْمَ أَخَذَ ‏الْمِيثَاقَ عَلَى الذَّرِّ بِالْإِقْرَارِ لَهُ بِالرُّبُوبِيَّةِ وَ لِمُحَمَّدٍ ص بِالنُّبُوَّةِ وَ عَرَضَ اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ عَلَى مُحَمَّدٍ ص أُمَّتَهُ ‏فِي الطِّينِ وَ هُمْ أَظِلَّةٌ وَ خَلَقَهُمْ مِنَ الطِّينَةِ الَّتِي خُلِقَ مِنْهَا آدَمُ وَ خَلَقَ اللَّهُ أَرْوَاحَ شِيعَتِنَا قَبْلَ أَبْدَانِهِمْ بِأَلْفَيْ ‏عَامٍ وَ عَرَضَهُمْ عَلَيْهِ وَ عَرَّفَهُمْ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ عَرَّفَهُمْ عَلِيّاً وَ نَحْنُ نَعْرِفُهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ‎.‌‏ 📚کافی ج ‌‏۱ ص ۴۳۷ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۱۰: قسمت دوم در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی ۲_عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَا تَقُولُ فِي الْأَرْوَاحِ أَنَّهَا جُنُودٌ مُجَنَّدَةٌ فَمَا تَعَارَفَ مِنْهَا ائْتَلَفَ وَ مَا تَنَاكَرَ مِنْهَا ‏اخْتَلَفَ قَالَ فَقُلْتُ إِنَّا نَقُولُ ذَلِكَ قَالَ فَإِنَّهُ كَذَلِكَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَخَذَ مِنَ الْعِبَادِ مِيثَاقَهُمْ وَ هُمْ أَظِلَّةُ قَبْلَ ‏الْمِيلَادِ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ‏ إِلَى ‏آخِرِ الْآيَةِ قَالَ فَمَنْ أَقَرَّ لَهُ يَوْمَئِذٍ جَاءَتْ أُلْفَة هَاهُنَا وَ مَنْ أَنْكَرَهُ يَوْمَئِذٍ جَاءَ خِلَافُهُ هَاهُنَا. (علل الشرایع ‏ج ۱ ص ۸۴)‏ ۳_عنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا تُقَدَّرُ قُدْرَتُهُ وَ لَا يَقْدِرُ ‏الْعِبَادُ عَلَى صِفَتِهِ وَ لَا يَبْلُغُونَ كُنْهَ عِلْمِهِ وَ لَا مَبْلَغَ عَظَمَتِهِ وَ لَيْسَ شَيْ‏ءٌ غَيْرَهُ هُوَ نُورٌ لَيْسَ فِيهِ ظُلْمَةٌ وَ ‏صِدْقٌ لَيْسَ فِيهِ كَذِبٌ وَ عَدْلٌ لَيْسَ فِيهِ جَوْرٌ وَ حَقٌّ لَيْسَ فِيهِ بَاطِلٌ كَذَلِكَ لَمْ‏ يَزَلْ وَ لَا يَزَالُ أَبَدَ الْآبِدِينَ وَ ‏كَذَلِكَ كَانَ إِذْ لَمْ يَكُنْ أَرْضٌ وَ لَا سَمَاءٌ وَ لَا لَيْلٌ وَ لَا نَهَارٌ وَ لَا شَمْسٌ وَ لَا قَمَرٌ وَ لَا نُجُومٌ وَ لَا سَحَابٌ وَ ‏لَا مَطَرٌ وَ لَا رِيَاحٌ ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَحَبَّ أَنْ يَخْلُقَ خَلْقاً يُعَظِّمُونَ عَظَمَتَهُ وَ يُكَبِّرُونَ كِبْرِيَاءَهُ وَ ‏يُجِلُّونَ جَلَالَهُ فَقَالَ كُونَا ظِلَّيْنِ‏ فَكَانَا كَمَا قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى. (التوحید ص ۱۲۹)‏ ۴_ . . . فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَيْحَكَ يَا قَتَادَةُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ خَلَقَ خَلْقاً مِنْ خَلْقِهِ فَجَعَلَهُمْ حُجَجاً عَلَى ‏خَلْقِهِ فَهُمْ أَوْتَادٌ فِي أَرْضِهِ قُوَّامٌ بِأَمْرِهِ نُجَبَاءُ فِي عِلْمِهِ اصْطَفَاهُمْ قَبْلَ خَلْقِهِ أَظِلَّةً عَنْ يَمِينِ عَرْشِه ‏. . . . ‌‏(کافی ج ۶، ص ۲۵۶)‏ ‏۵_عنْ زُرَارَةَ وَ حُمْرَانَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَا إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْخَلْقَ وَ هِيَ أَظِلَّةٌ فَأَرْسَلَ ‏رَسُولَهُ مُحَمَّداً ص فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ كَذَّبَهُ . . . . (تفسیر عیاشی ج ۲، ص ۱۲۶)‏ ‏۶_ . . . إِنَّ اللَّهَ أَخَذَ مِيثَاقَنَا وَ مِيثَاقَ شِيعَتِنَا وَ نَحْنُ وَ هُمْ أَظِلَّةٌ فَلَوْ جَهَدَ النَّاسُ أَنْ يَزِيدُوا فِيهِ رَجُلًا أَوْ ‏يَنْقُصُوا مِنْهُ رَجُلًا مَا قَدَرُوا عَلَى ذَلِكَ. محاسن ج ۱، ص ۱۳۵)‏ لذا مرحوم میرزا نمی خواهند مخلوقات را موهوم بدانند وبرای انها واقعیتی را قائل نباشند بلکه چنانچه در ‏عبارت معارف القران وابواب الهدی وبقیه کتب ایشان به آن تصریح شده بمعنی انها کون لها واقعیة ‏ولها تحقق ولکن واقعیتها وتحققها بالغیر بحیث یشیر الی قیّمها اشارة تکوینیة مخلوق واقعیت ‏وحقیقت دارد ولی واقعیتی بالغیر ومحتاج، بگونه ای که احتیاج وفقر وبالغیریت، ذاتی آن مخلوق است، ‏نه اینکه احتیاج وفقر خارج از ذاتش باشد تا لازم آید که خود ذات مستقل بگردد.‏ تشبیه روح به سایه از دوجهت است. اول احتیاج ونیاز یعنی همان طور که سایه بدون صاحب سایه ‏اصلا نیست مخلوق نیز بدون اراده وخواست رب متعال هیچ واقعیتی ندارد فی وجه من الوجوه. ‏همان طور که سایه هوای فاقد نور ظاهریست ذاتا ، روح نیز فی حد ذاته فاقد نورعلم وشعور ‏وقدرت است. ‏ تشبیه روح به سایه وتعبیر ظلّ در روایات زیادی وجود دارد و مرحوم میرزا نیز این تعبیر را از روایات ‏اقتباس کرده است. ‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۱۰: قسمت سوم در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی عبارت مورد بحث هیچ ربطی به گفتار عرفاء ندارد زیرا مرحوم میرزا تصریح میکنند که روح واقعیت ‏وحقیقت وکون دارد ولی حقیقتش بالغیر است و تشبیه به سایه گرچه در عبارات صوفیه وعرفاء وجود ‏دارد ولی این دلیل نمیشود که چون آنها این تمثیل را انجام داده اند ومعنای اشتباهی قصد کرده اند ما ‏آنرا به معنای صحیحش بکار نبریم .‏ علاوه بر اینکه این تمثیل فقط در کلمات عرفاء نیامده بلکه چنانچه ذکر گردید در روایات کثیری امده ‏است.‏ مثلا فلاسفه میگویند عقل، آیا چون آنها تعبیر عقل را بکار بردند ما این تعبیر را بکار نبریم؟ ‏عرفاء تعبیر لقاء الله را بکار برده اند. آیا چون آنها این تعبیر را بکار برده اند، ما بکار نبریم؟ بلکه ما اگر در آیات وروایات تعبیری آمده باشد، آن تعبیر را بکار میبریم ومعنای صحیح آنرا بیان ‏میکنیم ومعنای اشتباه فلاسفه وعرفاء را نقد. کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۱۱ در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا در کتاب انوار الهدایة: ‏ل ‏" ثم کشف النور ایضا عن أن إنیة النفس مظلمة وبحسب الحالات والعوارض الطاریة علیه الخارجة عن اختیارها وقدرتها یکشف ‏أن کینونیتها بالغیر مثل صغرها وکبرها، وطفولیتها وشیخوخیتها، ومرضها وصحتها، ونومها ویقظتها، ورغبتها الی شی‌ء واعراضها عن ‏شی‌ء، وموتها وحیاتها فإن کل ذلک امور خارجة عن قدرته واختیاره فیکشف العقل عن کونها تحت ادارة مدبر لها وهو قیومها، ‏ولیس القیمومة الا الربوبیة کما استدل بذلک الامام علیه السلام، فذاتها تشیر الی قیمها فکما أن کشف المکشوفات کان قائما بالنور ‏وشیئیتها بالنور کذلک إنیة النفس قائمة بقیمها وکینونتها بکینونته، فهذه معرفة الرب بطریق الآیات"‏ عبارت نقل شده توسط مستشکل در مجله‌ی سمات: ‏ ‏" إنیة النفس قائمة بقیمها وکینونتها بکینونته، فهذه معرفة الرب بطریق الآیات"‏ از نحوه دلالت این عبارت بر وحدت وجود کسی اطلاعی ندارد جز جناب مستشکل. ایشان هم در مقاله خود وجه دلالت را ‏ذکر نکرده است. مرحوم میرزا مکررا در نوشته‌های خود اشاره به حقیقت نفس نموده وآن را مظلم الذات وفاقد کمالات و معروض حالات مختلف خارج از قدرت واختیار انسان معرفی می‌نماید.‏ انسان عاقل وقتی به نفس خود وحالات عارض شده بر آن دقت می‌کند، می‌یابد که قائم بالغیر است، ومدبری دارد وقیّومی.‏ اینها همه آیات ونشانه‌هایی است که ما را به معرفت ذو الآیه راهنمایی می‌کند.‏ لذا در انتهای عبارت، مرحوم میرزا می‌فرمایند:‏ ‏" فهذه معرفة الرب بطریق الآیات"‏ و دقیقا این روش استدلال، ماخوذ از روایات اهل بیت سلام الله علیهم می‌باشد رجوع شود به مناظره امام صادق سلام الله علیه با ‏ابن ابی العوجاء ، کافی ج ۱، ص ۷۴ وهیچ ارتباطی به وحدت وجود ندارد.‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۱۳: قسمت اول در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی اصل عبارت مرحوم میرزا: ‏ ‏" وحقیقة الوجود لیست برب العزة، ومذهب النفی وتحدیده تعالی بنقیض الوجود والعلم والحیاة والقدرة باطل لأن الحکم ‏بالمحدودیة متوقف وقوعه تعالی فی مرتبة الوجود والحیاة والقدرة وهی مستحیل بالعقول وهذه الحقائق غیر منعزلة عن رب العزة، ‏بل البینونة بینونة الصفتیة "‏ عبارت نقل شده توسط مستشکل وترجمه آن در مجله‌ی سمات: ‏ ‏" وهذه الحقائق (الوجود والحیاة والعلم والقدرة) غیر منعزلة عن رب العزة، بل البینونة بینونة الصفتیة"‏ اين حقايق (وجود و حيات و علم و قدرت)، خارج از رب العزه نيست، بلکه تباين و تفاوت آن حقايق با خدا تباين و تفاوت ‏صفتي است‎.‎ ۱_اگر شخصی با آگاهی مختصر به لغت عرب، به عبارت تقطیع شده مرحوم میرزا ــــ با صرف نظر از ترجمه‌ی اشتباهی که ‏مستشکل نموده ــــ نظر کند، به هیچ وجه ارتباطی بین این عبارات و نظریه وحدت وجود نمی‌بیند.‏ اما عبارت ــــ بر اساس روانشناسی تلقین ــــ به گونه‌ای ترجمه گردیده که مخاطب را به اشتباه انداخته وناخواسته در ‏چاله‌ای که مستشکل طراحی نموده، می‌اندازد. ‏ ‏ همانطور که مشاهده نمودید، مستشکل عبارت (غیر منعزلة عن رب العزة) را به (خارج از رب العزه نيست) ترجمه نموده است ‏وبر اساس همین ترجمه اشتباه هم قصد دارد تا نسبتهای ناروای علمی به مرحوم میرزا بدهد.‏ اگر مخاطبین به فرهنگ ابجدی رجوع نمایند، به معنای صحیح عبارت مرحوم میرزا واقف ‏می‌گردند.‏ در فرهنگ ابجدی اینگونه آمده است:‏ انْعَزَلَ- انْعِزَالًا [عزل‏] عنهُ: از او كناره گيرى كرد. ‏ پس معنای (هذه الحقائق غیر منعزلة عن رب العزة) اینگونه می‌شود که:‏ این حقایق (وجود وحیات و . . . ) منعزل وکناره و بی ارتباط ومستقل از رب متعال نیستند، بلکه غیر منعزل و غیر کناره ومرتبط ‏وغیر مستقل از رب متعال‌اند.‏ لذا ترجمه مستشکل از عبارت مرحوم میرزا اگر مغرضانه نباشد، قطعا ناآگاهانه است. ‏ بنابراین عبارت تقطیع شده هیچ ارتباطی با وحدت وجود نداشته وندارد. ‏ مضافا اینکه در یک خط قبل، مرحوم میرزا تصریح می‌نماید که: ‏ ‏" وحقیقة الوجود لیست برب العزة "‏ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴مظلومیت علم بخش ۱۳: قسمت دوم در نقد و بررسی مقاله ای در نشریه سمات #مظلومیت_علم #بیابانی_اسکویی #میرزا_مهدی_اصفهانی ۲_عجیب‌تر اینکه ــــ با وجود این تصریح از مرحوم میرزا " وحقیقة الوجود لیست برب العزة " ــــ مستشکل در یک متن غیر ‏علمیِ عجولانه می گوید: ‏" اما معنای تباین صفتیه در فلسفه و عرفان و تفکیک، این است که وجود مخلوقات با خدا یکی است ولی تفاوت و تباین آنها ‏مانند تفاوت صفات یک شیء با ذات آن، و مانند تفاوت جواهر با اعراض آنها است؛ چرا که در واقع صفت و موصوف، و جوهر ‏و عرض یک چیزند نه دو چیز. لذا در نظر ایشان خالق و مخلوق هم یک وجود هستند و در واقع مخلوقات، تعینات و صفات ‏خدا هستند "‏ مستشکل در جای دیگر می‌گوید در نظر اهل تفکیک وجود مخلوقات با خدا یکی است. و برای اثبات مدعای خود از کتب مرحوم میرزا شاهدی نیاورده و به یک مورد از تقریرات ایشان اشاره نموده است. ۳_مستشکل برای مدعای خود نسبت به مرحوم میرزا (که وجود مخلوقات با خدا یکی است ولی تفاوت . . . )، حتی از ذکر یک شاهد وعبارت صریح ــــ از کتب مرحوم میرزا ــــ خودداری کرده، این در صورتی است که خلاف آن در کتب ایشان موجود میباشد. در زیر به نمونه هایی از عبارات شاگردان این مکتب میپردازیم تا عدم تتبع وآگاهی مستشکل، بر همگان روشن گردد. ▪️مرحوم آیة الله نمازی در کتاب مستدرک سفینة البحار، پس از ذکر روایت (بينونة صفة لا بينونة عزلة) وچند روایت دیگر میگوید: "وواضح من كلّها مباينة الخالق مع المخلوق مباينة تامّة، وأنّه لا سنخيّة ولا مجانسة بينهما بوجه من الوجوه ولا علّية ولا معلوليّة، وأنّ البينونة بينونة الصفة مع الموصوف لا بينونة عزلة واستقلال، وغيوره تحديد لما سواه، وأنّه خلق الأشياء لا من شيء، وكلّ المخلوقات محدثات مبدعات قائمات به تعالى لا معه ولا من دونه هو الحيّ القيّوم" ▪️مرحوم آیة الله مروارید در کتاب تنبیهات میگوید: "انه تعالى لا يشبه شيئا من المخلوقين ومباين لهم في ذاتهم واوصافهم ومنزه عنها ـ وهذه المعرفة هي العمدة في باب معرفة اللّه تعالى , وبها تمتاز المعارف الالهية الحقة عن غيرها" وسپس ایشان روایات فراوانی را در این باره ذکر میکنند که از جمله آن روایات، روایت (بینونة صفة) میباشد. ▪️مرحوم آیة الله ملکی میانجی در توحید الامامیة پس از روایت مربوطه میگوید: "التفریق والتمیز بین الخالق والمخلوق من ضرورة مذهب اهل البیت علیهم السلام، وبدیهی ان المراد من الصفة هو توصیفه تعالی بالاوصاف والاسماء التی تجری علیه سبحانه بما لها من المعنی لا تجری علی الخلق، والتوصیفات التی تجری علی الخلق بما لها من المعنی لاتجری علیه تعالی" کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a