🔴صوت درس#اخلاق_فطری #جلسه_بیست_یکم کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_پنجاه_یک #عدل #معرفت_الله_بالله 🔴عدل الهی و خیر  و شر ۲. عدل الهی و شرور با توجّه به مباحث پیشین، روشن است که وجود شرور و کاستی‌ها در عالم خلقت، با عدل الهی منافاتی ندارد؛ زیرا چنان‌که پیش‌تر گفتیم، وقتی می‌توانیم دربارۀ تحقّق ظلم و ستم سخن بگوییم که جایگاه هر چیزی را به خوبی بشناسیم و از حقیقت همۀ اشیا به طور کامل مطّلع باشیم. در حالی که مشخّص است که انسان از چنین امری عاجز و ناتوان است و تنها از ظاهر حیات دنیا آگاهی دارد. پس نمی‌تواند در مورد جایگاه اشیا و این‌که آیا در موضع خود قرار گرفته‌اند یا نه، نظری بدهد. همچنین در دسته‌بندی شرور، مشخّص شد که همۀ سختی‌ها و بلایا یا به جهت ابتلا و امتحان مؤمنین است و یا به جهت مجازات و کیفر اعمال کافران،‌که در هر دو صورت منافاتی با عدل الهی ندارد. ——————————————- [ عدل، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۶۵-۶۶] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

▪️آجرک الله یا بقیة الله ارواحنا فداه

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_پنجاه_دو #عدل #معرفت_الله_بالله 🔴عدل الهی و خیر  و شر ۳. حکمت الهی و شرور حکمت الهی مقتضی آن است که کارهای خداوند متعال بر اساس هدف و غایتی صورت پذیرد و جای هیچ‌گونه سؤال و اعتراضی را بر جای نگذارد. بدین ترتیب، وجود شرور هیچ‌گونه مشکلی از جهت حکمت الهی نخواهد داشت؛ چراکه در همۀ آن‌ها غایتی حکیمانه وجود دارد. ابتلا و امتحان و اتمام حجّت بر خلق و یا مجازات بندگان عاصی و همچنین توجّه دادن بندگان به خدای تعالی، همه و همه از اهداف خردمندانه و حکیمانۀ وجود شرور می‌باشند. ——————————————- [ عدل، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۶۵-۶۶] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_پنجاه_سه #عدل #معرفت_الله_بالله 🔴عدل الهی و خلود بر اساس آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت؟عهم؟، همۀ کسانی که از هدایت خداوند متعال اعراض کرده و از تسلیم در برابر او سرپیچی نمایند و کفر و شرک را پیشۀ خود سازند، مجازاتشان ابدی بوده و در عذاب الهی جاودان خواهند بود. خدای تعالی در این‌باره می‌فرماید: ﴿وَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى‏ الظُّلُمَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ﴾ ؛ سرپرستان كافران، طاغوت‏هايند كه آنان را از نور هدايت بيرون مى‏آورند و به ظلمت‏هاى جهل و گمراهى داخل مى‏كنند. آنان اهل دوزخ‏اند و تا ابد در آن باقى خواهند بود. سؤالی که در این‌جا مطرح می‌شود، آن است که آیا کیفر دردناک و نامحدود خداوند در برابر گناه اندک و محدود بندگان، با عدل الهی منافات ندارد و ظلم و ستم در حقّ آنان نمی‌باشد؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت: همان‌طور که پیش از این نیز گفتیم، هنگامی می‌توانیم در مورد تحقّق ظلم یا عدل سخن بگوییم که جایگاه هر چیزی را به صورت کامل و به درستی شناخته باشیم. از طرفی درک زشتی و عظمت یک گناه کوچک در مقابل بزرگیِ بی‌پایان خداوند متعال، خارج از درک عقول ماست. پس ما در مورد حدود و کیفیّت کیفر گناهان نمی‌توانیم قضاوت نماییم؛ چراکه عقل ما توانایی درک درجات عصیان را ندارد تا بتواند در مورد میزان زشتی یک معصیت و اندازۀ مجازات مناسب آن قضاوت نماید. [ برای دریافت روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب عدل، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۶۵-۷۰ مراجعه فرمائید. ] پس معلوم می‌شود که با توجّه به عظمت بی‌نهایت خداوند متعال، یک نافرمانی کوچک از امر او به حدّی زشت است که بنده را مستحقّ بالاترین درجۀ عذاب می‌کند. بنابراین، خلود در آتش بعد از مرگ، نه تنها ظلم در حقّ کافران و مشرکان نیست،‌ بلکه تأخیر در عذاب آنان و مهلت دادن به ایشان با طول عمرشان در این دنیا،‌ لطفی از سوی خدای تعالی در حقّ آنان می‌باشد. علاوه بر این، حتّی در جهنّم که به هیچ وجه محلّ لذّت و خوش‌گذرانی و شادمانی نیست، باز هم لطف خدا شامل حال برخی از کافران و مشرکان می‌گردد، تا جایی که عدّه‌ای از آنان به سبب کارهای نیکی که در این دنیا انجام داده‌اند،‌ یا عذاب نمی‌شوند و فقط محکوم به بودن در جهنّم می‌باشند و یا آن‌که عذابشان بسیار اندک می باشد. ——————————————- [ عدل، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۶۶-۷۰] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

🔴صوت درس #شناخت_قرآن #جلسه_دوم استاد محمد #بیابانی_اسکوئی کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_پنجاه_چهار #عدل #معرفت_الله_بالله 🔴عدل الهی و شفاعت شفاعت به معنای طلب عفو و بخشش برای فردی دیگر،‌ از اموری است که از سوی خداوند متعال دربارۀ گنهکاران امّت پیامبر خاتم صل الله علیه و آله قرار داده شده است. در فرهنگ تشیّع اعتقاد به اصل ثبوت شفاعت، امری ضروری و بدیهی می‌باشد، به طوری که اگر کسی منکر شفاعت رسول خدا صل الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت گردد، از شیعیان محسوب نمی‌گردد. امام صادق علیه السلام در این باره می‌فرمایند: مَنْ أَنْكَرَ ثَلَاثَةَ أَشْيَاءَ فَلَيْسَ مِنْ شِيعَتِنَا الْمِعْرَاجَ وَ الْمُسَاءَلَةَ فِي الْقَبْرِ وَ الشَّفَاعَةَ. هركه سه چيز را انكار كند، از شيعيان ما محسوب نمى‏شود: معراج و سؤال قبر و شفاعت. البتّه باید دقّت داشت که شفاعت شرایط خاصّی دارد و نباید آن را با سوء استفاده‌ها و واسطه‌تراشی‌هایی که برای پایمان کردن حقوق دیگران از سوی صاحب‌منصبان و متنفّذان در دستگاه‌های بشری صورت می‌گیرد، اشتباه گرفت. بدیهی است که مؤاخذه و عقاب و یا عفو و بخشش بندگان، تنها حقّ مسلّم خداوند متعال است؛ چراکه او مالک و صاحب اختیار آنان می‌باشد. خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: ﴿قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعاً لَهُ مُلْكُ السَّمٰوٰاتِ وَ الْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴾ ؛ بگو شفاعت همه‏اش از آنِ خداست. پادشاهى آسمان‏ها و زمين تنها از آنِ اوست. سپس به سوى او بازخواهيد گشت. بنابراین، شفاعت مختصّ خدای تعالی بوده و هیچ کس جز او از چنین حقّی به صورت مستقل برخوردار نیست. امّا این مسأله منافاتی با آن ندارد که عدّه‌ای به اذن و اجازۀ خداوند، از چنین حقّی برخوردار باشند. خداوند متعال در این رابطه می‌فرماید: ﴿يَوْمَئِذٍ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَ رَضِيَ لَهُ قَوْلاً﴾ ؛ در آن روز، شفاعت فايده‏اى ندارد؛ جز شفاعت كسى كه خداى رحمان به او اجازه دهد و سخن او را بپسندد. دربارۀ این‌که چه کسانی اجازۀ شفاعت دارند و شفاعت آنان دربارۀ چه افرادی پذیرفته می‌شود و این‌که شفاعت در کجا صورت می‌گیرد،‌ در روایات توضیحاتی داده شده است. [ برای دریافت روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب عدل، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۷۰-۷۳ مراجعه فرمائید. ] ——————————————- [ عدل، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۷۰-۷۳] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_پنجاه_پنج #عدل #معرفت_الله_بالله 🔴عدل الهی و شفاعت بنابراین، اگر کسی با معنای حقیقی شفاعت و شرایط آن، مطابق با آنچه در قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام بیان گردیده آشنا گردد، به روشنی درمی‌یابد که: اوّلاً: شفاعت با آنچه در جوامع بشری غیر عقلایی صورت می‌گیرد و عدّه‌ای سعی می‌کنند تا با سوء استفاده از صاحب‌منصبان، حقوق دیگران را پایمان کرده و به چیزی دست پیدا کنند که شایستگی آن را ندارند، کاملاً متفاوت بوده و هرگز به معنای پایمال شدن حقّ عدّه‌ای از بندگان نمی‌باشد، بلکه این لطف و مرحمت الهی است که خداوند متعال در تمام مراحل زندگی بشر با او همراه نموده و اسباب آمرزش و رهایی از عذاب جهنّم را برایش فراهم نموده است. ثانیاً: مشخّص است که شفاعت هرگز نه راه را برای عصیان بندگان باز می‌کند و نه آنان را در عصیانشان گستاخ می‌نماید، بلکه نتیجۀ شفاعت، ایجاد امید در دل بندگان _ به ویژه برای گناهکاران _ است. همانند توبه که خدای تعالی برای بندگان عاصی خویش قرار داده تا امید بندگی در آن‌ها احیا شود و آنان دوباره خود را در گروه فرمانبران الهی قرار دهند. به همین جهت است که امامان معصوم علیهم السلام تأکید کرده‌اند که مؤمنان باید اهل عمل صالح باشند و از گناه بپرهیزند و عقاب الهی را کوچک نشمارند و به شفاعت متّکی نباشند. [ برای دریافت روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب عدل، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۷۳-۷۷ مراجعه فرمائید. ] ——————————————- [ عدل، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۷۳-۷۷] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_پنجاه_شش #عدل #معرفت_الله_بالله 🔴بداء معنای لغوی بداء با توجّه به نظر لغویان در کتب لغت،‌ دربارۀ تفاوت دو واژۀ «بدو» و «بدء» می‌توان گفت: «بدء» به اوّلین ظهور و پدید آمدن هر چیزی بدون هیچ‌گونه سابقۀ وجودی اختصاص دارد، امّا «بدو» افزون بر آن‌، دربارۀ آشکار شدن امور پنهانِ موجود نیز به کار می‌رود. بنابراین، بداء از نظر لغوی‌، به معنای مطلقِ ظهور و آشکار شدن است؛ اعمّ از ظهور امور موجودِ پنهان یا پدید آمدن اموری که هیچ‌گونه سابقۀ وجودی ندارند. معنای اصطلاحی بداء بداء یک اصطلاح دینی است که در تمام ادیان الهی وجود داشته است و در اسلام نیز به عنوان امری مسلّم در میان تمام گروه‌های اسلامی مطرح بوده و هست. امّا دربارۀ تبیین حقیقت آن اختلافاتی وجود دارد که در این میان، تبیین صحیح از آنِ امامان اهل بیت علیهم السلام است. ——————————————- [ عدل، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۷۷-۸۰] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a