#اخلاق_فطری 🔴۵. خنده و مزاح زیاد ضحک، مطلق خنده را گویند. خنده بلند و با صدا را قهقهه و خنده آهسته و بی صدا یا کم صدا را تبسم می‌نامند. به شوخی نیز مزاح و دعابه گویند. اصل خنده و مزاح امری خوب و نیک است، ولی با مناسباتی بد و قبيح می‌شود. مثلا خنده با صدای بلند و مزاح با کسانی که غم و اندوه بر آنها وارد شده، ناپسند است. خنده بی مورد و ابتدایی یا خندیدن در مجالس مهم و در میان سخنان دیگران بد و مکروه دانسته شده است. همچنین هر خنده و مزاحی که از حد طبیعی خود بگذرد، مکروه است. خدای تعالی می‌فرماید: «فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ» [۱] باید کم بخندند و زیاد گریه کنند، به جهت جزای کارهایی که انجام داده اند. خنده اگر به اندازه لبخند و تبسم باشد و متناسب با مکان و زمان باشد، خوب است. امام رضا علیه السلام می‌فرماید: مَنْ تَبَسَّمَ فِي وَجْهِ أَخِيهِ الْمُؤْمِنِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ مَنْ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً لَمْ یُعَذِّبهُ [۲] آن که در صورت برادر ایمانیش لبخند بزند، خدای تعالی برای او حسنه ای ثبت می‌کند و آن که خدای تعالی برایش حسنه ای بنویسد، عذابش نمی کند. 📚[۱]: توبه (۹)، آیه ۸۲. 📚[۲]: مصادقة الإخوان، ص ۵۲، وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۲۰. اخلاق فطری ، ص ۱۸۵ ، ۱۸۶ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

💠#معارف_تطبیقی - جلسه چهارم مباحث معارفی با رویکرد تطبیقی با دیدگاه های فلسفی و عرفانی با بیانات استاد گرانقدر حجت الاسلام و المسلمین محمد بیابانی اسکویی کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchوat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴امام صادق علیه السلام می‌فرماید: ضَحِكُ الْمُؤْمِنِ تَبَسُّمُ؛ [۱] خندۂ مؤمن لبخند و تبسم است. مزاح و شوخی هم اگر در حد و اندازه طبیعی و به مناسبت باشد، امری خوب شمرده شده است. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ فِيهِ دُعَابَةُ، قِلَّةُ: وَ مَا الدعابه؟ قَالَ: الْمِزَاحُ [۲] هیچ مؤمنی نیست، جز این که دعابه در او هست. گفتم: دعابه چیست؟ فرمود: مزاح و شوخی. یونس شیبانی از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند که پرسید: كَيْفَ مُدَاعَبَةُ بَعْضِكُمْ بَعْضاً؟ قِلَّةُ: قَلِيلُ. قَالَ: فَلَا تَفْعَلُوا، فَانِ الْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ، وَ إِنَّكَ لَتُدْخِلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَى أخیک. وَ لَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی اللَّهِ علیه وَ آلِهِ يُدَاعِبُ الرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّهُ [۳] شوخی شما با همدیگر چگونه است؟ عرض کردم: اندک. حضرت فرمود: چنین نکنید، مزاح و شوخی از حسن خلق است و همانا تو با شوخی برادر خود را شاد می‌کنی. رسول خدا صلی الله علیه و آله با مردم شوخی می‌کرد و مقصودش شاد کردن آنها بود. درباره خنده بی مورد می‌فرماید: إِنَّ مِنَ اَلْجَهْلِ اَلضَّحِکَ مِنْ غَیْرِ عَجَبٍ؛ [۴] همانا خنده بی مورد از جهل و نادانی است. و نیز می‌فرماید: ثَلَاثُ فِيهِنَّ الْمَقْتُ مِنَ اللَّهِ: نَوْمُ مِنْ غَيْرِ سَهَرٍ، وَ ضَحِكُ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ، وَ أَكْلُ عَلَى الشِّبَعِ [۵] سه چیز خدا را به غضب می‌آورد: خواب بدون شب زنده داری و خنده بدون تعجب و خوردن بدون گرسنگی. 📚[۱]: الكافي، ج ۲، ص ۶۶۴؛ تحف العقول، ص ۳۶۶؛ بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۲۵۰. 📚[۲]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۳؛ معانی الاخبار، ص ۱۶۴؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۶۰. 📚[۳]: الكافی، ج ۲، ص ۶۶۳؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۳. 📚[۴]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۴؛ مشكاة الأنوار، ص ۱۹۱؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۵. 📚[۵]: من لا يحضره الفقیه، ج ۱، ص ۵۰۳؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص۱۱۵؛ خصال، ص ۸۹؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۵۸. اخلاق فطری ، ص ۱۸۶ ، ۱۸۷ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴برای خنده و شوخی زیاد آثاری در روایات اهل بیت علیهم السلام ذکر شده است که تعدادی از آنها ذکر می‌شود. حمران بن أعین می‌گوید: بر امام باقر علیه السلام وارد شدم و از او خواستم که وصیتی برایم بکند، حضرت فرمود: أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللَّهُ. وَ إِيَّاكَ وَ الْمِزَاحِ، فَإِنَّهُ يُذْهِبُ هَيْبَةَ الرَّجُلِ وَ مَاءَ وَجْهِهِ [۱] تو را به تقوای الهی وصیت می‌کنم. از مزاح بپرهیز که هیبت و آبروی مرد را از بین می‌برد. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در وصیت خویش به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: لَا تَمْزَحْ فَیَذهَبَ بَهَاوُکَ. وَ لَا تَكْذِبْ فَیَذهَبَ نُورُک [۲] مزاح نکن که شکوه و جلالت از بین می‌رود و دروغ نگو که نورت از بین می‌رود. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: كَثُرَ الضَّحِكِ تُمِيتُ الْقَلْبِ. وَ قَالٍ: كَثْرَةُ الضَّحِكِ تَمِيثُ الدِّينَ كَمَا یميث الْمَاءُ الْمِلْحَ؛ [۳] زیادی خنده قلب را می‌میراند. و فرمود: زیادی خنده دین را آب می‌کند، همان طور که آب نمک را ذوب می‌کند. و نیز فرمود: لَا تُمَارِ فَيَذْهَبَ بَهَاؤُكَ وَ لَا تُمَازِحْ فَیُجتَرَاَ عَلَیکَ [۴] مراء نکن که شکوه و جلالت از بین می‌رود و مزاح نکن که دیگران نسبت به تو جرأت پیدا می‌کنند. 📚[۱]: مستطرفات، ص ۶۳۷؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص۱۱۳؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۶۰. 📚[۲]: من لا يحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۵۲؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۳؛ 📚[۳]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۶. 📚[۴]: الکافی، ج ۲، ص ۴۸۷. اخلاق فطری ، ص ۱۸۷ ، ۱۸۸ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴امام رضا علیه السلام فرمود: إِيَّاكَ وَ الْمِزَاحِ ؛ فانَّهُ يَذْهَبُ بِنُورِ إیمَانِکَ وَ یَستَخِفُّ بِمُرُوءَتِکَ [۱] از مزاح بپرهیز که نور ایمانت را از بین می‌برد و مروتت سخیف و بی ارزش می‌شود. پس مزاح و خنده زیاد و بی مورد آبرو، مروت، وقار وسنگینی، هیبت، شکوه، جلال، نور ایمان و دین انسان را به خطر می‌اندازد. آبروی او را از بین می‌برد و دیگران را بر او جری می‌کند. همچنین خنده بی مورد نشانه جهل و نادانی آدمی بلکه خنده بلند و با صدا کار شیطان شمرده شده و پناه بردن به خدا از آن امری لازم دانسته شده است. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: اَلْقَهْقَهَهُ مِنَ الشَّيْطَانِ؛ [۲] قهقهه از شیطان است. و امام باقر علیه السلام می‌فرماید: إِذَا قَهْقَهْتَ ؛ فَقُلْ حِينَ تَفْرُغَ: اللَّهُمَّ لَا تَمْقُتْنِي [۳] آن گاه که قهقه کردی، بعد از آن بگو: خداوندا به من خشم مکن. همچنین خنده با صدای بلند موجب خشم خدا می‌شود و برای نجات از آن چاره ای نیست، جز پناه بردن به خدا، ولی با وجود این مزاح زیاد در سفر از مروت شمرده شده است. امام صادق علیه السلام فرمود: الْمُرُوَّةُ مُرُوَّتَانِ: مُرُوَّةُ فِي الْحَضَرِ وَ مُرُوَّةُ فِي السَّفَرِ... أَمَّا الَّتِي فِي السَّفَرِ، فَكَثْرَةُ الزَّادِ وَ طِيبُهُ وَ بَذْلُهُ لِمَنْ كَانَ مَعَكَ... وَ كَثْرَةُ الْمِزَاحِ فِي غَيْرِ مَا يُسْخِطُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ... [۴] مروت دو قسم است: مروت در حضر و مروت در سفر.. و اما مروت در سفر عبارت است از زیادی توشه راه و پاکیزگی آن و بذل آن به همراهان... و زیادی مزاح در اموری که موجب غضب خدای عزوجل نباشد... 📚[۱]: الكافی، ج ۲، ص ۶۶۵، من لایحضره الفقیه، ج ۴، ص ۴۰۸؛ بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۳۲۰. 📚[۲]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۴. 📚[۳]: الکافی، ج ۲، ص ۶۶۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۲، ص ۱۱۴. 📚[۴]: من لا يحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۹۴؛ وسائل الشيعة، ج ۱۱، ص ۴۳۲؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۲۷۳. اخلاق فطری ، ص ۱۸۸ ، ۱۸۹ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

💠ولادت باسعادت و پربرکت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را به محضر مبارک آقا بقیه الله الاعظم حضرت مهدی سلام الله علیه عجل الله تعالی فرجه الشریف و شیعیان حضرت تبریک و شادباش عرض مینمائیم. کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴۶. مسافرت سفر برای کسب معاش و عمل به طاعات خوب و لازم است، بلکه موجب صحت و سلامتی هم می‌شود. رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرماید: سَافِرُوا تَصِحُّوا [۱] مسافرت کنید، صحیح و سلامت باشید. در سفر انسان اموری تازه می‌بیند و با آداب و سنن اقوام مختلف آشنا می‌شود. سختی و دشواری راه انسان را استوار، صبور و بردبار می‌کند. دیدن مناظر طبیعی، کوه‌ها و دشت‌ها و جنگل‌ها و حیوانات گوناگون او را به یاد خدا می‌اندازد. و دیدن آثارگذشتگان انسان را پند و موعظه می‌کند. خوب است انسان سفر خویش را با صدقه و دعا آغاز کند و تنها مسافرت نکند و آذوقه مناسب برای راهش برگیرد و با همسفرانش به خوبی رفتار کند و با آنها انس و الفت داشته باشد. رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره سفر می‌فرماید: مِنَ السُّنَّةِ إِذَا خَرَجَ الْقَوْمُ فِي سَفَرٍ أَنْ يُخْرِجُوا نَفَقَتَهُمْ فَإِنَّ ذَلِكَ أَطْيَبُ لانفسهم وَ أَحْسَنُ لِأَخْلَاقِهِمْ؛ [۲] خوب است وقتی گروهی به سفر می‌روند، نفقه خویش را جدا کنند که این موجب طيب نفوسشان شده و برای اخلاقشان نیکو خواهد بود. 📚[۱]: من لا يحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۶۵؛ بحارالانوار، ج ۵۹، ص ۲۶۷. 📚[۲]: من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۷۸؛ وسائل الشیعة، ج ۱۱، ص ۴۱۳، المحاسن، ص ۳۵۹؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۲۶۹. اخلاق فطری ، ص ۱۹۰ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#اخلاق_فطری 🔴در مسافرت خوب است انسان با کسی مصاحبت و رفاقت کند که در انفاق در حد او باشد و با کسی که بیشتر یا کمتر از او انفاق می‌کند، همسفر نباشد. ابوبصیر می‌گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم: يَخْرُجُ الرَّجُلُ مَعَ قَوْمٍ مَيَاسِيرَ وَ هُوَ أَقَلُّهُمْ شَيْئاً فَيُخْرِجُ الْقَوْمُ النَّفَقَةَ وَ لَا يَقْدِرُ هُوَ أَنْ يُخْرِجَ مِثْلَ مَا أَخْرَجُوا. فَقَالَ: مَا أُحِبُّ أَنْ يُذِلَّ نَفْسَهُ لِيَخْرُجْ مَعَ مَنْ هُوَ مِثْلُهُ؛ [۱] شخصی با گروهی ثروتمند مسافرت می‌کند که او از آنها سرمایه اش کمتر است، پس آنان نفقه خویش را بیرون می‌آورند و او نمی تواند به اندازه آنان نفقه راه بدهد. حضرت فرمود: دوست ندارم که او خودش را ذلیل و خوار کند، او باید با کسی مثل خودش مسافرت کند. در حدیثی دیگر حسین بن ابی العلا می‌گوید: بیست و چند نفر بودیم که به سفر حج می‌رفتیم و من هر منزلی که می‌رسیدیم گوسفندی ذبح می‌کردم. پس وقتی خواستم بر امام صادق علیه السلام وارد شوم، فرمود: ای حسین، مؤمنین را ذلیل و خوار می‌کنی؟ گفتم: از این امر به خدا پناه می‌برم. فرمود: به من رسیده است که در هر منزلی گوسفندی ذبح می‌کنی؟ عرض کردم: این کار را به خاطر خدا انجام می‌دهم. فرمود: آیا نمی دانی که در میان آنان کسی است که دلش می‌خواهد کاری مثل تو انجام دهد، ولی قدرتش به آن نمی رسد و در خود احساس ضعف و ناتوانی می‌کند. عرض کردم: استغفار می‌کنم و تکرار نمی کنم. این روایت اهمیت مراعات شخصیت و عزت مؤمنین را به خوبی بیان می‌کند. امام علیه السلام حتی از احسان و بخششی که موجب احساس ذلت و خواری برای مؤمنی می‌شود، منع فرموده است. این روایت اگر چه در مورد سفر و همسفران مطرح شده است، ولی نکته اخلاقی مهمی را یادآوری می‌کند: حفظ عزت مؤمنین از همه امور مهم تر است. 📚[۱]: الكافی، ج ۴، ص ۲۸۷؛ وسائل الشيعة، ج ۱۱، ص ۴۱۴؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۲۶۹. اخلاق فطری ، ص ۱۹۰ ، ۱۹۱ ، ۱۹۲ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a