#رباعی #امام_زمان عج الله تعالی فرجه زیبایی مهر و ماه و انجم مهدی است دُر صدف یذهب عنکم مهدی است تنها دو نفر شبیه احمد هستند اول علی اکبر است و دوم مهدی است مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#ولادت_امام_زمان عج الله تعالی فرجه ای شده محوِ روی تو، شمس جدا، قمر جدا روی کند به سوی تو، ملک جدا، بشر جدا آدم و نوح هر یکی، دست زده به دامنت منتظر ظهور تو، پدر جدا، پسر جدا ای تو گل بهار ما، بیا به لاله زار ما تا که نهیم بر رهت، دیده جدا و سر جدا با نمکین بیان خود، از شکرین دهان خود بریز در وجود ما، نمک جدا، شکر جدا بیا که از اشارتت، شود فزوده خلق را عشق جدا، خرد جدا، ادب جدا، هنر جدا در انتظارِ مقدمت، به اشتیاق دیدنت گریه کنند عاشقان، شام جدا، سحر جدا مهدی منتظَر تویی، امام منتقِم تویی که خیزد از قیام تو، عدل جدا، ظفر جدا عنایتی که شام غم، سر آید و سحر شود ای که رَوَد به حکم تو، قضا جدا، قدر جدا ز فتنه ی ستمگران، ز کینه ی مخالفان رسد به جان دوستان، بلا جدا، خطر جدا بسته "موید" آرزو بر علی و حسین او تا که شوند، شافعش پسر جدا، پدر جدا مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#استقبال_از_ماه_مبارک_رمضان نوید تابش ماه صیام می آید شمیم رحمت حق بر مشام می آید گمانِ یأس گناه است آنکه را امشب به درگه کرمِ "ذوالکِرام" می آید ز آستانه ی رحمت گذشتن از عصیان بشارتی است که بر خاص و عام می آید دو صد گناه، به یک "یا اِلٰه" می بخشند دو صد جواب به هر یک سلام می آید ز مرحمت "رمضان المبارک" اش خوانند مه صیام که با احترام می آید گشوده است درِ فیض و بندگان همه را پیِ شتابْ بر این در پیام می آید مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#ماه_رمضان قسم به خون شهیدان، به کربلا، به حسین خدا به حشر ببخشد گناه ما به حسین طلوع ماه مبارک مبارکش باشد کسی که روزه ی خود سازد ابتدا به حسین خوشا به روزه‌ی مقبول روزه‌ دارانی که ابتدا به حسین است و انتها به حسین اجابت ار طلبی بر دعای خویش، بخوان به هر دعا که توانی خدای را به حسین سلام باد بر آن روزه‌ دار تشنه لبی که آب نوشد و گوید سلام ما به حسین شروع و آخر این ماه با زیارت اوست چه عزت‌ست که داده‌ست کبریا به حسین زیارتش سه شب قدر لذتی دارد شب علی‌ست ولی باید التجا به حسین خدای عالمیان می‌دهد جوابش را دهد سلام هر آنکس ز هر کجا به حسین نما روایت ابن شبیب را تفسیر زاشکِ صبح و شبِ حضرت رضا به حسین سه روز اگر تن او بود بر زمین، داده است فضلیت سه شب قدر را خدا به حسین تو ای خدای حسین و علی در این رمضان قبول کن همه طاعات شیعه را به حسین "موید" از درِ این خانه رو نگردانَد قسم به خون شهیدان، به کربلا، به حسین مرحوم #استاد_سیدرضا_موید @ostad_moayed

چند رباعی از "دیوان موید" در راه نماز جان بیافشاند علی بر خلق، نماز را شناساند علی با این همه چون شهید شد در محراب گفتند: مگر نماز می خواند علی؟! مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#رباعی #ضربت_خوردن اسلام به ایمان علی مدیون است محراب ز خون سر او گلگون است بر روزه ی او ببین، که افطاری او روزی به نمک، روز دگر با خون است مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#رباعی #ضربت_خوردن دردا که امام بُت شِکن را کشتند در حالِ نماز بوالحسن را کشتند می گفت علی کنار قبر زهرا: روزی که تو را زدند من را کشتند مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#عید_فطر عید صیام آمد و ماه صیام رفت لطف تمام آمد و فیض تمام رفت ماهی که بارِ عامِ خدا بود شد تمام خوش‌بخت آن کسی که در این بارِ عام رفت محروم آن کسی است به فرموده ی رسول کآمد بر این وِساده و نادیده کام رفت ای هم‌چو من به حسرت ماه خدا! بیا غمگین از این مباش که ماه صیام رفت ماه صیام رفته، نرفته است لطف حق فضل خدا به جاست گر این صبح و شام رفت این ماه بود فیض موقت که شد تمام! باید به سوی درگه فیض مدام رفت شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد گَردِ غمِ گناه ز جان عوام رفت خود جانشین لیله ی قدر است عید فطر فرخنده روز آمد و فرخنده شام رفت این عید مسلمین بُوَد و باید ای عزیز! در نزد دوستان به دعا و سلام رفت بگْشای دست جود و کرم با زکات فطر کاین شیوه در مرام رسول أنام رفت داری اگر گناه دو عالم سِزد که باز بر درگه حسین علیه‌السلام رفت آن رحمت خدای، شفاعت کند اگر روز جزا توان که به دارالسلام رفت مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#تخریب_بقیع کاش هم چون لاله سوزم در بیابان بقیع تا شبانگاهى شوم شمعِ فروزان بقیع کاش سوى مکّه تازد کاروانِ عمرِ من تا کنم بیتوته یک شب در شبستان بقیع کاش همچون پرتو خورشید در هر بامداد اوفتم بر خاک قبرستانِ ویران بقیع آرزو دارم بمانم زنده و با سوز حال در بغل گیرم چو جان، قبر امامان بقیع آرزو دارم ببینم با دو چشم اشک بار جاى فرزندان زهرا را به دامان بقیع آرزو دارم بیفتم بر قبور پاک شان تا که گردم حایلِ خورشیدِ سوزان بقیع آرزو دارم که اندر خدمت صاحب زمان قبر زهرا را ببوسم در بیابان بقیع آرزو دارم که همچون گوهر غلتان اشک از ارادت رخ نَهم بر خاکِ ایوان بقیع اندر آنجا خفته چون قربانیان راه حق اى "موید" جان عالم باد قربان بقیع مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @s_r_moayed

قال النبی صلی الله علیه و آله: "مَن زارَني ولَم يَزُرْ عَمّي حَمزه فَقد جَفاني" با یاد غم حمزه کسی صابر نیست افسوس که آن حریم را حائر نیست فرمود پیمبر: که جفا کرده به من هر زائر من که حمزه را زائر نیست مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#امام_رضا_ع_مدح_و_ولادت اوّل سخن به نام خداوند ذوالکرام نام خداست چون همه جا بهترین کلام وآن‌گه ز روی صدق و ارادت دهم سلام بر آستان قدس رضا، هشتمین امام امروز در حضور کریمش نشسته‌ایم هر یک به نیّتی به حریمش نشسته‌ایم این روضه کز شکفتن دل‌هاست باغ دل روشن ز ذرّه ذرّۀ خاکش چراغ دل ای دل ز دست داده، که گیری سراغ دل! اینجاست آن که هست خریدار داغ دل اینجا مدال مُقبلی مُقبلان دهند داروی زخم سینۀ صاحب‌دلان دهند.. امشب بهشت محو تماشای مشهد است قندیل‌های نور به هر جای مشهد است هستی تمام، چشم به سیمای مشهد است قلب پیمبران به تمنای مشهد است مشهد که جلوه‌گاه جمال محمد است آرام‌گاه عالِمِ آل محمد است فردا سپیده با دم جبریل می‌دمد محشر نگشته، صور سرافیل می‌دمد از مشهد الرضا، گل تهلیل می‌دمد خورشید بر قبیله ی هابیل می‌دمد تا کور، چشم دوده ی قابیلیان شود رازی دگر، ز خلقت عالم، عیان شود.. امشب مدینه عرش معلای دیگر است آن شهر وحی، طور تجلای دیگر است توراتِ نور، در کف موسای دیگر است موسای عشق را ید و بیضای دیگر است امشب مدینه و آن همه آیات روشنش بوی رسول می‌دهد و پاره ی تنش یاد مدینه بر دل و بر جان صفا دهد خاک مدینه، دیده ی دل را جلا دهد این شهر، عطر سامره و کربلا دهد این لاله‌زار بوی حسین و رضا دهد گاه نزول موکب اجلال احمد است یا عید جشن عالِمِ آل محمد است؟ قدوسیان! تجلی توحید بنگرید نوری که هر وصی و نبی دید بنگرید در طور جلوه‌ای که درخشید بنگرید در دامن ستاره به خورشید بنگرید خورشید آسمان ولایت رضا رسید در لاله‌زار نجمه، گل اِنّما دمید این وارث یگانۀ موسی‌بن‌جعفر است فرزند نازدانه ی موسی‌بن‌جعفر است در هر صفت، نشانه ی موسی‌بن‌جعفر است این آفتاب خانه ی موسی‌بن‌جعفر است روح نبی، روان علی، بر جهان امام امر جهان و اهل جهان در کفش تمام آیینه ی خداست جمال صبیح او یوسف در آرزوی نگاه ملیح او فرموده است حضرت صادق مدیح او پیغمبران نشسته به پای ضریح او تا افکند نگاه عنایت به سویشان تا پر کند ز کوثر رحمت سبویشان این ماه را که شمس ضحی آفریده‌اند نورآفرینِ آینه‌ها آفریده‌اند باب‌المراد خلق خدا آفریده‌اند او را برای کشور ما آفریده‌اند ایران که پایگاه ولایت به عالَم است در سایه‌سارِ پرچم او سبز و خُرّم است نام رضا صفای دل اولیا بُوَد دست رضا هر آینه دست خدا بُوَد تنها نه سایه‌اش به سر مُلک ما بُوَد عالَم به زیر پرچم سبز رضا بُوَد این یک حقیقت است و کسی درک می‌کند کاین روضه را به اشک روان ترک می‌کند.. مهری که ماه، سِیر کند در پناه او ماهی که مهر موج زند در نگاه او «وَالشمسُ وَالقمر» خبر از روی ماه او «واللّیل» سایه‌پرور خال سیاه او او هشتمین امام و دهم عصمت خداست نامش علی، سلاله ی موسی، لقب رضاست سبز است پرچمت که دلیل هدایت است زرد است گنبدت که به خورشید، غیرت است سرخ است خاتمت که نشان شهادت است در هر نگاه مهر تو صدها کرامت است خورشید هر سحر که ز مشرق کند طلوع با بوسه‌ها به گنبد تو می‌کند خشوع.. ای جلوه‌گاه رأفت و ای قبله‌گاه راز سایند قدسیان به حریمت سرِ نیاز بر ملت مجاهد و ایرانِ سرفراز پیوسته باد پرچم سبزت در اهتزاز تا می‌وزد به پرچم سبز شما، نسیم داریم امید بر کرمت، اَیُّها الکریم.. در این حرم، فروغ خدا دیده می‌شود در لحظه لحظه معجزه‌ها دیده می‌شود نور اجابت از همه‌جا دیده می‌شود آیات لطف و فیض رضا دیده می‌شود از فرش تا به عرش، تجلای رحمت است در انعکاس آینه‌ها نور رأفت است.. ای آفریده ذات تو را حق، برای خیر هم خیرخواه خلقی و هم ره‌نمای خیر هم ابتدای خیری و هم انتهای خیر دارد "مؤید" از تو امید دعای خیر تا التفات بر پدر و مادرش کنی در آستان خویش مقرّب‌ترش کنی مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

مولانا_امیرالمومنین_علی_علیه_السلام #حضرت_فاطمه_زهرا_سلام_الله_علیها #مثنوی شروع نامه‌ام نامی کریم است که بسم‌الله الرحمن الرحیم است به آن نامی کزان عالم برافروخت بشر اسماء حُسنی را بیاموخت... به آن نامی که بر ما روح بخشید ز نورش زُهره زهرا درخشید چه زهرایی؟ که معنی‌بخش اسماست همانا اسم اعظم، اسم زهراست خدا گر مدح او نازل نمی‌کرد کتاب خویش را کامل نمی‌کرد به نام کوثرِ قرآن ستودش که لفظی بهتر از کوثر، نبودش حساب نام یازهرا به ابجد برآید یا علی و یا محمد که زهرا ز آن‌دو هست و آن‌دو، زهرا جدایی نیست آری مهر و مه را کسی‌که کُفوِ آن نور جلی بود علی بود و علی بود و علی بود خوش آن روزی که با اذن خداوند به دلخواه پیمبر یافت پیوند جهان رحمت و علم و کرامت به دنیای جمال و عشق و عصمت رسیدش در شب جشن عروسی عروس آسمان، بر خاکبوسی به سائل داد چون پیراهنش را به حکم «لن تنالو البر حتی...» اگرچه خانهٔ زهرا گِلین بود حریم افتخار مسلمین بود محبت، پایهٔ کاشانه او شرف، خشت بنای خانه او جهاز بانوی دنیا و عقبا بُد از پشم و سفال و لیف خرما سفالین کوزه‌ای و مشکی از پوست اساس چشم‌گیر خانهٔ اوست! سپهر، آیینه‌دار هستی‌اش بود رهین آسیای دستی‌اش بود حصیری گرچه فرشِ زیر پا داشت به روی سر، همه نور خدا داشت شُکوه آسمان‌ها صیت او بود گواه «فی بیوتٍ» بیت او بود سلام هر شب و صبحِ پیمبر شُکوه خانه‌اش کردی فزون‌تر سلام، ای وحی منزل در کلامت که حق از کودکی گفته سلامت به وحدت داده هر مویت شهادت ورم کرده‌ست پایت از عبادت زیارت‌گاه انجُم، خاک پایت زیارت‌نامهٔ حوران، ثنایت تویی یاسین تویی طاهای قرآن تویی رمز اشارت‌های قرآن زنان را با عمل، ارشاد کردی جهاد المرأه را فریاد کردی... خدا را بنده‌ای یک‌دانه بودی پدر را دل‌خوشی در خانه بودی دو تن بودید او را پشتوانه تو در خانه، علی بیرون ز خانه رسالت را گلستانی، بهاری امامت را نگهبانی، قراری خروش بی‌امان مسجدی تو رسول خطبه‌خوان مسجدی تو چو تو از دین طرفداری که کرده‌ست؟ امام خویش را یاری که کرده‌ست؟ خروشت حامی جان علی شد کلامت تیغ بُرّان علی شد الا، ای راز رحمت در دو دنیا تویی مشکل‌گشای هر دو دنیا نخستین زن که در جنت در آید تو هستی، کز قیامت محشر آید چو در صحرای محشر پا گذاری شفاعت را چو خورشیدی بر آری ملائک صف به صف در چار سویت علی و مصطفی در پیش رویت مهار ناقه‌ات در دست جبریل خلایق محو این اکرام و تجلیل به حیرت، کاین هیاهو چیست، یارب؟ کسی کاین‌سان در آید، کیست یارب؟ که از درگاه عزت در چپ و راست ندا آید که این زهراست! زهراست! در آن‌جا شیعیانت می‌درخشند نه تنها دوستانت را ببخشند، که می‌بخشد خدای مهربانت گناه دوستانِ دوستانت در آن روزی که عالم بی‌قرارند رسولان نیـز امید از تو دارند در آن غوغا که بهر کس، مَفَر نیست ز بیم جان، پدر فکر پسر نیست زهر سو بانگ وانفسا بلند است، ز ما فریاد یازهرا بلند است تو دستِ دست‌گیری چون برآری «مؤید» را مبادا واگذاری! مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed