#خودمانی ✍ قصۀ تولد جشنواره‌ی "انسانِ تمام" ☁️ #فصل_اول آنقدر دنیا شلوغ‌پلوغ شد، که خودِ بزرگـــمان، همان حقیقتِ بلند و بی‌نهایتــمان، وسط روزمرگی‌ها، به سمت فراموشی می‌رفت! 🌥 #فصل_دوم آنقدر مدل گردش روزگار، سخت‌تر و تنگ‌تر شد، که فراموش کردیم، برای چه اینجاییم و روی زمین چه‌کار داریم؟ ⛅️ #فصل_سوم مشغول تأمین نیازهای این چهارچوب جسمانی شدیم، تا کم‌کم چشم‌اندازمان از زندگی، کوچک و کوچکتر شد! انگار بی‌نهایتِ پیش‌رویمان داشت در قدّ و قوارۀ همین نیازها، تعریف می‌شد! 🌤 #فصل_چهارم گاهی مسیر زندگی‌مان هم، وسط همین شلوغی‌ها، به سمت جاده‌های خاکی منحرف شد، و ندانستیم به مقصد ناکجاآباد در حرکتیم! هدف که اشتباه شود، جاده هم انحرافی می‌شود! ☀️ #فصل_پنجم همۀ قیمت آدمیزاد به مربیّانی است که او را پروریده‌اند! فراموشمان شد مقصد زندگی، تکامل انسانیِ ماست و ما باید این تکامل را بیاموزیم! 🌞 این جشنواره متولد شد، تا یادمان بیاورد تمامِ انسانیت در ما ظهور خواهد کرد، اگر در کلاسِ یک «انسانِ تمام» زانو بزنیم. تا یادمان بیاورد؛ «انسان، بدون او ناتمام می‌ماند» ➖رونمایی از جشنواره #انسان_تمام ؛ اول بهمن ۱۴۰۰ @ostad_shojae