eitaa logo
دروس استاد احدی حفظه الله تعالی
112 دنبال‌کننده
44 عکس
10 ویدیو
136 فایل
این کانال جهت نشر دروس خارج فقه و اصول استاد می باشد. ارتباط با ادمین sd1251356@
مشاهده در ایتا
دانلود
سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 /1/28 @ostadahadi مساله10درباره فقاع 3بحث است بحث1/ بحث فقهیی : هیچ اختلافی در نجاست و حرمت فقاع نیست منتهی اهل سنت با وجود اینکه اتفاق برحرمت خمردارند دراینجا اتفاق برعدم حرمت فقاع دارند . در کتاب الانصاف ج 10 ص 238 از کتب اهل سنت. دلیل شیعیان برنجاست و حرمت فقاع، روایات است. روایات ما در بحث فقاع به دو صورت بیان شده است لسان اولش این است اطلاق خمربرفقاع می کنند و حد خمررابرشارب فقاع جاری می کنند روایت ابن فضال قال: کتبت الی ابی الحسن ع به موسی بن جعفرع نوشتم واساله عن الفقاع فقال هو الخمر امام فرمود فقاع همان خمراست وفیه حد شارب الخمر حدشارب خمر برای فقاع هم هست. وسائل ج 17 کتاب اطعمه و اشربه باب 27 دوم: روایاتی است که شیعه را معرفی می کند که شیعه کیست؟ ان کسی است که از فقاع و خمر کناره می گیرد چون اینها از مطاعم دشمنان ما هستند لذا فرمود لا تلبسوا لباس اعدائی ولا تطعموا مطاعم اعدائی ولا تسلکوا مسالک اعدائی فتکون اعدائی کما هم اعدائی. وسائل ص 290 باب 27 ج 17 روایت دیگر از فضل بن شاذان می گوید از امام رضا ع شنیدم وقتی سرامام حسین ع را به شام بردند یزید دستورداد سفره ای پهن کنند و سران حضرت را روی سفره گزارند و خودش و اصحابش غذا می خوردند و فقاع می نوشیدند و وقتی غذا خوردن تمام شد سررا درون طشت گذاشتند و تخته شطرنج را روی سرگذاشتند و بازی می کردند اما فرمودند: فمن کان من شیعتنا فلیتورع من شرب الفقاع و الشطرنج. اگرشیعیان ما می خواهند پاک زندگی کنند متورع باشند از اب جو و بازی شطرنج پرهیزکنند و من نظرالی الفقاع و الی الشطرنج فالیذکرالحسین ع والیلعن یزید یمحوالله عزوجل بذلک ذنوبهم ولو کانت بعددالنجوم اگرایندو را دیدید و سلام بریزید و لعن بر یزید کنید گناهان بخشیده می شوند گرچه به عدد ستاره های اسمان باشد. وسال ج 17 باب 27 حدیث 13 و در حدیث 14 دارد اول من اتخذ له الفقاع بالاسلام فی الشلام، یزید. بحث2/ بحث موضوعی: ایا فقاع تنها از شعیرگرفته می شود یا تعمیم دارد؟ فقها دراینجا دودسته اند 1/ فقاع فقط از شعیرگرفته نمی شود بلکه از اکثرحبوبات حتی از عسل و حتی از نان هم درست می شود سید مرتضی در الامتثال و شهید ثانی در ذکری و کاشف الغطا در کشف الغطا . دراین زمینه دو روایت از پیامبر ص نقل شده و به ان استناد کردند یکی از زید بن اسلم است دربارۀ کلمۀ غُبِیرا سوال شد فرمود پیامبرنهی کرد این همان اذکرکه است لذا در روایت دارد که الکذکرک خمرالحبشیه در صحاح اللغه جوهری تحت الغبیرا می گوید شرابی است که از ذرت می گیرند و شراب اهل حبشه است روایت دیگراز ام حبیبه همسرپیامبر گفت که جمعی از اهل یمن به محضرپیامبر رسیدند تا دربارۀ احکام واجب و مستحبات یاد بگیرند به پیامبرگفتند یا رسول الله ان لنا شرابا نحمله من الغمه والشعیر یمنی ها شرابی دارند که از مغزگندم و جو ساخته می شود فقال ص پیامبر پرسید اسمش را الغبیرا گویند قالوا نعم گفتند بله . حضرت فرمود لا تطعموها قالوا فانهم لا یَدَعونهم یمنی ها ول نمی کنند و ترکش نمی کنند فقال ع ومن لم یترکها فاضربوا عنقه هرکس کنارنمی گذارد گردنش را بزنید. الانتصار ص 198سید مرتضی. دسته دوم قائل به اختصاص اند مثل سید در عروه الفقاع و هو شراب متخذ من الشعیرعلی وجه مخصوص . اب جو فقط از شعیردرست می شود . طریحی در مجمع البحرین نیز همین نظررا دارد و می گوید والفقاع کالرمّان شیئ یتخذ من ماءالشعیرفقط ج 4 ص 376 ابوهاشم واسطی هم معتقد به همین است و می گوید که فقاع فقط از شعیردرست می شود به نظرما حق با طائفۀ دوم است چون اولا دراصول فقه خواندیم که دردوران بین دو امر درجائی که راهی برای احراز معنای خاص یک لفظ نیست قدرمتیقِن را می گیریم و نسبت به بقیّه قاعدۀ حل و طهارت جاری می کنیم دراینجا قدر متیقِن از فقاع، متخَذ از شعیراست اما فقای متخذ از عسل یا سائرحبوبات نجس و حرام است یا نه قاعدۀ طهارت و حلیت جاری است ثانیا در دوران بین اقل و اکثر با وجود اجمال مفهوم مخصص منفصل تمسک به عام جایزاست چون شک در تخصیص زائد داریم مثلا دارد اکرم العلما چند روز بعد گفت لا تکرم الفساق منهم شک دارم که منظوراز فاسق مرتکب کبیره است یا اعم از کبیره و صغیره است؟ به عالمی رسیدم که ایشان گناه صغیره انجام می دهد ایا برمن واجب است اکرامش کنم؟ دراینجا می گویند شک در تخصیص زائد است قدر متیقن مرتکب گناه کبیره است تمسک به اکرم العلما کن و به او احترام کن. عین همین مطلب را می توان اینجا اجرا کرد. دلیل حرمت اولیه متخذ از شعیرا است اما ایا متخذ از حبوبات هم نجس است یا نه چون مخصص ما مجمل است نمی دانیم که ایا فقاع عام است یا فقط همان خاص است و شعیر را می گیرد تمسک به اصل طهارت و حل می کنیم.
سعید دینی 📗📙📕📗📙📕📗📙📕📗📙 ⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵⚫️🔴🔵 🔴➖➖➖➖➖➖➖➖🔴 @ostadahadi 🌹🍃🌾🌷🍃🍀🍃 🍃🌾🌷🍃 🌾🌷🍃 🌷🍃 /2/2 @ostadahadi دو بحث داریم: 1- ایا حرمت فقاع زمانی است که به اسکاربرسد؟ یا اینکه به مجرد غلیان هم نجس و هم حرام می شود؟ فقهای امامیه اسکار را لازم نمی دانند و غلیان را کافی می دانند . دلیل فقهای ما دوتا روایت معتبره است. مصحح ابن أبي عمير عن مرازم، «قال: كان يعمل لأبي الحسن (ع): الفقاع في منزله. قال ابن أبي عمير: و لم يعمل فقاع يغلي».فإن قول مرازم‌«كان يعمل ..»الوسائل باب: 39 من أبواب النجاسات حديث: 1. یکی: صحیحۀ ابن ابی عمیر نقل می کند که به ابی الحسن ع برایش در منزلش فقاع درست می کردند ابن ابی عمیرگفت مرازم به من گفت که من اب جو را کاری می کردم که جوش نیاید با توجه به اینکه یکی از دلائل حجیت ما تقریر امام است همین رواه عثمان بن عيسى قال: «كتب عبد اللّٰه بن محمد الرازي الى أبي جعفر الثاني (ع): إن رأيت أن تفسر لي الفقاع، فإنه قد اشتبه علينا، أ مكروه هو بعد غليانه أم قبله؟ فكتب (ع): لا تقرب الفقاع إلا ما لم تضر آنيته، أو كان جديدا. فأعاد الكتاب اليه: كتبت أسأل عن الفقاع ما لم يغل. فأتاني أن أشربه ما كان في إناء جديد أو غير ضار، و لم أعرف حد الضراوة و الجديد، و سأل أن يفسر ذلك له، و هل يجوز شرب ما يعمل في الغضارة و الزجاج و الخشب و نحوه من الأواني؟ فكتب (ع) يفعل الفقاع في الزجاج و في الفخار الجديد إلى قدر ثلاث عملات، ثمَّ لا يعد منه بعد ثلاث عملات إلا في إناء جديد، و الخشب مثل ذلك» روایت دوم موثقۀ عثمان ابن عیسی هست که گفت کتب عبدالله بن محمد رازی الی ابی جعفر الثانی عبدالله محمد رازی از اصحاب امام جواد ع بود نامه ای به امام جواد ع نوشت که ان رایت ان تفسرلی الفقاع فانه قداشتبه الینا ام اکروه .....به امام نوشت که فقاع را برای من ان چه صلاح می دانید تفسیرکند. ارایت یعنی اخبرنی گزارش بده به من . شما تفسیر کنید. چون فقاع برما مشتبه شد این امکروه هو بعد غلیانه مکروه به معنای کراهت اصطلاحی فقها نیست بلکه به معنای حرمت است نمی دانم که ایا بعداز غلیان حرام می شود یا قبل از غلیان هم ممکن است که حرام شود؟ چون کراهت به معنای نارضایتی است جایی که امام ناراضی است می شود حرام . فکتب ع امام جواب دادکه لاتقرب الفقاع نهی کرد که به فقاع نزدیک نشوبعد استثنا کرد الا مالم یزر عالیتها او کان جدیدا در دو جا می توانید استفاده کنید 1- زمانی که شراب پرزور نشود این لم یزر یعنی اذا اشتد. 2- زمانی که در ظرف جدیدی باشد چون در ظرف جدید یعنی اینکه دیگرفقاع نیست . دوباره نامه نوشت به امام که من ایندفعه صریحا نوشتم که این اب جوی که جوش نیامده چه حکمی دارد؟ قبلا گفتم برایم فقاع را تفسیرکن و انگونه تفسیرکرد اما اینبار نوشتم که اگر به جوش نیاید چه حکمی دارد؟ در ادامه نوشت که اقا شرابی را نزد من می اورند و نمی دانم که این ظرف جدید است یا همان ظرفی است که شراب درست کردند یا نمی دانم که این شراب پرزور هست یا نه ؟ نمی دانم واقعا هم میزان پرزور بودن یا جدید بودن ظرف را نمی شناسم . منکه استفاده نکردم تا بدانم. بعد چند ظرف را نام برد که من درخواست می کنم مصداقی برایم توضیح بده. هل یجوز الشرب ما یعمل فی القذاره و .... ان روز ظرفها اسامی خاصی داشت که برخی ظرفها تقریبا کوزه ای بودند که به صورت مشک مانند بود. پائینش دایره وار بود بالایش باریک این را قذاره گویند برخی ظرفها شیشیه ای بود که ان را جام شراب می گفتند و برخی ظرفها چوبی بود و ... امام ع دو ظرف را نام برد که شراب را در ظرف شیشه ای می ریزند و در کاسه های گلی می ریزند که به ان فخّار گویند وقتی داخل ان می ریزند 3 مرحله دیگر روی ان کارکرده اند که دیگر تکرار نمی کنم بعد از انکه 3 کار را انجام دادند داخل این ظروف می ریزند داخل ان کاسه ها و داخل ان جام شراب می ریزند که داخل انها حرام است مگر اینکه داخل ظرف جدیدی بریزند که بدانی شراب نیست بعد فرمود چوب همان اناء جدید است امام می فرماید کاسه های شراب مشخص است منظور من از کاسه جدید ظرفی است که مال شراب نباشد. تقریب استدلال: از امام ع سوال از فقاعی می کند که به غلیان نرسیده است معلوم می شود که در حرمت فقاع غلیان معتبراست نه اسکار اما اینکه امام از برخی از ظروف نهی می کند و می فرماید اگر اب جو را دراین ظرفها به شما تعارف کردند میل نکنید دو احتمال دارد یا اینکه دراین ظرفها فقاع می جوشد بخاطراینکه جوش می اید نجس می شود و امام ع مارا از این ظرفها نهی می کند یعنی این ظرفها برای جوشاندن اب جو است یا بخاطراینکه مسکراست در درون این ظرفها شراب مسکر می ریزند بخاطروجود دو احتمال فقهای ما روایت را مطلق گرفته اند از اطلاق استفاده کردند که به مجرد غلیان نجس و شربش حرام می شود