تأملاتی در « فلسفه روزه » تأمل اول : اثر معرفت النفسی روزه 👈یکی از بهترین راه های خودیابی ، روزه است . روزه اجازۀ نفس کشیدن به حقیقت انسانی می دهد و اجازه می دهد که انسان دربارۀ خودش فکر کند و بیاندیشد . ✅روزه در واقع کنترل و مدیریّت حیوانیّت است ؛ و به عبارتی روزه نگه داشتن طغیان حیوانیّت ( شهوت ، غضب ، توهم ) است . کسانی که به دنبال این هستند که حیوانیّت خود را کنترل و مدیریت نمایند ، روزه می گیرند تا راه را برای انسانیّت باز نمایند . ✅انسان « خودی » گمشده دارد . اگر کسی گمشده ای داشته باشد اجازه نمی دهد که به چیزی و یا کسی غیر از گمشده اش فکر کند و با تمام تلاش بیشتر و بهتر به گمشده اش می پردازد . حال انسان با روزه ، به حیوانیت ( شهوت و غضب و توهم ) اجازه نمی دهد که به مملکت انسانی ورود کند و جلوی خاصیت های انسانی را بگیرد . ✳️ با روزه بستر گشتن و جستجوی انسان به دنبال گمشده اش که « خود انسانی انسان » باشد فراهم می آید . و از این جاست که این فرصت فراهم می شود که انسان به خودش برسد و آرام آرام صدای انسانیت به گوشش برسد و آن را بشنود . 🔷اگر صدای انسانیّت بلند شود ، می بینیم باورهای پاک و اخلاق های متعالی به صحنه می آید ؛ اگر می بینیم صدای انصاف و عدالت و درد و دغدغه ها و .... به گوش نمی رسد به این دلیل است که آنقدر حیوانیت ( شهوت و غضب و توهم ) شلوغ می کند که هر چه سعی می شود صدای آن به گوش برسد ، امکانش نیست . 🔍راه شناخت خود و خودیابی با روزه فراهم می شود چرا که با روزه و محرومیّتی که با روزه فراهم می شود بستر شکوفایی فطرت و عقل که همه انسانیت انسان است فراهم می آید . ⭕️جلوی طغیان ها حیوانی و نفسانی را باید گرفت تا انسانیّت انسان به نطق و حرف و سخن درآید . در روایت داریم : « العارف من عرف نفسه فاَعتَقها و نَزَّهَها عمّا یُبَعِّدها و یوبُقها » « عارف کسی است که خودش را بشناسد و خودش را آزاد نماید و از هر آنچه او را از انسانیّت و خدای متعال دور می کند و به هلاکت می اندازد منزّه و پاک نماید . » 🚫گاهی باید سر و صداها بخوابد و شلوغی ها ازبین برود ، تا انسان بتواند به خود سری بزند و رجوعی داشته باشد . ❌دیده اید وقتی بنا بر این است که مطالعه ای داشته باشیم ، اگر در اطراف ما شلوغ باشد ، یا شلوغی را از بین می بریم و یا در جای خلوت می رویم ؛ از اینرو سالن های مطالعه تعبیه می شود ، تا انسان ها بتوانند به آنچه که می خواهند بپردازند و به متنی که می خواهند مطالعه کنند مشغول شوند . 🚫 شلوغی با مطالعه سازگار نیست و لازم است که خلوتی پیدا شود تا بتوان مطالعه داشت . ✅روزه حیات خلوتی برای انسان حاصل می کند و سبب برای حیات خلوت انسان است . محرّمات روزه به اینکه نمی تواند بخورد و یا بیاشامد و یا شهوتش را به کار اندازد ، موجب خلوت برای انسان می شود و آن موقع است که انسان می تواند به مطالعه خود بپردازد و خودش را بیابد و به معرفت نفس خود دست یابد و حقایقی را در خود مطالعه نماید و به تماشاگری آن بپردازد . ✅اگر انسان فرصت تماشا برای اش حاصل آید حقایقی را به دست می آورد که باورش نمی شود که چنین عالمی را همراه خود داشته است و به طور کلی غافل از آن بوده است . #روزه #فلسفه_روزه #معرفت_النفس @ostadmahdimansoori

تأملاتی در « فلسفه روزه » تأمل اول : اثر معرفت النفسی روزه 👈یکی از بهترین راه های خودیابی ، روزه است . روزه اجازۀ نفس کشیدن به حقیقت انسانی می دهد و اجازه می دهد که انسان دربارۀ خودش فکر کند و بیاندیشد . ✅روزه در واقع کنترل و مدیریّت حیوانیّت است ؛ و به عبارتی روزه نگه داشتن طغیان حیوانیّت ( شهوت ، غضب ، توهم ) است . کسانی که به دنبال این هستند که حیوانیّت خود را کنترل و مدیریت نمایند ، روزه می گیرند تا راه را برای انسانیّت باز نمایند . ✅انسان « خودی » گمشده دارد . اگر کسی گمشده ای داشته باشد اجازه نمی دهد که به چیزی و یا کسی غیر از گمشده اش فکر کند و با تمام تلاش بیشتر و بهتر به گمشده اش می پردازد . حال انسان با روزه ، به حیوانیت ( شهوت و غضب و توهم ) اجازه نمی دهد که به مملکت انسانی ورود کند و جلوی خاصیت های انسانی را بگیرد . ✳️ با روزه بستر گشتن و جستجوی انسان به دنبال گمشده اش که « خود انسانی انسان » باشد فراهم می آید . و از این جاست که این فرصت فراهم می شود که انسان به خودش برسد و آرام آرام صدای انسانیت به گوشش برسد و آن را بشنود . 🔷اگر صدای انسانیّت بلند شود ، می بینیم باورهای پاک و اخلاق های متعالی به صحنه می آید ؛ اگر می بینیم صدای انصاف و عدالت و درد و دغدغه ها و .... به گوش نمی رسد به این دلیل است که آنقدر حیوانیت ( شهوت و غضب و توهم ) شلوغ می کند که هر چه سعی می شود صدای آن به گوش برسد ، امکانش نیست . 🔍راه شناخت خود و خودیابی با روزه فراهم می شود چرا که با روزه و محرومیّتی که با روزه فراهم می شود بستر شکوفایی فطرت و عقل که همه انسانیت انسان است فراهم می آید . ⭕️جلوی طغیان ها حیوانی و نفسانی را باید گرفت تا انسانیّت انسان به نطق و حرف و سخن درآید . در روایت داریم : « العارف من عرف نفسه فاَعتَقها و نَزَّهَها عمّا یُبَعِّدها و یوبُقها » « عارف کسی است که خودش را بشناسد و خودش را آزاد نماید و از هر آنچه او را از انسانیّت و خدای متعال دور می کند و به هلاکت می اندازد منزّه و پاک نماید . » 🚫گاهی باید سر و صداها بخوابد و شلوغی ها ازبین برود ، تا انسان بتواند به خود سری بزند و رجوعی داشته باشد . ❌دیده اید وقتی بنا بر این است که مطالعه ای داشته باشیم ، اگر در اطراف ما شلوغ باشد ، یا شلوغی را از بین می بریم و یا در جای خلوت می رویم ؛ از اینرو سالن های مطالعه تعبیه می شود ، تا انسان ها بتوانند به آنچه که می خواهند بپردازند و به متنی که می خواهند مطالعه کنند مشغول شوند . 🚫 شلوغی با مطالعه سازگار نیست و لازم است که خلوتی پیدا شود تا بتوان مطالعه داشت . ✅روزه حیات خلوتی برای انسان حاصل می کند و سبب برای حیات خلوت انسان است . محرّمات روزه به اینکه نمی تواند بخورد و یا بیاشامد و یا شهوتش را به کار اندازد ، موجب خلوت برای انسان می شود و آن موقع است که انسان می تواند به مطالعه خود بپردازد و خودش را بیابد و به معرفت نفس خود دست یابد و حقایقی را در خود مطالعه نماید و به تماشاگری آن بپردازد . ✅اگر انسان فرصت تماشا برای اش حاصل آید حقایقی را به دست می آورد که باورش نمی شود که چنین عالمی را همراه خود داشته است و به طور کلی غافل از آن بوده است . #روزه #فلسفه_روزه #معرفت_النفس #استاد_منصوری https://eitaa.com/joinchat/994967711C457677cd67