❓خداوند قبل از اینکه خلق کند، چه می کرد؟ 🔰پاسخ: مخلوقات خداوند دو دسته اند: 🍃 اول امور #مادی و زمان مند، موجودات #مجرد و غیر زمان مند. 1⃣ دسته اول. مخلوقات زمان مند که میتوان در مورد آنها این سؤال را مطرح کرد که خلقت کدام یک از آنها مقدم و کدام یک مؤخر بوده است مثل خلقت زمین و آسمان 2️⃣دسته دوم. مخلوقات مجردکه از زمان و مکان جدا هستند مثل فرشتگان در این مورد سؤال از قبل معنا ندارد مگر آنکه مراد از قبل، از لحاظ رتبی باشد؛ زمان که مرتبط با حرکت ماده است در این عرصه جایی ندارد پس قبلیت زمانی جایگاهی نخواهد داشت. ✍️نکته دیگر اینکه خداوند چون اراده کند که هر چه باشد، تحقق پیدا خواهد کرد. پس مشغول بودن به کاری قبل از کاری دیگر چنان که در مورد انسان تصویر می شود، به خداوند نباید نسبت داده شود. | ✅ پس اگر سؤال در سطح کلی مطرح شود که قبل از هستی هر آنچه غیر خداست، خداوند چه وضعیتی داشت، گفته می شود در مورد امور زمان مند قبلیت قابل تصور است و در مورد امور مجرد قبلیت زمانی معنا ندارد و اگر مراد قبل از هستی به طور مطلق باشد، سؤال درستی نیست چون زمانی نبوده که هستی نباشد. 🍃همواره هستی بوده است؛ اگرچه ما سوى الله به لحاظ وجودی و رتبی بعدیت دارد؛ بدین معنا که خداوند هم اول است و هم آخر ومخلوق خداوند. هر چه که باشد . بعد از او و مخلوق او و از اوست. به عبارت دیگر مجموع ماسوى الله به لحاظ زمانی حادث نیست که از قبل آن سؤال شود ولی به لحاظ ذاتی حادث است و بعدیت ذاتی معنا دارد. 📚درس هایی از عقاید اسلامی/ج1/ص22 پرسمان اعتقادی استاد محمدی 👇👇 🔹🔸🔹🔸🔹🔸 ♨️ http://eitaa.com/joinchat/2846228496C6562595520

⁉️ چرا خداوند انسانی را جوان از دنیا می برد و شخصی دیگر را با سختی و مشقت های زیادی زنده نگه می دارد؟ 1⃣ نکته اول: اینکه بگوییم خدا می برد صحیح نیست چون کسی که جوان از دنیا می رود علل و اسباب خودش را دارد و اجل مرگش اجل معلق است نه اجل حتمی و ممکن بود چندین سال دیگر زنده بماند. حالا شاید علتش مریضی باشد یا چیز دیگر اما اینکه بگوییم خدا برده به لحاظ تشریعی صحیح نیست چون خداوند متعال دوست دارد که بنده گانش به آن سِنی که لازم است برسند. لذا در تشریع خداوند نمی خواهد که هیچ یک از بندگانش در سن کودکی یا جوانی از دنیا بروند بلکه علل و اسباب آن گاهی #معنوی است و گاهی #مادی است. معنوی مثل اینکه اگر زنده باشد به نفع خودش نیست و گناه زیادی می کند یا آسیبی برای پدر و مادر دارد که خوب نیست و علل مادی نیز مانند حوادث و مریضی ها می تواند باشد. 2⃣ نکته دوم: اینکه اگر جوانی از دنیا رفته باشد و صلاح او باشد خودش نیز راضی خواهد بود چرا که گاهی با زنده ماندن و چند سال زندگی کردن ممکن است منحرف شود و یا کار هایی از این قبیل انجام دهد که در صلاحش نیست، پس بهتر همان که برود. آن پیری هم که مانده است ممکن است که احساس شود این به چه دلیل زنده مانده است در حالی که فواید زیادی دارد که ما خبر نداریم. مثلا اگر از لحاظ معنوی نگاه کنیم می بینیم که این شخص به شدت به خاطر اعمالی که دارد مورد عنایت خداوند است. و شاید سببی باشد که به این واسطه خیلی ها بهشتی بشوند به طور مثال کسانی که در خدمت این افراد هستند یا به واسطه احترامی که به اینها انجام می دهند. پس خیلی وقت ها ما از پشت پرده غیب خبر نداریم. 3⃣ نکته سوم: اینکه ما باید دستورات شرع را عمل کنیم چه زنده باشند و یا بمیرند هم نسبت به جوان که او باید مراعات کند و جانش را حفظ کند و هم نسبت به پیر که او باید تکلیف خود را انجام دهد و ما هم بر حسب وظیفه جایی که نیاز است کمک کنیم. و یا اینکه اگر از دنیا رفته اند وظیفه ای که نسبت به آنان بعد از مرگشان داریم عمل کنیم. 📚 بیانات استاد محمدی شاهرودی پرسمان اعتقادی #استادمحمدی👇👇 🔹🔸🔹🔸🔹🔸 ♨️ http://eitaa.com/joinchat/2846228496C6562595520

⁉️ چرا خداوند انسانی را جوان از دنیا می برد و شخصی دیگر را با سختی و مشقت های زیادی زنده نگه می دارد؟ 1⃣ نکته اول: اینکه بگوییم خدا می برد صحیح نیست چون کسی که جوان از دنیا می رود علل و اسباب خودش را دارد و اجل مرگش اجل معلق است نه اجل حتمی و ممکن بود چندین سال دیگر زنده بماند. حالا شاید علتش مریضی باشد یا چیز دیگر اما اینکه بگوییم خدا برده به لحاظ تشریعی صحیح نیست چون خداوند متعال دوست دارد که بنده گانش به آن سِنی که لازم است برسند. لذا در تشریع خداوند نمی خواهد که هیچ یک از بندگانش در سن کودکی یا جوانی از دنیا بروند بلکه علل و اسباب آن گاهی #معنوی است و گاهی #مادی است. معنوی مثل اینکه اگر زنده باشد به نفع خودش نیست و گناه زیادی می کند یا آسیبی برای پدر و مادر دارد که خوب نیست و علل مادی نیز مانند حوادث و مریضی ها می تواند باشد. 2⃣ نکته دوم: اینکه اگر جوانی از دنیا رفته باشد و صلاح او باشد خودش نیز راضی خواهد بود چرا که گاهی با زنده ماندن و چند سال زندگی کردن ممکن است منحرف شود و یا کار هایی از این قبیل انجام دهد که در صلاحش نیست، پس بهتر همان که برود. آن پیری هم که مانده است ممکن است که احساس شود این به چه دلیل زنده مانده است در حالی که فواید زیادی دارد که ما خبر نداریم. مثلا اگر از لحاظ معنوی نگاه کنیم می بینیم که این شخص به شدت به خاطر اعمالی که دارد مورد عنایت خداوند است. و شاید سببی باشد که به این واسطه خیلی ها بهشتی بشوند به طور مثال کسانی که در خدمت این افراد هستند یا به واسطه احترامی که به اینها انجام می دهند. پس خیلی وقت ها ما از پشت پرده غیب خبر نداریم. 3⃣ نکته سوم: اینکه ما باید دستورات شرع را عمل کنیم چه زنده باشند و یا بمیرند هم نسبت به جوان که او باید مراعات کند و جانش را حفظ کند و هم نسبت به پیر که او باید تکلیف خود را انجام دهد و ما هم بر حسب وظیفه جایی که نیاز است کمک کنیم. و یا اینکه اگر از دنیا رفته اند وظیفه ای که نسبت به آنان بعد از مرگشان داریم عمل کنیم. 📚 بیانات استاد محمدی شاهرودی پرسمان اعتقادی #استادمحمدی👇👇 🔹🔸🔹🔸🔹🔸 ♨️ http://eitaa.com/joinchat/2846228496C6562595520