🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃 🍃🍂🍁 بسم الله الرحمن الرحیم 🍁‌🍂🍃 ☘موضوع: نشست اسلام و سلامت؛ ♻️ نگاه حداکثری به دین، ریشه در تغییر انتظارات مردم دارد/ روشمند بودن؛ مهم‌ترین گام مطالعات اسلام و سلامت؛ 🌴 دکتر پاکتچی عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(علیه السلام) در نخستین کارگاه پژوهشی مطالعات اسلام و سلامت، تغییر انتظارات جامعه را منشأ نگاه حداکثری به دین دانستند و روشمند بودن را مهم‌ترین گام در مسیر مطالعات حوزه ی اسلام و سلامت خواندند. 🌴 نخستین کارگاه سراسری مطالعات اسلام و سلامت به همت دبیرخانه ی کمیسیون توسعه ی پژوهش و آموزش عالی قرآنی در نظام سلامت با عنوان «روش‌شناسی متن‌پژوهی در حوزه ی اسلام و سلامت»، عصر چهارشنبه ۲۵ مردادماه با حضور جمعی از پژوهشگران این حوزه در وزارت بهداشت برگزار شد. 🌴 دکتر احمد پاکتچی، پژوهشگر و عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(علیه السلام) در این کارگاه با اشاره به این که در این فرصت به دنبال تقویت یا تضعیف یک دیدگاه مطالعاتی نیستیم به ارائه ی‌ گزارشی از روش‌های متن‌پژوهی متناسب با مطالعات اسلام و سلامت پرداختند. 🌴 ایشان منشأ نگرش‌های جدید به دین، مبنی بر استفاده حداکثری از ظرفیت‌های آن را تغییر و تحوّل در انتظارات مردم از دین دانستند که از قرن هجدهم در مغرب زمین سابقه داشته است و به کتاب مقدس از منظری دیگر نگریسته شد. 🌴 دکتر پاکتچی مهم‌ترین مسأله در این مسیر و خصوصاً در عرصه ی مطالعات اسلام و سلامت را روشمند بودن دانستند و سپس به بررسی برخی از روش‌های کارآمد در زمینه ی مطالعات یاد شده با توجه به شیوه‌های «نقد درونی و بیرونی» پرداختند. 🌴 ایشان در بخش دوم این کارگاه جایگاه و اهمیت تحلیل‌های متنی-گفتمانی با استفاده از شیوه‌های جدید و با تکیه بر آثار محققانی چون «فرکلاف» و «مایکل هَلیدِی» را مورد بررسی قرار دادند و نقش روش‌ها در جغرافیای مطالعات سلامت را برای حاضران جایابی کردند. 📕 برای دسترسی به این مطلب روی لینک زیر کلیک نمائید: ➡️ yon.ir/U6lFr 🌷اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم 🌷 🆔 @ostadpakatchi 🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃

#تصویر_نشست_اسلام_و_سلامت 🆔 @ostadpakatchi

💠 هر کتابی را نخوانید...(25) ♦️ خوانش تفسیری 🔸 از خودتان بپرسید آیا این کتاب در حد فهم من هست یا نه؟ #صوت_کوتاه 🌿 💠🌿 🆔 @OstadPakatchi 🍃🌺🌿 💠🍃💠🌿💠🍃💠🍃💠

🆔 @OstadPakatchi

🌟🍃🌟🍃🌟🍃🌟🍃🌟🍃 🍃🍂🍁 بسم الله الرحمن الرحیم 🍁‌🍂🍃 🔰 انگاره ی حسن و قبح در قرآن کريم 1⃣ در قرآن کريم ماده ی قبح، تنها يکبار به صورت "مقبوحین" به کار رفته؛ قصص/42 که ناظر به زشتی چهره است؛ اما ماده ی حسن در قرآن پرکاربرد است و هم برای ارزش مثبت زيبايی شناختی و هم اخلاقی کاربرد دارد. در کاربرد قرآنی، نقطه ی مقابل ماده ی حسن، سوء است که در اوزان مختلفی به کار برده شده است؛ از جمله اَحسَنَ در مقابل اَساءَ ؛ اسراء/7 و حَسَنة در مقابل سَيِّئَة ؛ آل عمران/ 120؛ اعراف/131، ... و حتی در رابطه ی مکملی متضاد مانند "حَسَنة تَسُؤهُم" ؛ آل عمران/ 120؛ توبه/ 50. 2⃣ با توجه به تقدم ريشه ی حسن نسبت به قبح در تحولات معنايی در جهت تعميم، آنچه به روشنايی بيشتر در معنای زوج واژه ی حَسَن/ قبيح می انجامد، تحولات معنايی قبيح در دو سده ی اول هجری است. 3⃣ البته بيشتر نمونه ها از سنخ روايت است که تکيه ی ما بر آن ها کاملاً نسبی و مشروط است. با وجود آن که نظريه ی حسن و قبح ذاتی مستقيماً در قرآن کريم ديده نمی شود، ولی برخی از زمينه های طرح آن در آيات مختلف بازتاب يافته که در آن مراحلی از انگاره بازتاب يافته است. فارغ از آيات که به نفی ظلم از خداوند و داوری عادلانه او می پردازند، نمونه هايی از انگاره حسن و قبح، در امر و نهی های قرآنی قابل پیجويی است؛ اما مقصود نه امر و نهی های ساده است، بلکه آن دسته از اوامر قرآنی است که نشان می دهد پيش از ورود حکم شرعی، عنوانی ناظر به نوعی از مطلوبيت بر آن فعل بار بوده است. 4⃣ عنوان قسط از جمله ی اين عناوين است که در موارد متعدد، کاربرد آن به عنوان معياری برای ارزشيابی اخلاقی اعمال ديده می شود؛ مثلاً در آيه ی دين اشاره دارد اين که هر امر کوچک و بزرگی را با اجلش مکتوب سازيد، نزد خداوند به قسط نزديک تر است؛ بقره/282. د ر جای ديگر يادآور می شود فرزند خواندگان خود را به نام پدرانشان بخوانيد که نزد خداوند به قسط نزديک تر است؛ احزاب/5، در جايی ديگر می گويد: به پيمانه و ترازو به قسط وفا کنيد؛ انعام/152؛ هود/ 85؛ نيز الرحمن/9 و آنجا که می فرمايد: اگر ترسانيد که در باره ی يتيمان قسط نورزيد چگونه بايد ازدواج کنيد، نساء/3. در تمامی اين موارد عمل به قسط، به مثابه ی معياری پيشينی برای ارزشيابی عمل معرفی شده است. 5⃣ در آيات قرآنی مکرراً عدل و قسط به گونه هایی مطرح می شود که نشان می دهد پيش از نزول شرايع، معنای خود را داشته اند و شرايع برای برپايی آن آمده اند. بر اساس آيات مختلفی از قرآن کريم، هم به طور خاص گفته می شود پيامبر اسلام دستور دارد که بين مردم عدل ورزد؛ شوری / 15 ؛ نيز مائده/45؛ و هم به طور عام تصريح می شود خداوند پيامبران خود را فرستاده و با آنان کتاب و ترازو را نازل کرده است تا مردم به قسط قيام کنند؛ حديد/25 ؛ همچنين بايد به گروهی توجه کرد که به عنوان "کسانی که امر به قسط می کنند"، معرفی شده اند، بدون آن که قيدی درباره ی پيروی آنان از شريعتی خاص آمده باشد؛ اين گروه در آيه ای از قرآن به انبياء عطف شده اند و آيه، مشترکاً قاتلان انبياء و آمران به قسط را تقبيح کرده است؛ آل عمران/ 21. 6⃣ عنوان ديگری که به مثابه ی ارزشگذاری پيش از ورود شرع ديده می شود، عنوان فحشاء است. شيطان مردم را به فحشاء امر می کند؛ بقره/268 ؛ نور/ 21؛ اين در حالی است که خداوند از فحشاء نهی میکند؛ نحل/90؛ بدان امر نمی کند؛ اعراف/28؛ و نماز از فحشاء بازمیدارد؛ عنکبوت/45. 7⃣ عنوان منکر، ديگر از عناوين مربوط به ارزش گذاری اعمال پيش از ورود شرع است. منکر گاه به صورت عطف شده به فحشاء ديده می شود، با اين مضامين که شيطان به منکر امر می کند؛ نور/ 21 و خداوند از آن نهی می کند)نحل/ 90؛ نيز نک: عنکبوت/45 ؛ در آيات قرآنی مکرر از منکر در تقابل با معروف ياد می شود؛ معروف به عنوان عملی که از نظر يک نظام هنجاری ذکر نشده به رسميت شناخته می شود و منکر به عنوان عملی که نظام هنجاری مورد نظر آن را نمی شناسد. ويژگی پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم آن است که اهل کتاب را به معروف امر می کند و آنان را از منکر نهی مینمايد؛ اعراف/157 و همين امر به معروف و نهی از منکر ويژگی امت اسلام نيز معرفی شده است؛ آل عمران/ 110.

8⃣ از جمله مفاهيمی که ناظر به ارزش های پيشينی نسبت به شريعت است، دو مفهوم متقابل طيبات و خبائث است. در آياتی از قرآن کريم از حلال کردن طيبات توسط خداوند سخن آمده ؛ مائده/ 4 و 5؛ و از مؤمنان خواسته شده است که طيبات حلال شده از سوی خداوند را بر خود حرام نکنند)مائده/87؛ در آيه ای هم کسی که طيبات از روزی های خداوند را حرام کند، مورد نکوهش قرار گرفته است؛ اعراف/32. در آيه ای ديگر ياد می شود که تحريم برخی از طيبات بر يهود، صرفاً به عنوان مجازات ظلمی بوده است که آنان مرتکب شده بودند؛ نساء/ 160. افزون بر آيات پيشين، در آيه ی اخير به صراحت ديده می شود که تحريم صورت گرفته در شريعتِ يهود عارضی بوده و فارغ از اين تحريم عارضی، نفس آنچه تحريم شده از مقوله ی طيبات بوده است. 📕 برای دسترسی به این مطلب روی لینک زیر کلیک نمائید: ➡️ yon.ir/IFUUt 🌷اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم 🌷 🆔 @OstadPakatchi

💠 رویکردی فرهنگی به الغدیر علامه امینی ♦️ سخنران: دکتر پاکتچی 💠 زمان: 1394.07.11 🔸 مکان: تهران-دانشگاه امام صادق علیه السلام-دانشکده ی فرهنگ و ارتباطات 🔹 حجم پایین 🆔 @ostadpakatchi

🔰 پیجویی نظریه ی عدالت در نهج البلاغه 💦 با حضور دکتر احمد پاکتچی 🕑زمان: شنبه 10 شهریور - از ساعت 16تا 18 🏢 مکان: بنیاد نهج البلاغه 🆔 @ostadpakatchi

💠 به مناسبت روز صنعت چاپ ♦️ بخشی از سخنرانی دکتر پاکتچی در مورد صنعت چاپ و علامه شعرانی (رحمه الله علیه) 🔸 زمان: دهه ی 1380 🆔 @ostadpakatchi

#سلسله_درس_گفتارهای_تخصصی ♻️ موضوع: نظریه های هنر و نظریه های فرهنگ 🕓 زمان: سه شنبه 1397.06.20 ساعت: 16 تا 18 🏢 مکان: پژوهشکده ی هنر 🆔 @ostadpakatchi

💠 سخنرانی دکتر پاکتچی در نشست عدالت پژوهی ♦️ تاریخ: 1397.6.10 🔹 بنیاد نهج البلاغه 🆔 @ostadpakatchi

#نشست_تخصصی 🔰موضوع: معرفی و نقد کتاب علوم قرآنی (وحی، اعجاز،تحریف ناپذیری) ✴️زمان: یکشنبه 18 شهریور، 14 تا 16 💠مکان: پژوهشگاه علوم انسانی، طبقه ی سوم، سالن اندیشه 🆔 @ostadpakatchi

♻️ مجری عدالت اجتماعی تنها حکومت ها نیستند‌؛ تک تک افراد جامعه هم در این باره موظفند. 🆔 @ostadpakatchi

🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃 🍃🍂🍁 بسم الله الرحمن الرحیم 🍁‌🍂🍃 ☘موضوع: گزارش سخنرانی دکتر پاکتچی در نشست «پی‌جویی نظریه ی عدالت در نهج‌البلاغه» 📆 زمان: 10 شهریور 1397 💢💢💢 مجری عدالت اجتماعی تنها حکومت ها نیستند‌؛ تک تک افراد جامعه هم در این باره موظفند. از نصوص قرآن و حدیث و از جمله نهج البلاغه استنباط می شود: هم آحاد جامعه و هم مردم وظیفه دارند در راستای اجرای عدالت اجتماعی تلاش کنند. 🌴 موضوع بحث بنده عدالت اجتماعی از منظر امام علی(علیه السلام) با تأکید بر نهج‌البلاغه است. در بحث عدالت یک تعریف سنتی داریم، هم در اسلام و هم در جهان غرب تقریباً یک تعریف مشابه‌ای ارائه شده به این معنا که «اعطاء کل ذی حق حقه». این تعریف کلاسیک و روتینی است که از عدالت صورت می‌گیرد و معادل آن نیز در لاتین همین معنا را می‌رساند. 🍃 اما در بحث‌های جدید کوشش شده که مفهوم عدالت با تحدید معناشناختی بیشتری بحث شود، از جمله آقای «برایان بری» که تعاریف مختلفی ارائه کرده و تأکید دارد که عدالت همواره با دو انگاره استحقاق و مساوات ارتباط تنگاتنگی دارد؛ در تعریفی که گفته می‌شود «اعطاء ذی حق حقه» بیشتر روی استحقاق تأکید می‌شود، بسیاری از لغویون قدیم نیز عدل را به معنای برابر بودن معنا می‌کردند و به مقوله ی مساوات توجه داشتند، در طول دو سه هزار سال قبل تئوری‌هایی که در مورد عدالت وجود دارد غالباً در کشاکش این دو مفهوم استحقاق و برابری است، این که کدام یک باید محوریت پیدا کند و اگر قرار باشد جمعی بین آن‌ها صورت گیرد باید چگونه باشد. 🌴برخی از مفسران قرآن خواسته‌اند که بین عدل و قسط تفاوت قائل شوند، از همین منظر که عدل بیشتر استحقاق ‌محور است و قسط مساوات ‌محور و بحث‌های زیاد دیگری که مطرح شده است. البته بنده نیز در اینجا فقط در مورد قسط و عدل نقل قول کردم و نظر خود بنده نیست و آن را نقطه ی شروع بحث قرار دادم که ذهن را در مورد این دو مقوله حساس کنم. 🍃 نکته ی دوم این که دقیقاً بحث بنده در مورد عدالت اجتماعی است و موافقم با دیدگاه کسانی که تأکید کردند بر روی این که عدالت یک بحث شبکه ی گسترده‌ای از مسائل است و موقعی موفق می‌شویم که درباره ی عدالت در بیانات و رفتار امام علی(علیه السلام) و به طور کلی در بار‌های اسلامی به یک برداشت درستی برسیم که با ابعاد مختلف به مسأله نگاه کنیم؛ بنابراین من خودم را محدود به عدالت اجتماعی کرده‌ام. 🌴 گاهی اوقات وقتی صحبت از عدالت اجتماعی می‌شود، آن را در یک معنای اعم یعنی هر چیزی که به زندگی اجتماعی انسان مربوط شود به کار می‌برند و تنها چیزی که بیرون از عدالت اجتماعی می‌ماند نیز یا چیزی است که به انسان مربوط نباشد مانند عدالت الهی، یا اگر به انسان مربوط می‌شود به انسان بماهو فرد مربوط شود، مانند: زید عدل؛ یعنی به جنبه‌های اخلاق فردی توجه می‌شود ولی با این معنای اعم بحث‌های عدالت سیاسی و ... می‌توانند ذیل عدالت اجتماعی قرار گیرند. بنده پیشنهاد می‌کنم که عدالت اجتماعی را به معنی الاخص مورد توجه قرار دهیم. 🍃 آنجایی که منظور از عدالت اجتماعی یعنی عدالت در ساختار‌های جامعه و عدالت در ریز سامانه‌هایی که در جامعه هستند حتی مثلاً مسأله ی جنسیت، یعنی وقتی مسأله ی عدالت بین زن و مردم مطرح می‌شود ما داریم در حوزه ی عدالت اجتماعی صحبت می‌کنیم، موقعی که عدالت بین سفید و سیاه مطرح می‌شود در حوزه ی عدالت اجتماعی صحبت می‌کنیم، این بحث‌ها به اقتصاد و سیاست ارتباط چندانی ندارد، ولی کاملاً به ساختار‌های جامعه مربوط می‌شود. 🌴 چند مسأله ی مهم در حوزه ی عدالت اجتماعی وجود دارد، یکی از آن‌ها توزیع امکانات جامعه است که مالی و غیرمالی هستند، یک نفر باید امکان تحصیل داشته باشد، یک نفر باید امکان داشته باشد که بتواند دین داری کند، خیلی از مواقع از افراد حق عبادت کردن را سلب می‌کنیم، خیلی از افرادی که الآن دیندار درستی نیستند، ما حقشان را سلب کرده‌ایم و شاید اگر شرایط درست پیش می‌رفت آن فرد می‌توانست دیندار باشد، امکانات باید به گونه‌ای باشد که افراد از حق برابر برخوردار باشند. 🍃 یکی از بحث‌هایی که در عدالت اجتماعی محوریت دارد وفاق است. احادیثی در نهج‌البلاغه داریم که در مورد وفاق اجتماعی صحبت می‌کند و حیات جامعه را در پرتو وفاق اجتماعی می‌بیند. همچنین یکی از مشکلات اصلی در راستای عدم تحقق عدالت اجتماعی ناآگاهی افراد است، وقتی حق را نمی‌شناسند طبیعتاً در جهت استیفای حق نیز نمی‌توانند حرکت کنند. لازمه ی حرکت کردن آگاهی داشتن است امام(علیه السلام) روی مسأله ی آگاهی تأکید ویژه‌ای دارند و عبارات مختلفی نیز دارند. وقتی می‌گویند عدل بر چهار شعبه است می‌فرمایند از این چهار شعبه سه مورد مسأله ی آگاهی است.

📕 برای دسترسی به متن کامل مطلب فوق روی لینک های زیر کلیک نمائید: ➡️ http://b2n.ir/pakatchiNahj ➡️ http://meftaah.com/news/117145 ➡️ http://sobhe-no.ir/newspaper/545/13/21662 🌷اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم 🌷 🆔 @ostadpakatchi 🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃🔰🍃