📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_هشتم 📍جوان ایرانی روزهای اول، همه با تعجب با من برخورد می‌کردن... اما خیلی زود جا افتادم... از یه طرف سعی می‌کردم با همه طبق اخلاق اسلامی برخورد کنم تا بت‌های فکری مردم نسبت به اسلام رو بشکنم... از طرف دیگه، از احترام دیگران لذت می‌بردم... وقتی وارد جمعی می‌شدم... آقایون راه رو برام باز می‌کردن ... مراقب می‌شدن تا به من برخورد نکنن ... نگاه‌هاشون متعجب بود، اما کسی به من کثیف نگاه نمی‌کرد... تبعیض جالبی بود... تبعیضی که من رو از بقیه جدا می‌کرد و در کانون احترام قرار می‌داد... هر چند من هم برای برطرف کردن ذهنیت زشت و متعصبانه عده‌ای، واقعاً تلاش می‌کردم و راه سختی بود... راه سختی که به من... صبر کردن و تلاش برای هدف و عقیده رو یاد می‌داد... یه برنامه علمی از طرف دانشگاه ورشو برگزار شد... من و یه گروه دیگه از دانشجوها برای شرکت توی اون برنامه به ورشو رفتیم... برنامه چند روزه بود... برنامه بزرگی بود و خیلی از دانشجوهای دانشگاه ورشو در اجرای اون شرکت داشتند... روز اول، بعد از اقامت... به همه ما یه کاتولوگ و یه شاخه گل می‌دادن... توی بخش پیشواز ایستاده بود... من رو که دید با تعجب گفت... - شما مسلمان هستید؟... اسمم رو توی دفتر ثبت کرد... - آنیتا کوتزینگه... از کاتوویچ... و با لخند گفت... خیلی خوش آمدید خانم کوتزینگه... از روی لهجه‌اش مشخص بود لهستانی نیست... چهره‌اش به عرب‌ها یا ترک‌ها نمی‌خورد... بعداً متوجه شدم ایرانیه... و این آغاز آشنایی من با متین ایرانی بود... ادامه دارد... ✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 پرش به قسمت اول #رمان ⇩ https://eitaa.com/Oun_Vare_Ab/7551 ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_نهم 📍هرگز اجازه نمی‌دهم! من حس خاصی نسبت به ایران داشتم... مادر بزرگم جزء چند هزار پناهنده لهستانی بود که در زمان جنگ جهانی دوم به ایران پناه برده بود... اون همیشه از خاطراتش در ایران برای من تعریف می‌کرد... اینکه چطور مردم ایران علی‌رغم فقر شدید و قحطی سختی که با اون دست و پنجه نرم می‌کردند ... با سخاوت از اون‌ها پذیرایی می‌کردن... از ظلم سلطنت و اینکه تمام جیره مردم عادی رو به سربازهای روس و انگلیس می‌داد... و اینکه چطور تقریباً نیمی از مردم ایران به خاطر گرسنگی مردن... شاید این خاطراتی بود که در سینه تاریخ دفن شده بود... اما مادربزرگم تا لحظه‌ای که نفس می‌کشید خاطرات جنگ رو تعریف می‌کرد... متین برای من، یک مسلمان ایرانی بود... خوش‌خنده، شوخ، شاد و بذله‌گو... جوانی که از دید من، ریشه و باقی‌مانده مردم مهمان‌نواز، سرسخت و محکم ایران بود... و همین خصوصیات بود که باعث شد چند ماه بعد... بدون مکث و تردید به خواستگاری اون، جواب مثبت بدم و قبول کنم باهاش به ایران بیام... همه‌چیز، زندگی و کشورم رو کنار بگذارم تا به سرزمینی بیام که از دید من، مهد و قلمرو اسلام، اخلاق و محبت بود... رابطه‌ی من، تازه با خانواده‌ام بهتر شده بود... اما وقتی چشم پدرم به متین افتاد، به شدت با ازدواج ما مخالفت کرد... فکر می‌کردم به خاطر مسلمان بودن متینه... ولی محکم توی چشمم نگاه کرد و گفت... - اگر می‌خوای با یه مسلمان ازدواج کنی، ازدواج کن... اما این پسر، نه... من هرگز موافقت نمی‌کنم ... و این اجازه رو نمیدم... ادامه دارد... ✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 پرش به قسمت اول #رمان ⇩ https://eitaa.com/Oun_Vare_Ab/7551 ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📍ساخت بزرگ‌ترین #بیمارستان ویژه مسلمانان در کانادا 🔹بخش کانادایی جمعیت اسلامی #آمریکا ی شمالی (ISNA)، پویش جمع‌آوری کمک‌های مالی، برای بزرگ‌ترین پروژه بیمارستانی در این کشور را راه اندازی کرد. 🔸نام محمد_برای تکریم #پیامبر(ص) و نشان دادن محبت مسلمانان به ایشان _ و همچنین حدیث، بر دیوارِ بیرون ساختمان اصلی نصب خواهد شد. 🔹ماه اکتبر هرسال، به عنوان ماه #تمدن_اسلامی در کانادا جشن گرفته می‌شود. منبع: شبستان ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_دهم 📍غیرقابل اعتماد پدرم خیلی مصمم بود... علی‌رغم اینکه می‌گفت به خاطر مسلمان بودن متین نیست، اما حس من چیز دیگه‌ای می‌گفت... به هر حال، من به اذن و رضایت پدرم نیاز داشتم... هم مسلمان شده بودم و هم اینکه، رابطه ما تازه داشت بهتر می‌شد... با هزار زحمت و کمک مادرم، بالاخره، رضایت پدرم رو گرفتیم... اما روز آخر، من رو کنار کشید... - ببین آنیتا... من شاید تاجر بزرگی نیستم، اما تاجر موفقی هستم... و یه تاجر موفق باید قدرت شناخت آدم‌ها رو داشته باشه ... چشم‌های این پسر داره فریاد میزنه... به من اعتماد نکنید... من قابل اعتماد نیستم... من، اون روز، فقط حرف‌های پدرم رو گوش کردم، اما هیچ‌کدوم رو نشنیدم... فکر می‌کردم به خاطر دین متین باشه... فکر می‌کردم به خاطر حرف رسانه‌ها در مورد ایرانه... اما حقیقت چیز دیگه‌ای بود... عشق چشمان من رو کور کرده بود... عشقی که من نسبت به اسلام و ایران مسلمان داشتم رو... با زبان‌بازی‌ها و نقش بازی کردن‌های متین، اشتباه گرفته بودم... و اشتباه من، هر دوی اینها رو کنار هم قرار داد... ما با هم ازدواج کردیم... و من با اشتیاق غیرقابل وصفی چشمم رو روی همه چیز بستم و به ایران اومدم... ادامه دارد... ✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 پرش به قسمت اول #رمان ⇩ https://eitaa.com/Oun_Vare_Ab/7551 ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_یازدهم پدر و مادر متین و عده دیگه‌ای از خانواده‌شون برای استقبال ما به فرودگاه اومدن... مادرش واقعاً زن مهربانی بود... هرچند من، زبان هیچ‌کس رو متوجه نمی‌شدم، ولی محبت و رسیدگی اونها رو کاملا درک می‌کردم... اون حتی چند بار متین رو به خاطر من دعوا کرده بود که چرا من رو تنها می‌گذاشت و ساعت‌ها بیرون می‌رفت... من درک می‌کردم که متین کار داشت و باید می‌رفت، اما حقیقتاً تنهایی و بی‌هم‌زبونی سخت بود... اوایل، مرتب براشون مهمون میومد... افرادی که با ذوق برای دیدن متین میومدن... هر چند من گاهی حس عجیبی بهم دست می‌داد... اونها دور همدیگه می‌نشستن... حرف می‌زدن و می‌خندیدن... به من نگاه می‌کردن و لبخند می‌زدن... و من ساکت یه گوشه می‌نشستم... بدون اینکه چیزی بفهمم و فقط در جواب لبخندها، لبخند می‌زدم... هر از گاهی متین جملاتی رو ترجمه می‌کرد... اما حس می‌کردم وارد یه سیرک بزرگ شدم و همه برای تماشای یه دختر بور لهستانی اومدن... کمی که می‌نشستم، بلند می‌شدم می‌رفتم توی اتاق... یه گوشه می‌نشستم... توی اینترنت چرخی می‌زدم... یا به هر طریقی سر خودم رو گرم می‌کردم... اما هر طور بود به خاطر متین تحمل می‌کردم... من با تمام وجود دوستش داشتم... اون رو که می‌دیدم، لبخند می‌زدم و شکایتی نمی‌کردم... با خودم می‌گفتم، بهش فشار نیار آنیتا... سعی کن همسر خوبی باشی... طبیعیه... تو به یه کشور دیگه اومدی... تقصیر کسی نیست که زبان بلد نیستی ... ادامه دارد... ✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 پرش به قسمت اول #رمان ⇩ https://eitaa.com/Oun_Vare_Ab/7551 ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_دوازدهم 📍گرمای تهران ما چند ماه توی خونه پدر و مادر متین بودیم... متین از صبح تا بعد از ظهر نبود... بعد از ظهرها هم خسته برمی‌گشت و حوصله زبان یاد دادن به من رو نداشت... با این وجود من دست و پا شکسته یه سری جملات رو یاد گرفته بودم... آخر یه روز پدر متین عصبانی شد و با هم دعواشون شد... نمی‌دونم چی به هم می‌گفتن، اما حس می‌کردم دعوا به خاطر منه... حدسم هم درست بود... پدرش برای من معلم گرفت... مادرش هم در طول روز... با صبر زیاد با من صحبت می‌کرد... تمام روزهای خوش من در ایران، همون روزهایی بود که توی خونه پدر و مادرش زندگی می‌کردیم... ما خونه گرفتیم و رفتیم توی خونه خودمون... پدرش من رو می‌برد و تمام وسایل رو با سلیقه من می‌گرفت... و اونها رو با مادرشوهرم و چند نفر از خانم‌های خانواد‌ه‌شون چیدیم... خیلی خوشحال بودم... اون روزها تنها چیزی که اذیتم می‌کرد هوای گرم و خشک تهران بود... اوایل دیدن اون آفتاب گرم جالب بود... اما کم کم بیرون رفتن با چادر، وحشتناک شد... وقتی خانم‌های چادری رو می‌دیدم با خودم می‌گفتم ... - اوه خدای من... این‌ها حقیقتاً ایمان قوی‌ای دارن... چطور توی این هوا با چادر حرکت می‌کنن؟... و بعد به خودم می‌گفتم ... تو هم می‌تونی ... و استقامت می‌کردم... تمام روزهای من یه شکل بود... کارهای خونه، یادگیری زبان و مطالعه به زبان فارسی... بیشتر از همه داستان زندگی شهدا برام جذاب بود... اخلاق و منش اسلامی‌شون ... برام تبدیل به یه الگو شده بودن... ادامه دارد... ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_سیزدهم 📍اولین رمضان مشترک تمام روزهای من به یه شکل بود... کم کم متوجه شدم متین نماز نمی‌خونه... نم‌دونم چطور تا اون موقع متوجه نشده بودم... با هر شیرین‌کاری، حیله و ترفندی که بلد بودم سعی می‌کردم به خوندن نماز ترغیبش کنم ... توی هر شرایطی فکر می‌کردم اگر الان فلان شهید بود؛ چه کار می‌کرد؟... اما تمام تلاش چند ماهه من بی‌نتیجه بود... اولین رمضان زندگی مشترک ما از راه رسید... من با خوشحالی تمام سحری درست کردم و یه ساعت و نیم قبل از اذان، متین رو صدا کردم... اما بیدار نشد... یه ساعت قبل از اذان، دوباره با محبت صداش کردم... - متین جان، عزیزم... پا نمیشی سحری بخوری؟... غذا نخوری حالت توی روز بد نمیشه؟... با بی‌حوصلگی هلم داد کنار... - برو بزار بخوابم... برو خودت بخور حالت بد نشه... برگشتم توی آشپزخونه... با خودم گفتم... - اشکال نداره خسته و خواب آلود بود... روزها کوتاهه... حتما بدون سحری مشکلی پیش نمیاد... و خودم به تنهایی سحری خوردم... بعد از نماز صبح، منم خوابیدم که با صداهای ضعیفی از آشپزخونه بیدار شدم... چیزی رو که می‌دیدم باور نمی‌کردم... نشسته بود صبحانه می‌خورد... شوکه و مبهوت نگاهش می‌کردم... قدرت تکان خوردن یا پلک زدن رو هم نداشتم... چشمش که بهم افتاد با خنده گفت... - سلام... چه عجب پاشدی؟... می‌خواستم اسمش رو ببرم اما زبانم حرکت نمی‌کرد... فقط میم اول اسمش توی دهنم می‌چرخید... - م ... م` ... همون‌طور که داشت با عجله بلند می‌شد گفت... - جان متین؟... رفت سمت وسایلش... - شرمنده باید سریع برم سر کار... جمع کردن و شستنش عین همیشه... دست خودت رو می‌بوسه... همیشه موقع رفتن بدرقه‌اش می‌کردم و کیفش رو می‌دادم دستش... اما اون روز خشک شده بودم. .. پاهام حرکت نمی‌کرد... در رو که بست، افتادم زمین... ادامه دارد... ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_چهاردهم 📍پایه‌های اعتماد تلخ‌ترین ماه عمرم گذشت... من بهش اعتماد کرده بودم... فکر می‌کردم مسلمونه... چون مسلمون بود، بهش اعتماد کرده بودم... اما حالا... بدون اینکه بفهمه زیر نظر گرفتمش... تازه مفهوم حرف پدرم رو درک می‌کردم... پدرم حق داشت... متین پله پله و کم‌کم شروع کرد به نشان دادن خود حقیقیش... من به سختی توی صورتش لبخند می‌زدم... سعی می‌کردم همسر خوبی باشم... و دستش رو بگیرم... ولی فایده نداشت... کار ما به جایی رسیده بود که من توی اتاق نماز می‌خوندم... و اون بی‌توجه به گناه بودن کارش، توی تلوزیون، فیلم‌های مستهجن نگاه می‌کرد... و من رو هم به این کار دعوت می‌کرد... حالا دیگه زبان فارسی رو هم کاملا یاد گرفته بودم... اون روز، زودتر از همیشه اومد خونه... هر چند از درون می‌سوختم، اما با لبخند رفتم دم در استقبالش ... - سلام متین جان... خوش اومدی... چی شده امروز زودتر اومدی خونه؟... - امروز مهمونی خونه یکی از دوست‌هام دعوتیم... قبلا زبان بلد نبودی می‌گفتم اذیت میشی نمی‌بردمت... اما حالا که کاملا بلدی... رفت توی اتاق... منم پشت سرش... در کمد لباس‌های من رو باز کرد... - هر جایی رو هم که نفهمیدی از من بپرس... هر چند همه‌شون انگلیسی فول بلدن... سرش رو از کمد آورد بیرون... - امشب این لباست رو بپوش... و کت و شلوار بنفش سلطنتی من رو گذاشت جلوم... ادامه دارد... ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_پانزدهم 📍مهمانی شیطان چند لحظه طول کشید تا به خودم بیام... - متین جان... مگه مهمونی زنانه است؟... - نه... چطور؟... - این کت و شلواری بود که عروسی خواهرت پوشیدم... کتش تنگ و کوتاهه... با حالت بی‌حوصله‌ای اومد سمتم... - یعنی چی تنگ و کوتاهه؟... زن خارجی نگرفتم که این حرف های مسخره رو بشنوم... و بیاد با چادر بشینه یه گوشه مجلس... اونجا آدم‌هاش با کلاسن... امل بازی در نیاری‌ها... - امل بازی؟... امل چی هست؟... خندید و رفت توی اتاق کارش... با صدای بلند گفت... - یعنی همین اداهای تو... راستی رفتیم اونجا، باز وقت اذان شد پا نشی بری وایسی به نماز... سرش رو آورد بیرون... - محض رضای خدا... یه امشب، ما رو مسخره و مضحکه مردم نکن... تکیه دادم به دیوار... نفسم در نمی‌اومد... نمی‌تونستم چیزهایی رو که می‌شنیدیم درک کنم... مغزم از کار افتاده بود... اومد سمتم... - چت شد تو؟... - از روز اول دیدی من چطور آدمی هستم... اگر من اینقدر مسخره‌ام؛ چرا باهام ازدواج کردی؟... با خنده اومد طرفم... - زن بور اروپایی نگرفتم که بره لای چادر... زن گرفتم به همه پز بدم تا چشم‌هاشون در بیاد که زن‌های خودشون به زور هزار قلم آرایش، شبیه تو هم نمیشن... دوباره رفت توی اتاق... این بار قدرت حرکت کردن نداشتم که دنبالش برم... - راستی یه دستم توی صورتت ببر... اینطوری بی هیچی هم زیاد جالب نیست... همچین که چشم‌هاشون بزنه بیرون... ادامه دارد... ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_شانزدهم 📍معنای امل دیگه نمی‌تونستم جلوی خودم رو بگیرم... یه سال تموم خون دل خورده بودم اما حالا کارش به جایی رسیده بود که می‌خواست من رو جلوی بقیه، نما نما کنه... همون‌طور که به دیوار تکیه داده بودم، چند لحظه چشم هام رو بستم... پشت سر هم حرف می‌زد اما دیگه گوش نمی‌کردم... - خدایا! خودت گفتی اطاعت از همسر تا جایی درسته که گناه نباشه... اما از اینجا دیگه گناهه... دیگه قدرت صبر کردن و لبخند زدن ندارم... من قدرت اصلاح شوهرم رو ندارم... چشم‌هام رو باز کردم و رفتم توی اتاق... بدون اینکه حرفی بزنم و خیلی جدی... کت و شلوار رو برداشتم و زدم به چوب لباسی و روش کاور کشیدم... برگشت سمتم... - چکار می‌کنی آنیتا؟... مگه بهت نگفتم این رو بپوش؟... - چرا گفتی... منم شنیدم... تو همون روز اول دیدی من چطور آدمی بودم... من همینم... نمی‌دونم امل یعنی چی... خوبه یا بد... اما می‌دونم، هرگز حاضر نمیشم این طوری لباس بپوشم... آرایش کنم و بیام بین دوست های تو... و با اون زن ها که مثل... فاحشه های اروپایی آرایش می‌کنن؛ رفت و آمد کنم... حسابی جا خورده بود... باورش نمی‌شد... داشتم برای اولین بار باهاش مخالفت می‌کردم... گریه‌ام گرفته بود... - همه چیز رو تحمل کردم... همه چیز رو... اما دیگه این یکی رو نمی‌تونم... دیگه نتونستم جلوی اشک‌هام رو بگیرم ... ادامه دارد... ✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 𖤓─┈⊰❥✺⃟🌷 پرش به قسمت اول #رمان ⇩ https://eitaa.com/Oun_Vare_Ab/7551 ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab

📚 ✓ #تمام_زندگی_من 🖊 ✓ #طاها_ایمانی 🔍 ✓ #قسمت_هفدهم 📍از منبر بیا پایین چند لحظه با تعجب بهم نگاه کرد... هنوز توی شوک بود... - اوه اوه... خانم رو نگاه کن... خوبه عکس‌های کنار دریات رو خودم دیدم... یه تازه مسلمون از پاپ کاتولیک‌تر شده... بزار یه چند سال از ایمان آوردنت بگذره بعد ادای مرجع تقلید از خودت در بیار... چند بدم از بالای منبر بیای پایین؟... - می‌فهمی چی داری میگی؟... شاید من تازه مسلمونم اما حداقل به همون چیزی که بلدم عمل می‌کنم... با عصبانیت اومد سمتم... - پیاده شو با هم بریم... فکر کردی دو بار نماز خوندی آدم شدی؟... دهنت رو باز می‌کنی به هر کسی هر چی بخوای میگی؟... خودت قبل از من با چند نفر بودی؟... - من قبل از آشنایی با تو مسلمان شدم... همون موقع هم... محکم خوابوند توی گوشم... - همون موقع چی مریم مقدس؟... صورتم گر گرفته بود... نفسم به شماره افتاده بود... صدام بریده بریده در می‌اومد... - به من اهانت می‌کنی، بکن... فحش میدی، میزنی... اشکالی نداره... اما این اسم مقدس‌تر از اونه که بهش اهانت کنی... هنوز نفسم بالا نیومده بود و دل دل می زدم... - من به همسر دوست‌هات اهانت نکردم... تو خودت اروپا بودی... من فقط گفتم آرایش اونها... این‌بار محکم‌تر زد توی گوشم... پرت شدم روی زمین... - این زر زر ها مال توی اروپایی نیست... من اگه می‌خواستم این چرت‌ها رو بشنوم می‌رفتم از قم زن می‌گرفتم... این رو گفت از خونه زد بیرون... ادامه دارد... ➕ به #اون_ور_آب بپیوندید 👇 🆔 @Oun_Vare_Ab