eitaa logo
پاسخ به سوالات شرعی
34.4هزار دنبال‌کننده
809 عکس
428 ویدیو
32 فایل
🔴ارسال سوال ناشناس⁦⬇️⁩ 🔴در صورت عجله داشتن با شماره 096400 یا دفتر مراجع عظام تقلید تماس بگیرید. شماره دفتر مراجع در کانال سنجاق شده است.
مشاهده در ایتا
دانلود
❓متن پیام: سلام و عرض خداقوت ممنون از کانال خوبتون. من از یک نفر اصلا خوشم نمیاد در واقع ازش متنفرم گاهی وقتها که به یاد خودش و کارهایی که با من کرده و ظلمی که به من کرده می افتم تو ذهنم یا در تنهایی خودم به اون فرد فحش و ناسزا میگم هیچ کس نمی شنوه فقط خودم تو خلوت خودم میگم. میخواستم بدونم آیا این ناسزا گفتن گناه داره و حق الناسی به گردن من هست و آیا باید از اون فرد حلالیت بطلبم یا خیر؟ ممنون میشم پاسخ سوالم را بدید. ✅پاسخ: سلام علیكم. دشنام و ناسزاگویی و استفاده از الفاظ رکیک در شأن مؤمن نیست و اگر مخاطب با شنیدن آن مورد اهانت قرار گیرد، حرام است. البته برخی از مراجع (آیات عظام سیستانی و شبیری زنجانی)، ناسزاگویی را به طور مطلق - چه در خلوت و چه در حضور مخاطب- جایز ندانسته‌اند،‌اگرچه توهین در خلوت شاید حق الناسی ایجاد نکرده و مجرد توبه و استغفار برای طرف مقابل کافی باشد. 📚 منبع و مطالعه بیشتر 🅿️ @P_Ahkaam
❓متن پیام: من با دوستم جر بحثمان شد و بهم ناسزا گفتیم و دیگر‌ حاضر به اشتی بایک دیگر نیستیم ناسزا ها هم مساوی. بودن ایا دینی بر گردن من هست ✅ پاسخ کسی که فحش دادن را شروع کرده از آن که جواب فحش او را می دهد ستمکارتر است و گناه فحش دهنده و پاسخ گوینده هر دو به عهده ابتداء کننده فحش است مگر در صورتی که فحش دهنده از طرف مقابل پوزش بطلبد یا پاسخ دهنده از حد تجاوز کند. جواب دشنام نباید از حد تجاوز کند بلکه باید به مثل آن و یا ضعیف تر از آن باشد. تجاوز از حد دو صورت دارد: الف) تکرار دشنام بلفظ یا مترادف آن ب) دشنام به لفظ زشت تر و رکیک تر. و لذا پیامبر (صلّی الله علیه و اله و سلّم) فرمود: (دو نفر که به یکدیگر فحش و دشنام می دهند پس گناه هر دو بر عهده آغاز کننده است مگر این که جواب دهنده از حد تجاوز کند در این صورت گناه هر یک بر عهده خود او می باشد.) 🅿️ @P_Ahkaam
❓متن پیام: سلام .کسی رو از درون فحش بدیم گناه محسوب میشه؟ ✅ پاسخ با سلام تا به زبان نیامده خیر اما هر چند فحش و ناسزاگویی به مقام عمل و الفاظ در نیاید و تنها در ذهن باشد، گناه محسوب نمی شود؛ امّا پرورش چنین عملکرد ذهنی و نفسانی و دوری نکردن از آن، پسندیده نبوده و ممکن است به صورت گناه آشکار شده و حتی گناهان دیگری را نیز به دنبال داشته باشد، و قطعاً چنین شخصی با کسانى که منزّه از آن هستند، در رتبه و درجه معنویّت و تقوا تفاوت دارد. همان طور که طبق آیۀ شریفۀ: «اى کسانى که ایمان آورده‏اید! از بسیارى از گمان ها بپرهیزید، چرا که بعضى از گمان ها گناه است»، تا بدگمانی درونی، اظهار نشده و ترتیب اثر داده نشود، گناه به حساب نمی آید؛ زیرا ظنّ و بدگمانی از خطورات نفسانى و یک امر قهری است و در اثر قرائنى، این خطورات براى انسان رخ می دهد، ولی نباید این خطورات، را پرورش داد و اصرار بر آن ورزید. از این رو، برای آدمی شایسته است که از این امور ذهنی و نفسانی با تمرین و ممارست پرهیز کند. دو. امکان این وجود دارد که ناسزای ذهنی بعد از مدّتی قُبح و زشتی ناسزاگویی را در ذهن انسان بشکند و شخص مرتکب بدگویی و بد زبانی شود، پس ترک آن به عنوان پیشگیری از گناه لازم به نظر می آید. سه. آیۀ شریفۀ: «اگر آنچه را در دل دارید، آشکار سازید یا پنهان، خداوند شما را بر طبق آن، محاسبه مى‏کند»، منافاتی با این ندارد که گفته شود تا ناسزاگویی جنبۀ عملی و عینی پیدا نکند، گناه نیست؛ زیرا اولاً: خداوند بر گناهى که در دل و ذهن خطور می کند، کیفر نمى ‏نماید؛ بله، اگر در دل و ذهن، تصمیم بر گناه گرفت و بنا گذاشت و اصرار داشت که آن را انجام دهد، چون خود این تصمیم، کارى از کارهاى قلب است، خداوند او را به جهت همین کار قلبی و متناسب با آن، مجازات می کند. ثانیاً: آیۀ شریفه ناظر به این است که خداوند تنها گناهان ظاهری و خارجی را که با اعضا و جوارح انسان انجام می گیرد، مؤاخذه نمی کند، بلکه گناهان قلبی و باطنی(چون شرک) را هم مورد محاسبه و مؤاخذه قرار می دهد؛ چون او حاکم بر جهان و آگاه از همۀ حوادث ظاهری و باطنی و اعمال درونی و بیرونی و همۀ افکار و نیّت ها است و هیچ چیز از او مخفی نمی ماند. چهار. در پایان، برای روشن شدن اهمیّت ترک فحش و ناسزاگویی به چند روایت از سخنان معصومان (ع) اشاره می شود: 1. پیامبر اکرم (ص): «وارد شدن به بهشت بر هر ناسزاگو و دشنام دهنده حرام است» البته اگر توبه واقعی نکند و گرنه اگر توبه نماید و از کسی که به او فحش داده، عذرخواهی کرده و رضایت او را جلب نماید، و با اعمال نیکو این گناه را جبران نماید، آمرزیده می شود. اسلام شخصیت و آبروی افراد بویژه آبروی مسلمان و مؤمن را بسیار با ارزش می داند. از امام کاظم (ع) نقل شده است که روزی آن حضرت در مقابل کعبه ایستاد و خطاب به کعبه فرمود : "ای کعبه چقدر حق تو والاست اما قسم به خدا حق مؤمن از حق تو بالاتر است. از طرف دیگر اسلام فحاشی و ناسزاگویی را یکی از صفات زشت و ناپسند می داند. پیامبر اکرم (ص) فرمود: "خداوند بهشت را بر افراد فحاش و بد زبان و کم حیایی که نسبت به حرف زدن خود بی مبالات هستند حرام کرده است ... 🅿️ @P_Ahkaam
🌺حرام بودن استفاده از الفاظ رکیک ❓ متن پیام: معمولا جوانان و نوجوانان در جمع از الفاظ رکیک و زشت نسبت به هم استفاده می کنند لطفا بفرمایید حکم اینگونه کلمات چیست ممنون از کانال خوبتون ✅ پاسخ با سلام استفاده از فحش و الفاظ رکیک حرام است هرچند قصد فحاشی و ناسزاگویی نداشته باشد. ادامه در تصویر زیبنده انسان مسلمان نیست که با زبانی که نام و یاد خدا و اهل بیت را می برد، از اینگونه کلمات استفاده کند. سعی کنید زبان را به ذکر و یاد خدا عادت دهید . زبانی که دائم ذکر خداوند را می گویید آلوده به ناسزا و الفاظ رکیک نمی شود. ان شاالله 🅿️ @p_ahkaam‌