ماجرای فرستادن زن بدکاره به داخل زندان برای شکنجه امام کاظم(علیه السلام) چه بود؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

هارون در پی ناموفق ماندن در نقشه های بی شمار خود علیه موسی بن جعفر علیه السلام دست به یک ترفند جدید زد: کنیزی زیبا روی به زندان حضرت فرستاد تا خدمتکار ایشان باشد (تا بعد هر اتهامی که خواست، به حضرت وارد سازد.) حضرت آن کنیز را بازگرداند و با زیبائی تمام فرمود: بل انتم بهدیتکم تفرحون شما هستید که با این چیزها خوشحال می شوید! من به این امور احتیاجی ندارم. هارون لبریز از خشم و غضب گفت:کنیز را به زندان برگردانید و به حضرت بگوئید: ما شما را با رضای خاطر خودتان دستگیر و زندانی نکرده ایم تا در برنامه ریزی، ملاحظه خواست شما را بکنیم. دستور اجرا شد و پس از مدتی هارون گفت:آهسته از روزنه نگاه کنید که حضرت با کنیز زیباروی چه می کند! مأمور لحظه ای رفت و برگشت و گفت: قربان کنیز، روی زمین به سجده افتاده و گریه می کند و فریاد می زند: “قدوس، سبحانک، سبحانک” هارون گفت: به خدا قسم، کنیز را سحر کرده است. او را حاضر سازید. وقتی کنیز را آوردند، حالتی عجیب داشت. سخت می لرزید و نگاه خود را به آسمان دوخته بود. هارون پرسید:چه شده است؟ کنیز گفت: امام نماز می خواند و پس از نماز به ذکر خدا مشغول بود که به حضرت گفتم: آیا کاری ندارید که برایتان انجام دهم!؟حضرت فرمود: خواسته ای از تو نداریم. گفتم:من را برای خدمتگزاری به شما به زندان فرستاده اند. حضرت: با اشاره فرمودند: “ فما بال هولاء؟ ” (پس اینها چکاره اند؟) وقتی نگاه کردم باغی سرسبز و بی انتها بود و خدمتکارانی مؤدب و با وقار به صف ایستاده و آماده خدمت با لباسهائی پرجلال و جبروت که نمونه هایش را ندیده بودم. از این صحنه به سجده افتادم و در برابر خالق یکتا که این همه بندگان خوب خود را به مِهر می نوازد، تقدیس نمودم و بر حال زار خود گریستم. هارون برای جوسازی گفت:ای خبیث! شاید در سجده خوابت برده و مناظری دیده ای؟!کنیز گفت: نه والله. آنچه دیدم قبل از حالت سجده بود. هارون گفت:او را ببرید و سخت مراقبت کنید تا این راز را با کسی در میان نگذارد.به آن کنیز گفتند: چرا به سجده افتادی؟ گفت: آنها را که دیدم، به من نهیب زدند:ای جاریه، از عبد صالح خدا فاصله بگیر. بدینسان این کنیز که حالت روحی عجیبی پیدا کرده بود و عشق الهی به برکت حضرت در وجودش شعله کشیده بود دائماً در نماز و توجّه بود و مدتی پیش از شهادت حضرت از دنیا رفت. 📚منابع: بحار الانوار، ج ۴۸، ص ۲۳۸، ح ۴۶. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💢 جواب بدی با خوبی ▪️ مردی از نوادگان عمر بن خطّاب، در مدینه، #امام_کاظم_علیه_السلام را آزار می داد و هر گاه ایشان را می دید، به علی(ع) دشنام می داد. برخی از اطرافیان امام (ع) به ایشان گفتند: اجازه بفرمایید این بدکار را به قتل برسانیم. #امام_كاظم علیه السلام آنان را از این کار، به شدّت باز داشت و منع کرد و سراغِ مرد دشنام گو را گرفت. گفته شد در فلان منطقه از مدینه کشاورزی می کند. 🔻 امام(ع)، سوار بر مَرکب، به سویش رفت و او را در مزرعه اش دید. با الاغش داخل مزرعه شد. آن مرد فریاد زد: زراعت ما را لگدمال مکن! امام(ع)، با الاغ از داخل زراعت به سوی مرد رفت تا نزدیک وی رسید. پیاده شد و در کنارش نشست. با او خوش و بِش کرد و به وی فرمود: ▫️«چه قدر خسارت بر زراعت تو وارد کردم؟». مرد گفت: صد دینار. ▫️ فرمود: «امید داری چه قدر محصول به دست بیاوری؟». گفت: غیب نمی دانم. ▫️ فرمود: «گفتم چه قدر امید داری؟». گفت: امید دارم دویست دینار محصول به دست آورم. #امام_كاظم علیه السلام کیسه ای به وی داد که در آن، سیصد دینار بود و فرمود: «زراعت تو بر جایش باقی است و خداوند، آنچه امید داری، به تو روزی می کند». مرد، به پا خاست و سرِ ایشان را بوسید و خواست تا از تقصیرش درگذرد. امام(ع)تبسّمی کرد و بازگشت. امام کاظم(ع) به مسجد رفت و مرد دشنام گو را دید که در مسجد، نشسته است. وقتی نگاهش به امام(ع) افتاد، گفت: خداوند، می داند رسالت خود را کجا قرار دهد! یاران امام کاظم(ع) به سوی آن مرد شتافتند و به وی گفتند: داستان چیست؟ تو تا به حال به گونه ای دیگر سخن می گفتی؟! مرد گفت: «شنیدید الآن چه گفتم» و شروع به دعا کردن برای امام کاظم(ع) کرد. ▫️ گفتگوها میان مرد و یاران امام(ع) ادامه یافت. وقتی امام کاظم(ع) به خانه اش بازمی گشت، به اطرافیانش که(پیش از آن،) می خواستند مرد را بکشند، فرمود: 🔅«کاری که شما می خواستید انجام دهید، بهتر بود یا آنچه من انجام دادم؟ من با این مقدار پول، کارش را اصلاح کردم و از شرّش در امان گشتم». 📚 حکمت نامه جوان ص ۳۶۸ #امام_كاظم علیه السلام 🔰 @p_eteghadi 🔰

💠 در محضر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی مدظله العالی: 🔹 عبرت ▪️ ۲۵ رجب سالروز شهادت امام موسی کاظم علیه السلام 🔰 @p_eteghadi 🔰

پرسش و پاسخ اعتقادی 🔹حجه الاسلام #محمدی جلسه 88 - توبه و پشیمانی قلبی 🔰 @p_eteghadi 🔰

💞 کانال همسرانه برای زندگی عاشقانه 💞 عوامل ایجاد محبوبیت و جذابیت 💞 پیام ها و طرز بیان عاشقانه 💞 آموزش عشقـبازی اسلامی 💞 عوامل ایجاد آرامش 💞 آداب زنـاشــویــے 💞 واسطه ازدواج 💞 هـمســرداری 💞 همسریابے 💞 ازدواج 💞 کانال همسرانه👇 https://eitaa.com/joinchat/645201920C2a05908cc4

امام على عليه السلام: گذشته ی امروزت سپرى شد و آينده ‏اش مورد ترديد است و زمان حال غنیمت است ماضي يَومِكَ فائتٌ، وآتيهِ مُتَّهَمٌ، ووَقتُكَ مُغتَنَمٌ غررالحكم، حدیث 9840 🔹 هی دنبال این نباش که سال های بیشتری رو ببینی... به جای این، در همین سالی که هستیم زیبا زندگی کن... 🔸 عمر معطل تو نمی مونه... نگو من باید برم خونه جدید که کارتن ظرف های چینی رو باز کنم!، همین الآن ظرف هایی رو که دوست داری از کارتن بیار بیرون و ازش استفاده کن و ازش لذت ببر... 🔹 اگر... اگر... اگر... هی اگر اگر نگو که فلان چیز و داشته باشم.... مگه خواسته های آدم تمومی داره؟؟؟ عمر داره می گذره... یهو می بینی که کلی از عمر رفته ولی زندگی نکردی... 🔸 عمرت رو تلف نکن... زندگی کن و از زندگی ای که الآن داری لذت ببر و شاد باش... حالا اگر خواسته هات در آینده هم عملی شد که چه بهتر... ولی اگر نشد زمان حال رو تعطیل نکردی... 🔰 @p_eteghadi 🔰

چطور ممکن است امر مستحبی مانند زیارت امام حسین(علیه السلام) از عمل واجبی مانند حج ثواب بیشتری داشته باشد؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

به طور کلی اگر کاری مصلحت مُلزمه داشته و فوت آن عمل، مفاسد زیادی داشته باشد، این عمل را شارع مقدس واجب می گرداند، اما همیشه اینطور نیست که عمل واجبْ ثوابی بیشتر از عمل مستحبی داشته باشد، به عنوان مثال جوابِ سلام با اینکه واجب است، ثوابش از ابتدا به سلام که مستحب است، کمتر می باشد. امام حسین(علیه السلام) در اینباره می فرماید: «لِلسَّلَامِ سَبْعُونَ حَسَنَةً تِسْعٌ وَ سِتُّونَ لِلْمُبْتَدِئِ وَ وَاحِدَةٌ لِلرَّادِّ؛ سلام كردن هفتاد حسنه و ثواب دارد كه شصت و نه تاى آن از آنِ سلام‏كننده است و يك بخش آن براى جواب دهنده.»(1) بنابراین میزان ثواب همیشه نمی تواند ملاک برای واجب یا مستحب شدن کاری باشد و گاهی عملی با ثواب بیشتر، مستحب می شود. در مورد زیارت امام حسین(علیه السلام) هم روایاتی برای توجیه ثواب بیشتر از حج وارد شده است. در این زمینه امام صادق(علیه السلام) خطاب به «ابن ابی یعفور» می فرماید: به خدا قسم، اگر در فضیلت زیارت امام حسین(علیه السلام) با شما سخن می‌گفتم، قطعا، حج را به طور کلی رها می‌کردید، و هیچکدام از شما حج نمی‌رفت، مگر نمی دانی که خداوند سبحان قبل از اینکه مکه را حرم خود بگیرد، کربلا را حرم امن و مبارک خود گرفت، ابن ابی یعفور عرضه داشت؛ خداوند حج بیت الله را بر مردم واجب نمود در حالی که ذکری از زیارت امام حسین(علیه السلام) نیاورد، حضرت فرمودند: اگر چه این گونه است، چرا که این چیزی است که خداوند آن را چنین قرار داده است، آیا نشنیده ای کلام امیرالمومنین(علیه السلام) را که همانا کف پا (باطن قدم) سزاوارتر به مسح کشیدن نسبت به روی پا می‌باشد، لیکن خداوند مسح ظاهر پا را بر بندگان واجب نموده است، آیا نمی‌دانی که احرام بستن اگر در حرم بود، بهتر می بود، لیکن خداوند احرام بستن را در غیر حرم واجب نمود.(2) بر اساس روایت مذکور، وجوب حج به معنای بالاتر بودن ثواب آن نیست، همانطور که عدم وجوب زیارت امام به معنای کمتر بودن ثواب آن نیست. البته در برخی روایات نیز از زیارت امام حسین(علیه السلام) به دلیل اهمیت بالای آن از تعابیر واجب و لازم استفاده شده است، روایاتی مانند: «زِيَارَةُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ(علیه السلام) وَاجِبَةٌ عَلَى كُلِ‏ مَنْ‏ يُقِرُّ لِلْحُسَيْنِ‏- بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ زیارت ابی عبدالله(علیه السلام) بر هر کسی که امامت ایشان را از جانب حق تعالی قبول دارد، واجب است.(3) در روایت دیگری نیز برای زیارت امام از عبارت «مفترض» که هم معنای واجب است، یاد شده است.(4) البته این تعابیر حاکی از ثواب بالای این عمل است و فقها نیز فتوا به استحباب زیارت امام داده اند به استثناء برخی مانند علامه مجلسی و پدر ایشان که وجوب زیارت امام حسین(علیه السلام) را از این روایات برداشت کرده اند.(5) بنابراین با اثبات عدم تلازم بین وجوب یک عمل و ثواب بیشتر آن، می توان معتقد به استحباب زیارت امام حسین(علیه السلام) و در عین حال بیشتر بودن ثواب آن نسبت به حج بود. 📚پی نوشت ها: 1. ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليه و آله، جامعه مدرسين - قم، چاپ: دوم، 1404 ، ص248. 2. شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة، مؤسسة آل البيت عليهم السلام - قم، چاپ: اول، 1409 ق، ج14، ص514. 3. همان، ج14، ص445. 4. ابن قولويه، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، 1جلد، دار المرتضوية - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356، ص121. 5. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق، ج98، ص10. 🔰 @p_eteghadi 🔰

این که می گویند ظهر پنجشنبه تا ظهر جمعه اگر از دنیا بروی، سؤال و جواب شب اول قبر نداری، مقصود زمان دفن کردن هست یا زمان قبض روح؟ این که بعضی ها را نگه می دارند تا جمعه خاک کنند چه حکمی دارد؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

🎤بنابر ظاهر روایات، زمان مرگ و قبض روح، ملاک است، نه زمان دفن. به این روایات توجه فرمایید: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)‏ مَنْ‏ مَاتَ‏ يَوْمَ‏ الْجُمُعَةِ أَوْ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ رَفَعَ اللَّهُ‏ عَنْهُ عَذَابَ الْقَبْرِ»؛ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: کسی که در شب یا روز جمعه بمیرد، عذاب قبر از او برداشته می شود.(1) «قَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام)‏ مَنْ مَاتَ مَا بَيْنَ زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ الْخَمِيسِ إِلَى زَوَالِ الشَّمْسِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ أَمِنَ مِنْ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ»؛ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: کسی که بین ظهر روز پنج شنبه تا ظهر روز جمعه از دنیا برود، از فشار قبر در امان خواهد بود.(2) مطلب دیگر در باره این که بعضی را نگه می دارند تا روز جمعه دفن کنند باید گفت گرچه ظاهر روایات، خلاصی از عذاب قبر را برای مردن در شب یا روز جمعه می داند؛ ولی خود روز جمعه نیز فضیلت و برتری دارد، لذا این کار می تواند به خاطر فضیلت و برکاتی باشد که مخصوص روز جمعه است، زیرا روز جمعه، بر سایر روزها شرافت و برتری دارد. به این دو روایت توجه فرمایید: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)‏ إِنَّ يَوْمَ الْجُمُعَةِ سَيِّدُ الْأَيَّامِ يُضَاعِفُ اللَّهَ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ وَ يَرْفَعُ فِيهِ الدَّرَجَاتِ وَ يَسْتَجِيبُ فِيهِ الدَّعَوَاتِ وَ يَكْشِفُ فِيهِ الْكُرُبَاتِ وَ يَقْضِي فِيهِ الْحَوَائِجَ الْعِظَامَ وَ هُوَ يَوْمُ الْمَزِيدِ لِلَّهِ فِيهِ عُتَقَاءُ وَ طُلَقَاءُ مِنَ النَّارِ مَا دَعَا بِهِ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ وَ قَدْ عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ إِلَّا كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَجْعَلَهُ مِنْ عُتَقَائِهِ وَ طُلَقَائِهِ مِنَ النَّارِ فَإِنْ مَاتَ فِي يَوْمِهِ وَ لَيْلَتِهِ مَاتَ شَهِيداً وَ بُعِثَ آمِناً وَ مَا اسْتَخَفَّ أَحَدٌ بِحُرْمَتِهِ وَ ضَيَّعَ حَقَّهُ إِلَّا كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُصْلِيَهُ نَارَ جَهَنَّمَ إِلَّا أَنْ يَتُوبَ»؛ رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله) فرمودند: همانا روز جمعه، سرور روزهاست كه خداوند در اين روز، به پاداش اعمال بندگان مى ‌افزايد، گناهان را محو مى ‌كند، درجات را بالا مى ‌برد، دعاها را مستجاب مى ‌كند، اندوه ‌ها را برطرف مى ‌سازد و حاجت ‌هاى بزرگ را بر مى ‌آورد. اين روز، روزى است كه خداوند بر آزادگان و رهاشدگان از آتش دوزخ مى ‌افزايد. و هرفردى كه در اين روز با شناخت حق و حرمت دعا، خدا را فراخواند بر خداوند لازم است كه او را از آزادگان و رهاشدگان از آتش دوزخ قرار دهد، و اگر در روز و شب جمعه بميرد، شهيد مرده است و در روز رستاخيز از عذاب دوزخ ايمن محشور خواهد شد، و هركه حرمت آن را سبک شمارد و حقوق آن را ضايع كند بر خداوند عزّ و جلّ‌ لازم است كه او را در آتش اندازد، مگر آن كه توبه كند.(3) «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام)‏ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَدْعُو فَيُؤَخِّرُ اللَّهُ حَاجَتَهُ الَّتِي سَأَلَ إِلَى يَوْمِ الْجُمُعَةِ لِيَخُصَّهُ بِفَضْلِ يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ قَالَ مَنْ‏ مَاتَ‏ يَوْمَ‏ الْجُمُعَةِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنْ ضَغْطَةِ الْقَبْر»؛ امام صادق (علیه السلام) می ‌فرماید: همانا بنده مؤمن گاه از خدای متعال حاجتى می ‌طلبد، و خداوند برآوردن حاجتش را که درخواست نموده تا روز جمعه به تأخیر می‌ اندازد تا او را به زیادتی‌ هایى که در روز جمعه کرامت می ‌فرماید مخصوص گرداند. و کسی که در روز جمعه از دنیا برود خداوند فشار قبر را از او بر می دارد.(4) نکته مهم معیار و ملاک اصلی برای سنجش انسان، میزان ایمان و عمل صالح آن ها است و در قرآن کریم نیز روی این دو معیار، بسیار تاکید شده است. لذا تصور نشود این روایات (برداشته عذاب قبر از کسی که شب یا روز جمعه بمیرد)، مطلق و کلی است و هر انسانی را شامل می شود؛ خیر چنین نیست؛ زیرا مردن در زمان مشخص، اختیاری نیست و نمی توان پذیرفت که این آثار و برکات، برای امر غیراختیاری باشد. از طرفی افراد زیادی با خباثت و آلودگی زیاد به گناه، در شب یا روز جمعه می میرند، و این دلیل نیست که آن ها نیز مشمول این آثار باشند. به این روایت توجه فرمایید: «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: ... مَنْ‏ مَاتَ‏ يَوْمَ‏ الْجُمُعَةِ عَارِفاً بِحَقِّ أَهْلِ هَذَا الْبَيْتِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ وَ بَرَاءَةً مِنَ الْعَذَابِ وَ مَنْ مَاتَ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ أُعْتِقَ مِنَ النَّارِ»؛ «جابر» می گوید امام باقر (عليه السلام) فرمودند: ... هركس در روز جمعه وفات يابد در حالى ‌كه حق اين اهل بيت (عليهم السلام) را بشناسد، خداوند برايش برائت از دوزخ خواهد نوشت، و هركس در شب جمعه بميرد، از آتش دوزخ آزاد خواهد شد.(5) بنابر این:

مرگ در شب یا روز جمعه، کمک کننده است تا کسی که در طول زندگی تلاش کرده که فرد صالحی باشد ولی خطاهایی هم داشته است، مردن در شب یا روز جمعه، توفیق و لطف الهی است تا عذاب قبر از او برداشته شود. لذا لیاقت و قابلیت هم می خواهد. 📚پی نوشت ها: 1. ابن بابويه، من لا يحضره الفقيه‏، محقق/مصحح: غفارى، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏، ـ قم، 1413ق، ‏چاپ دوم‏، ج ‏1، ص 138، ح 371. 2. همان، ح 372. 3. کلینی، الكافي، محقق/مصحح: غفاری و آخوندی، انتشارات دارالکتب اسلامیه ـ تهران، 1407ق، چاپ چهارم، ج ‏3، ص 414، ح 5. 4. برقى، المحاسن‏، محقق/مصحح: محدث، ناشر: دار الكتب الإسلامية ـ قم‏، 1371 ق‏، چاپ دوم‏، ج ‏1، ص 58، ح 94. 5. الكافي، پیشین، ج ‏3، ص 415، ح 8. 🔰 @p_eteghadi 🔰

این درست است که در آخرالزمان، دو سوم جمعیت بر اثر بیماری ها از بین میرود؟ چرا؟ من از مرگ می ترسم؛ اینطور که خیلی ها دیگر انتظار فرج نمی کشند. 👇👇👇👇👇👇👇

📚پی نوشت ها: 1. ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، الغيبة للنعماني‏، محقق/مصحح: غفارى، ناشر: نشر صدوق‏ ـ تهران‏، 1397ق، چاپ اول‏، ص 278؛ مفيد، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، محقق/مصحح: مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، ناشر: كنگره شيخ مفيد ـ قم‏، 1413 ق‏، چاپ اول، ج ‏2، ص 372. 2. کلینی، الكافي، محقق/مصحح: غفاری و آخوندی، انتشارات دارالکتب اسلامیه ـ تهران، 1407ق، چاپ چهارم، ج ‏3، ص 261، ح 39. 3. مجلسی، بحار الأنوار، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏ ـ بيروت‏، 1403 ق‏، چاپ دوم‏، ج ‏52، ص 269. 4. ابن بابویه (صدوق)، كمال الدين و تمام النعمة، انتشارات اسلامیه، ج ‏2، ص 655، ح 27. 5. صفار، محمد بن حسن‏، بصائر الدرجات في فضائل آل محمّد صلّى الله عليهم‏، محقق/مصحح: كوچه باغى، محسن بن عباسعلى‏، ناشر: مكتبة آية الله المرعشي النجفي‏ ـ قم‏، 1404ق‏، چاپ دوم‏، ج ‏1، ص 6. 6. الكافي، پیشین، ج ‏1، ص 372، ح 6. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎤در آخرالزمان و قبل از ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) جهان پُر از ظلم و جور، پُر از جنگ و کشتار و... است. این ها قطعا بر روی بهداشت و سلامت نیز تاثیرگذار است. استفاده از سلاح های اتمی، شیمیایی، میکروبی و... می تواند علاوه بر بیماری زا بودن، موجب تلفات بسیاری شود که عدم رسیدگی به آن، شیوع میکروب ها و ویروس ها و سپس بیماری های فراگیر مختلفی را موجب می شود. به این روایات توجه فرمایید: «قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام)‏ بَيْنَ‏ يَدَيِ الْقَائِمِ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْيَضُ وَ جَرَادٌ فِي حِينِهِ وَ جَرَادٌ فِي غَيْرِ حِينِهِ أَحْمَرُ كَالدَّمِ فَأَمَّا الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ فَبِالسَّيْفِ [فَالسَّيْفُ] وَ أَمَّا الْمَوْتُ‏ الْأَبْيَضُ‏ فَالطَّاعُون‏»؛ امیر مؤمنان (علیه السلام) می فرمایند: پیش از ظهور، دو گونه مرگ اتفاق می افتد: مرگ سرخ و مرگ سفید و ملخ هایی پیدا می شوند که در فصل و در غیر فصلش، مانند خون قرمز هستند؛ اما مرگ سرخ، شمشیر و مرگ سفید، طاعون است.(1) «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قَالَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله)‏ مِنْ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ أَنْ‏ يَفْشُوَ الْفَالِجُ‏ وَ مَوْتُ الْفَجْأَة»؛ امام صادق (علیه السلام) از قول پیامبر (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: از نشانه های قیامت و رستاخیز، گسترش بیماری فلج و مرگ های ناگهانی است.(2) «عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ (علیهم السلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله)‏ ظُهُورُ الْبَوَاسِيرِ وَ مَوْتُ الْفُجَاءَةِ وَ الْجُذَامِ مِنَ‏ اقْتِرَابِ‏ السَّاعَة»؛ امام کاظم (علیه السلام) از قول پیامبر (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: پیدایش مرگ های ناگهانی، جذام و بواسیر، از نشانه های نزدیک شدن قیامت و رستاخیز است.(3) «عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) يَقُولُ‏ قُدَّامَ الْقَائِمِ مَوْتَتَانِ مَوْتٌ‏ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْيَضُ حَتَّى يَذْهَبَ مِنْ كُلِّ سَبْعَةٍ خَمْسَةٌ الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ السَّيْفُ وَ الْمَوْتُ الْأَبْيَضُ الطَّاعُون‏»؛ «سلیمان بن خالد» می گوید شنیدم امام صادق (علیه السلام) می فرمودند: پیش از ظهور قائم (علیه السلام) دو مرگ عمومی رخ می دهد، مرگ سرخ و مرگ سفید؛ به گونه ای که از هر هفت نفر، پنج نفر می میرند؛ مرگ سرخ، شمشیر و مرگ سفید، طاعون است.(4) اگر هم گفته شود این طوری که دیگر کسی انتظار فرج را نمی کشد؛ می گوییم: اولا خداوند متعال، عالَم را بر اساس نظام اسباب و مسببات اداره می فرماید: «أَبَى اللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ الْأَشْيَاءَ إِلَّا بِالْأَسْبَاب‏»(5) لذا جنگ و کشتار و ظلم و... که دیگران به راه انداخته اند و موجب بیماری و مرگ های فراگیر و... می شود، نتیجه عمل خود انسان ها است و علتش که ظهور حضرت نیست. لذا این مرگ و میر همگانی، به خاطر ظهور نیست. در ثانی جای نگرانی نیست؛ به این روایت توجه فرمایید: «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: مَا ضَرَّ مَنْ مَاتَ مُنْتَظِراً لِأَمْرِنَا أَلَّا يَمُوتَ فِي وَسَطِ فُسْطَاطِ الْمَهْدِيِّ وَ عَسْكَرِهِ»؛ امام باقر (عليه السلام) فرمودند: براى كسى كه در انتظار امر (فرج و ظهور) ما مرده است زيانى نيست [چه زيانى است‏] كه در ميان خيمه حضرت مهدى و در ميان قشون او نمرده باشد.(6) نکته: در آخرالزمان، بی عدالتی، ظلم، عدم امنیت و عدم بهداشت سلامت و... به گونه ای جوامع را در بر می گیرد که امید به آینده و امید به زندگی بسیار پایین می آید و همه انسان های مظلوم و آزاده، از عمق جانشان نیاز به منجی و دادرسی الهی را درک می کنند. دادرسی که با آمدنش نور امید در دل ها را زنده کرده و به همه بی عدالتی ها و ظلم ها، پایان می هد و فقر و بیماری و... در سایه حکومت الهی او، از بین رفته و عدالت و انصاف و سلامت و وفور نعمت و... به ارمغان می آورد. برخی از روایات سلامت و درمان در حکومت الهی حضرت مهدی (علیه السلام) را می توانید در تاپیک ذیل، مطالعه فرمایید: بیماری ها در آخر الزمان

▪️به مناسبت رحلت حضرت ابوطالب علیه السلام ما مسلمانان در اثر خدمات و قدمهاى راسخ چندين نفر در صدر اسلام ، مسلمان شديم و زحمات اينان موجب شد اسلام پيش برود. يكى از اين شخصيت ها وجود باعظمت حضرت ابوطالب(ع) ، عموي پيامبر(ص) ميباشد. رحلت اين بزرگوار بر پيامبراكرم (ص) بسيار سنگين بود و سال رحلت جناب ابوطالب و حضرت خديجه را عام الحزن (سال غم و غصه) ناميدند. حضرت ابو طالب(ع) زحمات فراواني براي اسلام كشيدند و همه مسلمانان مديون ايشان هستند. اگر امثال جناب ابوطالب و حضرت خديجه نبودند ، يك "لااله الّا الله" به ما نميرسيد. ابن ابی الحدید مينويسد : "اگر جناب ابوطالب (ع) نبود، دین اسلام به کسی نمیرسید." حضرت ابوطالب این‌قدر باعظمت است که ائمّه (ع) از نسل او به وجود آمدند، امیرالمؤمنین پسر ایشان بود و بقیّه‌ی امامان هم پسر او بودند. حضرت ابوطالب (ع) از کبار شعراء بودند و در اشعار خود تماما از پيامبر حمايت ميكردند. ايشان "لامیه" ای سروده اند که عالم بزرگ سني ، ابن كثير ، با اينكه بسيار هم متعصب است در کتاب "البداية والنهایه" میگويد :"لامیه ابی طالب (ع) در دنیا نظیر ندارد!" هم چنين مينويسد : "اشعار ابوطالب از معلّقات سبعه بالاتر است و قدرت شعر ابوطالب را ندارد مگر خودش!" اما حيف كه به جهت بي لطفي و بي مهري عده اي ، ديوان ايشان مشهور نيست. ما بايد هميشه به ياد اين بزرگان باشيم و شاكر زحماتي كه كشيده اند؛ هديه به وجود نوراني ايشان صلواتي عنايت فرماييد. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🌷اعمال شب و روز مبعث 💠 یکی از چهار روزی که روزه‌گرفتن در اون با روزه هفتاد سال برابری می‌کنه، فرداست. 🔰 @p_eteghadi 🔰

💞 کانال همسرانه برای زندگی عاشقانه 💞 عوامل ایجاد محبوبیت و جذابیت 💞 پیام ها و طرز بیان عاشقانه 💞 آموزش عشقـبازی اسلامی 💞 عوامل ایجاد آرامش 💞 آداب زنـاشــویــے 💞 واسطه ازدواج 💞 هـمســرداری 💞 همسریابے 💞 ازدواج 💞 کانال همسرانه👇 https://eitaa.com/joinchat/645201920C2a05908cc4

📹 بیانات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته) 🔹ذلت مؤمن در چیست؟ 🔰 @p_eteghadi 🔰

یکی از مواردی که در کتاب مفاتیح الجنان نیامده و بعدها توسط دیگران اضافه شده، حدیث کساء است. وقتی شیخ عباس قمی این حدیث را نیاورده یعنی آن را معتبر نمی دانسته؛ ولی می بینیم امروزه مجالس ختم حدیث کساء می گیرند! چرا به این حدیثی که معلوم شده هیچ سندی ندارد این قدر پر و بال می دهید؟ 👇👇👇👇👇👇👇👇

🎤در ابتدا باید گفت در اصل این که واقعه ای به نام کساء (عبا)، اتفاق افتاده است، هیچ شک و شبهه ای نیست و شیعه و سنی بالاتفاق، این موضوع را قبول دارند و روایات آن بسیار زیاد است. واقعه بدین قرار است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در منزل حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و یا منزل خودشان، زیر پارچه ای شبیه عبا قرار گرفتند و حضرت علی و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) را زیر آن جای دادند و از آنان به عظمت و بزرگی یاد کردند و آن جمع را مصداق آیه شریفه تطهیر دانستند و چنین دعا کردند: «اللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِيَ الَّذِينَ وَعَدْتَنِي فِيهِمْ مَا وَعَدْتَنِي اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهِيراً»؛ خدایا! اینان اهل بیت من هستند، کسانی که در مورد آن ها وعده دادی آن چه وعده دادی؛ خدایا! پلیدی و رجس را از آنان دور بدار و آنان را پاک و مطهر گردان.(1) دعای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با تفاوت اندکی، این گونه نیز آمده است: «اللَّهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِيَ وَ عِترَتي [و حامتي] [و خاصتي] فَأَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهِيراً»(2) روایات متعدد را می توان ذیل آیه تطهیر «إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ‏ تَطْهيراً»؛ خداوند فقط مى ‏خواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملًا شما را پاک سازد(3) پیگیری کرد. بنابر این؛ ماجرایی به نام ماجرای کساء (عبا) که مربوط به پنج تن آل عبا و مرتبط با آیه تطهیر است اتفاق افتاده و شیعه و سنی در این زمینه اختلافی ندارند. ❇️اما حدیث کساء حدیث کساء با این کیفیت و تفصیلی که در انتهای کتاب «مفاتیح الجنان» آمده است، در منابع و مصادر روایی نیست و اولین بار در کتاب «المنتخب في جمع المراثي و الخطب المشتهر بـ (الفخري)» شیخ طریحی (متوفای 1085) (صفحه 35 – 37) بدون سند روایی آمده و بقیه نیز از ایشان نقل کرده اند. البته برخی نیز برای آن، اسنادی نقل کرده اند که این سندها چون دارای اشکال و ضعف است و اطمینان و وثوق حاصل نمی شود نمی توان این حدیث را به معصوم نسبت داد. مرحوم شیخ عباس قمی، صاحب «مفاتیح الجنان» در کتاب «منتهی الآمال» در شرح لقب «خامس اصحاب کساء» برای امام حسین (علیه السلام) پس از این که حدیث اجتماع خمسه طیبه (علیهم السلام) تحت کساء را از احادیث متواتره دانسته، می گوید: «و امّا حديث معروف به حديث كساء كه در زمان ما شايع است به اين كيفيّت در كتب معتبره و معروفه و اصول حديث و مجامع متقنه محدّثين، ديده نشده، مى توان گفت از خصائص كتاب (منتخب) است»(4) به همین دلیل، مرحوم شیخ عباس قمی، این حدیث را در کتاب «مفاتیح الجنان» نیاورده است و ناشران بعدا آن را به مفاتیح اضافه کرده اند. نکته: از آن جا که مضمون و متن این حدیث کساء، مشکلی ندارد و علماء و متدینین نیز به قرائت آن اهتمام می ورزیدند و از طرفی برای رفع حوائج، مجرب است، می توان به قصد رجاء و امید ثواب، آن را خواند و از این جهت هیچ منعی وجود ندارد. نتیجه گیری: اصل موضوع کساء و رفتن خمسه طیبه (علیهم السلام) تحت کساء، واقعیت دارد و مورد اتفاق نظر شیعه و سنی است و روایاتش متواتر است؛ ولی این حدیث مفصلی که به نام حدیث کساء معروف شده است، به دلیل اشکال در سند، ضعیف محسوب می شود و نمی توان آن را به معصوم نسبت داد. البته این به معنای ممنوع بودن خواندن آن نیست زیرا مضمون حدیث، بدون اشکال است و توسل کردن با این مضمون به خمسه طیبه (علیهم السلام) اشکالی ندارد؛ خواندن آن هم به قصد رجاء، صحیح و مشمول ثواب است. ❓سؤال و جواب ممکن است گفته شود وقتی حدیثی سند ندارد نمی توان آن را به قصد قربت خواند یعنی خدا و معصوم انجام آن را دستور نداده لذا ثواب ندارد و ما هم نباید به آن عمل کنیم و عمل به آن، کار درستی نیست. در جواب می گوییم: درست است که در نسبت دادن به دین و به معصوم، باید محتاط بود و نمی توان هر چیزی را به معصوم و به دین نسبت داد؛ ولی این معنایش چنین نیست که پس انجام برخی اعمال با سند ضعیف، خلاف شرع و خلاف دستور دین باشد. ما روایات متعددی داریم که به «أخبار مَن بَلَغ» معروف و مشهور هستند. در این روایات آمده که اگر روایتی از معصوم رسید که مثلا برای عملی ثوابی معین کرده است و شخصی به اعتماد به این روایت و برای رسیدن به آن ثواب، آن عمل را انجام دهد، ثواب برایش منظور می شود، ولو در واقع، آن روایت از معصوم صادر نشده باشد. به روایات ذیل توجه فرمایید:

«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: مَنْ بَلَغَهُ عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) شَيْ‏ءٌ مِنَ‏ الثَّوَابِ‏ فَعَمِلَهُ‏ كَانَ‏ أَجْرُ ذَلِكَ لَهُ وَ إِنْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) لَمْ يَقُلْه‏»؛ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: کسی که چیزی از ثواب (حدیثی که گفته باشد انجام چنین کاری ثواب دارد) از پیامبر (صلی الله علیه و آله) به او برسد و او آن را انجام دهد، آن ثواب برای او می باشد، ولو رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن را نفرموده باشند.(5) «عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: مَنْ بَلَغَهُ عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) شَيْ‏ءٌ فِيهِ الثَّوَابُ فَفَعَلَ ذَلِكَ طَلَبَ قَوْلِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه و آله) كَانَ لَهُ ذَلِكَ الثَّوَابُ وَ إِنْ كَانَ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله) لَمْ يَقُلْه‏»؛ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: کسی که از پیامبر (صلی الله علیه و آله) چیزی که در او ثواب است به او رسیده است، و آن شخص آن عمل را به خاطر گفته پیامبر انجام دهد، آن ثواب برای او می باشد، ولو رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن را نفرموده باشند.(6) بنابر این: طبق این اخبار و روایات «مَن بَلَغ» اگر کسی به امید رسیدن به ثوابی که برای خواندن حدیث کساء نقل شده است، این حدیث را بخواند، مشمول ثواب الهی می شود. توجه داشته باشید که حدیث کساء از نظر مضمون و محتوا، ایراد و اشکالی ندارد. 📚پی نوشت ها: 1. قمى، على بن ابراهيم‏، تفسير القمي‏، محقق: موسوى جزايرى، ناشر: دار الكتاب‏- قم‏، ج 2، ص 193. 2. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات: ناصر خسرو ـ تهران، ج ‏8، ص 559؛ سیوطی، الدر المنثور فى التفسير بالماثور، ناشر: كتابخانه عمومى حضرت آيت الله العظمى مرعشى نجفى(ره)- قم‏، 1404 ه. ق‏، چاپ: اول، ج ‏5، ص 198. 3. احزاب: 33/ 33. 4. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، جلد اول، مقصد چهارم، فصل نهم، قسمت دوم. 5. برقى، المحاسن‏، محقق/مصحح: محدث، ناشر: دار الكتب الإسلامية ـ قم‏، 1371 ق‏، چاپ دوم‏، ج ‏1، ص 25، ح 2. 6. همان، ح 1. 🔰 @p_eteghadi 🔰