#امامزادگان_در_ایران 🤔#پرسش ❔امامزاده ها از کجا آمدند؟ امامزاده به کسانی اطلاق میشود که از نسل امامان شیعه باشند... در زمان یورش اعراب به ایران آنها به مناطق زیادی حمله کردن و نواحی گسترده ای از ایران را ویران کردند و به خاک و خون کشیدند، بخصوص در نواحی گیلان و مازندران ایرانیان مقاومت جانانه ای کردند... جنگ تا مدت زیادی ادامه داشت تا قسمت های ماورا النهر و خراسان که در این بین از هر دو طرف کشته می شدند... جالب اینجاست هرگاه از لشگر اعراب فرمانده یا فرماندهانی کشته میشدن اعراب برای آن ها مقبره ای میساختن و طبق رسوم اعراب جاهلیت آن مکان را مقدس میشمردن و بعد از فتح منطقه به ایرانیان تحمیل میکردند و چون به اسم اسلام وارد خاک ایران شده بودن این قبور را قبور اصحابه ی رسول الله تفهیم میکردن و ایرانیان را مجبور میکردند که این قبور را مورد عزت و احترام قرار بدهند! دقیقا از این زمان بنیان امامزاده و امامزاده سازی در ایران شروع شد... 📚 منابع: -تاریخ اجتماعی ایران -تاریخ پس از اسلام نوشته استاد مشکور -تاریخ طبری 💠#پاسخ💠 👌متن فوق سراسر جعلی و ساخته ذهن نویسنده است و استناد به کتب مذکور هم دروغین و جریانی که بر می شمارد ، هیچ گونه مستند تاریخی ندارد . ❕یکی از علل نشر سادات و امامزادگان در ایران ، مهاجرت اشعریان یمنی به قم بوده است ، در گذشته پیرامون مهاجرت آنان بحث مفصلی داشتیم. 👌فرزندان سعد بن مالك به نامهاى عبداللّه و احوص، از شيعيان على (عليه السَّلام) در يمن بودند. آنان از ستم هاى امويان به ستوه آمدند. آنگاه كه زيد بن على در سال 121 هجرى قيام كرد، احوص، فرماندهى سپاه زيد را برعهده گرفت. چون سپاه زيد مغلوب گشت، او دستگير شد و به زندان افتاد. پس از چند سال آزاد شد و با برادر خود عبداللّه تصميم گرفتند عراق را به قصد قم ترك كنند و همگى با خانواده هاى خود وارد قم شدند و از همان زمان، قم به عنوان مركز تشيع در ايران شناخته شد. به تدريج بستگان آنان كه همگى از قبيله اشعرى بودند، به قم آمدند و يك مركز حديثى و علمى و پايگاه شيعى را پديد آوردند . از آن پس علویان تحت ستم بنی امیه و بنی العباس مهاجرت به ایران و قم را سرلوحه برنامه خود کردند و همان شد که به تدریج سادات در ایران گسترش یافتند . ❕در کتاب تاریخ تشیع در ایران می خوانیم ؛ « فشارهاى سياسى در دورۀ اموى و بيش از آن در عصر عباسى، علويان و در دايره‌اى وسيع‌تر «طالبيان» را به خروج اجبارى به سمت شرق اسلامى و نقاط‍‌ دوردست وادار مى‌كرد. شهرهاى مختلفى در ايران از شمال تا جنوب، مأواى آنها شده بود. در اين ميان، بنا به دلايل ويژه‌اى، چند شهر بيشترين تعداد مهاجر طالبى را در خود پذيرفته بود. شهر قم، يكى از اين شهرها بود و چنان‌كه در روايتى از امام صادق آمده، آن شهر به عنوان «مأواى فاطميان» ياد شده است . طبعا چنين شهرى با اعتقادات شيعى، به راحتى از اين افراد استقبال مى‌نمود. از خود امام صادق نيز نقل شده بود كه قم، ملجا و پناهگاه شيعيان ماست. به گفته خوانسارى، تنها دو شهر است كه بيشتر از همه جا مدفن اولاد ائمه است: يكى، شهر رى و ديگرى، قم. هرچند در ساير بلاد نيز از جمله شيراز، اصفهان و كاشان، مقبره‌هاى فراوانى به چشم مى‌خورد. ❕محمد بن حسن قمى در شمار مفاخر اشعريان قم نوشته است ؛ ديگر از مفاخر اشعريان آنك ايشان طالبيه را جاى و مقام دادند چون به قم رسيدند و ضيعت‌ها و مال‌هاى بسيار بديشان بخشيدند؛ بعد از آنك خلفا ايشان را طلب مى‌كردند و از وجه تقيّه ايشان را به ظاهر نمى‌ديدند .بايد مهاجرات علويان و طالبيان به اين شهر را هم‌زمان با آمدن اشعرى‌ها در اواخر قرن اول يا اوائل قرن دوم بدانيم. در حال حاضر شمار زيادى مقبره، منسوب به امامزادگان در اين شهر وجود دارد . 📚تاریخ تشیع در ایران ، ص 190 _ روضات الجنان ج 4 ص 212 _ تاریخ قم ص 279 _ ❕شرحى مفصّل از ساداتى كه به قم عزيمت كردند و خاندان‌هايى از نسل آنان شكل گرفت، در تاريخ قم آمده است. در آنجا فهرستى از ساداتى كه از نقاط‍‌ مختلف همانند كوفه يا طبرستان به اين شهر هجرت كردند، آمده است. 📚تاریخ قم ص 226 👌بسيارى از بزرگان سادات كه به قم عزيمت مى‌كردند، پس از مدتى راهى رى و كاشان مى‌شدند. در مواردى هم فرزندان آنها، دست به چنين مهاجرت‌هايى مى‌زدند. 📚تاریخ قم ص 210 🔸ادامه 👇