#نزول_سوره_انسان_در_شان_اهلبیت_علیهم_السلام 🤔#پرسش ❔یکی از اساتید شبهه ای مطرح کردن که اطعام به مسکین و یتیم و اسیر در سوره انسان، مربوط به اهل بیت نیست، لطفا از منابع دست اول اهل سنت این قضیه رو اثبات بفرمایید. در واقع میگن چه جوری در آن زمان اسیر میتونسته خونه دیگران بره در حالی که اسیره ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌سوره «هل اتى» يكى ديگر از اسناد مهم فضيلت على عليه السلام و اهل بيت پيامبر گرامی است. هفده آيه آن كه از آيه انَّ الابْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَاسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً «به يقين ابرار (و نيكان) از جامى مى‏ نوشند كه باعطر خوش آميخته است» ( هل اتی 5 ) آغاز مى ‏شود و تا آيه 22 ادامه دارد ، درباره گروهى به عنوان «ابْرار» (نيكان) سخن مى‏ گويد؛ ولى شأن نزول‏ها و روايات متعددى كه در منابع معروف اسلامى وارد شده، نشان مى ‏دهد كه مخاطب آیات و مصداق اتم و اكمل ابرار در اين آيات ، على عليه السلام و فاطمه و حسن و حسين عليهما السلام بوده ‏اند. ❕نشانه هايى از «ابرار و نيكان» در آيات 7- 10 اين سوره ذكر شده است كه وضع آن را روشن‏تر مى ‏سازد؛ مى ‏فرمايد ؛ «ابرار» (نيكان) آنها به نذر خود وفا مى ‏كنند، و از روزى كه شر و عذابش گسترده است مى‏ ترسند.و غذاى (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند به مستمند و يتيم و اسير اطعام مى ‏كنند. (و مى‏ گويند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام مى‏ كنيم، و هيچ پاداش و سپاسى از شما نمى‏ خواهيم. ما از پروردگارمان خائفيم در آن روزى كه عبوس و سخت و است». ❕ زمخشرى در تفسير معروف خود كشاف از ابن عباس چنين نقل مى‏ كند كه حسن و حسين عليهما السلام بيمار شده بودند پيامبر با جمعى (از ياران) از آنها عيادت كردند؛ صحابه رو به على عليه السلام كردند، گفتند: اى ابوالحسن! اگر براى شفاى فرزندت نذرى مى ‏كردى خوب بود؛ على عليه السلام و فاطمه عليها السلام و خادمه آنها، فضه نذر كردند كه اگر آنها شفا يابند سه روز روزه بگيرند- در بعضى از روايات آمده كه حسن و حسين عليهما السلام نيز نذر كردند . چيزى نگذشت كه هر دو شفا يافتند و چون غذائى نداشتند: على عليه السلام سه صاع (من) جو، وام گرفت؛ و فاطمه عليها السلام يك صاع آن راخمير كرد و پنج قرص نان به تعداد آنها براى افطار روز اول درست كرد؛ در اين هنگام فقير سائلى بر در خانه آمد و گفت: «السَّلامُ عَلَيْكُمْ اهْلَ بَيْتِ مُحَّمَدٍ صلى الله عليه و آله»! «مسكينى از مساكين مسلمانانم» مرا اطعام كنيد، تا خداوند شما را از غذاهاى بهشتى اطعام كند آنها مسكين را بر خود مقدّم داشتند، غذاى خود را به او دادند و آن شب چيزى جز آب نخوردند، فردا نيز روزه گرفتند، و هنگام غروب موقعى كه طعام همانند روز سابق براى افطار آماده كرده بودند، يتيمى بر در آمد، او را نيز بر خود مقدم شمردند و غذاى خود را به او دادند و روز سوم اسيرى آمد و همان كار را تكرار كردند، هنگام صبح على عليه السلام دست حسن و حسين عليهما السلام را گرفت و خدمت رسول خدا آمد هنگامى كه پيامبر آنها را ديد در حالى كه از شدت گرسنگى مى‏ لرزيدند، فرمود: «چقدر براى من ناراحت كننده است آنچه را در شما مى‏ بينم» و با آنها برخاست و به سراغ فاطمه عليها السلام رفت در حالى كه در محراب عبادت بود و شديداً گرسنه بود، پيامبر ناراحت شد، در اين هنگام جبرئيل نازل شد و گفت: «اى محمد ! بگير اين سوره را، خداوند با داشتن چنين‏ اهل بيتى به تو تبريك مى‏ گويد»، و سپس سوره هَلْ اتى را بر پيامبر خواند .» 📚تفسیر کشاف ج 4 ص 670 ❕همين معنى را با تفاوت مختصرى، قرطبى در تفسيرش ذيل آيات مورد بحث نقل مى ‏كند، و اشعارى هم از تقاضا كنندگان و بانوى اسلام در اين زمينه نقل مى ‏نمايد . 📚تفسیر قرطبی ج 10 ص 6922 🔸ادامه 👇