هر سال یکبار حرم برویم. هرسال یکبار در ایام اربعین با تن خسته و تاول‌هایی که پاهایمان را به زانو درآورده‌اند برویم محضر برگِ برنده‌ی عالَم خلقت؛ برویم محضر حسین‌ع. در آغوش او بگرییم به خودمان لطمه بزنیم با عمق وجود به خاک پای زائرانش قسمش بدهیم که رهایمان نکند که کمک‌مان کند ما رهایش نکنیم که نکند گناه، میان ما و او فاصله بیندازد؛ که یاری‌مان کند فاصله مان را با گناه حفظ کنیم، تا فاصله‌مان با حسین‌ع حذف شود. برویم محضر عباس‌بن‌علی‌ع از دستان بریده‌اش مشک آب بنوشیم و بگرییم و به حلقوم خشکیده‌ی تَر شده از خونِ علی‌اصغرِ حسین‌ع، و به چشمانِ ترِ رقیه‌خاتون بنت‌الحسین‌ع قسمش بدهیم؛ که دست ما را بگیرد تا از دستِ خودمان و وسوسه‌های درونی و بیرونیِ جهانِ اطرافمان رها شویم. نزدیک تل زینبیه، به اضطرارِ زینب‌س قسمش بدهیم که کمک‌مان کند در برابر هوس‌ها و دردهای زندگی صبور باشیم و به خاطر غم‌ها و رنج‌های دنیا به خودمان مُخدرِ گناه تزریق نکنیم که معتادِ گناه نشویم. از حسین‌ع بخواهیم که یاری‌مان کند برای یک سالِ پیشِ رو گناه نکنیم ازش بخواهیم یک سال ما را دربرابر شیطان رویین‌تن کند... #محرم #اربعین #پلنگ_زخمی نشر با لینک جایز است👇👇👇 https://eitaa.com/palangezakhmi