عذاب خدا، همان است که خود امیرالمؤمنین علیه‌السلام آن را در دعای کمیل توصیف می‌کنند؛ حضرت ابتدا به سختی‌ها و گرفتاری های دنیا و ضعف انسان در برابر آنها اشاره کرده و به خدای متعال عرضه می‌دارد: «و تو خود از ناتوانی من در برابر کمی از بلای دنیا و کیفرهای آن خبر داری! و ضعف مرا در برابر سختی‌هایی‌ که در زندگی دنیا به مردم می‌رسد، می‌دانی! با آن که بلاهای دنیا درنگش کم، ماندگاری‌اش ناچیز و کوتاه است.» در این دنیا گاهی یک مریضی و مصیبت، نفس ما را می‌برد و توان ما را می‌گیرد با این سختی‌ها و گرفتاری‌های دنیا اصلاً قابل مقایسه با عذاب‌های آخرت نیست. «پس چگونه خواهد بود تحملم در برابر برای آخرت و نا ملایمات آن؟! در صورتی که آن بلایی است که مدتش طولانی و درنگش دائمی است و این عذاب برای اهل آن هیچ تخفیفی نخواهد داشت چرا که از غضب و انتقام و خشم تو سر چشمه گرفته است و این چیزی است که آسمان‌ها و زمین تاب تحمل آن را ندارند.» حتی تصور جهنم و عذاب‌های آن برای ما دردناک و دردآور است. امیرالمؤمنین علیه‌السلام که حقیقت جهنم را به این خوبی به تصویر کشیده است، از خدا درخواست می‌کند که خدایا مرا گرفتار این جهنم نکن؛ اما عجیب تر آن است که بعد از همه‌ی اینها عرض می‌کند: فَهَبْنِی یا إِلٰهي وَ سَيِدِي وَ مَوْلايَ وَ رَبِّي صَبَرْتُ عَلَيٰ عَذابِك فَكَيْفَ أَصْبِرُ عَلَيٰ فِراقِكَ؟! خدایا! فرض کن همه‌ی عذاب‌های جهنم را تحمل کردم، فراق تو را چگونه تحمل کنم؟! 🥲 #عشق‌خدا‌چرا‌و‌چگونه #محمد‌حسن‌وکیلی #دعای‌کمیل #یه‌قاچ‌کتاب #ـهِنـٰاسـ