واقعاً یکی از گره‌های اساسی برای ظهور حضرت این است که حضرت برای حکومت خودشان فرماندارانی پیدا کنند، دلسوزانی پیدا کنند، دعوت کنندگان به حق پیدا کنند. ما وقتی در روضه‌ها غربت اولیاء خدا به ویژه امیرالمؤمنین علی(ع) را می بینیم متوجه می شویم که چقدر حضرت این غریبی‌شان وابسته به این بود که یار نداشتند یار به چه معناست؟ یار به این معنا که کسانی بیایند توضیح بدهند روشنگری بکنند برای مردم، مردم را آگاه بکنند. حضرت ده نفر آدم نداشتند به شام بفرستند مردم شام روشن بشوند. حضرت گاهی از اوقات مردم کوفه را نمی‌توانستند روشن بکنند. چون از آن طرف هم عواملی مثل ابوموسی اشعری‌ها، عواملی مثل اشعث‌ها، به گمراهی مردم کمک می کردند. از آن‌طرف سابقۀ تاریخی‌ای که میان مردم کوفه بود، فقط قرآن خوانده بودند و کلام رسول خدا را نشنیده بودند. مردم را به جهالت بیشتری فرو برده بود. «وَ تَجْعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِکَ وَ الْقَادَةِ فِی سَبِیلِکَ.» حکومت آقا امام زمان ارواحنا له الفداء بنابر این دعا نیاز دارد به کسانی که دعوت کننده برای حکومت حضرت باشند. دعوت کننده برای طاعت خدا باشند. که اگر دعوت کردند مردم را به طاعت خدا حکومت حضرت غریب نخواهد ماند. یقیناً حضرت همۀ کارها را خودشان به تنهایی پیش نخواهند برد. رسول خدا هم فرمود: «مَن أنصاری الی الله»؛ کی می آید من را کمک بکند؟ انبیاء گذشته هم همین را فرمودند. حتماً آن سیصد و سیزده نفر یک عدد برجسته و نمادینی هست که البته حقیقت هم دارد که یکی از شرایط ظهور منوط است به اینکه این اعداد، این تعداد از یاران خوب و بسیار مستحکم وجود داشته باشند. یقیناً تعدادی بیشتر از سیصد و سیزده نفر هم لازم است. این سیصد و سیزده نفر قله‌ها هستند. قله‌ها دامنه باید داشته باشند. اگر دامنه نداشته باشند می شوند مثل یاران اباعبدالله الحسین «ع» که همه بلااستثنا به شهادت رسیدند. اگر آن قله‌ها دامنه داشته باشند یعنی این قله‌ها نمایندۀ فضائل مردم هستند، که مردم این آمادگی را پیدا کردند. شهدای ما در دوران دفاع مقدس درست است تک بودند، درست است ستاره‌های قطبی بودند، دسترسی به آنها خیلی سخت است، ولی آن قله‌ها قله‌های دامنه‌دار بودند. اصحاب حضرت ولیعصر ارواحنا له الفداء هم دامنه دارند. یقیناً تعدادی بیشتر از سیصد و سیزده نفر لازم است. این سیصد و سیزده نفر قله‌ها هستند. خب اینجا حضرت یار می خواهد که این یاران بیایند روشنگری بکنند، فضا را باز بکنند برای مردم. «وَ تَجْعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِکَ وَ الْقَادَةِ فِی سَبِیلِکَ.» #استاد_پناهیان #پناهیان #پناهیانی @panahiani

#استوری #پناهیانی @panahiani

#استوری #پناهیانی @panahiani

#استوری #پناهیانی @panahiani

ترس از آینده پیشنهادی متفاوت برای شب‌ قدر بیشتر از اینکه برای گناهان گذشته گریه بکنید در این شب‌های قدر، از ترسِ گناه‌های آینده به خدا پناه ببرید. دقایق بسیار زیادی رو از شب، اختصاص بدید به گناهانی که باهاشون مواجه خواهید شد و احیاناً خطا سر خواهد زد رسماً خدا فرموده که قبل از اینکه وارد عرصه‌ی امتحان بشید، چه برسه به عرصه‌ای که آدم توش بخواد مبتلای به گناه بشه پناه به خدا ببرید این نگرانی نسبت به دچار نشدن به گناه یه حس بسیار قشنگه که انسان رو جدا می‌کنه از گناه، و این پیش‌بینی که مبادا من دچار گناه بشم، انسان رو به استعاذه، به استغاثه خواهد کشوند؛ از الان استغاثه‌ی به خاطر گناهان آینده رو تشدید کنیم، مقدراتِ سالِ بعد ما یه جور دیگه‌ای رقم خواهد خورد اگرکسی اینجوری لرزان باشه، خدا او رو حتماً در آغوش خواهد گرفت. #استاد_پناهیان #پناهیان #پناهیانی @panahiani

#استوری #پناهیانی @panahiani

وضعیت بد! امشب با چه حالی باید دعا کنیم! #استاد_پناهیان #پناهیان #پناهیانی @panahiani

بیدار باش! هر کسی یک سال عبادت اصلاً نکرده ، بیاد، شب قدره، بره یه شب عبادت کنه یه شبه میشه راه صد ساله رو طی کرد؟! آره... نذارید شیطون تو راه در گوش‌تون بگه: ببین تو یه سال آدم نشدی، حالا یه شبه می‌خوای راه صد ساله رو طی بکنی! لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ شیطون کیه این وسط بیاد منو ناامید بکنه؟!!! بیا برو تو هم، یه شبه می‌خوای بشی آیت‌الله بهجت برای من، همچین چسبیده به عبادت، وضو بلد نیست بگیره ها! امشب وضو گرفته می‌خواد تا صبح عبادت کنه آره بگو می‌خوام امشب عبادت کنم، من مگه چقدر عمر کردم؛ لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ آقا هزار ماه، شما چند ماه عمر کردی تا حالا، بعضی‌ها شب قدر به کجامی‌رسن، یه شب عبادت می‌کنه صد هزار ماه گیرش میاد یه شبه میشه راه صد ساله رو طی کرد، آره. امشب رو باید بیدار باشی، امشب شب قدره نباید بخوابی. #استاد_پناهیان #پناهیان #پناهیانی @panahiani

#استوری #پناهیانی @panahiani

#استوری #پناهیانی @panahiani