eitaa logo
پندهای سعادت
2.3هزار دنبال‌کننده
349 عکس
75 ویدیو
38 فایل
🔰در محضر حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» 👤 ارتباط : @hadiszekr 🌐 تارنما: Www.Feghahat.ir کانال دروس حضرت استاد: https://eitaa.com/feghahat_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ ادب بندگی؛ در کلام امام رضا علیه السلام 🔰حضرت آیت الله شب زنده دار «دام ظله»: 👇👇👇👇👇
ادب بندگی؛ در کلام امام رضا علیه السلام 🔰حضرت آیت الله شب زنده دار «دام ظله»: در این جلسه از رهنمود امام رضا(ع) استفاده می‌کنیم. «وَ عَنْ دِعْبِلِ بْنِ عَلِيٍ‏ أَنَّهُ دَخَلَ عَلَى الرِّضَا (ع) فَأَمَرَ لَهُ بِشَيْ‏ءٍ فَأَخَذَهُ وَ لَمْ يَحْمَدِ اللَّهَ». دعبل بن علی خدمت حضرت رضا(ع) رسید؛ حضرت(ع) دستور دادند چیزی به ایشان اعطا کنند. هدیه را گرفت، ولی شکر خداوند را به جای نیاورد. «فَقَالَ لَهُ لِمَ لَمْ تَحْمَدِ اللَّهَ»؛ حضرت(ع) فرمودند: چرا شکر و حمد خدا را در برابر این نعمت به جای نیاوردی؟ خب این تذکری بود که حضرت رضا(سلام‌الله‎علیه) به دعبل بن علی دادند و این درس بسیار بزرگی است که انسان همواره باید توجه داشته باشد که هر نعمتی برای او محقق می‎شود، بداند که این نعمت از کیست و شکر خدای متعال را به جای بیاورد. این غفلت و عدم توجه، مذموم است و خلاف ادب بندگی است. «قَالَ ثُمَّ دَخَلْتُ بَعْدَهُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ». دعبل بن علی می‎گوید: بعد از این جریان و در یک واقعه‌ی دیگری خدمت حضرت جواد علیه السلام رسیدم. «فَأَمَرَ لَهُ بِشَيْ‏ءٍ فَقُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ فَقَالَ‏ تَأَدَّبْتَ»؛ حضرت علیه السلام امر کردند که چیزی برای من به عنوان هدیه آوردند. «فَقُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ»؛ آنجا حمد خدا را به جای آوردم. «فَقَالَ‏ تَأَدَّبْتَ»؛ امام جواد(ع) هم فرمودند: تَأَدَّبْتَ. این مطلب مهمی است که ما تأدّب پیدا کنیم به این‎که نعمت‌ها را توجه داشته باشیم که نعمت‌ها از جانب خداست. «اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ»؛ وقتی انسان به این مسأله توجه داشت که همه‌ی نعمت‌ها از اوست، خود به‎خود در مقابل خدای متعال خاضع و خاشع می‎شود و طبق فطرت پاکی که خدای متعال به همه‌ی انسآن‎ها داده، قلب و زبانش شاکر نعمت‌های خدای متعال می‎شود و این ادب بندگی است. 🔗 @pand_saadat
هدایت شده از فقاهت
┈┅ ❁ـ﷽ـ❁ ┅┈ 🔰شروع سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ 🔹بحول و قوه الهی دروس خارج فقه و اصول و شخص اعتباری جلد۲ حضرت آیت الله شب زنده دار «دام ظله» از روز شنبه ۸مهر‌ماه ۱۴۰۲ آغاز خواهد شد . 📚درس خارج اصول ( تنبیهات استصحاب،استصحاب کلی) 🕘ساعت۹:۱۵ مسجد اعظم، شبستان4 📚درس خارج فقه (کتاب البیع، تنبیهات اجازه) 🕙ساعت ۱۰:۲۰مسجداعظم، شبستان۳ 📚الشخص الاعتباری جلد۲ 🕚ساعت ۱۱:۱۵مسجد اعظم، شبستان۴ 〰〰〰〰〰〰〰〰
🔰حضرت آیت الله شب زنده دار«دام ظله»: 💠«وَ أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ» کثرت دعا و تضرع و طلب استغفار و تلاوت قرآن باید وجهه غالب کار سالکان الی الله در ایام مهم وحساس باشد. از دعا به درگاه الهی نباید خسته شد،زیرا دعا بهترین ابزار برای إبراز عبودیت به درگاه الهی است. مرحوم والد می‌فرمود: ما که بچه بودیم؛ پدر ما -که اهل علم نبوده- و شغلش عطاری بود. ایشان به حدی اهل دعا بودند که وقتی ما همراه با ایشان دست هایمان را به دعا بلند می کردیم،خسته می شدیم و او همچنان ادامه می دادند. اُنس و لذتِ مناجات، خستگی انسان را از بین می برد. استغفار هم، طلب آمرزش برای ذنوب، تقصیرات، کج‌روی‌ها و امثال اینها را شامل می شود و هم این که غُفران، مقامی است که اهل بهشت آن را از خدای متعال طلب می کنند. شخصی به محضر امام هادی سلام‌الله علیه، نامه‌ای نوشت واز ایشان دستورالعمل اختصاصی طلب نمود،حضرت فرمودند: ملازم استغفار باش. یکی دیگر از نکاتی که امام رضا علیه السلام در کنار دعا و استغفار فرمودند: تلاوت قرآن است. ان شالله به واسطه دعا و استغفار و تلاوت قرآن، نفس انسان جلاء و مصفّا می شود و زنگارها از دل ها شسته و برطرف خواهند شد. @pand_saadat
◾️ شیعه‌ی واقعی درکلام پیامبر اکرم (ص) 🔸حضرت استاد شب زنده دار دام ظله: روایات با این مضامین، تقریباً می‌توان گفت از کل معصومین علیهم سلام وجود دارد. روایت اول را از حضرت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌کنم. « قَالَ رَجُلٌ لِرَسُولِ اللَّهِ یا رَسُولَ اللَّهِ فُلَانٌ ینْظُرُ إِلَی حَرَمِ جَارِهِ » کسی به پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله عرض کرد: فلان شخص به ناموس همسایه‌اش نگاه می‌کند. « فَإِنْ أَمْكَنَهُ مُوَاقَعَةُ حَرَامٍ لَمْ یرْعَ عَنْهُ » ؛ همچنین اگر یک کار حرامی هم برایش امکان داشته باشد، از انجام آن سر باز نمی‌زند. « فَغَضِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله وَ قَالَ ائْتُونِی بِهِ »؛ حضرت خشمناک شدند، فرمودند: او را احضار کنید و پیش من بیاورید. « فَقَالَ رَجُلٌ آخَرُ یا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُ مِنْ شِیعَتِكُمْ مِمَّنْ یعْتَقِدُ مُوَالاتَكَ وَ مُوَالاةَ عَلِی »؛ شخص دیگری به محضر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله عرض کرد: این از شیعیان شماست و از کسانی است که به موالات شما و موالات امیرالمؤمنین علیه السلام اعتقاد دارد. « وَ یبْرَأُ مِنْ أَعْدَائِكُمَا »؛ از آن شیعیانی است که نه فقط محبت شما را دارد، بلکه بغض دشمنان شما و امیرالمؤمنین علیه السلام در قلبش هست. « فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله لَا تَقُلْ إِنَّهُ مِنْ شِیعَتِنَا فَإِنَّهُ كَذِبٌ إِنَّ شِیعَتَنَا مَنْ شَیعَنَا وَ تَبِعَنَا فِی أَعْمَالِنَا » پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: به او شیعه نگویید؛ این دروغ می‌گوید. شیعه، کسی است که در کردار و رفتار خود پیرو ما باشد. « وَ لَیسَ هَذَا الَّذِی ذَكَرْتَهُ فِی هَذَا الرَّجُلِ مِنْ أَعْمَالِنَا »؛ این کارهایی که شما برای این شخص نقل کردید، از کارهای ما نیست. نگویید این شیعه‌ی ما است . این روایت، نشان می‌دهد که همه‌ی ما باید خیلی در استفاده از این لقب و عنوان مواظبت کنیم؛ خصوصاً ما که در حوزه‌های علمیه هستیم، باید بیش از دیگران خواسته‌های ایشان را مراعات کنیم. 🔻برگرفته شده از کتاب پندهای سعادت 🔗 @pand_saadat
💐صلوات بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا حَمَلَ وَحْيَكَ وَ بَلَّغَ رِسَالاَتِكَ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا أَحَلَّ حَلاَلَكَ وَ حَرَّمَ حَرَامَكَ وَ عَلَّمَ كِتَابَكَ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا أَقَامَ الصَّلاَهَ وَ آتَي الزَّكَاهَ وَ دَعَا إِلَي دِينِكَ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا صَدَّقَ بِوَعْدِكَ وَ أَشْفَقَ مِنْ وَعِيدِكَ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا غَفَرْتَ بِهِ الذُّنُوبَ وَ سَتَرْتَ بِهِ الْعُيُوبَ وَ فَرَّجْتَ بِهِ الْكُرُوبَ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا دَفَعْتَ بِهِ الشَّقَاءَ وَ كَشَفْتَ بِهِ الْغَمَّاءَ وَ أَجَبْتَ بِهِ الدُّعَاءَ وَ نَجَّيْتَ بِهِ مِنَ الْبَلاَءِ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا رَحِمْتَ بِهِ الْعِبَادَ وَ أَحْيَيْتَ بِهِ الْبِلاَدَ وَ قَصَمْتَ بِهِ الْجَبَابِرَهَ وَ أَهْلَكْتَ بِهِ الْفَرَاعِنَهَ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا أَضْعَفْتَ بِهِ الأَْمْوَالَ وَ أَحْرَزْتَ بِهِ مِنَ الأَْهْوَالِ وَ كَسَرْتَ بِهِ الأَْصْنَامَ وَ رَحِمْتَ بِهِ الأَْنَامَ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ كَمَا بَعَثْتَهُ بِخَيْرِ الأَْدْيَانِ وَ أَعْزَزْتَ بِهِ الإِْيمَانَ وَ تَبَّرْتَ بِهِ الأَْوْثَانَ وَ عَظَّمْتَ بِهِ الْبَيْتَ الْحَرَامَ، وَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ الأَْخْيَارِ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً.» 🔗 @pand_saadat
کانال های مرتبط با دروس حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله» 1️⃣فقاهت (متن و صوت دروس خارج و فقه معاصر)👇👇👇 https://eitaa.com/feghahat_ir 2️⃣پندهای سعادت (بیانات اخلاقی حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله»)👇👇👇 https://eitaa.com/pand_saadat 🌺🌺🌺🌺🌺
🔰"شیعه واقعی در کلام حضرت امیرالمومنین علیه السلام" 🔸حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله»: از امیرالمؤمنین علیه السلام در این باره روایات زیادی نقل شده است که به یکی ازآن‌ها اشاره می‌کنم. «رُوِی أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ سلام‌الله‌علیه خَرَجَ ذَاتَ لَیلَةٍ مِنَ الْمَسْجِدِ وَ كَانَتْ لَیلَةً قَمْرَاءَ» نقل شده است که حضرت در یکی از لیالی مقمره شب‌های سیزده و چهارده و پانزده ماه قمری از مسجد خارج شدند. «فَأَمَّ الْجَبَّانَةَ»؛ حضرت قصد کردند به طرف محلی به‌نام جَبّانه تشریف ببرند. «وَ لَحِقَهُ جَمَاعَةٌ یقْفُونَ أَثَرَهُ»؛ عده‌ای هم پشت سر حضرت راه افتادند. «فَوَقَفَ عَلَیهِمْ ثُمَّ قَالَ مَنْ أَنْتُم؟ قَالُوا شِیعَتُكَ یا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ ‌فَتَفَرَّسَ فِی وُجُوهِهِمْ»؛ حضرت از ایشان پرسیدند: شما چه کسانی هستید؛ عرض کردند: از شیعیان شما هستیم. حضرت نگاهی به چهره‌های این‌ افراد انداختند. «ثُمَّ قَالَ فَمَا لِی لَا أَرَی عَلَیكُمْ سِیمَاءَ الشِّیعَةِ قَالُوا وَ مَا سِیمَاءُ الشِّیعَةِ یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ» فرمودند: در چهره‌‌ی شما سیما و علائم شیعه پیدا نیست. از حضرت سؤال کردند علائم و سیمای شیعه چیست؟ «فَقَالَ صُفْرُ الْوُجُوهِ مِنَ السَّهَرِ»؛ حضرت فرمودند: از شب‌زنده‌داری، چهره‌هایشان زرد است. «عُمْشُ الْعُیونِ مِنَ الْبُكَاءِ»؛ چشم‌هایشان از گریه‌ به حدقه افتاده است. «حُدْبُ الظُّهُورِ مِنَ الْقِیامِ»؛ از فرط قیام به درگاه خداوند پشت آن‌ها خمیده شده است. «خُمْصُ الْبُطُونِ مِنَ الصِّیامِ»؛ شکم‌هایشان از فرط روزه داری به کمرشان چسبیده است. «ذُبُلُ الشِّفَاهِ مِنَ الدُّعَاءِ»؛ لب‌های آن‌ها خشکیده است، از بس دعا می‌کنند. «عَلَیهِمْ غَبَرَةُ الْخَاشِعِین»؛ بر ایشان، غبره‌ای از آدم‌های خاشع و متواضع وجود دارد. این سیمایی است که امیرالمؤمنین علیه السلام به حسب این نقل، از شیعه‌ی واقعی ترسیم می‌کند: در این روایت حضرت در مورد انجام واجبات و ترک محرمات که ملاک عدالت است؛ چیزی نفرمودند. این‌ها مفروغٌ عنه است و کسی که می‌خواهد شیعه‌ی وصفی باشد، باید مقام عدالت و بلکه مقام ورع را داشته باشد. بنابراین، شیعه‌ی واقعی کسی است که این صفات در وی متجلی باشد. این‌ها مطالبی است که دارد مهجور و فراموش می‌شود؛ حوزه‌ها باید این‌ها را زنده کنند. أحق به جوامعی که باید این‌ها را زنده کنند، حوزه‌ها هستند؛ یعنی هر که می‌خواهد راهی به معنویت پیدا کند و دلش به معنویت سوق داده شود، باید از طریق حوزه و حوزویان باشد. ▫️منبع: وسائل الشیعة، ج 1، ص 92 🔗 @pand_saadat
🔰 شیعه ی واقعی درکلام امام سجاد علیه السلام 🔸حضرت استاد شب زنده دار دام ظله: روایت دیگر در این زمینه [شیعه ی واقعی]، از حضرت سجاد علیه السلام نقل شده است. «كَانَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ سلام الله علیهما قَاعِداً فِی بَیتِهِ إِذْ قَرَعَ قَوْمٌ عَلَیهِمُ الْبَابَ»؛ حضرت در منزل نشسته بودند، درب منزل زده شد. «فَقَالَ یا جَارِیةُ انْظُرِی مَنْ بِالْبَابِ»؛ حضرت کنیزی را که در منزل داشتند، صدا زدند که ببینند چه کسی در را می زند. «فَقَالُوا قَوْمٌ مِنْ شِیعَتِكَ فَوَثَبَ عَجْلَانَ حَتَّی كَادَ أَنْ یقَعَ»؛ پس گفتند ما گروهی از شیعیان شما هستیم. حضرت شتابان حرکت کردند که به درب منزل بروند؛ چنان که نزدیک بود به زمین بخورند. «فَلَمَّا فَتَحَ الْبَابَ وَ نَظَرَ إِلَیهِمْ رَجَعَ»؛ وقتی که حضرت در را باز کردند و نگاهشان به این افراد افتاد، برگشتند. «وَ قَالَ كَذَبُوا فَأَینَ السَّمْتُ فِی الْوُجُوهِ» حضرت فرموند: اینها دروغ می گویند که از شیعیان ما هستند. آن علامتی که باید در چهره‌شان باشد در چهره ی ایشان نبود. «أَینَ أَثَرُ الْعِبَادَةِ أَینَ سِیمَاءُ السُّجُودِ إِنَّمَا شِیعَتُنَا یعْرَفُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَ شَعَثِهِمْ قَدْ قَرَحَتِ الْعِبَادَةُ مِنْهُمُ الْآنَافَ»؛ آن علامت و نشانه ی عبودیت در چهره های آنان كجاست؟ شیعیان ما به عبادتشان شناخته می شوند، و به تغییر رنگ صورت، بینی های آنان در اثر سجده و اشك قرحه دار شده است. «وَ دَثَّرَتِ الْجِبَاهَ وَ الْمَسَاجِدَ خُمْصُ الْبُطُونِ ذُبُلُ الشِّفَاهِ قَدْ هَیجَتِ الْعِبَادَةُ وُجُوهَهُمْ وَ أَخْلَقَ سَهَرُ اللَّیالِی وَ قَطْعُ الْهَوَاجِرِجُثَثَهُمْ الْمُسَبِّحُونَ إِذَا سَكَتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إِذَا نَامَ النَّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إِذَا فَرِحَ النَّاسُ»؛ و پیشانی های آن‌ها نیز از حال و وضع اصلی خارج شده، شكم های آنان به پشت چسبیده، لبانشان خشكیده، آثار عبادت صورت های آن‌ها را متغیر كرده، و آثار كهنگی و فتور بدن در اثر شب زنده داری و پیمودن روزهای گرم (به روزه داری و عبادت) در آنان پدیدار گشته، آن‌ها مشغول تسبیح اند در زمانی كه مردم ساكت باشند، و نمازگزارند در وقتی كه مردم درخواب باشند، و در دل غم و غصه دارند در وقتی كه مردم خوشحال هستند. 🔹منبع : مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج4، ص469 🌐 @pand_saadat
🌷السلام علیک یا فاطمه المعصومه 🌷 🔸حضرت استاد شب زنده دار دام ظله: یکی از نعم بسیار ارزشمند و متعالی این نعمت وجود مضجع شریف فاطمه معصومه علیها السلام در ایران و شهر قم هست. این بانوی مکرمه صلوات‌الله علیها خیلی رفعت مقام و شأن دارد پیش خدای متعال علی‌رغم این‌که بحسب ظاهر سن زیادی هم نداشته ولی در مقامات معنوی سن زیاد مطرح نیست. بعضی از عبادالله در یک چشم به هم زدنی آن‌چنان گاهی ترقی می‌کنند، تعالی می‌کنند بالا می‌روند و این در دیگران هم قابل تصور هست و بعضاً هم تحقق یافته. 📆 1400/08/25 🔗 @pand_saadat
🎆 اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَرِّ التَّقِيِّ، الصَّادِقِ الْوَفِيِّ، النُّورِ الْمُضِيءِ، خازِنِ عِلْمِكَ، وَالْمُذَكِّرِ بِتَوْحِيدِكَ، وَوَلِيِّ أَمْرِكَ، وَخَلَفِ أَئِمَّةِ الدِّينِ الْهُداةِ الرَّاشِدِينَ، وَالْحُجَّةِ عَلَىٰ أَهْلِ الدُّنْيا، فَصَلِّ عَلَيْهِ يَا رَبِّ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيائِكَ وَحُجَجِكَ وَأَوْلادِ رُسُلِكَ يَا إِلٰهَ الْعالَمِينَ. 🌸 خجسته میلاد حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) تبریک و تهنیت باد. ┈┈••••✾•💐💐💐•✾•••┈┈• 🔗 @pand_saadat
حضور حضرت استاد شب زنده دار دام ظله در اجتماع مردمی یوم الله سیزده آبان ماه۱۴۰۲، حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها
🔰"همه باید امتحان بشوید " 🔸حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله»: یکی از زیاراتی که راجع به حضرت فاطمه‎ی زهرا(علیهاالسلام) نقل شده، زیارت ایشان در روزهای یکشنبه است که در مفاتیح الجنان وارد شده است. «السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللهُ الَّذِي خَلَقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً». «سلام بر کسی که مورد مورد محنت و امتحان خداوند متعال واقع شده است» این فراز به ما تذکر می‌دهد که همه‌ی ما مورد امتحان الهی هستیم. این سنّت خدای متعال است که همه انسانها باید از مرحله امتحان عبور کنند و مقاماتی که به انسان داده می‌شود در گرو نتایج این امتحان است. اولیای الهی که گلِ سرسبد عالم هستند، بی‎جهت به این مقامات عالیه دست نیافتند. این‎ها مورد امتحان الهی واقع شده‌ و از امتحان پیروز بیرون آمده‌اند. نتیجه‌ی این امتحان هم صبر و شیکبایی است. این آموزه، این هشدار را به ما می‌دهد که شما که پیروان صدیقه‌ی طاهره(‎سلام‎الله‎علیها) هستید، توجه به این جهت داشته باشید که همه‌ باید امتحان بشوید. امتحانات الهی خیلی دقیق است و کسی خیال نکند که امتحانی در کار نیست. در آیه 2 سوره‌ی مبارکه‌ی ملک آمده که هدف از خلقت، همین است که «أَحْسَنُ عَمَلاً» مشخص بشوند. خدای متعال در برگزاری امتحان خیلی دقیق است و برای هر کسی یک جور امتحان پیش می‌آورد و هر کسی را یک جوری امتحان می‌کند. مثلاً یک روحانی محترم با عده‌ای از اصناف و جوانان و روشنفکران آشناست و رفت و آمد دارد. یک قضیه‌ای پیش می‌آید که می‎بیند آنچه مورد رضای خداست، بر خلاف سلیقه‌ی آن‎هاست، اینجا جایی است که خدای متعال ما را امتحان می‌کند که ببیند چه می‌کنیم. آیا رضایت الهی را ترجیح می دهیم یا آن‎چه این افراد می‎پسندند؟ ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت صفحات 216-217 و 221 🔗 @pand_saadat
💠 اینکه رضای حضرت زهراء(علیهاالسلام) رضای خدا شد به خاطر صبر ایشان در امتحانات خداست. 🔰حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله»: به دلیل موفقیت حضرت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) در امتحانات الهی، در مورد ایشان گفته شده است: «رضاها رضا الله»(ارشاد القلوب،ج2،ص23). این خیلی مطلب مهمی است که رضای کسی، رضای خدا باشد؛ یعنی ظاهر و باطنش طاهر محض است و إلّا اینطور نیست که رضای هر کسی رضای خدای متعال باشد. نباید در درون او هیچ خدشه و عیبی باشد تا رضای او رضای خدا و سخط او سخط خدا بشود. کسانی که چنین مقامی یافتند به خاطر صبری است که داشته‌اند و همین صبر، سبب موفقیت و سربلندی آنها از امتحانات الهی شده است. صبر، عنصر موثری در ترقی انسان است. خدای متعال فرمود: «إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ»[سوره عصر/2] انسان در خسران است چون سرمایه عمرش در حال کاسته شدن و تمام شدن است. راه نجات از این خسران چیست؟ صبر، یکی از عناصر موفقیت و نجات انسان از خسران است «...وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ»[سوره عصر/3] در زیارت حضرت زهراء(علیهاالسلام) در روز یکشنبه آمده است: «السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللهُ الَّذِي خَلَقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً». این فراز از زیارت، متعرض امتحان خدا از حضرت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) است و نتیجه این امتحان، سرافرازی این طاهره‌ی مطهّره است: «وَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً».یعنی مصیبتهایی به ایشان در مدت کم وارد شد که باعث گردید که بدنشان ذوب بشود. مصیبت رحلت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و انحراف امت و پا گذاشتن امت بر روی حق و کتمان حقایق، مصائب طاقت‌فرسایی هستند. هرچه معرفت شخص بالاتر باشد سنگینی این مصائب هم بالاتر است. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت صفحات 219-218 و 223 🔗 @pand_saadat
💠مراعات مرزهای اخلاق و ادب در مصائب 🔰حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله»: «السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللهُ الَّذِي خَلَقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً». هرچه معرفت شخص بالاتر باشد سنگینی مصائب هم برای او بالاتر است. یک وقت بر یک انسان، مصائبی وارد می‌شود که او جزع و فزع و داد و فریاد می‌کند. اما یک وقت بر یک شخصی تمام آن مصائب وارد می‌شود و او هرگز از مرزهای اخلاق و ادب خارج نمی‌گردد و پا فراتر نمی‌گذارد. حضرت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) آن مصائب سخت بر ایشان وارد شد و آن‌چنان از نظر جسمی اذیت و آسیب و جراحات سخت دید ولی حتی به همسرش امیرالمومنین(علیه‌السلام) هم اطلاع ندادند!. این طور تحمّل کردن‌ها خیلی مهم است. خدای متعال پس از این‌که ایشان را امتحان کرد «فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً» و ایشان از امتحان سرافراز بیرون آمدند سلطنت دنیا و آخرت را به ایشان می‌دهد. آن‌قدر مقام رفیعی می‌یابد که در کتاب شریف کافی آمده است: امام باقر(علیه‌السلام) به هنگام بیماری و تب، به حضرت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) متوسل می‌شدند. خودش امام معصوم است اما حضرت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) را در درگاه خدا وسیله قرار می‌دهند. مرحوم آیت الله خوانساری در اواخر عمرشان یکی از استخوانهای پهلوی‌شان شکسته بود. گویا ایشان صبح‌ها در حیاط منزلشان قدم می‌زدند _منزل این مرجع عالی‌قدر هم استیجاری بود و تا آخر عمر، صاحب‌ منزل نشدند _ یک درخت انجیر در حیاط بود که انجیرهایش به زمین می‌افتاد و زمین لیز می‌شد. خادم منزل وظیفه‌اش بود که اینها را جارو کند و هر روز جمع کند. شاید خادم تسامح کرده یا یادش رفته و جارو نکرده بود. وقتی ایشان از زیر درخت ردّ می‌شدند این انجیر روی زمین را ندیده بودند و سُر خوردند و به زمین افتادند استخوان پهلویش شکست. ایشان تا آخر عمرشان، این درد و نارحتی‌ای که می‌کشیدند را به کسی نگفتند تا مبادا فرزندان و ارادتمندان ایشان، خادم را به خاطر غفلتی که کرده بود توبیخ کنند. این مرد بزرگ‌ از تربیت‌شدگان همین مکتب است که مرزهای اخلاق را در مصائب نیز رعایت می‌کند. ▫️منبع: کتاب پندهای سعادت صفحات 4-223 🔗 @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله»: 💠و قَالَ [الإمام الحسن العسكري] علیه السلام إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا يُدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّيْلِ مَنْ لَمْ يُحْسِنْ أَنْ يَمْنَعَ لَمْ يُحْسِنْ أَنْ يُعْطِي. (بحارالانوار، ج75، ص380) 🔸یک مطلب مهمی که در این کلام نورانی بیان شده است رسیدن به خدای متعال و لقاءالله است، که آن یک مقصد نهایی برای یک انسان است. و ما بالاتر از این مقصد مقصدی نداریم. این وصول الی الله یک سفری است و باید راهی را پیمود و مسافرتی را در پیش گرفت تا انسان با طی طریق و گذراندن از جایگاه های مختلف به آن مقام نائل بشود. 🔸معمولا ما برای سفر به یک مرکبی نیاز داریم. باید از یک مرکبی استفاده کنیم و با رکوب بر آن طی طریق کنیم و به آن مقصد برسیم. انسان باید شب را مرکبی برای خود قرار دهد تا این سفر مهم را بپیماید و به نتیجه برسد،. راز بسیار بسیار مهمی در این جهت است، برای ارتقاء معنوی و دست یافتن به مدارج بلند معنوی چاره ای جز این نیست که انسان باید از شب ها استفاده بکند، مقداری از شب را باید برای انس با خدای متعال اختصاص بدهد و عبادت کند، و جبهه به خاک بگذارد. خداوند غنی است و نیازی به این امور ندارد، این ما هستیم که با این پیوستن و با این اُنس گرفتن خودمان را تعالی می توانیم ببخشیم. 🔻صور امتطاء اللیل و مرکب قراردادن شب: 🔹امتطاء اللیل و شب را مرکب قرار دادن به صور مختلف است و همهی آن مفید و لازم است. معمولا وقتی این جمله گفته می شود انسان به ذهن اش همان نوافل شب خطور می کند. و این یکی از انواع و راههای استفاده از شب است و بسیارمهم است و شاید ما کسی را سراغ نداشته باشیم که به جایی رسیده باشد الا اینکه از این نعمت برخوردار بود. 🔹نوع دیگر استفاده از شب این است که انسان از شب برای تصحیح صفات ناجوری که گاهاً در او است استفاده کند، یک فرصت است، انسان در یک تنهایی با خدای متعال و نفسش، می تواند خودش را نقادی کند که در او چه نواقصی وجود دارد. برای برطرف کردن آنها هم از خدای متعال استمداد بجوید و هم تصمیم بگیرد. 🔹همه خرابی ها برای این است که انسان به دنیا و مظاهر دنیا توجه دارد، و الا اگر دنیا پیش او ارزشی نداشته باشد بسیاری از گمراهی ها و مشکلات پیش نخواهد آمد. این هم یک نوع استفاده از شب است که این را به خودش تلقین و یادآوری کند. وقتی این گونه شد و دیگر دنبال متاع قلیل دنیا نرفت و تنها به وظیفه خود توجه کرد، دیگر فریب شیطان و نفس را نمی خورد. 🔹تفکر مسأله دیگری است که شب بسیار برای آن نافع است. سحرگاه بسیار فرصت مغتنم و طلایی برای تفکر است. انسان تا نفسش را قانع نکند راهی برای مسلط شدن بر نفس اش باز نمی شود، باید انسان با دلیل و استدلال نفس اش را قانع کند. این استدلال باید در مرتبه عقاید حقه هم باشد و باید عقاید خود را محکم کند. فکر کردن، مبانی و زیربنای انسان را تشکیل می دهد و بهترین وقت فکر کردن هم شب است. 🔸یکی از شرط های اعطاء حسن، این است که بجا باشد، و مقدار آن هم مناسب باشد. اگر کسی نتواند به خواسته های نفس بگوید "نه"، نمی تواند امتطاء اللیل داشته باشد. 🔸الان یکی از چیزهایی که در خطر است قوای علمی حوزه است، ما برای آینده حوزه رجال علمی قوی در همه زمینه های فقه، اصول، تفسیر، علوم عقلی می خواهیم، . امروز با توجه به آنچه که عالم از حوزه های علمیه توقع دارد وظیفه حوزه این است که به آن رسیدگی کند. علم هم چیزی نیست که مثل کپسول باشد بخورد. صاحب نظر شدن، عمیق شدن حداقل 25 سال کار می خواهد. امام رضوان الله علیه در سخنرانی شان فرمودند (قریب به این مضامین) که مشایخ ما 60 سال کارکردند و آخر گفتند علی الاحوط و فتوی هم نمی دادند. 🔸حفظ علمیت حوزه یک وظیفه بزرگ است، این یک امانت الهی است، یکی از آن مواردی که امتیاز حوزه های تشیع نسبت به اهل تسنن در طول تاریخ بوده علمیت حوزه های تشیع بوده و خود آنها هم قبول داشتند که علمای شیعه أدق و افضل هستند. که بعضی از مشایخ اهل تسنن گاهی در نجف می آمدند درس مرحوم آخوند می نشستند و قبول داشتندکه مرحوم آخوند یک شخصیت علمی بالایی است. 🔸این جمله اخیر حضرت ولو در باب منع اعطاء است اما در حقیقت یک قاعده کلی است، اختصاص به اینجا ندارد، هرکسی می خواهد در هر بابی موفق بشود باید در منع کردن خیلی از چیزها هم قدرت را داشته باشد و تصمیم بگیرد. 🔸ان شاءالله هم در جهات معنوی، هم در جهات درسی، هم در جهات زندگی و اهدافی که انسان آنها را دنبال می کند ما از این فرمایش منصوب و منقول امام عسگری سلام الله علیه بهربرداری بکنیم که هم برای وصول الی الله و هم برای سایر امور ان شاءالله از این آموزه آن بزرگوار استفاده بکنیم. 📆 1397/08/22 🌐 @pand_saadat
🔰راهکاری برای در امان ماندن از انحراف و ضلالت: 💠و قَالَ [َ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ زَيْنُ الْعَابِدِين] علیه السلام : ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ لَا تَزَال بِخَيْرٍ مَا كَانَ لَكَ وَاعِظٌ مِنْ نَفْسِكَ وَ مَا كَانَتِ الْمُحَاسَبَةُ مِنْ هَمِّكَ وَ مَا كَانَ الْخَوْفُ لَكَ شِعَاراً وَ الْحَذَرُ لَكَ دِثَاراً ابْنَ آدَمَ إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ مَبْعُوثٌ وَ مَوْقُوفٌ بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ فَأَعِدَّ لَهُ جَوَابا. «تحف العقول / صفحه 280» ♻️حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله»: 🔸چه راهکاری وجود دارد انسان هایی که در راه درست و در طریقه حق هستند، در اثر جهات مختلف از این راه خارج نشوند و در آنها اعواج پیدا نشود و از این انحراف و ضلالت در امان باشد؟ حضرت امام سجاد(علیه السلام) به حسب نقل در این روایت مبارکه، راهکار ایمن ماندن از انحراف را بیان فرمودند که اگر انسان 4 عنصر را در خود پیاده کند و از آن مراقبت کند، او امنیت پیدا می کند و از راه منحرف نمی شود و در جاده حقیقت باقی خواهد ماند. 🔹عنصر اول « مَا كَانَ لَكَ وَاعِظٌ مِنْ نَفْسِكَ » است. یک پند دهنده و واعظی داشته باشید، کار پند دهنده ها این است که به انسان توجه می دهند و مشکلاتی که در طریق ممکن است دامن گیر انسان شود متذکر می شوند. این واعظ گاهی افراد خارجی هستند، مثل علما، والدین، دوستان و در رتبه اولی خداوند متعال واعظ انسان است، ائمه اطهار سلام الله علیها واعظ انسان است که این ها واعظ های بیرونی انسان هستند. اما یک واعظی است که خیلی اثر فراوان بر روی انسان دارد و همیشه هم حاضر است و آن واعظ «من نفس» است که انسان خودش ، خودش را نصیحت بکند. این خیلی مهم است که انسان فرض کند خودش یک موجودی است که در قبال او قرار گرفته است و آمده از آن درخواست نصیحت، پند آموزی و راهنمایی کرده و خودش را مخاطب قرار دهد و نصیحت کند. همین حرف هایی را که انسان امکان دارد در مقام موعظه به دیگران بزند، همین حرف ها را به خودش بزند و خودش را در یک خلوتی مخاطب قرار بدهد و خودش را وعظ و نصیحت بکند. یکی از اوقات بسیار بسیار خوب برای این کار صبح گاه و بعد از نماز صبح و تعقیبات است. با خودش حرف بزند نه اینکه به ذهن اش خطور بدهد. حضرت به حسب این نقل می فرمایند که اگر شما واعظ من نفس داشته باشید و پیوسته خودتان را نصحیت بکنید، این نفس از اینکه در خواب غفلت فرو رود، بی توجه بشود یا دیگران بتوانند در آن نفس تاثیر بگذارند و او را اغفال کنند، آن نفس از این موارد مصونیت پیدا می کند. ✅✅✅پس اولین و مهمترین راه کار برای اینکه تضمین بشود انسان از راه صحیح انحراف پیدا نکند و در جاده درست باشد این است که واعظ من نفس داشته باشد. 📆 1397/07/17 🌐 @pand_saadat
💠تبليغ اگر براي خدا باشد ماندگار مي‌شود، بالا مي‌رود. 🔰توصیه حضرت استاد شب زنده دار"دام ظله" به مبلغین: تبليغ اگر براي خدا باشد ماندگار مي‌شود، بالا مي‌رود. اما اگر خداي نكرده قصدش اين باشد كه مطلبش بگيرد، مردم بپسندند، زندگي خودش رونق پيدا بكند، اين‌ها تمام مي‌شود، چيزي براي خودش نمي‌ماند. @pand_saadat
🔰اخلاق و تقوای روحانیت عامل مهم جذب مردم به مسایل دینی است. 🔸حضرت استاد شب زنده دار"دام ظله": به نظر من عامل مهمی که باعث جذب هر چه بیشتر مردم و نسل جوان به معارف دینی می شود، التزام و پایبندی خود روحانیت به ورع و تقوا و نیز تخلق به اخلاق نبوی و علوی است. 🌐 @pand_saadat
1_8359701395.MP3
5.87M
🔸بیانات مهم حضرت آیت الله شب زنده دار«دام ظله» در ابتدای درس خارج فقه مسجد اعظم: پیرامون ایام فاطمیه، انتخابات، مساله فلسطین، ضرورت تبلیغ و جهاد تبیین، وظایف ما نسبت به حضرت زهرا سلام الله علیها، آثار توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها، برخی از ویژگی های رهبر معظم انقلاب اسلامی 🗓سه شنبه ۱۴۰۲/۰۹/۲۱ @pand_saadat
🔰"انسان برای رسیدن به مقصد عالی باید و کند". ✅حضرت استاد شب زنده دار "دام ظله": انسان برای رسیدن به مقصد عالی باید برنامه ریزی و تلاش کند و اینگونه نیست که انسان در لحظه ای به احسن نیات برسد بلکه تلاش و تحرک می خواهد، وصول به مقامات معنوی کوشش زیاد می خواهد چرا که موانع بسیاری برای آن وجود دارد اما به اندازه ای عظمت دارد که می ارزد انسان آنچه که دارد خرج راه رسیدن به مقامات عالی کند. @pand_saadat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰"روح عبادت نیت است" 🔸حضرت استاد شب زنده دار دام ظله: روح عبادات نیت است. ممکن است عملی آنچنان ارزشمند نباشد اما اگر انگیزه عمل الهی باشد آن عمل تا خداوند متعال برده میشود و به عالی ترین وجه پذیرفته میشود، اگر انسان انگیزه و نیت کار خود را الهی کند کار او دارای ارزش بیشتری خواهد شد. @pand_saadat
فرازهایی از درس اخلاق حضرت استاد شب‌زنده‌دار(حفظه الله): 🔰 مراعات مرزهای اخلاق و ادب در مصائب «السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللهُ الَّذِي خَلَقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً». هرچه معرفت شخص بالاتر باشد سنگینی مصائب هم برای او بالاتر است. یک وقت بر یک انسان، مصائبی وارد می‌شود که او جزع و فزع و داد و فریاد می‌کند. اما یک وقت بر یک شخصی تمام آن مصائب وارد می‌شود و او هرگز از مرزهای اخلاق و ادب خارج نمی‌گردد و پا فراتر نمی‌گذارد. حضرت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) آن مصائب سخت بر ایشان وارد شد و آن‌چنان از نظر جسمی اذیت و آسیب و جراحات سخت دید ولی حتی به همسرش امیرالمومنین(علیه‌السلام) هم اطلاع ندادند!. این طور تحمّل کردن‌ها خیلی مهم است. خدای متعال پس از این‌که ایشان را امتحان کرد «فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً» و ایشان از امتحان سرافراز بیرون آمدند سلطنت دنیا و آخرت را به ایشان می‌دهد. آن‌قدر مقام رفیعی می‌یابد که در کتاب شریف کافی آمده است: امام باقر(علیه‌السلام) به هنگام بیماری و تب، به حضرت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) متوسل می‌شدند. خودش امام معصوم است اما حضرت صدیقه طاهره(علیهاالسلام) را در درگاه خدا وسیله قرار می‌دهند. 📚برگرفته از کتاب پندهای سعادت صفحات ۲۲۳،۲۲۴ @pand_saadat