#یادداشت 🔸بی‌تعصب و مبالغه ▫️اگر انقلاب نشده بود، هیچ اتفاق بزرگ دیگری هم رخ نداده بود؛ شاید فقط تهران و چند شهر بزرگ دیگر کمی بزک‌کرده‌تر بود، قدری اروپایی‌تر و خیلی بی‌پرواتر. این همه تهدید و تحریم نبود و این همه فاصله بین دلار و ریال؛ آمار توریست ما کمی‌ بالاتر بود؛ همان‌طور که شمار مسافران ما به ینگه دنیا و جزایر قناری و دکه‌های‌شانزه لیزه؛ در خیابان‌های ما به‌جای پیکان و پراید و سمند تولید داخل، مصنوعات خارجی می‌چرخید. ما به‌جای خار چشم، خوش‌خدمت‌ترین ژاندارم خاورمیانه بودیم با کلی مدال و درجه روی شانه‌هایمان. تنوع شکمی زیاد بود، آزادی‌های دامنی زیادتر. ما حرف‌های انگلیسی‌ها را بهتر می‌فهمیدیم و بهتر به لهجه آمریکایی حرف می‌زدیم و آن وقت اسم خیلی از جاها، آدم‌ها و خیلی از کارهای ما فرق می‌کرد... ▫️بی‌تعصب و مبالغه، ما در همین حوالی چرخ می‌زدیم؛ از روی چرک‌نویس‌های غربی تقلب می‌کردیم و سُر می‌خوردیم توی آن شیبی که نشانمان داده‌ بودند که تهش می‌رسید به فلسفه ولنگارانه کیف بیشتر! حالا این نقشه چه‌قدر به دنیا و آدم‌های ما می‌خورد، کجای هدف‌های ما قرار داشت، کاری نداشتیم. ما چاکران حلقه‌به‌گوش بودیم و اگر بیشتر و بهتر هم می‌دویدیم، باز منفعتش برای ارباب می‌ماند؛ شاهدش، قصه نفتمان بود که می‌دادیمش به آن‌ها، به‌جایش اسلحه می‌گرفتیم و با آن سلاح‌ها به ضمیمه جان جوان‌هایمان امنیت انرژی غرب را تأمین می‌کردیم. طبق اصل انکارناپذیرِ قاعده قدرت، ارباب، رسم نوکرداری را بهتر از خود نوکر می‌داند و این که نگذارد او آن قدر دانا، هوشیار و فربه شود که از منش «بله‌‌قربان گفتن» سر باز زند. در بهترین حالت‌ها این فلشی که چشم و دل ما دنبال آن بود، ما را به کجا می‌کشاند؟ به ترکیه؛ وارث امپراتوری بزرگ عثمانی که روزی نصف اروپا داشت و حالا...؛ به مصر؛ صاحب چند هزار سال تمدن که سی و چند سال بعد از ما از خواب پریده! به عربستان؛... پاسخ هر چه خوش‌بینانه‌تر باشد، باز چیزی نیست که حالا حسرت آن را بخوریم. ▫️اما پاسخ این سوال که اگر انقلاب نمی‌شد، چه چیزهای نبودند، چه افسوس‌هایی می‌خوردیم، چه آدم‌هایی نداشتیم و چه ارزش‌هایی را نمی‌شناختیم، به‌نظر به این سادگی‌ها نیست. اصلاً تأمل در این دو سوال که «اگر انقلاب نشده بود» و «اگر انقلاب را نداشتیم» ما را به خیلی چیزها رهنمون می‌کند. ✍️اصغر عرفان 🌼🍃🌸🍃🌼🍃🌸🍃 @SofreFarhangiReyhane