#پاراگراف #درس‌های_نویسندگی 🔻نويسنده اگر دست از مشاهده بردارد فاتحه‌اش خوانده شده است. ولى لازم نيست كه آگاهانه به مشاهده بپردازد يا فكر كند چگونه به درد خواهد خورد. اين‌طور برخورد شايد در اوايل كار مصداق داشته باشد. ولى بعد هرچه كه مى‌بيند به گنجينه‌ی بزرگ چيزهايى افزوده مى‌شود كه مى‌داند يا مشاهده كرده است. اگر بخواهيد بدانيد، من هميشه مى‌كوشم بنابر اصل يخ‌هاى شناور بنويسم. كوه يخ يک هشتمش پديدار است و هفت هشتمش زير آب. هرچه را كه مى‌دانيد، مى‌توانيد از قلم بيندازيد، اين عمل صرفاً كوه يخ‌تان را نيرو مى‌بخشد، آن بخش را كه به چشم نمى‌خورد. اگر نويسنده چيزى را حذف كند چون آن را نمى‌داند سوراخى در داستان پديد مى‌آيد. 🔻[پيرمرد و دريا] مى‌توانست به هزار صفحه برسد، همه اهالى دهكده و طرز تلاش معاش يک‌يک‌شان، به دنيا آمدن‌شان، درس خواندن‌شان، بچه‌دار شدن و غيره ذالِک آن‌ها را در برگيرد. اين كار را نويسندگان ديگر خوب و شايسته انجام مى‌دهند. آن‏‌چه كه پيش‏تر به‌صورت پسنديده به قلم آمده است دست و پاى نويسنده را مى‌بندد. از اين‌رو كوشيده‌ام ياد بگيرم كار ديگرى بكنم؛ كوشيده‌ام چيزهاى ناضرورى را براى انتقال تجربه به خواننده كنار گذارم به‌طورى كه پس از خواندن داستان، ماجرا جزئى از تجربه خواننده شود و گمان كند كه به‌راستى روى داده است. انجام اين كار بسيار دشوار است و در تحقق آن سخت كوشيده‌ام. 💡ارنست همینگوی 📚 هنر داستان‌نویسی [گزیده‌ای از گفت‌وگو با نویسندگان در پاریس ریویو] 🔍 ترجمه‌ی حسن کامشاد #پاراگراف 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴📚 ‌‌‌┄┅─═◈═─┅┄⁣𑁍┄┅─═◈═─ https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8

‌#پاراگراف #درس‌های_نویسندگی 🔻‌هنگامی که کتاب یا داستانی در دست نوشتن دارم هر روز بامداد هرچه زودتر پس از روشن شدن هوا شروع به کار می‌کنم. آن موقع کسی مزاحم نیست و هوا خنک یا سرد است و همین‌طور که می‌نویسم گرم می‌شوم. آنچه را قبلاً نوشته‌ام می‌خوانم و چون همیشه جایی قلم زمین می‌گذارم که می‌دانم بعدش چه می‌شود، از همان‌جا ادامه می‌دهم. می‌نویسم تا به‌جایی می‌رسم که هنوز رمقی باقی مانده است و می‌دانم سپس چه اتفاق می‌افتد. 🔻پس می‌ایستم و به زندگی می‌پردازم تا روز بعد که دوباره به سراغش می‌روم. برای مثال، اگر شش صبح دست به کار شده‌ام، ممکن است تا نیمروز ادامه دهم، یا پیش از نیمروز از نوشتن باز ایستم. وقتی دست از کار می‌کشم بی‌اندازه تهی، و درعین‌حال بی‌اندازه پُر و سرشارم، مانند هنگامی که به دلبر خود عشق می‌ورزید. اکنون هیچ چیز نمی‌تواند بیازارد، هیچ چیز نمی‌تواند رخ دهد، هیچ چیز مفهومی ندارد تا روز بعد که دوباره دست به کار شوم. انتظار تا روز بعد دشوار است… 💡ارنست همینگوی 📚 هنر داستان‌نویسی [گزیده‌ای از گفت‌و‌گو با نویسندگان در پاریس ریویو] 🔍 ترجمه‌ی حسن کامشاد ‌‌‌ #پاراگراف 🤗عضو پاراگراف بشوید. ⚘️👇 ▣⃢🪴📚 ‌‌‌┄┅─═◈═─┅┄⁣𑁍┄┅─═◈═─ https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8

#درس‌های_نویسندگی ▪️ یکی از مشکلاتی که نویسندگان تازه‌کار با آن مواجه هستند [دایره‌ی لغات] اندک است که برای رساندن مفهوم و اندیشه دچار انشاءنویسی می‌شوند. ▪️برای تقویت و کثرت‌بخشی دایره‌ی لغات خواندن دیوان اشعار شاعران برجسته مفید است. برای مثال خواندن غزلیات حافظ و صائب که از تصویر‌های بی‌بدیل در شعرشان استفاده کرده‌اند، برای بهترنوشنن کارساز خواهد بود. ✍امیرحسن‌اوصالی #پاراگراف ▣⃢🪴📚 ‌‌‌┄┅─═◈═─┅┄⁣𑁍┄┅─═◈═─ https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8

#درس‌های_نویسندگی 🔻 یادگیری مسائل فرمالیستی و محتواییِ خشک کمکی برای نوشتن نخواهد کرد. 🔻نوشتن، یک نحوه‌ی زیستن است. باید مثل یک نویسنده مطالعه کرد، فیلم دید، صحبت کرد و... . نوشتن با "اندیشه" آغاز شده و به اندیشه ختم می‌شود. 🔻بعد از مطالعه و اندیشه نویسنده می‌تواند فرم دلخواه خود را با تکیه بر "تقلید" پیدا کند. این‌جا تقلید معنای "روش‌شناسی" پیدا می‌کند. ✍امیرحسن‌اوصالی ▣⃢🪴📚 ‌‌‌┄┅─═◈═─┅┄⁣𑁍┄┅─═◈═─ https://eitaa.com/joinchat/2729640001Cb1d34d8ce8