#قسمت125 حلال مشکلات یکی از دوستان شهید ســراغ کی بروم؟ به چه کسي رو بيندازم؟ خواستم بروم خانه برادرم، اما او هم وضع خوبي نداشت. سر چهارراه عارف ايستاده بودم. با خودم گفتم: فقط بايد خدا کمک کند. من اصاً نمي دانم چه كنم! در همين فكر بودم که يكدفعه ديدم ابراهيم ســوار بر موتور به ســمت من آمد. خيلي خوشحال شدم. تا من را ديد از موتور پياده شد، مرا در آغوش کشيد. چند دقيقه اي صحبت كرديم. وقتي مي خواســت برود اشــاره کرد: حقوق گرفتي؟! گفتم: نه، هنوز نگرفتم، ولي مهم نيست. . 💫💫💫💫 دســت کرد توي جيب و يک دسته اســکناس درآورد. گفتم: به جون آقا ابرام نمي گيرم، خودت احتياج داري. گفت: اين قرض الحسنه است. هر وقت حقوق گرفتي پس مي دي. بعد هم پول را داخل جيبم گذاشت و سوار شد و رفت. آن پول خيلي برکت داشت. خيلي از مشکاتم را حل کرد. تا مدتي مشکلي از لحاظ مالي نداشتم. خيلي دعايــش کردم. آن روز خدا ابراهيم را رســاند. مثل هميشــه حال مشكات شده بود. @parastohae_ashegh313

#قسمت125 مریم خانم چند تا بچّه یتیم داشت و برای تأمین هزینۀ بچه هایش، مجبور بود لباس های مردم را جمع کند و بشوید. مادرم پابه پای او سرِ چشمه می رفت و لباس ها را می شست، با این حال باز هم به او، هم دستمزد می داد و هم لباس و برنج و چای و قند. حیــاط بــزرگ خانه مــان، برخــلاف بچه هــای هم سن وســال، مــا را از رفتــن بــه کوچــه بی نیــاز می کــرد. تفریــح بیرونمــان به غیــر از خریــد همراه با مادر، جلســۀ قرآنِ زنانه ای بود که نوبتی توی خانه ها می چرخید. پنج شــنبه ها، روضــۀ خانگــی داشــتیم. خانــوادۀ مــا، بــا عمــه و بچه هایش و دو خانوادۀ آن طرف حیاط، جمع می شدیم، حاج آقا ملیحی می آمد و اوّل احکام می گفت، بعد آیه ای را تفسیر می کرد، دست آخر هم نوبت به روضه می رسید که خانم ها چادرهایشان را روی صورتشان می انداختند و آرام آرام گریه می کردند. روضه را مثل قصه دوســت داشــتم. هر بار قصۀ یک نفر برایم جالب می شــد. یــک روز قصــۀ حضــرت علی اصغــر، یــک روز حضــرت علی اکبــر، یــک روز حضرت قاسم و یک روز هم قصۀ حضرت زینب. حاج آقــا ملیحــی وقتــی گریــه می کــرد صداش توی گریه هاش گُم می شــد، یادم هست یک بار شعری خواند که چون تویش سالار بود، توی ذهنم ماند. گوشوارۀ شعر، این سه کلمه بود؛ «حسین سالارِ زینب» 🥀خاطرات همسر شهید سردار حسین همدانی🥀 @parastohae_ashegh313