eitaa logo
شـهداۍ گـمـنـام ( زندگی به سبڪ شهدا )
1.9هزار دنبال‌کننده
13.2هزار عکس
3.1هزار ویدیو
38 فایل
•❤️|شـهیـد ســید مــرتـضـے آویـنــے: در عالمـ رازےاست کہ جز بـہ بهـای خــون فـــــاش نمـیشـود.💖 ایــنــجــا⇦ 『قـطـعـہ‌اےاز بـهشـ😍ــت』 『شـهـدای گمنـام』(زندگی به سبـ💚ــڪ شهـدا) 🌹°تخریب چی ڪانال ☜ @Khomool2 🌹°بیسیم چی ڪانال ☜ @Hasibaa2
مشاهده در ایتا
دانلود
زيارت جبار ستوده ، مهدي فريدوند سال اول جنگ بود. به همراه بچه هاي گروه اندرزگو به يكي از ارتفاعات در شــمال منطقه گيلان غرب رفتيم. صبح زود بود. ما بر فراز يكي از تپه هاي مشرف به مرز قرار گرفتيم. پاسگاه مرزي در دست عراقي ها بود. خودروهاي عراقي به راحتي در جاده هاي اطراف آن تردد مي كردند. ابراهيم كتابچه دعا را باز كرد. به همراه بچه ها زيارت عاشورا خوانديم. بعد از آن در حالي كه با حسرت به مناطق تحت نفوذ دشمن نگاه مي كردم گفتم: ابــرام جون اين جاده مرزي رو ببيــن. عراقي ها راحت تردد مي كنند. 🌼🌼🌼🌼🌼🌼 بعد با حسرت گفتم: يعني مي شه يه روز مردم ما راحت از اين جاده ها عبور كنند و به شهرهاي خودشون برن! ابراهيم انگار حواســش به حرف هاي من نبود. .با نگاهش دوردســت ها را مي ديــد! لبخندي زد و گفت: چي مي گــي! روزي مي ياد كه از همين جاده، مردم ما دسته دسته به كربلا سفر مي كنند! در مســير برگشت از بچه ها پرسيدم: اســم اين پاسگاه مرزي رو مي دونيد؟ يكي از بچه ها گفت: «مرز خسروي» بيست سال بعد به كربلا رفتيم 🌼•••|@parastohae_ashegh313
دبیرســتان شــاهدخت درس می خوانــدم و از میــان همکلاســی ها بــا خانــم مصداقی و زهراکار بیشــتر ارتباط داشــتم. برادر زهراکار را ســاواکی ها دســتگیر کرده بودند و خودش هم زمینۀ انقلابی داشت او از من کتاب می خواست و من از حسین. حسین به غیر از دادن اسلحه به شکل مخفیانه به انقلابیون، کتاب و اعلامیه هم توزیع می کرد. وقتی که موضوع را مطرح کردم، پرســید: «دوســتات قابل اعتماد هستن؟»گفتم: «آره، برادر یکی شــونو ســاواک دســتگیر کرده، هردوشــون مطمئن هستن.» و برایشان کتاب های شریعتی و مطهری را بردم. چهــار ماهــه شــده بــودم و نــوزادم در شــکمم می جنبیــد. امّــا مثــل گذشــته کار می کــردم. مشــکل آب آشــامیدنی اصلی تریــن، درد ســر آن روزهــای زندگــی من بود. هنوز با دلو از چاه آب می کشیدم. وقتی ریسمان را به ته چاه رها می کردم. صدای تالاپی می آمد چین به صورت آب می افتاد و کمتر از یک دقیقه طول می کشید تا دلو، پر از آب شود. ریسمان را، چپ راست با دست بالا می کشیدم. تا دلو به لب چاه برسد، جانم درمی آمد. حسین که می آمد، دعوایم می کرد که «به خاطر بچّه ت هم که شده از چاه آب نکش.» و خودش دبه ها را از چاه پر می کرد. یک روز، یکی از همسایه ها، صحنۀ آب کشیدن با دلو را دید. دلش سوخت و گفت: «موتور چاه ما سالمه، هر وقت خواستی بگو، موتور رو روشن کنم و آب بردار، فقط به شوهرت بگو، 07 متر شیلنگ بخره.» 🥀خاطرات همسر شهید سردار حسین همدانی🥀 @parastohae_ashegh313