eitaa logo
شـهداۍ گـمـنـام ( زندگی به سبڪ شهدا )
1.9هزار دنبال‌کننده
13.7هزار عکس
3.3هزار ویدیو
38 فایل
•❤️|شـهیـد ســید مــرتـضـے آویـنــے: در عالمـ رازےاست کہ جز بـہ بهـای خــون فـــــاش نمـیشـود.💖 ایــنــجــا⇦ 『قـطـعـہ‌اےاز بـهشـ😍ــت』 『شـهـدای گمنـام』(زندگی به سبـ💚ــڪ شهـدا) 🌹°تخریب چی ڪانال ☜ @Khomool2 🌹°بیسیم چی ڪانال ☜ @Hasibaa2
مشاهده در ایتا
دانلود
توصیه به خوش اخلاقی دوستان: یکی از دوستان از یک نفر پولی طلب داشت و آن فرد طلبش را نمی‌داد. یک روز فرد مورد نظر با عصبانیت به فرد بدهکار رسید و گفت: اگر پول‌هایم را ندهی، سفته‌هایت را به اجرا می‌گذارم. ناصر به دوستش گفت: عصبانی نشو، بنده خدا شاید پول ندارد. اگر پولت را نداد من می‌دهم. آن دوست با دیدن فداکاری ناصر، پولی را که در خانه داشت آورد و به او داد. ناصر هم به دوستش توصیه کرد از این به بعد در برخورد با دیگران عصبانی نشو. در هر حال باید خوش اخلاق باشی چون بد اخلاقی روزی انسان را از بین می‌برد. 🌻🌻🌻 کارگری در پالایشگاه: تابستان بود، زیر آفتاب گرم و سوزان در پالایشگاه کار می کردیم، به قول معروف: تخم مرغ روی زمین می‌گذاشتی آب‌پز می‌شد. سه، چهار تا از بچه‌ها همیشه کارشون تو سایه بود ولی من و ناصر تو آفتاب کار می‌کردیم. من می‌خواستم اعتراض کنم. ولی هر بار ناصر مانع می‌شد می‌گفت: کار سخت اجرش بیش‌تر است، اجرت را ضایع نکن. @parastohae_ashegh313
زهــرا بــا همــان روحیــۀ نتــرس و ماجراجویــش گفــت: «امّــا اینجــا کــه کســی ما رو نمی شناســه، قول می دیم مواظب خودمون باشــیم، ان شــاالله که اتفاقی نمی افته.» سارا هم خواست با او هم داستان شود که صدای چند رگبار پی درپی حرفش را ناگفته گذاشت. صدا به قدری نزدیک بود که شیشه ها لرزیدند. کم کم صدای تیراندازی ها بیشتر و بیشتر شد. ساختمان می لرزید. صدای شلیک آر. پی. جی و رگبارِ سلاح های سنگین برای ما که صبحِ امروز توی محیط امن تهران بودیم، خیلــی غیرمنتظــره بــود و البتــه ســؤال برانگیز؛ یعنــی چه اتفاقــی دارد می افتد؟! سیم کارت عربی ای را که حسین بهم داده بود، انداختم توی گوشیم و روشنشکردم امّا تماس نگرفتم. هنوز نمی دانستم کوچه ای که ساختمان محل سکونت مــا در آن قــرار دارد، از چنــد طــرف در محاصــرۀ مســلحین قرار گرفته اســت اما دلم شور می زد. بــرای آنکــه آرامــش داشــته باشــم بــه کلام خــدا پنــاه بردم، قرآن را بــاز کردم که بخوانــم، دیــدم بــاز هــم زهــرا و ســارا بی خیــال تیر و تیربار، دوباره پشــت پنجره ایســتاده اند و در کمال خونســردی مردان مســلّحی را از شــکاف پردۀ کرکره ای به هم نشــان می دهند. احســاس کردم هر آن ممکن اســت که نگاه آن مردان مسلح به زهرا و سارا بیفتد. آهسته و خفه داد زدم سرشان که: «از اونجا بیایید کنار، مگه اومدید سینما؟!» ســارا خندیــد و زهــرا بــا کمــی شــیطنت گفــت: «مامان شــما تــوی جنگ صحنۀ درگیری زیاد دیدید، خب اجازه بدید مام ببینیم.» 🥀خاطرات همسر شهید سردار حسین همدانی🥀 @parastohae_ashegh313