#قسمت308 من و حسین، حرفی نداشــتیم. رفتم یک ســری خرت وپرت ســاده برای یک زندگی طلبگی مثل قابلمه، کاســه بشــقاب خریدم. یکی دو ماه رفت مدرســۀ مروی در تهران. امّا زود نظرش عوض شد و گفت: «می خوام برم نیرو هوایی سپاه.» درس طلبگی را ول کرد و آزمون اســتخدامی برای خلبانی هواپیمای جنگنده در ســپاه داد و مرحلۀ اول قبول شــد. تســت های چندگانه را یکی یکی پشــت ســر گذاشــت. خودش و ما داشتیم امیدوار می شدیم که گفت: «سر تست شنوایی رد شدم.» کلافه و کمی عصبی بود و متوسل شد به حسین که «بابا به این بچه های نیروی هوایی بگو که گوشم ضعیف نیست.فقط یه صدای ضعیف رو نشنیدم. انصافه که اون همه تست های مثبت رو نادیده بگیرن و سر یه صدا گیر بدن؟!» حسین گفت: «باشه من از همکاران سؤال می کنم ولی می دونم مو لای درز کارای بچه هــای نیــروی هوایــی نمــی ره.» و صحبت کرد. بهش گفته بودند: «آقامهدی شــما، از هــر جهــت در تمــام بخش هــا ســربلند بیــرون اومــد. امّــا بــرای خلبان اونم خلبــان هواپیمــای جنگنــده، نشــنیدن یــه صدا، ولو صــدای ضعیف یه فاجعه رو به دنبال داره.» حســین که از قبل می دانســت چه پاســخی می شــنود، آمد و مهدی را آرام کرد و گفــت: «تــو بــه ســپاه علاقــه داری، بــرو به بخش های زمینــی، البته اونجا هم من سفارشت رو نمی کنم، مثل یه داوطلب معمولی وقتی اعلام جذب شد، برو آزمون بده آقای متقی نیا.» هــم مــن و هــم مهــدی فهمیدیــم کــه با چه قصد و منظــوری به جای همدانی از متقی نیا استفاده کرد. 🥀خاطرات همسر شهید سردار حسین همدانی🥀 @parastohae_ashegh313