eitaa logo
حمید پارسانیا
4.2هزار دنبال‌کننده
467 عکس
157 ویدیو
89 فایل
کانال رسمی اطلاع رسانی دروس و جلسات حجت‌الاسلام دکتر حمید پارسانیا @admin_parsania :ادمین👤 🔳 «وبگاه» parsania.net 🔳 «ویراستی» virasty.com/parsania_net 🔳 «تلگرام» t.me/parsania_net
مشاهده در ایتا
دانلود
حمید پارسانیا
#تقسیم_بندی_علوم #تعریف_علم #علوم_انسانی_اسلامی #انقلاب_اسلامی #حمید_پارسانیا 💠 eitaa.com/parsania_
🔰بر اساس تعریف‏ های پست‌مدرن از علم نیز امکان علم دینی و یا قدسی وجود ندارد. 🔹 پدید آمدن علم قدسی دارای الزاماتی است و این علم تنها با عبور از معنای پوزیتیویستی علم محقق نمی‏شود. 🔹 برای شکل‌‏گیری علم دینی باید از مفروضات پنهان اندیشه‏ های پست‌مدرن نیز عبور کرد. 🔹 علم دینی و معنوی با تفسیر دیگری از علم سازگار است که فراتر از دنیای مدرن و اندیشه‏ های پست‌مدرن امکان بروز و حضور می ‏یابد. 🔹 تفسیر و تعریفی که فرهنگ و تمدن اسلامی از دیرباز با آن آشنا بوده و اینک با مرجعیت علم مدرن از دسترس سازمان‏های رسمی علم کشورهای اسلامی خارج شده است. ✒️قسمتی از مقاله بازسازی علم مدرن و بازخوانی علم دینی ◀️ متن کامل مقاله: https://t.me/hparsania/214 💠 eitaa.com/parsania_net
💠 آیا حقیقت انسان به بدنمندی اوست؟ 💢 استاد پارسانیا ❇️ آیا حقیقت انسان به بدن و بدنمندی اوست یا علاوه بر این، مستغرق در بعد ثابت هم هست؟ اینکه انسان زمان را درک می‌کند و درک زمان دلیل بر این است که لایه ثابت و مجردی هم دارد و آن هم انسان است و بدن هم البته اوست و بخشی از اوست و این وجوه مختلف را هم دارد اما امپریسیسم و حس گرایان، همه واقعیت انسان را در همین بعد محسوس می‌دانند. ❇️ بدن زمانمند و مکانمند است؛ زمان بر بدن می‌گذرد؛ اما شیئی که مستغرق در زمان باشد و همه حقیقتش زمانی باشد؛ درک زمان را نمی‌تواند داشته باشد؛ چون با زمان همه چیزش حرکت می‌کند که اگر اینگونه باشد چطور شما زمان را درک می‌کنید؟ ❇️ فیلسوفان غربی نیز متوجه شده اندکه درک زمان، خودش زمانی است؛ کانت چون واقعیت را به واقعیت محسوس محدود می‌کند می‌گوید: درک زمان و مکان مربوط به عالم واقع نیست و از ذهن انسان است. ❇️ این در بیرون واقع و سطحی از واقعیت انسان است که وجود دارد؛ از این رو چون واقع را در بیرون، صورت می‌دهیم؛ صورت‌هایی که نمی‌تواند واقعی باشد، از این جهت، چون این صُوَر برای واقع نیست و ما هستیم که این صور را به واقع می‌افکنیم؛ بنابراین وقتی از واقع خودش می‌خواهد شروع کند، از بدن خودش شروع می‌کند و ادعا می‌کند بخشی از ما واقعی است که حس تأیید می‌کند. ❇️ «وجود اِمّا ثابت اِمّا مُتحرک» و انسان هر دو لایه وجود را در حضور خودش می‌بیند و حضور خودش را از لایه ثابت می‌بیند و اگر ثبات نداشت، تحرک و درک زمان و درک حرکت را نمی‌توانست بفهمد؛ و گرنه اگر خودش در حرکت بود؛ گذشته که‌ گذشت و باید در حال زیست کند. ❇️ بالاخره معنای وجود؛ معنایی است که سَیَلان و زمان را هم می‌گیرد، یعنی نمی‌توانید بگویید جایی که سَیَلان است؛ واقعیت ندارد، اینگونه نیست بلکه حظی از واقعیت را دارد، همان گونه که ثبات دارد، همین که زمان را درک می‎کنید، همین درک نشاندهنده این است که ما یک وجودِ غیرزمانی داریم. ❇️ اغلب فیلسوفان، حقایق عقلی و اثبات اینکه ما هستی مجرد داریم را از درک و ادراک انسان شروع می‌کردند؛ همینکه ما معانی عقلی را داریم و این معانی نمی‌توانند محسوس باشند و با حس درک نمیشوند، پس ما یک حسِّ غیرحسی هم داریم؛ ابن سینا در اول نَمَط چهارم می‌گوید: عده‌ای می‌گویند هرچه هست محسوس است و آنچه محسوس نیست؛ نیست، اما من از نگاه به محسوس و حکمی که راجع به محسوس می‎کنیم، ثابت می‌کنم یک امر غیرمحسوس هم داریم. 🌀@parsania_net