انواع آلودگی در روغن صنعتی 1.ذرات موجود در روغن وجود ذرات ریز در اندازه های 3 تا 5 میکرون می توانند باعث خرابی ماشین آلات شوند، کاهش تعداد آنها تا حد امکان اولویت دارد. 2. وجود آب در روغن یکی از مهمترین مشکلات وجود آب در روغن، توانایی آن در ضعیف کردن خاصیت روانکاری است که منجر به افزایش دمای کارکرد، سایش بیشتر و خرابی تجهیزات می شود. وجود آب در روغن همچنین می تواند باعث ایجاد اکسیداسیون شود که منجر به تشکیل مواد مضری مانند رزین، وارنیش و اسید می شود. 3.آلودگی روغن با اکسیژن / هوا اثرات منفی اکسیژن و هوا در سیستم های روغن یا کاویتاسیون است که منجر به خرابی سیستم می شود و یا افزایش تراکم پذیری روغن که دقت عملکرد را کاهش می دهد. 4.اسیدیته یا عدد اسیدی روغن اسیدها در حضور رطوبت، گرما و اکسیژن تشکیل می شوند. همچنین اسیدها در اثر کهنگی روغن نیز ایجاد می شوند. عدد کل اسیدی (TAN واحد اندازه گیری) کل محتوای اسیدی روغن را نشان می دهد، اما نه قدرت اسیدها را.

آلودگی روغن - افزایش طول عمر روغن و تجهیزات با فیلتراسیون روغن صنعتی همه ماشین آلات با توجه به کارکرد روغنی که در آن استفاده میشود، شامل انتقال قدرت (روغن های هیدرولیک)، Lucricant ، انتقال حرارت و یا .... تحت تاثیر شرایط روغنی که در حال استفاده آن می باشند، قرار خواهند گرفت. وجود ذرات جامد در روغن بخش عمده ای از خرابی های سیستم را در بر می گیرند. اگر اندازه ذرات موجود در روغن بالاتر از ظرفیت دینامیکی سیستم در حال کار باشد، می تواند منجر به ایجاد ترک های ریز در سیستم شده و چرخه های بار و تنش موجود در سیستمها باعث گسترش این ترک ها و تخریب فلز شده و این امر باعث آزاد شدن ریزش های بزرگتر خواهد شد. اطلاعات بیشتر در وب سایت شرکت پارس مارون https://parsmaron.com/particle-contamination/

انواع آب موجود در روغن آب به صورت کلی بخش بزرگی از خرابی سیستمهای مکانیکی را به خود اختصاص میدهد. در برخی از سیستمها مثل کارخانجات کاغذسازی وجود آب در پروسه تولید امکان آلودگی روغن به آب را تا حد زیادی بالا می برد. وجود مشکل در سیستمهای ذخیره سازی روغن و یا ورود هوای مرطوب به پروسه ذخیره سازی و یا گردش روغن نیز از دیگر عوامل آلوده شدن روغن با آب می باشد. 1- آب محلول در روغن انواع روغن با توجه به کاربرد خود امکان حل کردن مقداری آب در خود را دارند. در مرحله اول اضافه شدن آب در روغن، این آب به صورت محلول در روغن اضافه خواهد شد. تا به سطح اشباع روغن برسیم. در این حالت مولکولهای آب یک به یک در سراسر روغن پراکنده شده اند و مانند رطوبت موجود در هوا قابل مشاهده نیستند. میزان مجاز آب در روغن تا 30 درصد حد اشباع روغن می باشد 2- آب امولسیون شده در روغن حالت آب در روغن با توجه به نوع روغن پایه، مواد افزودنی روغن (addetive)، فشار و دما تغییر می کند. وقتی نوع آب در روغن به صورت امولسیون تغییر شکل می دهد به این معناست که به نقطه اشباع روغن رسیده ایم. (100% RH) در این حالت گلبولهای میکروسکپی آب در روغن پراکنده و در حالت تعلیق در روغن می باشند. و رنگ روغن به سمت شیری شدن تغییر می کند. این حالت شبیه وجود مه در هوا بوده و شاید بتوان با چشم وجود رطوبت را تشخیص داد. 3- آب آزاد موجود در روغن به آبی که در روغن ته نشین شده و قابل مشاهده است آب آزاد می گویند. در این حالت آب به راحتی در کف مخزن یا محل نگه داری روغن ته نشین شده و کاملا قابل تشخیص می باشد.

تمیزی یک شاخص مهم برای کیفیت روغن روانکار شما است. تمیزی روغن اغلب به عنوان تعداد ذرات جامد و غیر محلول موجود در روغن شناخته می شود. تمیزی روغن به طور کلی توسط دو سیستم رتبه بندی تعداد ذرات تعریف می شود. استاندارد NASS Class 1638 و استانداردمربوط به سازمان بین المللی استاندارد (ISO) 4406 هر دوی این سیستم ها بر اساس شمارش تعداد ذرات موجود در روغن از نظر سایز ذرات و تعداد ذرات ارائه شده اند. اطلاعات بیشتر در وب سایت پارس مارون https://parsmaron.com/blog/learn-more/P45327-iso-class-vs-nas-class.html

وجود رطوبت در روغن‌های هیدرولیک و روغن‌های روان‌کننده اثر مخربی بر روان‌کار و ماشین‌آلات دارد. آب همچنین باعث اکسیداسیون روغن پایه روغن می‌شود و خطر تشکیل لجن و وارنیش را افزایش می‌دهد. آب همچنین باعث زنگ زدگی و خوردگی سطوح ماشین و کاهش استحکام فیلم تحمل بار حیاتی می‌شود. آب یک خطر واقعی برای تجهیزات است و باید به طور تهاجمی کنترل شود. روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری وجود آب در روغن وجود دارد. با این حال، اکثر آنها به دلیل استفاده از واکنش های شیمیایی، پیچیده، گران هستند یا استفاده از آنها دشوار هستند. یک راه آسان برای تشخیص وجود آب آزاد و امولسیون شده در روغن، تست کراکل است. این روش ساده و امتحان شده، کاربر را از وجود هرگونه آب در روغن آگاه می کند. اطلاعات بیشتر در وب سایت پارس مارون https://parsmaron.com/blog/learn-more/P45325-crackel-test.html

آنالیز سطح تمیزی روغن از طریق شمارش ذرات Particle Counting یا PC هنگام تعریف یک برنامه تحلیل روغن که به طور پیشگیرانه بر کنترل آلودگی تمرکز دارد، شمارش ذرات یک جزء حیاتی در مجموعه آزمایش‌های روتین است. به طور کلی دو نوع شمارش ذرات انجام می‌شود: نوری و انسداد منافذ. شمارنده‌های ذرات نوری معمولاً از حسگری استفاده می‌کنند که میزان کاهش نور لیزر را اندازه‌گیری می‌کند. شمارنده‌های ذرات انسداد منافذ از طریق ترانسدیوسری کار می‌کنند که میزان افزایش فشار یا کاهش جریان را اندازه‌گیری می‌کند نتایج شمارش ذرات برای به دست آوردن سطح پاکیزگی ISO استفاده می‌شود. ساختار گزارش‌دهی ISO 4406:99 پاکیزگی را به صورت یک مقدار سه رقمی (مثلاً 18/16/13) ارائه می‌دهد. ه این ارقام با تعداد ذرات شناسایی‌شده در سطوح بزرگ‌تر از ۴، بزرگ‌تر از ۶ و بزرگ‌تر از ۱۴ میکرون برای کد سه رقمی و بزرگ‌تر از ۶ و بزرگ‌تر از ۱۴ میکرون برای کدهای دو رقمی مطابقت دارند. همچنین بر اساس استاندارد ناس کلاس نیز می توان سطح تمیزی روغن را اندازه گیری کرد. اطلاعات بیشتر https://parsmaron.com/blog/learn-more/P45327-iso-class-vs-nas-class.html

آنالیز سطح تمیزی روغن از طریق Direct Reading Ferrography یا فروگرافی با خوانش مستقیم (DR) فروگرافی با خوانش مستقیم (DR) میزان ذرات حاصل از ساییدگی فرومغناطیسی موجود در نمونه روغن را اندازه‌گیری می‌کند که به طور معمول به عنوان «مقدار تراکم آهن» شناخته می‌شود نتایج فروگرافی DR معمولاً بر حسب DL و DS نمایش داده میشود. تایج به دست آمده با استفاده از اصطلاحات زیر بیان می‌شوند: DL برای ذرات بزرگتر از ۵ میکرون و DS برای ذرات کوچک‌تر از ۵ میکرون. این تکنیک اطلاعاتی را در مورد غلظت کل ذرات سایش (WPC) به صورت مستقیم ارائه می‌دهد. WPC به عنوان مجموع DL و DS تقسیم بر حجم نمونه (که معمولاً ۱ میلی‌لیتر است) محاسبه می‌شود، بنابراین فرمول WPC به صورت WPC = DL + DS است. در استفاده عمومی، DL تقریباً برابر DS است، اما زمانی که آسیبی رخ داده و منجر به خرابی شود، DL سریع‌تر از DS افزایش می‌یابد. اطلاعات بیشتر در وب سایت پارس مارون https://parsmaron.com/blog/learn-more/P45328-particle-counting-ferrous-density.html

آب به صورت کلی بخش بزرگی از خرابی سیستمهای مکانیکی را به خود اختصاص میدهد. در برخی از سیستمها مثل کارخانجات کاغذسازی وجود اب در پروسه تولید امکان آلودگی روغن به آب را تا حد زیادی بالا می برد. وجود مشکل در سیستمهای ذخیره سازی روغن و یا ورود هوای مرطوب به پروسه ذخیره سازی و یا گردش روغن نیز از دیگر عوامل آلوده شدن روغن با آب می باشد. آب به علت ویسکوزیته کمتر و همچنین ظرفیت بارگذاری پایین تر نسبت به روغن روانکاری روغن را کاهش داده و همچنین با قرار گرفتن در معرض دما و فشار بالا انفجارهای مولکولی آب باعث ایجاد ریز حفره هایی در سطح فلز می گردد. همچنین در زمان وقوع انفجارهای مولکولی امکان فرار روغن در سطح بسیار کوچکی فراهم شده و باعث سایش فلز با فلز می گردد. ادامه پیدا کردن این فرایند و عدم توجه به میزان آب موجود در روغن مورد استفاده در طولانی مدت امکان خرابی های بزرگ را در ماشین آلات بسیار زیاد می کند. همچنین وجود آب بعنوان یک کاتالیزور برای تخریب روغن عمل می کند و تمایل روغن به اکسید شدن و ایجاد لاک و لجن در روغن را افزایش میدهد. https://parsmaron.com/water-contamination/

وارنیش در روغن صنعتی چیست؟ وارنیش نوعی رسوب است که روی سطح تجهیزات موجود در سیستم‌های روغن‌کاری تشکیل می‌شود. این رسوب ناشی از اکسیداسیون روغن پایه و تجمع تدریجی افزودنی‌های موجود در روغن به مرور زمان بوده و ماده‌ای چسبنده و شبیه به وارنیش را ایجاد می‌کند. وارنیش روغن روان‌کار می‌تواند با مسدود کردن فیلترها، کاهش جریان روغن و چسبیدن به شیرها و در نهایت خرابی پمپ‌ها، مشکلاتی را در عملکرد تجهیزات ایجاد کند. وارنیش روغن روان‌کار، پدیده‌ای کاملاً شناخته‌شده در صنعت تولید است. این موضوع کابوس اکثر اپراتورها و بزرگترین ترس مدیران کارخانه‌ها به شمار می‌رود. برای کسانی که طی یک دهه گذشته در این صنعت فعالیت داشته‌اند، وارنیش موضوع چسبنده‌ای است که تمامی بخش‌های کارخانه را درگیر می‌کند. اطلاعات بیشتر: https://parsmaron.com/blog/learn-more/P45329-mpc-varnish-potential-testing.html

یک روان‌کار از روغن پایه و افزودنی‌ها تشکیل شده است که ترکیبات بی‌شماری از آن‌ها وجود دارد. افزودنی‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که از روغن پایه و تجهیزات محافظت کنند. با این حال، این افزودنی‌ها می‌توانند در طول زمان ته نشین شوند و منجر به تخریب روان‌کار گردند.شش شکل اصلی از تخریب وجود دارد که یک روان‌کار می‌تواند تحت آن‌ها قرار گیرد. در حالی که برخی معتقدند این موارد را می‌توان در گروه‌های مختلف طبقه‌بندی کرد، اما ویژگی‌های خاصی این مکانیسم‌ها را از هم متمایز می‌کند. هر یک از این مکانیسم‌ها عوامل محیطی منحصر به فردی دارند که در ایجاد انواع مختلف رسوبات نقش دارند. توجه به این نکته ضروری است که شناسایی نوع مکانیسم تخریب می‌تواند به اپراتورها در انجام اقدامات اصلاحی روی تجهیزاتشان برای جلوگیری از تشکیل وارنیش کمک کند. اطلاعات بیشتر: https://parsmaron.com/blog/learn-more/P45330-varnish-in-oil.html

تصفیه یا تعویض روغن صنعتی؟! از نظر علمی کدام صحیح است؟ در صنایع مختلف به علل گوناگونی روغن مورد استفاده درگیر آلودگی و مخلوط شدن با آب می شود. مقدار این آب می تواند بسیار کم و یا تا حد مشاهده آب در روغن (اصطلاحا آب آزاد) وجود داشته باشد. ادامه استفاده از این روغن به دلایل بیشماری که قبلا به اونها پرداختیم ممکن نیست و باعث خرابی ماشین آلات می شود. امروزه با استفاده از تکنولوژی های مختلفی می توان این آب رو از روغن جدا کرد. از جمله این تکنولوژی ها می توان به فیلترهای آب گریز، سیستمهای سانتریفیوژ و یا تکنولوژی وکیوم اشاره کرد. استفاده از این روشها بدون هیچ گونه تاثیری بر ساختار روغن می توانند آب رو تا حد زیر 100 PPM از روغن جدا کنند و روغن کاملا مثل روز اول قابل استفاده باشد. هزینه صرف شده جهت جداسازی آب در مقایسه با تعویض روغن بسیار مقرون به صرفه بوده و استفاده از این روشها در دنیا مرسوم می باشد. شرکت پارس آسیا مارون بیش از 30 سال سابقه در حوزه روانکارهای صنعتی و فیلتراسیون آماده پاسخگویی به شما می باشد. 021-22754401 09355585042 اطلاعات بیشتر : https://parsmaron.com/water-contamination/

آنالیز سطح تمیزی روغن از طریق Particle Quantifier یا کمیت‌ساز ذرات (PQ) کمیت‌ساز ذرات (PQ) یکی دیگر از ابزارهای سنجش تراکم آهن در روغن است که از پدیده "هال" برای تعیین غلظت ذرات فرومغناطیس در نمونه روغن استفاده می‌کند. این کمیت با به وجود آوردن یک میدان مغناطیسی در جریان نمونه روغن و اندازه گیری ولتاژ القا شده بر نمونه اندازه گیری می گردد. به طور کلی، هرچه غلظت ذرات سایش فرومغناطیسی موجود بیشتر باشد، ولتاژ هال مشاهده‌شده نیز بالاتر خواهد بود. کمیت‌ساز ذرات (PQ) نسبت به اندازه ذرات حساس نیست. با استفاده همزمان از آن با آزمایش طیف‌سنجی نشر اتمی (AES)، می‌توان ارزیابی‌های مختلفی انجام داد. اگر هر دو مقدار PQ و AES افزایش یابند، به احتمال زیاد ذرات ریز زیادی در حال تولید شدن هستند. با این حال، اگر PQ افزایش یابد و مقدار آهن در AES تغییری نکند یا کاهش یابد، این نشان می‌دهد که ذرات درشت در حال تولید شدن هستند که نشانگر سایش غیرعادی است. اطلاعات بیشتر : https://parsmaron.com/blog/learn-more/P45328-particle-counting-ferrous-density.html