#بأیّ_ذنبٍ_قتلت؟ زبان‌حال امام‌مجتبی با مادر(علیهماالسلام) هی می‌شود در پیشِ چشمانم مجسم آن خاطراتِ بی‌نهایت تلخ چون سم آن خاطراتی که گره خورده به هیزم پشتِ در این خانه که شد خانه‌ی غم ای سوره که بر پیکرت هر زخم، آیه‌ست! ای سینه‌‌ی تو حافظِ آیات محکم! بودم گواه غربتت مادر! چنان‌که عیسی گواه پاکی و ایمان مریم تا بی هوا شب چیره شد بر روی ماهت دنیای من شد تار و پودش رنگِ ماتم سرریز کرد آتشفشان قلب من تا بر یاس چشمانت نشست آرام شبنم پشت سرت، چشم حسینت آب می‌ریخت وقتی دویدی سمت بابا...وای از آن دم خلّوا ابن عمی گفتی و دستت سپر شد ترسیدم و چشمان زینب را گرفتم برگشتی اما مثل شمع و خواستی که دل کندنِ ما از تو باشد آه... کم کم "والصابرین..." در گوش من می‌خواند فضه معنای صبر اما خودش یک گوشه نم نم... جانا! تمام من خودت بودی که رفتی بعد از تو خون، مرده‌ست در رگ‌های عالم پیش تو آرام است محسن، خوش به حالش ای کاش می‌بردی در آغوشت مرا هم حالا برایم چاره‌‌سازی جز دعا نیست نزدیک کن امر فرج را! فارج الهمّ! پ.ن: از حقوق ما بر شیعیان این است که پس از هر نماز واجب، دست خود را بر چانه گرفته بر و سه بار بگویند: یا ربَّ محمد عَجِّل فَرَجَ آلِ محمدِِ یا ربَّ محمد اِحفظ غيبةَ محمدِِ یا ربَّ محمد اِنتَقِم لاِبنَةِ محمدِِ... 📚مکیال المکارم: ۷/۲ ✍️#منیره_عابدی #شعر #حضرت_زهرا(علیهاالسلام) #فاطمیه ᯽⊱┈──🦋 @parva1403 🦋┈──⊱᯽