┄┅─✵💝✵─┅┄ #بسم_الله_الرحمن_الرحیم ❣پروردگارا 🔶بااولین قدمهایم برجاده های صبح 🔸 نامت راعاشقانه زمزمه میکنم 🔸کوله بارتمنایم خالی وموج 🔶سخاوت توجاری الهی به امید تو💚

╭━═━⊰🍃🌼🍃⊱━═━╮ #حدیث_نور ✨امام علی علیه السلام فرمودند: با صدقه و صله رحم، گناهان خود را پاك كنيد و خود را محبوب پروردگارتان گردانيد.✨

اغلب کسانی که در زندگی خویش احساس آرامش میکنند، لبخندرامشق خودمی کنند امید را هر روز دعامی کنند! عشق راتدریس می کنند ومحبت رافراموش نمیکنند.

الهی حالتون خوب لحظه هاتون شیرین کارهاتون موفق نگاه مهربان خدا همراهتون مشکلات تون آسان و زندگیتون با خوشبختی سپری بشه سلام دوستان خوبم✋ صبحتون بخیر و شادی🌸

#یااباصالح_المهدی❣ چشمهای دل من در پی دلداری نیست درفراق توبجز گریه مرا کاری نیست سوختن درطلب یوسف زهراعشق ست بنازم به چنین عشق که تکراری نیست ✨اللهم عجل لولیک الفرج✨

خوشبختےاز آن کسےاست که درفضاے شکرگزارےزندگے کند چہ دنیابه کامش باشدوچہ نباشد چه آن زمان که مےدود ونمےرسد وچہ آن زمان که گامےبرنداشته خودرادرمقصد مےبیند خوشبختے چیزے جز آرامش نیست

حتے اگہ خیال می‌کنے خیلے گناهـکاری!! بازم میشـه از نو شروع کرد فقـط کافیـہ بخوای ... ماهی رو هروقت از آب بگیری تازه سـت ...!

چهار درس زندگی: 🌷زود ناامید نشو 🌷موفقیت تو را مغرور نکند 🌷 گاهی کمی صبر،شکست را به پیروزی تبدیل می کند 🌷گاهی کمی عجله، پیروزی را به شکست تبدیل می کند

گاهی فراتر از آنچه که هست بیندیش. چشم باز کن و متفاوت ببین. پای فکرت را زنجیر نکن فرصت پرواز را از خودت نگیر. و تا می توانی اوج بگیر...

توقعاتی که از ديگران داريد، ميله هايی هستند که با آن، قفس خودتان را می سازید … #تلنگر

💕💕💕 پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بدانيد كه خداوند دنيا را سراى گرفتارى و آخرت را سراى مُجازات قرار داد . گرفتارىِ دنيا را سبب پاداش آخرت كرد و پاداش آخرت ، عوض گرفتارى دنياست . مى گيرد تا بدهد و گرفتار مى كند تا جزا دهد . دنيا ، زوال شتابانى دارد و به سرعت ، دگرگونى مى پذيرد . از شيرينى شير آن ، به خاطر تلخى جدايى اش بر حذر باشيد . 🌴🌴🌴 بحار الأنوار: ج 77 ص 186

🌷طبق آیات وروایات،هدف آفرینش، رسیدن به کمال و ۳ جورلذت بردن: 🌷۱.لذت ازحلال ها 🌷۲.لذت ازعبادت خدا 🌷۳.لذت ازبهشت خدا. گناه،امکان این لذتهاراازبین میبرد. هدیه نثار ۱۴معصوم ع صلوات 💕💕💕

🔹🌺🔹🌺🔹 #دختر_شینا 7 👝 ساک دستم بود. رفتم و گوشه ای نشستم و آن را باز کردم. چند تا بلوز و دامن و روسری برایم خریده بود. از سلیقه اش خوشم آمد. 😍👌 🔹 نمی دانم چطور شد که یک دفعه دلم گرفت😞 لباس ها را جمع کردم و ریختم توی ساک و زیپش را بستم و دویدم توی حیاط⛲️ صمد نبود، رفته بود.... فردایش نیامد. پس فردا و روزهای بعد هم نیامد... 💗 کم کم داشتم نگرانش می شدم. به هیچ کس نمی توانستم رازِ دلم را بگویم. خجالت می کشیدم از مادرم بپرسم خبری از صمد دارد یا نه.... 🏞 یک روز که سرِ چشمه رفته بودم، از زن ها شنیدم پایگاه آماده باش است و به هیچ سربازی مرخصی نمی دهند. ✊ پدرم در خانه از تظاهراتِ ضد شاه حرف می زد و اینکه در اغلبِ شهرها حکومت نظامی شده و مردم شعارهای ضد حکومت و ضد شاه سر می دهند؛ امّا روستای ما امن و امان بود و مردم به زندگی آرامِ خود مشغول بودند. 🌺 یک ماه از آخرین باری که "صمد" را دیده بودم، می گذشت. آن روز خدیجه و برادرم خانه ما بودند، نشسته بودیم روی ایوان. مثل تمام خانه های روستایی، درِ حیاطِ ما هم جز شب ها، همیشه باز بود. ❣ شنیدم یک نفر از پشتِ در صدا می زند: «یاالله... یاالله...» "صمد" بود. برای اولین بار از شنیدنِ صدایش حالِ دیگری بهم دست داد. قلبم به تپش افتاد.... _/\|/\❤️ 🔸 برادرم، ایمان، دوید جلوی در و بعد از سلام و احوال پرسی تعارفش کرد بیاید تو. 💖 "صمد" تا من را دید، مثل همیشه لبخند زد و سلام داد. حس کردم صورتم دارد آتش می گیرد🔥 انگار دو تا کفگیرِ داغ گذاشته بودند روی گونه هایم. سرم را پایین انداختم و رفتم توی اتاق...💞 🔹 خدیجه تعارف کرد "صمد" بیاید تو. تا او آمد، من از اتاق بیرون رفتم. خجالت می کشیدم پیشِ برادرم با "صمد" حرف بزنم یا توی اتاقی که او نشسته، بنشینم... 😥 🔶 "صمد" یک ساعت ماند و با برادرم و خدیجه حرف زد. وقتی از دیدنِ من ناامید شد، بلند شد، خداحافظی کرد برود... 🌹 توی ایوان من را دید و با لحنِ کنایه آمیزی گفت:😏«ببخشید مزاحم شدم. خیلی زحمت دادم. به حاج آقا و شیرین جان سلام برسانید.» بعد خداحافظی کرد و رفت...... ❇️ خدیجه صدایم کرد و گفت: «قدم! باز که گند زدی. چرا نیامدی تو. بیچاره! ببین برایت چی آورده.» و به چمدانی که دستش بود اشاره کرد و گفت: «دیوانه! این را برای تو آورده.»👝💝 آن قدر از دیدن "صمد" دستپاچه شده بودم که اصلاً چمدان را دستش ندیده بودم. 😇 🔷 خدیجه دستم را گرفت و با هم به یکی از اتاق های تو در تویمان رفتیم. درِ اتاق را از تو چِفت کردیم و درِ چمدان را باز کردیم. "صمد" عکسِ بزرگی از خودش را چسبانده بود توی درِ داخلی چمدان و دورتادورش را چسب کاری کرده بود. با دیدن عکس، من و خدیجه زدیم زیرِ خنده.☺️ 🎁 چمدان پر از لباس و پارچه بود. لابه لای لباس ها هم چند تا صابونِ عطری عروس گذاشته بود تا همه چیز بوی خوب بگیرد.😌 لباس ها هم با سلیقه تمام تا شده بود. خدیجه سرِ شوخی را باز کرد و گفت: «کوفتت بشود قدم، خوش به حالت. چقدر دوستت دارد.» 💥 ایمان، که دنبالمان آمده بود، به در می کوبید. با هول از جا بلند شدم و گفتم: «خدیجه! بیا چمدان را یک جایی قایم کنیم.»😰 خدیجه تعجب کرد: «چرا قایم کنیم؟!»⁉️ 🔵 خجالت می کشیدم ایمان چمدان را ببیند. گفتم: «اگر ایمان عکس "صمد" را ببیند، فکر می کند من هم به او عکس داده ام.» 🔺ایمان دوباره به در کوبید و گفت: «چرا در را بسته اید؟! باز کنید ببینم.» با خدیجه سعی کردیم عکس را بِکَنیم، نشد. انگار "صمد" زیرِ عکس هم چسب زده بود که به این راحتی کَنده نمی شد. 🔹 خدیجه به شوخی گفت: «ببین انگار چسب دوقلو زده به این عکس. چقدر از خودش متشکر است.»😊 ⭕️ ایمان، چنان به در می کوبید که در می خواست از جا بِکَند. 🔸دیدیم چاره ای نیست و عکس را به هیچ شکلی نمی توانیم بِکَنیم. درِ چمدان را بستیم و زیر رختخواب هایی که گوشه اتاق و روی هم چیده شده بود، قایمش کردیم. ✳️ خدیجه در را به روی ایمان باز کرد. ایمان که شستش خبردار شده بود کاسه ای زیر نیم کاسه است، اوّل با نگاه اتاق را وارسی کرد و بعد گفت: «پس کو چمدان. "صمد" برای قدم چی آورده بود؟!»⁉️ 🔹 زیرِ لب و آهسته به خدیجه گفتم: «به جانِ خودم اگر لو بدهی، من می دانم و تو.» خدیجه سرِ ایمان را گرم کرد و دستش را کشید و او را از اتاق بیرون برد. 🖋ادامه دارد.... نویسنده ؛ #بهناز_ضرابی_زاده

گذشتِ زمان، کسی رو عوض نمیکنه… فقط بهت یاد میده که آدم ها، همیشه اونی که تو فکر میکنی نیستند… 💕💕💕

🥀اگر چیزی از دست دادی که انتظارش را نداشتی، خداوند چیزی به تو خواهد داد که توقع به دست آوردنش را نداشتی. ▁▂▃▄▅🦋🦋🦋▅▄▃▂▁