ز. در اواخر قیام مختار، دشمن میان مختار و ابراهیم اختلاف افکند. این حیله دشمن موجب شد که میان ابراهیم و مختار جدایی و فاصله ایجاد شده و گویا ابراهیم در ادامه کار از نهضت مختار کناره گرفته بود، از این رو در پی حادثه حمله مصعب بن زبیر در پیوستن به مختار تعلل و سستی ورزید و حتی گفته شده به نامه های مکرر و پشت سر هم مختار پس از شکست اولیه اش از قوای مصعب، توجهی نکرده، نزد او باز نگشت. همین کناره گیری او از مختار باعث شده بود که بعد از شهادت مختار، مصعب بن زبیر از یک سو و عبدالملک مروان از سوی دیگر در او طمع ببندند تا ابراهیم را که مردی پر نفوذ و مدیر بود ، را با خود همراه سازند ؛ از این رو مصعب نامه ای به ابراهیم نوشته به او وعده داد که در صورتی که حکومت ابن زبیر را بپذیرد، امارت مناطق شمالی عراق را به او می سپارد . نامه ی مشابهی نیز از سوی عبدالملک مروان - خلیفه اموی شام - به دست ابراهیم رسید. ابراهیم با یاران و مشاورانش در این باب به مشورت پرداخت و سرانجام تصمیم گرفت با مصعب بن زبیر همراه شود ، پس نامه ای به مصعب نوشت و با گروهی از یاران خود از موصل یا نصیبین - مقر حکومت خود - حرکت کرد و به کوفه آمد و با مصعب ملاقات کرد. سرانجام ابراهیم در سال ۷۲ هجری در پی شکست لشکر عراق از سپاهیان عبدالملک مروان که برای تصرف عراق به جنگ مصعب بن عمیر فرستاده شده بودند، در سن چهل سالگی کشته شد و نزدیک سامراء به خاک سپرده شد. منبع: انساب الاشراف و زرکلی، خیرالدین #تاریخ_اسلام #شیعیان ‌ 🆔 @pasdarenghelab🔜 پاسدار انقلاب 🆔 @pasdarenghelab🔜 پاسدار انقلاب

⭕️رفاعة بن شداد بجلی یکی از شاخص ترین افرادی بود که پس از تشکیل حکومت از سوی مختار از وی جدا شد. رفاعه از شیعیان ریشه داری بود که جنگهای بسیاری را در رکاب امام علی (ع) شمشیر زده بود.  رفاعه از یاران حضرت علی(ع)، از رهبران توابین بود. او در جنگ‌های جمل و صفین شرکت کرد و در حکومت حضرت علی(ع)، قاضی اهواز بود. رفاعه، از نخستین کسانی بود که به امام حسین(ع) نامه نوشت و او را به کوفه دعوت کرد، اما در کربلا حضور نداشت. پس از واقعه عاشورا، در کنار سلیمان بن صرد خزاعی از سران نهضت توابین به شمار می‌رفت و در نبرد عین الورده هم حضور داشت. رفاعه پس از شکست قیام توابین، در شمار یاران مختار قرار گرفت.  رفاعه که در کنار سلیمان و دیگر توابین غلاف شمشیر شکسته بودن و عهده بسته بودند که تا انتقام از قاتلین اهل بیت شمشیر زمین نخواهند گذاشت، برای رسیدن به این مقصود با مختار بیعت کرد. رفاعه پس از تشکیل حکومت از سوی مختار به او اتهام دروغگویی و خیانت زد و به همین دلیل پرچم مخالفت با وی را بلند کرد و از او جدا شد. رفاعه به این علت که مختار مقصود اصلی که قصاص قاتلین شهدای کربلاست را فراموش کرده از او جدا شد اما اتفاقات به گونه ای رقم خورد که در عرض مدت کوتاهی برای مقابله با مختار، دوشادوش قاتلین حسین ایستاد. ایستادن رفاعه در کنار شمر و شبث برای مقابله کردن با مختار یکی از اتفاقات خاص تاریخ اسلام است. رفاعه هدف ثانویه خود که مقابله با مختار به خاطر فاصله گرفتن از اهداف مشترکشان بود را به هدف اصلی که قصاص قاتلین اهل بیت بود ترجیح داد. به نوعی رفاعه که بر سر کشتن شمر و عمر سعد و سنان از مختار جدا شده بود با آنها در یک جبهه قرار گرفت. هرچند رفاعه در آخر پی به اشتباهش برد ولی نباید از ایفای نقش مهمش در شکل گیری مجددا حلقه قاتلین اهل بیت غافل شد. رفاعه و رفاعه ها در تاریخ همیشه بودند. افراط گرانی که از افراط به تفریط رسیده اند. آنهایی که زمانی برای مقابله با بعضی مسائل پا را فراتر از پیشرو و رهبر می گذاشتند ولی اکنون از تمامی ارزش ها عقب نشینی کرده اند. تاریخ تکرار مکررات است، حوادث، اتفاقات و نقش اشخاص باز هم تکرار می شود. #تاریخ_اسلام #بصیرت #شهادت #شیعه #شیعه_علی #بصیرت_عمار # ‌ 🆔 @pasdarenghelab🔜 پاسدار انقلاب 🆔 @pasdarenghelab🔜 پاسدار انقلاب