656 📌 #کمال #کمال_انسانی #تکامل_در_آخرت ❓ سوال: سلام من یه جا خوندم انسان نفس در آخرت مجرد تامه هستش و به همین دلیل هستش در آخرت کمال ممکن نیست . اگه اشکال نداره میشه برهان فلسفی این حکم و تصدیق رو بگید ✅پاسخ: سلام علیکم اینکه انسان در آخرت مجرد تامه هست یا با جسم است رو قبلا به شما پاسخ دادیم: مجردات در آخرت و برزخ مراتب مختلفی دارند. انسان هم در یک سطح پایین از تجرد است اما در قیامت جسم مثالین نیز دارد. حشر انسان روحانی و جسمانی است. کمال انسان در قیامت هم از نظر عقلی ممکن است و محال عقلی نیست. اما اینکه این کمال در قالب تکلیف و بازخواست به شکلی که در دنیا مطرح است باشد، اینطور نیست. انچه قبلا گفتیم که کمال ممکن نیست بخاطر اتمام مهلت تکلیف از این باب است. اما اینکه لطف خداوند شامل حال انسان بشود و در اخرت هم بر اساس بندگی انسان که برخواسته از شناخت عمیقتری نسبت به خداوند است، موجب کمال معنوی او بشود امری غیر ممکن نیست. بله هر مقدار معرفت و شناخت بیشتر شود، درک عبد بودن بیشتر شده و انسان را به کرنش و عبادت بیشتر می کشاند که این خود مراتبی از کمال را در پی دارد. اما کمال انسانی نتیجه اعمال او در دنیاست و در آخرت ازدیاد معرفت و کمال به معنای مهلت تکامل داشتن نیست. که انسان ها در آنجا از نتیجه اعمال بد خود بواسطه عمل نیکی که در آنجا انجام بدهند ، بیرون آیند. اگر انسانی از جهنم خارج شده و به بهشت می رود، نتیجه اعمال دنیایی اوست. انسان به مقامی که در آخرت به او اختصاص داده می شود رضایت کامل دارد و درک کاملی دارد که ارزش و نتیجه اعمال او بسیار کمتر از آن مقدار است و لطف خداوند است که انسان را در مقام معنوی و بهشتی که دارد جای می دهد. آیت الله مصباح یزدی: کمال عبارت است از «فعلیت و هستى محض و نداشتن قوه و استعداد». کمال، داشتن هر چیزی است که براى شى ء ممکن و لایق باشد. به سخن دیگر، کمال، نقطه پایان و مرحله نهایى و عالى هر شى ء و یا صفت یا اوصافى است که فعلیت اخیر شى ء اقتضاى واجد شدن آنها را دارد و امور دیگر در حدّى که براى رسیدن به کمال حقیقى آن مفید باشد، «کمال مقدمى» و «مقدمة الکمال» خواهند بود . در هرانسانی غریزه «حبّ کمال» وجود دارد؛ و رنج ها و سختی ها را به آرزوی آینده روشن تری بر خود هموار می سازد. انسان با پیمودن مراحل لازم هم در دنیا به کمالاتی می رسد و هم در آخرت، ولی فرقشان در این است که کمالات در دنیا جنبه مقدّمی و آلی (وسیله بودن) داشته، و زمینه را برای رسیدن به کمال نهایی در آخرت که جنبه عالی دارد، فراهم می آورند. چون واجب الوجود از جمیع جهات کامل و ممکن الوجود از جمیع جهات ناقص است، هنگامی که بنده ای در رفع نقائص خود سعی کند از نظر معنوی به خدا نزدیک می شود. این کمال مقدمه است برای کمال نهایی (لقاء الاهی). یعنی انسان در نقطه نهایی سیر استکمالی خویش به جایگاهی می رسد که آن جا، نزد خدا و جوار رحمت او است. چنانچه قرآن در مورد سرنوشت نهایی متقین می فرماید: «به تحقیق پرهیزگاران در باغ ها و نهرها (ی بهشت جاودانی) منزل خواهند گزید. در جایگاهی راستین نزد خداوند سلطنت و عزت متنعمند». و یا در آیه دیگری می فرماید: «ای انسان تو تلاش می کنی که با رنج و کوشش به سوی پروردگارت پیش روی و به ملاقات او نایل آیی». پس کمال انسان، در دنیا و آخرت رسیدن به مقام قرب الاهی در دنیا به معنایی که گفته شد و در آخرت به معنای حضور در جوار رحمت قدس الاهی (کمال نهایی) است. راه رسیدن به این مراتب از کمال در دنیا و آخرت، عبودیت و بندگی خدای متعال است که اظهار بندگی و نهایت خضوع و تسلیم در برابر فرمان های الاهی است، و هر عملی که به قصد عبادت و ثواب و تقرب انجام می گیرد باید تنها برای خدا باشد. ( مصباح یزدی، محمد تقی، اخلاق در قرآن، ج2، ص42،) مشاوره مذهبی در #ماه_رمضان پاسخ به شبهات دینی پاسخ به سوالات دینی پاسخ به احکام پاسخ به سوالات پاسخگو احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه| @pasokhha

657 📌 #کمال #کمال_انسانی #تکامل_در_آخرت ❓ سوال: و یه سوال برایم پیش آمد و آن هم این بود که به من گفتند که خالدین در جهنم کم هستند و افراد کمی در جهنم جاودانه هستند میخواستم بدانم مگر شما میگویید فرد نتیجه اعمال خودش را میبیند پس دیگر چرا فرد از جهنم خلاص میشود و ارتقا پیدا میکند.و یه سوال دیگر . ایا کمال با احکام خاص آن دنیا برای فرد امکان پذیر هست یا نه . ایا این که میگویند در بهشت غمی وجود ندارد درست هست یا خیر ‌. اگر فرض کنیم غمی وجود ندارد ایا فرد مومن از اینکه دیگر نمی تواند ارتقا پیدا کند ناراحت و غمگین نخواهد شد ؟ ‌ . و منظور شما از کمال را که در آخرت ممکن نمیدانید را لطفا بگویید‌. ✅پاسخ: سلام علیکم آنچه قبلا در مورد عدم امکان کمال در آخرت گفتیم ناظر به تکلیف بود. یعنی چون مهلت تکلیف و تکامل روح طبق آنچه خداوند در دنیا برای انسان واجب و حرام کرده است، تمام شده، پس این نوع تکامل تکلیف مدار دیگر در اخرت وجود ندارد. خلاص شدن از جهنم نتیجه اعمال اختیاری او در دنیاست و به معنای اعطای کمال و ارتقایی که ربطی به دنیا نداشته باشد نیست. دنیا محل اعمال اختیاری انسان است و آخرت و آنچه نصیب انسان می شود نتیجه اعمال اختیاری انسان است و جبران دنیا در آخرت امکان پذیر نیست. کمالی که در آخرت چه بسان انسان بتواند به آن دست یابد به معنای این نیست که خطاکاری او در دنیا را جبران می کند. بلکه این کمال برای بهشتیان است و به معنای کمالی که نتیجه عمل صالح اختیاری که در دنیا داشته است نیست. پس شخص گنه کار نمیتواند بگوید که من در آخرت جبران خواهم کرد. یا شخص مومن بگوید من ادامه مقاماتم را در بهشت دنبال خواهم کرد. بلکه آن کمال معنوی چیزی است که به سختی میتوان درک درست و بیان درستی از ان داشت. برای درک بیشتر به این لینک مراجعه کنید: https://eitaa.com/pasokhha/1333 این کلام از مرحوم آیت الله مصباح یزدی را بخواند (اعلی الله مقامه) : اولا، کامل مطلق کیست و منظور از رسیدن به کمال مطلق چیست و سرانجام به این موضوع بپردازیم که آیا روند تکامل در آخرت متوقف مى‌شود یا خیر. گاهى مقصود از «کمال مطلق» وجود خداى متعال است، ولى چون وجود خداى متعال کمالى است ابدى، همیشگى و پایان ناپذیر گاهى «کمال مطلق» به همین معناى عام در مورد آخرت هم به کار مى‌رود. کمالات جهان آخرت در مقایسه با دنیا، از نظر زمانى و مکانى، ابدى و پایان ناپذیر است. کمالاتى که در آخرت به انسان مى‌دهند از او پس نمى‌گیرند. در آنجا آفت و مرض و مرگ و فراق و گرفتارى نیست. دنیاى آخرت به این معنا، کمال مطلق است. اما اینکه روند تکامل در آخرت ادامه دارد یا نه، مسأله‌اى بسیار پیچیده و کم و بیش اختلافى است. آنچه در این مورد مى‌توان گفت این است که: کمال اختیارى انسان از اعمال اختیارى او ناشى مى‌شود؛ یعنى براى بدست آوردن آن کمال باید انسان با اختیار خود یک سلسله اعمال را انجام دهد تا اینکه به آن کمال برسد و رسیدن به این کمال تنها تا زمانى ممکن است که آدمى توان گزینش داشته باشد؛ به عبارت دیگر تا دم مرگ، قدرت بر تکامل اختیارى دارد، وقتى که انسان قادر بر انجام عمل اختیارى نبود، کمال به این معنا براى او بى معناست؛ یعنى آخرت، سراى تکلیف نیست و اعمال گذشته قابل جبران نیستند، پرونده اعمال اختیارى نیز بسته مى‌شود «الیوم عملٌ وَ لاحساب و غداً حسابٌ وَ لاعمل نهج البلاغه، شرح ابن ابى الحدید، جلد2، باب42، ص318» آنجا جاى کار اختیارى نیست. تکامل اختیارى در آخرت معنا ندارد، آنجا جاى دیدن اعمال و نتایج آنهاست. تصویر تکامل به این معنا، در آخرت تنها به این صورت ممکن است که انسان در دنیا عملى را انجام داده باشد و اثر او در برزخ آشکار و موجب تکامل فرد شود. کسى که درختى را غرس مى‌کند، بعد از چند سال ثمر او را مى‌بیند. حال، کسى که، مثلاً در دوران زندگى درختى را کاشته و بعد از مرگ او ثمر مى‌دهد، مى‌تواند در تکامل برزخى او مؤثر باشد. گاهى انسان بعد از چند سال در برزخ، نتایج اعمال خود را مى‌بیند یا اینکه آلودگى هایى که در دنیا داشته، به تدریج محو مى‌شود تا جوهر باطن او ظهور پیدا کند.به هرحال، تکامل انسان در برزخ از این قبیل است، در اثر رفتارهاى جدید او نیست، نتایج همان کارهایى است که در دنیا انجام داده است و در نهایت به وسیله شفاعت، که مقدمات آن را هم خود او فراهم کرده است، به بهشت راه مى‌یابد. منبع:پیش نیازهای مدیریت اسلامی ، آیت الله محمدتقی مصباح ، قم : موسسه آموزشی امام خمینی 1367. مشاوره مذهبی در #ماه_رمضان پاسخ به شبهات دینی پاسخ به سوالات دینی پاسخ به احکام پاسخ به سوالات پاسخگو احکام پاسخگویی مرکز پاسخگویی به سوالات دینی موعظه| @pasokhha