🖌پرسش : ازدواج یه امر مقدسه، ولی بعضی وقتا نمیدونی چطور شروعش کنی یا حفظش کنی مثلا چه اشکالی داره که با دوست اجتماعی خودت ازدواج کنی؟؟شروع بدیه؟؟ مگر نه اینکه باید عاشقش باشی و دوستش داشته باشی؟ 🔸🔸🔸🔸🔸🔸 🗒پاسخ : این بحث ، تقریبا دغدغه همه اقشار جامعه اعم از مجرد و متاهل بوده و هست که : ازدواج یا این که یه امر مقدس هست اما نمیدانیم چگونه آغازش کنیم و چگونه حفظش کنیم؟ برای شروعش، با چه کسی پیمان ببندیم و از کجا شروع کنیم؟ حالا که شروع کردیم چگونه می توانیم سعادتمند در کنار هم زندگی خوبی داشته باشیم؟ و ..... اما همانطوری که در سوالات بحث هم مطرح کرده اند یکی از دغدغه ها که در سوالات جلسه قبل هم مطرح شده بود ، اینه که آیا دوست اجتماعی من می تواند گزینه خوبی برای ازدواج باشه یا نه ؟ کسانی که صحبت از ازدواج بر پایه دوستی های اجتماعی دارند، در غالب موارد : یا موارد خودشان هم نمی دانند دنبال چه می گردند یا می دانند و آدرس غلط می دهند در واقع دنبال یه رابطه آزاد و فارغ از هرگونه قید و بند هستند اما در لفافه ازدواج مطرح می کنند تا راحتر بتوانند به مفصود خود برسند. و یا می دانند و نیت پاکی هم دارند اما راه را به غلط می روند. بنابراین باید هشیار بود. خصوصا نسبت به دسته دوم . این گونه موارد به فرهنگی ما ضربه می زند و اجتماع ما را با انجراف روبرو می کند. استفاده از چهارچوب های پذیرفته شده در اجتماعات ضابطه مند مثل ازدواج ، حربه ای است که مکرر از آن استفاده شده و می شود از این رو برای رسیده به مقصود خودشون یه وقت میگن ازدواج سفید ، یه وقت میگن ازدواج مدرن . یه وقت می گن ازدواج بر پایه دوستی اجتماعی و .....هر کدام برای توجیه ذهن شما، از یک تعبیری استفاده می کنند. بنابراین باید در هنگام گفتگو بااین افراد ، قبل از هر چیزی ، از هدف شون پرسید. و از اون جایی که اگر از هدف شون بپرسید مسلما پاسخ شفاف و صادقانه ای نخواهند داد، باید به اصل موضوع، با نگاه تردیدی و احتیاطی نگاه کرد. در این گونه مواقع عقل حکم می کند به عدم ورود به بازی که از نیت رقیب اطلاع نداریم 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹 در عین حال، جدای از گروه اول و دوم ؛ به گروه سوم عرض می کنم : اگر هدفتون از دوستی اجتماعی، آشنا شدن به قصد ازدواج است، ممکنه به این هدف برسید اما این راه به قدری خطر دارد که ارزش ریسک ندارد. آشنایی به قصد ازدواج الزاما و لزوماً به معنای این نیست که شما بخواهید بروید و با یک فردی آشنا دوست رابطه دوستی داشته باشید چرا که در رابطه های دوستی اهداف شما از محقق نمی‌شود. چرا که : 1️⃣غالب دختران و پسرانی که در واقع به قصد ازدواج با هم ارتباط برقرار می‌کنند، به جهت غلیان غریزه جنسی، جاذبه های جنسیتی مانع دیدن معایب طرف مقابل می‌شود. به قدری محو در ارتباطات دوستی می شود که دیگر خیلی چیزها را نمی بیند. رسول اکرم (ص) می فرماید: دوست داشتن یک چیز انسان را کر و کور می کند. می گویند که فردی که انتخاب کردید، با ملاک های انتخاب همسری ک ه قرار دادی سازگاری ندارد، فلان عیب دارد اما فرد نمی پذیرد و به سادگی از کنار او عبور می کند. هر چه مشاور به او تاکید می کند فایده ای ندارد و چه زیبا گفته : اگر بر دیدة مجنون نشینی به غیر از خوبی لیلی نبینی به تعبیر دیگر فرد برای شما می شود سراپا حسن. در این دوران دوستی شما اصلا نمی توانید او را بشناسید. تعلق خاطر آفت یک شناخت درست است. نتیجه این مدل ارتباطات و لو برای شناخت به قصد ازدواج، همچون نگاه کردن در نور افکن می ماند (که بعد از آن چشم دیگر چیزی را جز نور نمی بیند.) یعنی وقتی خواستی شخصیت او را تحلیل بکنی فقط نور می بینی. 2️⃣ در مدت این دوستی بیشتر این رفتارها ساختگی و مصنوعی است. هر کدام برای دیگری نقشی را ارائه می کنند که می تواند اصولا این گونه نباشد. مثلافرزندی که رفتار بدی با والدین دارد ، در این ایام جلوی شما رفتاری را ارائه می کند که شما در رعایت ادب ، تحسینش می کنید اما بعد از ازدواج مشخص می شود ..... واقعا چگونه با وجود این احتمال، می توان یک فرد را شناخت ؟! 3️⃣عدم اعتماد و اطمینان یکی از آسیب های جدی در ازدواج هایی که با پایه ارتباطات دوستانه بروز پیدا می کنه : عدم اعتماد و اطمینه به شریک زندگی است، اون هم بعد از گذشت زمان. حتی چند سال . مثلا پسر و دوست دختری بر پایه ارتباط دوستانه با هم هم ازدواج کرده اند. بعد از چند وقت این سوال برایش پیش میاد " اون موقع که با من دوست بود با فرد دیگری دوست بود؟" بعد میاد و از همسرش می پرسه می پرسد: تو که آن موقع با من دوست بودی با فرد دیگری دوست نبودی؟ من از کجا به تو اعتماد کنم که الان دوست نداشته باشی؟ تو وقتی دور از چشم خانواده ات با من رفیق شدی شاید الان هم دور از چشم من با دو تای دیگر رفیق بشوی. #دوستی_اجتماعی #دوستی_های_قبل_از_ازدواج #ازدواج #خانواده #پورمدنی

🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️ 👩‍❤️‍👨 پرسش: در ادامه بحث هفته قبل که در خصوص ارتباطات دوستانه با جنس مخالف هست که آیا به ازدواج منتهی شود یا نه ؟ آسیب ها و منافع هر کدام چیه ؟🧐🧐🧐 🔐🔐🔐🔐🔐🔐🔐🔐🔐🔐🔐🔐 ✍️پاسخ : 🏵️عرض شد که اگر هدفتون از دوستی اجتماعی، آشنا شدن به قصد ازدواج است، ممکنه به این هدف برسید اما این راه به قدری خطر دارد که ارزش ریسک ندارد. آشنایی به قصد ازدواج الزاما و لزوماً به معنای این نیست که شما بخواهید بروید و با یک فردی آشنا دوست رابطه دوستی داشته باشید چرا که در رابطه های دوستی اهداف شما از محقق نمی‌شود. دلایلی بر این مطلب طرح شد که سه دلیل آن هفته قبل مطرح شد و امشب هم چهار دلیل عرض شد : 🏵️چهارم هیچ ضمانتی وجود ندارد که روابط دوستانه لزوما به ازدواج ختم شود . طبعا در چنین مواقعی بیشترین آسیب ها را دختران می بینند. افسردگی، احساس حقارت، بدبینی به جامعه و جنس مخالف و .... از جمله این آسیب هاست. 🏵️پنجم : خطر بازگشت روابط احساسی گذشته، بعد از عدم توفیق به ازدواج دو فرد با هم؛ همیشه معلوم نیست این رابطه دوستانه به ازدواج ختم شود. بر فرضی که این ارتباطات دوستانه با جنس مخالف، به ازدواج نینجامد، و یکی از اینها با فرد دیگری ازدواج کند، به جهت احتمال درگیر ماندن احساسات یکی از طرفین، همیشه خطر برگشت به سمت روابط قبلی وجود دارد. این که فرد فیلش یاد هندوستان بکند و ... 🏵️ششم : مقایسه همسر خود با فردی که در رابطه دوستی با او بوده است؛ بعد از عدم توفیق به ازدواج دو فرد با هم؛ به جهت احتمال درگیر ماندن احساسات یکی از طرفین و مرور خاطرات گذشته، مدام همسرش را با آن قبلی (چه دختر و چه پسر) مقایسه می کند. و معلوم است که بازنده همسر اوست. 🏵️هفتم : از دست رفتن موقعیت های خوب در بهترین وضعیت، قبول میکنیم که نیت شما که اقدام به رابطه دوستانه کردید، صد در صد ازدواجه. اما چنین تضمین برای طرف مقابل شما نیست حتی اگر به ظاهر چنین باشد. و در دلایل قبل هم عرض کردیم نمی توان به این تضمین رسید. در چنین شرایطی دختر خانمی که بهترین خواستگار ها را دارد یا آاق پسری که گزینه های خوبی به او معرفی می شوند، قبول نمی کنند و به جهت درگیر بودن قلب و دل و احساسش در جای دگر، به خانواده می گوید من اصلا قصد ازدواج ندارم. نتیجه چیست؟ زمانی چشم باز می کند و به گذشته ای می نگرد که عالی ترین موقعیت ها را از دست داده است. سخن آخر در این بحث این که: با این که ممکن است در این گونه ارتباطات منافعی هم باشد و یک آشنایی هم به دست آید که خود، محل تامل و اشکال است اما عقل سالم می گوید اگر در بین کل ارتباطات دوستانه و اجتماعی دختران و پسران فقط یک درصد احتمال آن باشد که به نتیجه نرسد، باید از ورود به این گونه ارتباطات پرهیز کرد. چرا که آن شناخت مورد نیاز در امر ازدواج در بستر این ارتباطات حاصل نمی شود و اساسا دوستی اجتماعی با جنس مخلف راه شناخت نسبت به او این نیست. چه خانواده در جریان باشند و چه نباشند. و نفی این گونه ارتباطات منافاتی با لزوم آشنایی قبل از ازدواج ندارد. #دوستی_اجتماعی #بخش_دوم #دوستی_های_قبل_از_ازدواج #ازدواج #خانواده #پورمدنی گروه تخصصی «پاتوق اندیشه» https://eitaa.com/joinchat/2461204566C2bcbc254c2

🏵️🏵️🏵️🏵️🏵️ 🖌پرسش : ازدواج یه امر مقدسه، ولی بعضی وقتا نمیدونی چطور شروعش کنی یا حفظش کنی مثلا چه اشکالی داره که با دوست اجتماعی خودت ازدواج کنی؟؟شروع بدیه؟؟ مگر نه اینکه باید عاشقش باشی و دوستش داشته باشی؟ 🔐🔐🔐🔐🔐🔐 🗒پاسخ : این بحث ، تقریبا دغدغه همه اقشار جامعه اعم از مجرد و متاهل بوده و هست که : ازدواج یا این که یه امر مقدس هست اما نمیدانیم چگونه آغازش کنیم و چگونه حفظش کنیم؟ برای شروعش، با چه کسی پیمان ببندیم و از کجا شروع کنیم؟ حالا که شروع کردیم چگونه می توانیم سعادتمند در کنار هم زندگی خوبی داشته باشیم؟ و ..... اما همانطوری که در سوالات بحث هم مطرح کرده اند یکی از دغدغه ها که در سوالات جلسه قبل هم مطرح شده بود ، اینه که آیا دوست اجتماعی من می تواند گزینه خوبی برای ازدواج باشه یا نه ؟ کسانی که صحبت از ازدواج بر پایه دوستی های اجتماعی دارند، در غالب موارد : یا موارد خودشان هم نمی دانند دنبال چه می گردند یا می دانند و آدرس غلط می دهند در واقع دنبال یه رابطه آزاد و فارغ از هرگونه قید و بند هستند اما در لفافه ازدواج مطرح می کنند تا راحتر بتوانند به مفصود خود برسند. و یا می دانند و نیت پاکی هم دارند اما راه را به غلط می روند. بنابراین باید هشیار بود. خصوصا نسبت به دسته دوم . این گونه موارد به فرهنگی ما ضربه می زند و اجتماع ما را با انجراف روبرو می کند. استفاده از چهارچوب های پذیرفته شده در اجتماعات ضابطه مند مثل ازدواج ، حربه ای است که مکرر از آن استفاده شده و می شود از این رو برای رسیده به مقصود خودشون یه وقت میگن ازدواج سفید ، یه وقت میگن ازدواج مدرن . یه وقت می گن ازدواج بر پایه دوستی اجتماعی و .....هر کدام برای توجیه ذهن شما، از یک تعبیری استفاده می کنند. بنابراین باید در هنگام گفتگو بااین افراد ، قبل از هر چیزی ، از هدف شون پرسید. و از اون جایی که اگر از هدف شون بپرسید مسلما پاسخ شفاف و صادقانه ای نخواهند داد، باید به اصل موضوع، با نگاه تردیدی و احتیاطی نگاه کرد. در این گونه مواقع عقل حکم می کند به عدم ورود به بازی که از نیت رقیب اطلاع نداریم 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹 در عین حال، جدای از گروه اول و دوم ؛ به گروه سوم عرض می کنم : اگر هدفتون از دوستی اجتماعی، آشنا شدن به قصد ازدواج است، ممکنه به این هدف برسید اما این راه به قدری خطر دارد که ارزش ریسک ندارد. آشنایی به قصد ازدواج الزاما و لزوماً به معنای این نیست که شما بخواهید بروید و با یک فردی آشنا دوست رابطه دوستی داشته باشید چرا که در رابطه های دوستی اهداف شما از محقق نمی‌شود. چرا که : 1️⃣غالب دختران و پسرانی که در واقع به قصد ازدواج با هم ارتباط برقرار می‌کنند، به جهت غلیان غریزه جنسی، جاذبه های جنسیتی مانع دیدن معایب طرف مقابل می‌شود. به قدری محو در ارتباطات دوستی می شود که دیگر خیلی چیزها را نمی بیند. رسول اکرم (ص) می فرماید: دوست داشتن یک چیز انسان را کر و کور می کند. می گویند که فردی که انتخاب کردید، با ملاک های انتخاب همسری ک ه قرار دادی سازگاری ندارد، فلان عیب دارد اما فرد نمی پذیرد و به سادگی از کنار او عبور می کند. هر چه مشاور به او تاکید می کند فایده ای ندارد و چه زیبا گفته : اگر بر دیدة مجنون نشینی به غیر از خوبی لیلی نبینی به تعبیر دیگر فرد برای شما می شود سراپا حسن. در این دوران دوستی شما اصلا نمی توانید او را بشناسید. تعلق خاطر آفت یک شناخت درست است. نتیجه این مدل ارتباطات و لو برای شناخت به قصد ازدواج، همچون نگاه کردن در نور افکن می ماند (که بعد از آن چشم دیگر چیزی را جز نور نمی بیند.) یعنی وقتی خواستی شخصیت او را تحلیل بکنی فقط نور می بینی. 2️⃣ در مدت این دوستی بیشتر این رفتارها ساختگی و مصنوعی است. هر کدام برای دیگری نقشی را ارائه می کنند که می تواند اصولا این گونه نباشد. مثلافرزندی که رفتار بدی با والدین دارد ، در این ایام جلوی شما رفتاری را ارائه می کند که شما در رعایت ادب ، تحسینش می کنید اما بعد از ازدواج مشخص می شود ..... واقعا چگونه با وجود این احتمال، می توان یک فرد را شناخت ؟! 3️⃣عدم اعتماد و اطمینان یکی از آسیب های جدی در ازدواج هایی که با پایه ارتباطات دوستانه بروز پیدا می کنه : عدم اعتماد و اطمینه به شریک زندگی است، اون هم بعد از گذشت زمان. حتی چند سال . مثلا پسر و دوست دختری بر پایه ارتباط دوستانه با هم هم ازدواج کرده اند. بعد از چند وقت این سوال برایش پیش میاد " اون موقع که با من دوست بود با فرد دیگری دوست بود؟" بعد میاد و از همسرش می پرسه می پرسد: تو که آن موقع با من دوست بودی با فرد دیگری دوست نبودی؟ من از کجا به تو اعتماد کنم که الان دوست نداشته باشی؟ تو وقتی دور از چشم خانواده ات با من رفیق شدی شاید الان هم دور از چشم من با دو تای دیگر رفیق بشوی. #دوستی_اجتماعی #دوستی_های_قبل_از_ازدواج #ازدواج #خانواده #پورمدنی