◼️◼️◼️◼️◼️◼️◼️◼️ ⚫پرسش : آیا پیامبر اكرم(ص) قبل از شهادت امام حسین(ع) برای او گریه و عزاداری نموده‌اند؟ ✍️پاسخ: در برخی روایات آمده، كه رسول خدا(ص) از شهادت امام حسین(ع) خبر داده و بر مصایب او گریه كرده است. ▪️اسماء بنت عمیس در این باره روایت می‌كند: "" در ولادت حسن و حسین قابله جده‌ات فاطمه(علیها السلام) بودم. وقتی حسین(علیه‌السلام) به دنیا آمد، رسول خدا(ص) به سراغ من آمد و فرمود: ای اسماء فرزندم را بیاور. حسین را در پارچه سفیدی قنداق كرده، به دست آن حضرت دادم. در گوش راست اذان و در گوش چپ ایشان اقامه گفتند، آنگاه او را در دامن خود گذاشته و گریستند! عرض كردم: چرا گریه می‌كنید؟ فرمود: بر این پسرم! گفتم: او كه هم اكنون متولد شده است. فرمود: ای اسماء! پسرم را گروه ستمگران خواهند كشت، خداوند شفاعتم را به ایشان نرساند! این مطلب را برای فاطمه مگو، چون تازه بچه‌دار شده است"". ▪️از ام سلمه(یكی از همسران پیامبر) نیز در این باره چنین روایت شده است: ""در یكی از شب‌ها حضرت رسول(ص) از ما دور شدند. غیبت مقداری به طول انجامید، پس از مدتی آمدند، در حالی كه غبار آلود و گرفته به نظر می‌رسیدند و دست خود را روی هم گذاشته بودند، عرض كردم: یا رسول اللَّه(ص) تو را غبار آلود می‌بینم، فرمودند: مرا در این شب به عراق بردند و در محلی به نام كربلا فرود آوردند. در آن جا محل شهادت حسین(ع) را دیدم، كه با گروهی از فرزندان و اهل بیتم در آن جا شهید خواهند شد. همواره خون آن‌ها را جمع می‌كردم و اینك مقداری از آن خون‌ها در دست من موجود است. در این هنگام پیغمبر خون‌ها را به من دادند و فرمودند: این خون را نگه دارید. خون را از آن جناب گرفتم؛ در حالی كه مانند خاك سرخی بودند، خون را در میان شیشه‌ای نگه داشتم، هنگامی كه امام حسین علیه‌السلام به طرف عراق حركت كردند، هر روز آن شیشه را نگاه می‌كردم و او را می‌بوئیدم و به مصیبت او می‌گریستم. روز دهم محرم كه فرا رسید، اول روز به شیشه نگاه كردم. به حال اول دیدم و در آخر روز بار دیگر نگاه كردم. مشاهده كردم، تبدیل به خون غلیظی شده، ناگهان فریادی كشیدم، لیكن از ترس دشمنان مطلب را مخفی داشتم. همواره در انتظار بودم، كه ناگهان خبر قتل حسین بن علی علیهما السّلام را در مدینه اعلام كردند. ▪️از ام سلمه در روایتی دیگر آمده است: یكی از روزها حضرت رسول(ص) نشسته بودند و حسین علیه‌السلام نیز در دامن او بودند، در این هنگام ناگهان چشمانش پر اشك شد، عرض كردم: یا رسول اللَّه(ص) تو را گریان مشاهده می‌كنم. فرمود: جبرئیل نزد من آمد و مرا نسبت به حسین تسلیت گفت و به من اطلاع داد، كه گروهی از امت من او را خواهند كشت، خداوند آنان را از شفاعت من محروم می‌گرداند. #تاریخی #امام_حسین_علیه_السلام #شهادت #عزاداری_گریه کانال تخصصی «پاتوق اندیشه» @patoghandisheh99 ◼️◼️◼️◼️◼️◼️◼️◼️

⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫ ⚫پرسش: آیا عزاداری و سوگواری ریشه های قرآنی دارد ..!؟ ✍️پاسخ: در قرآن مجید آیات متعددی را می توان یافت که حتی اگر تصریح به مشروعیت گریه و عزاداری نداشته باشند، اما می توان از آنها استفاده کرد که موضوع عزاداری تحت عناوینی خاص می تواند مورد تأیید آیات قرآن باشد. با این همه آیه ای نیز در قرآن وجود دارد که صریحا بر گریه و ناراحتی یکی از انبیای الهی از فراق یکی از عزیزانش دلالت می کند و با توجه به عصمت انبیاء، می توان این گونه جمع بندی کرد که موضوع عزاداری، مسأله ای امضا شده در قرآن است. 🦋 در آیه 84 سوره یوسف و در بیان حالت افسرده و رنجور حضرت یعقوب از فراق فرزندش حضرت یوسف(علیهما السلام) می خوانیم: «یا أَسَفَا عَلی یُوسُفَ وَ ابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظِیمٌ»؛ ([حضرت یعقوب] گفت: وا اسفا بر یوسف! و چشمان او از اندوه سفید شد اما او خشم خود را فرو می برد). ⬅️طبق مضمون این آیه حضرت یعقوب(علیه السلام) در فراق فرزندش دچار حزن و اندوه فراوانی گشت به طوری که سالیان درازی در غم یوسف اشک ریخت تا دیدگانش سفید شد و بینایی خود را از دست داد. زمخشری روایت کرده است که حضرت یوسف(علیه السلام) از جبرئیل مدت اندوه و گریه پدر را جویا شد. پاسخ داد: هفتاد سال به طول انجامید و درباره پاداش گریه او سؤال کرد. پاسخ داد: گریه او پاداش برابر هفتاد شهید دارد. طبق این آیه، اصل موضوع اظهار ناراحتی و گریه در فراق یک شخص عزیز امری مشروع و بلااشکال است. #اخلاقی #قرآنی #عزاداری_گریه کانال تخصصی «پاتوق اندیشه» @patoghandisheh99 ⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫