eitaa logo
پاتوق اندیشه
233 دنبال‌کننده
325 عکس
942 ویدیو
21 فایل
🔴در این کانال مباحث اعتقادی، اخلاقی، سیاسی و مشاوره بارگذاری خواهد شد. 🔻میتوانید سوالاتتان را به آیدی زیر ارسال کنید. ارتباط با مدیر کانال: @farghelit29
مشاهده در ایتا
دانلود
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 🔴 پرسش : اگر امامت انتصابی است نه انتخابی پس چرا پیامبر گرامی اسلام در عشيرة الاقربين فرمودند هر کس الآن بخواهد می‌تواند وصی من باشد؟؟؟🤔🤔 ✍️پاسخ : 👇👇👇 🏵️با توجه به این اعتقاد که امامت مقام و منصب الهی بوده که تابع تشریع و نصب الهی است، این سوال به ذهن تبادر می کند که پس چرا رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در جریان انذار بستگان نزدیک خود فرمود: نخستین کسی که دعوت مرا بپذیرد او وصی و جانشین من خواهد بود؟ 🏵️اگر چنان چه رسول خدا ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ مأموریت داشته که هم زمان با رسالت خود خلافت و جانشینی امیرمؤمنان را نیز به امّت اعلام و معرّفی نماید، در اجرای این مأموریت مهم، لحاظ سه جهت از سوی آن حضرت لازم و ضروری می‌نمود. 🕸️زیرا آن حضرت از یک طرف بیم داشت که مبادا مردم این کار را حمل بر نظر شخصی وی نموده و از پذیرفتن آن سر باز زنند 🏵️از سوی دیگر بر اساس آیه 125 سوره نحل مأموریت داشت که در دعوت زبانی فنون زبان را به کار ببرد یعنی در هر جا به مقتضای فهم و استعداد شنونده سخن بگوید. 🏵️از سوی سوّم با علم خدادادی خویش به روشنی می دانست که در جریان دعوت خویشاوندان نزدیک جز علی کسی دیگر به او پاسخ مثبت نخواهد داد. شاید رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ به خاطر رعایت این سه جهت، مسئله جانشینی خویش و امامت علی ـ علیه السلام ـ را به اين بیان و تعبیر مطرح نموده است، زیرا با این تعبیر و بیان است که آن حضرت هم جانشین تعیین شده از طرف خدا را برای امّت اعلام و معرّفی نموده است و هم رفع اتهام از خویش مبنی بر اعمال نظر شخصی نموده و هم حجّت را بر بستگان نزدیک خود تمام نموده و زبان اعتراض آن ها را مبنی بر این که چرا يکي از بزرگان قوم را به عنوان جانشین خود انتخاب نکردی؟ بسته است. گروه تخصصی «پاتوق اندیشه» https://eitaa.com/joinchat/2461204566C2bcbc254c2 @patoghandisheh99 🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔 🟡 پرسش :سلام یعنی ( من تسلیم اعرابم) «به دروغ می گویند سلام، سلامتی می آورد، یا با سلام سلامتی می آید، چنین چیزی درست نیست، در زمان حمله اعراب، ایرانی های شکست خورده در کوچه و خیابان در هنگام برخورد با یک فرد عرب از ترس جان و اینکه مورد حمله قرار نگیرد و به دردسر جزیه دادن و غیره نیفتد، هنگامی که از کنار عرب ها رد میشدند دستان خود را به علامت تسلیم بالا می بردند و می گویند سلام یعنی تسلیم و هر کسی که اعلام تسلیم شدن می کرد یعنی می گفت سلام از خوردن تازیانه و شلاق و مشت و لگد در امان می ماند.😰 امروز 1400 سال است که از حمله اعراب گذشته است اما آثار آن حمله در مغز و دل ایرانی پا بر جا مانده است. بجای سلام که همان من تسلیم اعراب هستم باشد درود را به کار ببرید تا سنگربه سنگر این بلای ایران سوز را از مغز و دل خود بیرون بیندازیم.»😔 ✍️ پاسخ :👇👇👇 1️⃣ مطلب فوق مطلبی بی‌پایه و اساس و فاقد دلیل است. طبق معمول، از خودشان تعاریف غلطی ارائه داده و آن را به تاریخ جنگ‌های عربی متصل نموده تا احساسات را بر شناخت غلبه دهند. و البته هیچ قصدی به جز تهاجم علیه فرهنگ اسلامی ندارند، و الاّ برای‌شان هیچ فرقی ندارد که «درود» بگویند، یا «های» و… . 2️⃣ لغت نامه دهخدا: سلام کلمه دعایی مأخوذ از عربی، به معنی بهی که در درود بر کسی گویند یعنی سلامت و بی‌گزند باشید و نیز تهنیت و زندش و تحیت و درود و خیر و عافیت و تعظیم و تکریم. 3️⃣ «سلام» از نام‌های خداوند متعال است که نه تسلیم کسی می‌شود و نه سر فرود می‌آورد. 🔅«… لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ…» (الحشر/23) 4️⃣ سلام؛ ▫️معنی سلام، یعنی «سلامتی». ▫️نام خداوند متعال، «سلام» است، چرا که هستی و کمال محض می‌باشد و هیچ نیستی، نقص و کاستی به او راه ندارد. ▫️«اسلام» را از آن جهت «اسلام» نامیدند که آموزه‌ها و برنامه‌هایش برای رشد و کمال فرد و جامعه و دور شدن‌شان از عیب‌ها می‌باشد. ▫️«اسلام» به معنای «تسلیم»، از آن جهت است که دوری از عیب و نقص، فقط با ایمان در قلب سلیم، و تسلیم به خداوند محقق می‌گردد. 5️⃣ سلام دعاست؛ هنگامی که به کسی «سلام» گفته می‌شود، برای او به نام خدا، آرزوی سلامتی [جسم، روان، روح و…] شده است که والاترین نمود برای خیر خواهی و محبت می‌باشد. 6️⃣ سلام در قرآن؛ ◽️خداوند به بندگانش صالحش «سلام» می‌دهد؛ آیا العیاذ بالله مقابل آنها سر فرود آورده یا تسلیم شده است؟! یا برای آنان خیر، رشد، کمال و دروی از عیب‌ها را اراده نموده است؟ ▫️«سَلَامٌ عَلَى نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ / الصافات/79» ▫️«سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاهِيمَ / الصافات/109» ▫️و… ◽️خداوند می‌فرماید: مؤمنین در بهشت، گفتگوی لغو و بیهوده ندارند، بلکه به «سلام» می‌گویند «إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا / الواقعة، 26»؛ خب یعنی چه؟ یعنی مرتب مثل طوطی کلمه «سلام» را تکرار می‌کنند؟! یا یعنی به جز سخن حق و آنچه موجب رشد، کمال و بهجت است به یک دیگر نمی‌گویند؟ «لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا» (مریم/62) ◽️همچنین از نام‌های بهشت، «دارالسلام» است، یعنی جایگاه کمال و دور بودن از عیب‌ها و خلاص شدن از تعلقات فانی. (یونس/25) 🔅پس «سلام»، نام خدا و بهترین دعای خیر می‌باشد که خیر خواهی صادقانه نیز نمودِ محبت خالصانه می‌باشد. 7️⃣ «درود» را چون معادل «سلام» در فارسی گرفته‌اند، به همان معنای سلام، تحیت، آرزوی رحمت الهی و دعای خیر معنا کرده‌اند؛ وگرنه معانی دیگری نیز دارد، مانند: «چوب، تخته و درخت»؛ چنان که چوب‌تراش (نجار) را در فارسی «درودگر» می‌گویند. وقتی می‌گویند: «پدر خاقانی، به نام علی، در شروان، به شغل درودگری اشتغال داشت؛ یعنی چوب‌تراش و نجار بود» (رجوع شود به فرهنگ دهخدا، معین و ..) 8️⃣ تمام اقوام جهان هنگامى كه به هم می‏‌رسند براى اظهار محبت به يكديگر نوعى تحيت دارند كه گاهى جنبه لفظى دارد و گاهى به صورت عملى است كه رمز تحيت مى‌‏باشد، در اسلام نيز سلام يكى از روشن ترين تحيتها است. گروه تخصصی «پاتوق اندیشه» https://eitaa.com/joinchat/2461204566C2bcbc254c2 @patoghandisheh99 🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔🔔
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🚩🏴🚩🏴🚩🏴🚩🏴🚩🏴🚩🏴 🔴 پرسش : در رابطه با سند دعای عرفه -که پسران غالب اسدی راوی آن هستند- آیا روایت این دو کفایت از اعتبار آن می کند؟ آیا امامان بعد از امام حسین ـ علیه السلام ـ این دعا را تأیید کرده اند؟ آیا خدشه ای در سند این دعا وارد نیست؟ ✍️ پاسخ 👇👇👇 قبل از بیان پاسخ، لازم است به سند آن اشاره ای داشته باشیم. پسران غالب اسدی کیستند؟ آن چه در کتاب های رجالی آمده است، پسران غالب بن بشر اسدی که ابن اثیر او را از صحابه دانسته است [1] 🎗️ بشر و بشیر می باشند که دعای عرفه را از امام حسین ـ علیه السلام ـ نقل کرده اند. بشر بن غالب الاسدی الکوفی کیست؟👇 در کتاب های رجالی نام او آمده است. برخی در مورد او چیزی نگفته اند و عدّه ای او را مجهول دانسته اند. در تنقیح المقال آمده است که: شیخ (ره) او را از اصحاب امام حسین ـ علیه السلام ـ و امام سجاد ـ علیه السلام ـ دانسته و به دنبال آن آورده: ظاهر این است که بشر بن غالب الاسدی الکوفی امامی است اما حال او مجهول است.[2] ✔️در اصول کافی هم از او روایت نقل شده است. برخی او را از اصحاب امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ و اصحاب امام حسین (ع) و امام سجاد(ع) دانسته است[3] و در مورد وثاقت یا عدم وثاقت او ساکت مانده است.🤔 💮بشیر بن غالب الاسدی الکوفی کیست؟ در مورد شخصیت وی هم کتاب های رجالی به طور صریح و محکم سخن نگفته اند. در موسوعه رجالیه آمده است: بشیر مشترک است بین رجال حدیث؛ ولی هیچ کدام توثیق نشده اند. هم چنین آمده است: از او روایتی از امام حسین ـ علیه السلام ـ گزارش شده است که در کتاب کافی روایت را نقل کرده است. او کسی است که دعای عرفه را از امام حسین ـ علیه السلام ـ روایت کرده است.[4] در جای دیگر آمده: بشیر بن غالب الاسدی الکوفی مجهولٌ.[5] عده ای از رجالیون در مورد وثاقت یا عدم وثاقت او سکوت کرده اند و یا نام او را ذکر نکرده اند. اما دلالت شناسی: علّامه محمد تقی جعفری در مقدمه ی تفسیر دعای بلند عرفه آورده است: مرحوم محدث قمی در مفاتیح آورده است: بشر و بشیر فرزندان غالب اسدی نقل کرده اند که: در آخرین ساعات روز عرفه در عرفات در خدمت امام حسین ـ علیه السلام ـ بودیم که آن حضرت با جمعی از خاندان و فرزندان و شیعیان از چادر بیرون آمدند و با نهایت خضوع و خشوع در طرف چپ کوه (جبل الرحمة) ایستاد و روی مبارک را به طرف کعبه گردانیده و دست را مقابل رو برداشتند و این دعای بلند عرفه را خواندند. اگر چه بعضی از محدثین بزرگوار، یقین به سنداین نیایش ندارند، ولی طبق اصل معروف: «دلالته تغنی عن السند» در این جا جاری است. 🚩گاهی مفهوم و دلالت و محتوای حدیث به قدری با عظمت و مطابق اصول است که از سند بی نیاز و احتیاجی به آن وجود ندارد. بدیهی است که نظیر مضامین این نیایش در عالی ترین درجه ی حکمت و عرفان اسلامی را جز انبیای عظام و ائمه معصومین(ع) نمی توانند بیان نمایند.[6] بیشتر دعاهای موجود، از باب بی نظیر بودن در مضامین و معنا مورد وثوق قرار می گیرند. ☢️استاد جوادی آملی در درس خارج فقه، منشور و بخشنامه ای را که از امام صادق روایت شده، نقل کرده که دستورالعمل بلند اخلاقی را برای کارگزاران نظام اسلامی بیان می کند که بسیار جالب توجه و از مضامین و معنای بلندی برخوردار است.[7] 🔺ولی از نظر سند، حدیث مرسله است. استاد فرمود: اشکالی ندارد که از مضامین و معنای بلند آن در عرصه های اجتماعی و اخلاقی استفاده ببریم[8] و طبق اصل «دلالته تغنی عن السند» (محتوای بلند حدیث ما را از بررسی سند بی نیاز می کند) از آن بهره ببریم. ☢️احادیث شریف نبوی(ص)، نهج البلاغه شریف، صحیفه سجادیه و بسیاری از دعاها چنین سرنوشتی دارند و طبق این اصل «دلالت» مورد پذیرش قرار می گیرند. بلی در مسائل فقهی و بیان حکم شرعی اثبات سند و سندشناسی بسیار مهم است. تازه در مسائل فقهی هم گاهی روایات مرسله و غیر معتبر مؤید روایات دیگر قرار می گیرند و از این حیث مورد استناد و استفاده قرار می گیرد. مبناها هم در این راستا مؤثر می باشد و نسبت به هم فرق می کنند. ادامه در پست بعدی (🔺🔺🔻🔻)
ادامه پاسخ بالا 👆👆🔻👇👇👇 💮 آنچه در پایان قابل بیان است این است که درست است که برخی از محدثین بزرگوار و رجالیون یقین بر سند این نیایش ندارند و بر راوی آن اشکال می کنند ولی دلالت آن طوری است که بوی عصمت می دهد و یک مضمون و دلالت بی نظیر این گونه، آن هم در قالب نیایش جز در توان معصوم (ع) و انبیاء عظام نمی باشد و وقتی دلالت یک متنی این قدر محکم و قوی و بلند باشد هم مورد تأیید سایر معصومین(ع) قرار می گیرد و هم عقل برهانی آن را به معصوم ـ علیه السلام ـ مستند می کند و به معصوم(ع) نسبت می دهد. اگر طبق اخبار عرض،[9] متن دعای عرفه بر قرآن شریف هم عرضه شود، یقیناً با روح قرآن همخوانی دارد و هماهنگ است و مورد تأیید قرآن شریف می باشد. بنا براین ولو این که طبق متنی از معصوم (ع) در باره تأیید دعای عرفه در دست نباشد و ما نیافته باشیم که دعای عرفه تأیید سایر ائمه قرار گرفته ولی طبق قاعدة اخبار عرض، عقل برهانی و اصل «دلالته تغنی عن السند» این دعا هم به طور مستقیم و غیر مستقیم ان شاءالله مورد تأیید ائمه معصومین(ع) است و ضعف سندی آن موجب خدشه در دلالت آن نمی گردد و می توان از مضامین آن بهره های بزرگ برد. 🎗️گذشته از همه انتساب این دعا به امام حسین ـ علیه السلام ـ دارای شهرت هم هست. ممکن هم است سند یک حدیث یا متن در دست باشد ولی متن آن اضطراب داشته و با روح قرآن سازگار نباشد و مردود شمرده شود. لیکن مضامین دعای عرفه با روح قرآن و روایات ناسازگار به نظر نمی رسد. 📚 منابع : [1]. مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، ج2، ص365 [2]. همان، ج1، ص174 [3]. خویی، سیّد ابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج3، ص320 [4]. ترابی، علی اکبر، الموسوعة الرجالیه المیسرة، ص62 [5]. جواهری، محمد، المفید من معجم الرجال الحدیث، ص86ـ88 [6]. جعفری، محمد تقی، نیایش امام حسین(ع) صحرای عرفات، ص29 [7]. حر عاملی، وسایل الشیعه، ج12، باب 49 و ج1، ص150ـ155 [8]. جوادی آملی، عبدالله، خارج فقه ـ مکاسب محرمه، تاریخ 10/8/1380 [9]. وسائل الشیعه، جوان 18، باب 9، از ابواب صفات قاضی، ص 89 گروه تخصصی «پاتوق اندیشه» https://eitaa.com/joinchat/2461204566C2bcbc254c2 @patoghandisheh99 🏴🚩🏴🚩🏴🚩🏴🚩🏴🚩🏴🚩
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا