معیار خود ارزشمندی: ایده لوح سفید جان لاک درتقابل با عشق جنس مخالف! جیمز میل، فیلسوف اسکاتلندی، ایده جان لاک را مبنی برآن که ذهن کودک درهنگام تولد مانند لوح سفید وصفحه ای نانوشته است که پس از تولد تجارب آن را می سازند، تایید کرد. به منظور آزمایش این ایده وی یکی از سخت‌ترین و جدی‌ترین روش‌های آموزش خصوصی را درقبال پسر خود،جان استوارت- که او نیز فیلسوف برجسته‌ای است- اعمال کرد. جان کوچک هر روز به مدت ۵ ساعت زبان یونانی، لاتین، جبر، هندسه، منطق، تاریخ و اقتصاد را می‌آموخت. بدین ترتیب جان استوارت در۳ سالگی، عقاید افلاطون را به زبان اصلی یونانی می‌خواند. در۱۱ سالگی نخستین مقاله پژوهشی خود را نوشت. در۱۲ سالگی درحد استاندارد برنامه‌های دانشگاه مهارت کسب کرد. او در۱۸ سالگی خود را ماشینی منطقی توصیف کرد و در۲۱ سالگی دچار افسردگی بسیار شدید شد. او درباره بیماری روانی‌اش نوشت: " در وضعی کسالت آور و عصبی بودم...شالوده زندگی‌ام به تمامی فرو ریخت... دیگر چیزی نداشتم که به خاطر آن زندگی کنم." درهمین زمان، وی گرفتار عشق زنی باهوش، زیبا و فرهیخته با نام هریت تیلور شد که تاثیری ژرف در وی و آثارش برجای گذاشت. به مدد عشق هریت، که از بهترین منتقدین و مشوقین جان استوارت بود، وی توانست بر بیماری سخت خویش غلبه نماید و به احساس خود ارزشمندی دست یابد... ********* نظريه لوح پاک يا لوح نانوشته جان لاک انگليسي، معروف است. رفتار گرايان نيز چنين معتقدند. واتسون در اين زمينه مي‌گويد: اگر کودکي را به من بدهيد، مي‌توانم از او کشيش يا جنايتکار بسازم (تربيت و شخصيت انساني؛ تأليف مجتبي هاشمي، ج 1، ص 3) @pavaragi

بسم الله الرحمن الرحیم درباره شب‌های قدر(۱) قَدْر کلمه‌ای عربی به معنای اندازه، تقدیر و سرنوشت است. دربارهٔ اینکه چرا این شب را «شب قدر» نامیده‌اند، چند احتمال ذکر شده است: از نظر عده‌ای همچون علامه طباطبایی، چون مقدرات انسان‌ها و اندازه و تقدیر رویدادهای یک سال، در این شب تعیین می‌شود، آن را شب قدر می‌نامند. امام خمینی درباره دلیل نام‌گذاری شب قدر سه احتمال را مطرح کرده است؛ نخست اینکه چون صاحب شرف و منزلت است و قرآنِ صاحبِ قدر توسط ملکِ صاحبِ قدر بر رسولِ صاحبِ قدر و برای امت صاحبِ قدر نازل شد، آن را لیلة القدر گویند. دوم، چون در این شب تقدیر امور و ارزاق مردم انجام می‌گیرد، شب قدر نامیده شده است و سوم، به دلیل حضور تعداد زیاد ملائکه، زمین تنگ شود؛ به همین دلیل آن را قدر گویند. امام خمینی وجه دوم را ارجح دانسته و گفته است شاید «لیلة القدر» برای آن صاحب «قدر» شده است که شب وصال‏‎ ‎‏نبیّ خاتم و شب وصول عاشق حقیقی به محبوب خود است. دربیان امام خمینی احتمال اول به یک نکته مهمی اشاره دارد، اینکه قران شریف توسط ملک شریف بر پیامبر شریف برای امت شریف نازل شده است. برای من سؤالی طرح می‌شود: آیا می‌توانیم معنای امت را توسعه بدهیم و بگوییم بر انسان صاحب قدر نازل شده است؟ به عبارتی انسان بما هو انسان صاحب قدر و منزلت باشد؟ این عبارت وقتی بهتر فهم می‌شود که گفته می‌شود: انسان اشرف مخلوقات است. در شعر باباطاهر است که: بود قدر تو افزون از ملائک، تو قدر خود نمی دانی چه حاصل؟ آیا قدر هر انسانی از ملک والاتر است؟ بگمانم مهمترین شرط شریف بودن، قرار داشتن در مسیر عبودیت است. در آیه شریفه ی:"و لقد کرّمنا بنی آدم و حملناهم فی البرّ و البحر و رزقناهم من الطیبات و فضلناهم علی کثیرا ممن خلقناه تفضیلا" 70 /اسراء به برتری انسان بر بسیاری از مخلوقات تاکید شده است نه همه ی آنها سال‌های نخستین طلبگی این عبارت از مرحوم محمد تقی جعفری را مطالعه می کردم که هیچ دلیلی برای اشرف مخلوقات بودن انسان نداریم. شریف بودن انسان که البته در آیه شریفه ونفخت فیه من روحی؛ آن زمان که خداوند از روح خویش می دمد ) جای خود محفوظ است. چون اضافه شدن حرف یاء به روح از باب منزلت و شرافت روح نسبت به جسم است که خداوند آن را به خود نسبت می‌دهد، اما این به معنی شریف بودن همه انسانها بر همه موجودات از جمله فرشتگان نیست. هرگز نمی توان پذیرفت انسان غرق در شهوات، بر فرشته مرسل شرافت داشته باشد. انسان زمانی شریف می‌شود که محرم سرالله شود. خوب پس شب قدر را چه کنیم؟ شب قدر برای منزلت یافتن انسان خلق شده است. اگر انسان آفریده شده است و با گوهر اختیار امکان شرافت پیدا می کند، پس شب قدر فرصتی برای شریف شدن است. اگر به بعضی ها می گوییم بی شرف، یعنی بی مقدار، یعنی پست. این پستی و بی مقداری به خاطر چه چیز بدست می آید؟ به خاطر بی اخلاقی. بی اخلاقی چیست؟ همه آن چیزهایی که شریعت آن را ناپسند شمرده است. دروغ، تهمت، غیبت، نمامی، دوبهم زنی، بدخلقی و...اینها بی‌اخلاقی است. بی اخلاقی یعنی اینکه قدرت کنترل بر خویش را نداشته باشی، یعنی زبانت مهار نشده باشد، یعنی در نشر خبر و تحلیل در فضای مجازی تقوا نداشته باشی. در فقه با یک عنوانی به نام تجری مواجه هستیم. تجری یعنی جرأت بر خدا کردن. یعنی پررویی و وقاحت. تجری در مواقعی است که شخصی با تصور اینکه فلان کار گناه است آن را انجام می دهد، اما در واقع آن کار گناه نیست. مثل اینکه فکر می کند امروز آخر روز ماه مبارک رمضان است و در ملاء عام روزه خواری می کند، اما بعد روشن می شود که روز عید فطر بود. یا لیوانی را به هوای اینکه شراب است سر می کشد، درحالی که آب میوه بود. در این دو مثال شخص با کارش در مقابل خدا بی اخلاقی کرده، وقیحانه عمل کرده. اما اگر کسی بداند که روزه خواری حرام است و در عین حال حرمت روزه دارها و رمضان را نگه ندارد، می گویند این انسان بی‌مقدار است، پست است. یکی از ابزار پر قدر شدن رمضان و شب قدر است . یعنی شب قدر هم برای افراد باقدر و منزلت است و هم برای شریف و پرقدر شدن. بنابراین اگر خداوند روح را بر ما ارزانی داشت به دلیل شرافتش و اگر جنبه روحانی ما ترجمان معنویت ما می تواند باشد و اگر معنویت مان می تواند در شب تاریک و ظلمانی نجاتمان دهد، این معنویت از طریق شب قدر که مقدرات امور یک سال در آن شب نگاشته می شود، بدست می‌آید. ✍ محمد صدرا مازنی @pavaragi ادامه👇

درباره شب قدر (۲) در روایتی از امام علی(ع) است که: قیمه کل امرء ما یحسنه، یعنی قدر و اندازه هرکس به مقدار چیزی است که دوستش دارد. یکی ممکنه تمام توانش را صرف کند برای اینکه مرز و سامان زمین کشاورزی اش را با دزدی از زمین همسایه بزرگتر کند، این می شود همه چیزش، بها و ارزش چنین شخصی همینه. دیگری ممکن است هم و غمّش اموالی باشد که جمع کرده است. قدرش به اندازه اموالش است. اما یکی ممکن است به آن عظمت معنوی اش که انسان را از فرشته سرشته می کند بیاندیشد، این شخص قیمتش می شود قیمت فرشته، با شب قدر، انسان قیمتی می شود. وقتی قیمتی شد خریدار پیدا می کند. والا در بازار روزهای بی مقدار دنیوی قیمتش حقیر است و بی مقدار. مثل اینکه یک قطعه طلای بدلی بی مقدار را در یک طلا فروشی با عظمت قرار داده باشند. اصلا دیده نمی شود. از شب قدر به نام‌های «لیلةالعظمه» و «لیلةالشرف» نیز یاد شده است. یعنی شبی بزرگ و شبی شریف. تلاقی شب قدر با شب ضربت خوردن امام علی (ع) شاید توجه و تلنگری است بر این نکته که چگونه یکی از پرقدرترین و عظیم ترین و شریف ترین انسانها می تواند به دست بی مقدارترینشان به شهادت رسد! این موضوع هشداری است برای انسانی که خود را پر مقدار میداند اما گوهر انسانی خویش را پایمال هوای نفس می کند. نکته دیگر مخفی بودن شب قدر است. شب قدر مخفی است، شایداین نیز موهبت و فرصتی برای ابراز نیاز و درخواست حاجات باشد. شب قدر یکی از سه شب نوزدهم ، بیست و یکم و بیست و سوم ماه مبارک رمضان است، اما ممکن است خداوند بهره هرسه شب را نصیب کند. یعنی اگر کسی سه شب احیا گرفت( هرچند شب قدر یک شب باشد)، ثواب سه شب قدر را نصیبش کند. روایتی درباره تعیین شب قدر آمده است: مقدّرات سال در شب نوزدهم تقدیر می‏ شود؛ «قُسِمَ فِیهَا الْأَرْزَاقُ وَ كُتِبَ فِیهَا الاجَالُ وَ خَرَجَ فِیهَا صِكَاكُ الْحَاجِّ»( مستدرك‏ الوسائل، ج ۷، ص ۴۷۰، باب تعیین لیلة القدر)؛ در شب نوزدهم ارزاق، درآمدها و روزی افراد و همچنین مدت حیات و زندگی آنان تا سال آینده تعیین می‌شود. علاوه بر آن در شب نوزدهم مشخص می‌شود كه چه كسانی در آن سال به حج می‏ روند. سپس در شب بیست و یكم آنچه در شب نوزدهم مقدر شده، بر آن ابرام و تأكید می ‏شود. این به این معناست كه در شب بیست و یكم آنچه در شب نوزدهم تعیین و مقدر شده، قابل تغییر است، آنچه كه از شب نوزدهم تا شب بیست و یكم مقدر شده و تغییر یافته، در شب بیست و یكم ثبت شده و در شب و بیست و سوم قطعی، نهایی و امضاء می ‏شود. براساس این روایت هر سه شب از شبهای قدر به شمار می‌آیند. ✍ محمد صدرا مازنی @pavaragi ادامه👇

درباره شب قدر(۳) مرحوم علامه مصباح یزدی با ذکر پرسشی درباره شب قدر، می‌فرمایند: «اینكه شب قدر بهتر از هزار شب است، به چه معناست؟ در كتاب فروع كافی روایاتی برای برتری شب قدر، بر سایر شبهای سال و بلكه بر هزار ماه، كه بیش از هشتاد سال عمر می‌شود، وجود دارد. عبادتی كه در شب قدر انجام می‏گیرد از عبادت هزار ماه برتر است. كسی كه موفق شود در شب قدر، دو ركعت نماز بخواند مثل آن است كه در هزار ماه هر شب دو ركعت نماز بخواند. این امتیاز توفیقی است كه خدای متعال به پیغمبر اسلام و به مسلمان‌ها عنایت فرموده است تا مردم، تشویق شده و این شب را به عبادت بپردازند و از مزایا و بركات آن استفاده كنند. آن شبِ قدری که گویند اهلِ خلوت امشب است. یا رب این تأثیرِ دولت در کدامین کوکب است. پرسشی كه مطرح می‌شود آن است كه شب قدر دارای چه ویژگی است كه خداوند آنرا برتری بخشیده است؟ در قرآن به بعضی از ویژگی‌های شب قدر اشاره شده است. علاوه بر آن برای فهم این ویژگی‌ها به قریحه و ذوق نیاز است. قرآن درباره ویژگی شب قدر می‌فرماید: «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ»؛ در شب قدر ملائكه به همراه روح نازل می‏شوند. برخی از مفسرین گفته‌اند «روح»؛ همان «روح الامین»، جبرئیل است و ذكر جبرئیل بعد از ملائكه، ذكر خاص بعد از عام است؛ یعنی فرشتگان و به ویژه جبرئیل نازل می‌شوند. اما روایاتی وجود دارد كه می‌گوید:«الروح... خَلْقٌ أَعْظَمُ مِنْ جَبْرَئِیلَ»( بحارالأنوار، ج ۱۸، ص ۲۶۵، باب ۲)، یا «أَعْظَمُ مِنَ الْمَلَائِكَة» (بحارالأنوار، ج ۲۵، ص ۴۲، باب ۲)؛ برای تایید آن نیز می‌گویند در قرآن كه آمده «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ»؛حرف «واو»؛ پیش از «الروح»؛ دلالت بر مباینت دارد. به این معنا كه روح موجودی برتر و اشرف از همه ملائكه به شمار می‌رود. اما همه فرشتگان در شب قدر برای چه نازل می‏شوند؟ شكی نیست كه در شب قدر همه ملائكه و فرشتگان نازل می‌شوند. از «الف و لام»؛ در «الملائكه»؛ استغراق فهمیده می‌شود به معنی همه فرشتگان. دسته‏ای از ملائكه، در قرآن به نام «عالین»، نامیده شده ‏اند. وقتی شیطان بر آدم سجده نكرد، به او گفتند: «أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالِینَ»؛ آیا تو از روی استكبار سجده نكردی یا اینكه از فرشتگان عالین بودی، كه مأمور به سجده نبودند؟ در روایتی نقل شده است كه «عالین»؛ دسته‌ای از ملائكه مقرّب و ممتاز و عالی‌رتبه‏ای هستند كه جز مقام ربوبی، به هیچ چیز دیگری توجّه ندارند. این فرشتگان به اینكه انسان خلق و به او مقام داده شده، توجهی نداشتند و تنها به مقام ربوبی توجه داشته و او را عبادت می‌كردند. از همین رو از سجده به آدم، مستثنا شده بودند. به نظر می‌رسد كه در شب قدر فرشتگان عالین نازل نمی‌شوند و فرشتگانی كه مأموریت‌؛ اجرایی دارند، به همراه روح، كه گویا فرمانده ملائكه و بزرگ‌ترین آن‌ها به حساب می‌آید، در شب قدر نازل می ‏شوند. بعضی از علمای اهل سنت بر این باورند كه نزول ملائكه و روح تنها یك مرتبه و آن هم برای نزول قرآن بر پیغمبر اتفاق افتاده و دیگر تمام شده است. این دسته از علمای اهل سنت می‌گویند: اگر عبادت شب‏های قدر چند برابر ثواب دارد و بهتر از هزار ماه است، به خاطر آن است كه یادبود و یادآور شب عظیم نزول قرآن است. همچنان كه میلاد پیغمبر اكرم(ص) در روز معین و یك‌بار اتفاق افتاده و هر سال برای آن عید مولود گرفته می‌شود، برای یادبود شب‏های قدر نیز، به این شب برتری و شرافت داده شده است. این نظر برخی از علمای اهل سنت است. اگرچه بیشتر علمای اهل تسنن این نظر را قبول ندارند. در اینجا این سؤال مطرح می ‏شود اكنون كه دیگر نزول قرآنی وجود ندارد كه ملائكه بر پیغمبر نازل شوند، پس در شب قدر ملائكه برای چه كاری و بر چه كسی نازل می‏شوند؟ در اصول كافی در باب حجت، روایتی از امام معصوم(ع) آمده است كه خطاب به شخصی فرمودند: «برای اثبات ولایت ما برای مخالفین، با سوره قدر احتجاج كنید. چرا كه یكی از دلایل لزوم امام بعد از پیغمبر اكرم(ص) این سوره است.»؛ این شخص با تعجب می‏ گوید در این سوره از امامت و ولایت سخنی گفته نشده است. پس چگونه می‌توان از این سوره برای اثبات مسئله امامت احتجاج نمود؟ حضرت فرمودند: از مخالفان بپرسید در شب قدر ملائكه بر چه كسی نازل می‏شوند؟ آیا تاكنون كسی ادعا كرده است كه در شب قدر، ملائكه بر او نازل شده باشند؟ هیچ كس نمی‌تواند ادعا كند كه نزول ملائكه را در شب قدر درك كرده است. تاكنون نیز كسی در این باره مدعی نشده است. قرآن نیز می‌گوید «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ»؛ فرشتگان با روح در شب قدر نازل می ‏شوند. بنابراین حتماً باید پس از پیغمبر(ص) كسی وجود داشته باشد تا ملائكه بر او نازل شوند. او كسی جز حجت خدا و امام زمان(عج) نخواهد بود.» ✍ محمد صدرا مازنی @pavaragi

⚫️ چه سعادتی از این بالاتر که در روز شهادت امیرالمومنین و با زبان روزه و در جلسه ای برای ضربه زدن به رژیم کودک کُش صهیونسیتی به دست شقی ترین افراد به شهادت برسی.... انّا ان شاء الله بکم لاحقون البته بازتکرار می کنیم که اینها نتائج عدم گرفتن #انتقام_سخت است... #دمشق #سردار_زاهدی @pavaragi

دعای جوشن کبیر مضامین بلندی دارد. یک از آنها که توجهم را جلب کرده فراز ۳۵ این دعا است. دوباره بخوانیدش! یَا مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ قَرِیبٌ یَا مَنْ هُوَ فِی قُرْبِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ شَرِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی شَرَفِهِ عَزِیزٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عِزِّهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ یَا مَنْ هُوَ فِی مَجْدِهِ حَمِیدٌ. ای آن‏که در پیمانش وفادار است،‌ ای آن‏که در وفاداری‏اش پایدار است،‌ ای آن‏که در پایداری‏‌اش والاست،‌ ای آن‏ که در والایی‏‌اش نزدیک است،‌ ای آن‏که در نزدیکی‌‏اش با نرمی است،‌ ای آن‏که در نرمی‌‏اش شریف است،‌ ای آن‏که در شرفش با عزّت است،‌ ای آن‏که در عزّتش بزرگ است،‌ ای آن‏که در بزرگی‌‏اش شکوهمند است،‌ ای آن‏که در شکوهش‏ ستوده است. التماس دعا @pavaragi

شروع هرکاری برایم شورانگیز بود؛ فصل نشای شالی به مزرعه می‌رفتیم. پرسه زدن در آب‌‌وگل(آن‌هم در زمینی که تازه شخم زده شده بود تا نشای شالی راحت‌تر شود)، به مساحت یکی دو هزار متر مربع برای خودش یک بازی هیجان‌انگیز در عالم کودکی به‌شمار می‌رفت، گاهی نیز در آب و گل واژگون می‌شدم. تمام تن و بدن و سروصورتم با گل استتار می‌شد. در لابلای انبوهی از گل‌ولای یک‌جفت چشم دیده می‌شد. راضی بودم. مدتی که می‌گذشت، همان کارهایی که شروعی زیبا داشت، دیگر برایم جاذبه نداشت! بیدار شدن برای رفتن به مزرعه سخت بود، مثل تجربه بیدارشدن در تاریکی صبح و راهی مدرسه شدن در روزهای سرد زمستان، آن‌هم در اضطراب موقعیتی که از فرط خستگی بازیِ کودکانه تکلیف شبت را ننوشته باشی! هرکار دیگر نیز وقتی از جنبه‌ی تفریحی‌اش خارج می‌شود، کسل‌کننده است. روزهای اول مدرسه همه چیز نو و تازه بود، دیدن رفقای قدیمی و پیداکردن دوستان جدید، کتاب جدید، معلم جدید، گاهی مدرسه‌ و کلاس و میز و نیمکت جدید. همه خوب بودند، چون جنبه سرگرمی‌ داشتند! اما همینکه قضیه جدی می‌شد، ملال می‌شدند! یادداشت «زندگی سراسر زیباست!» را بخوانید. ✍ محمد صدرا مازنی @pavaragi

  بی گل روی تو           ذرات جهان در خوابند   رخ برافروز و         جهان را به سر کار بیار          #صائب_تبریزی @pavaragi

دعا برای رزمندگان اسلام: اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِكَ ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُكَ الْأَقْوَى وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ ، وَ هَيِّىْ لَهُ الْأَمْرَ ، وَ تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ ، وَ تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ ، وَ اسْتَقْوِ لَهُ ، الظَّهْرَ ، وَ أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ ، وَ مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ ، وَ أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ ، وَ أَجِرْهُ مِنْ غَمِّ الْوَحْشَةِ... الهی هر رزمنده از اهل آیین تو که با آنان نبرد کند و هر مجاهد از پیروان سنّت تو که با آنان جهاد نماید، تا دین تو برتری یابد و حزب تو نیرومندتر شود و بهره دوستانت افزون گردد، پس آسانی نصیبش کن و کار را بر او سهل فرما و وی را به رستگاری رسان و همنشینان او را نیکو برگزین و پشت وی را قوی کن و درآمدش را فراوان نما و او را از نشاط و خرّمی کامیاب ساز... بخشی از دعای ۲۷ صحیفه سجادیه @pavaragi

خدا قوت پهلوان، خسته نباشی دلاور @pavaragi

صل الله علیک یا ابا عبدالله الحسین.ع. فراخوان نگارش مقاله با موضوع پیراهن معظم سیدالشهدا فصل نامه پژوهش نامه معارف حسینی به عنوان تنها نشریه تخصصی امام حسین.ع. در نظر دارد که یکی از شماره های سال ۱۴۰۳ را به موضوع پیراهن سیدالشهدا اختصاص دهد و این شماره در تیراژ گسترده منتشر و در اختیار نخبگان جهان اسلام قرار خواهد گرفت. لذا از نویسندگان و پژوهشگران علاقه مند به پژوهش در قلمرو اباعبدالله.ع. درخواست می شود که مقالات خود را بر اساس ساختار فصلنامه معارف حسینی تا پایان خرداد۱۴۰۳ به سایت نشریه یا از طریق ایتا به شماره ۰۹۱۱۳۷۰۱۲۳۵ شورای سردبیری مجله معارف حسینی ارسال نمایند.مقالات منتخب ضمن چاپ از هدایایی ارزشمند برخوردار خواهند شد. مواردی از موضوعات سیر تاریخی پیراهن سیداشهدا پیراهن سیدالشهدا در عرش الهی پیراهن سیدالشهدا به عنوان نماد تشییع پیراهن سیدالشهدا نماد تبیین معارف شیعی پیراهن سیدالشهدا سند مظلومیت اباعبدالله پیراهن سیدالشهدا پرچم قیام امام عصر.عج الله. پیراهن سیدالشهدا در روایات معصومین.ع. پیراهن سیدالشهدا در اشعار شاعران پیراهن سیدالشهدا از دیدگاه عرفا پیراهن سیدالشهدا از دیدگاه حکیمان الهی پیراهن سیدالشهدا در ادبیات داستانی و رمان پیراهن سیدالشهدا در ادبیات جهان راهکارهای معرفی پیراهن سیدالشهدا به جهانیان آثار و کتب منتشر شده پیرامون پیراهن سیدالشهدا و هر موضوعی دیگر مرتبط با پیراهن سیدالشهدا http://maarefehosseini.ir/