بسم الله... ✳️ #یادداشت_روز فصلنامه مکتب خانه، شماره ی هفت، پاییز ۹۶ حجاب... جوانی داشت راهش را می رفت. خیلی هم سر به هوا نبود اما، بعضی چیزها حواس آدم را پرت می کند. جوانی هم می شود مزید بر هر علتی، چه رسد به حواس پرتی. یکی از این خانم هایی که خودش را تزیین می کند برای دیدن مردم -همان هایی که کلی هزینه می کنند که برود روی قیمتشان، اما از ارزش خودشان کم می کنند- ناخواسته از جلویش رد شد. اول خیلی توجه نکرد، اما صدای آن دستبند و پابند نگاه را می کشد سمت خودش دیگر... ادا و اطوار را که نمی شود کاری کرد... اندام ها پیدا باشد معلوم است چه می شود. چشمش افتاد و دلش رفت، یادش رفت کجاست و چه می کند؛ برای یک لحظه همه وجودش رفت توی چشمش و چشم هم جایی را نمی دید جز یک متر و چند سانت قد و بالا را. این وسط ستون از کجا سبز شد نمی دانم که جوان با کله برود تویش. پیشانی اش از زیر مو تا بالای ابرو شکافت. زن رفت و پسر، درمانده نشست روی زمین. خون از صورتش پاک نکرده، راه افتاد و رفت مسجد؛ جایی که همیشه حلال مشکلاتش را می یافت. بغضش ترکید و پیشانی اش را آورد جلو... با دست اشاره کرد که ببین چه برسر خود آوردم. بعد همه ماجرا را تعریف کرد و از اوضاع خودش و جامعه شکایت کرد... محمد صلی الله، مهربانانه در چهره جوان می نگریست که فرشته وحی نازل شد و این آیات آمد: به مردان مومن بگو چشم های خود را فرو گیرند و دامان خویش را حفظ کنند این برای آنان پاکیزه تراست؛ خداوندبه آنچه انجام می دهد آگاه است... وبعد این آیه که: به زنان مومن بگو چشم های خود را فرو گیرند و دامان خویش راحفظ کنند و زینت خود را آشکار نکنند مگر آن مقدار که نمایان است و روسری هایشان را برگردن وسینه افکند و.... آیات حجاب که نازل شد، اول از نگاه شروع کرد و اول به مردان گفت که نگاهشان را مراقبت کنند. حجاب، از مردان شروع می شود واز نگاهشان. نگاه ساده ای که بعد می شود از دست دادن پاکدامنی. #محمد_شریفی @payamemamsch