#شعر_مهدوی
بيا که مردم دنيا در انتظار تواند
در آرزوي وصال تو بيقرار تواند
شنيدهام که تو از راه دور ميآيي
پي رهايي خلقِ صبور ميآيي
عبور ميکني از راههاي صعب زمين
ز جادههاي بدون عبور ميآيي
سوي ظلمت خاموش راهيان حيات،
به کف گرفته طبقهاي نور، ميآيي
چراغ عدل به دست تو ميشود روشن
چو گل شکفته ز درک حضور ميآيي
اگرچه قامت تو تا به کهکشان خداست
تو شاد و خنده به لب، بيغرور ميآيي
بيا که مردم دنيا در انتظار تواند
در آرزوي وصال تو بيقرار تواند
🆔 @payegah_modafean