#تیکه_کتاب من یک عمر است توی این مملکت دارم دنبال پدر و مادرم در ادبیات میگردم ؛ بیخود ی نیست که می روم تاریخ سیستان را میخوانم ؛ بیخودی نیست که می روم و مولوی را میخوانم و میخوام پیدا کنم پیشینه ام را ؛ میخواهم پیدا بکنم ؛ آخر تکه پاره کرده اند؛ هر کدامشان را یک گوشه خاک کرده اند ؛ هر کدام شان را سوزانده اند ؛ باید بنیاد گذاشته بشود ؛ یک سنت درست بایستی گذاشته بشود ؛ آخر ما بچه های پدر مادر گم کرده ای هستیم . هر که آمد قتل عام کرد و رفت ؛ قلع و قمع کرد و سوزاند و رفت ؛ غارت کرد و سوزاند و برداشت و برد و رفت ؛ و آنهایی هم که بر قدرت ماندند کم از تاراجگران نیاوردند ؛ این است که من عطار را روی چشمم میگذارم ؛ یک بار کسی دید که من نیچه میخوانم ؛ طعنه زد که آقا را ؛؛ نیچه میخواند !! گفتم خاک بر سر من ، آخر ما اگر یک نیچه می داشتیم ازش دو تا ماکسیم گورکی در می آمد . در هر حال به نظر من آن حرف معروف نلپلئون کاملا درست است که انسان دنبال آن چیزی میرود که ندارد ؛ شاید رغبت و شیفتگی ما هم نسبت به گذشته و گذشتگان با چنین معنایی توجیه بشود ؛ اما درست یا نا درست ؛ من همیشه دنبال آن چیزی رفته ام که نداریم و نداشته ایم ؛ و کوشش کرده ام بعنوان پسری که پدرش را گم کرده این پدر را در خودش پیدا بکند ؛ کوششم را کرده ام ؛ اگر یک کوشش ارادی در کار من بوده ؛ همین است : خود را باز یافتن. خود را باز یافتن. 📕 #ما_نیز_مردمی_هستیم ✍ #محمود_دولت_آبادی @ketabbuz