قران روزانه
🌺اعوذ بالله من الشیطان الرجیم🌺
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ
* او شکافنده صبح است. و شب را مایه آرامش، و خورشید و ماه را وسیله حساب قرار داده است.این، اندازه گیرى خداوند تواناى داناست.
انعام ۹۶
@pedarraneh
❇ تفســــــیر❇
به سه نعمت از نعمت هاى جوّى و آسمانى اشاره شده است.
نخست مى فرماید: خداوند شکافنده صبح است (فالِقُ الإِصْباحِ).
فَلْق (بر وزن خلق) در اصل، به معنى شکافتن است و این که صبح را فَلَق مى گویند نیز به همین مناسبت مى باشد، اصباح و صبح هر دو به یک معنى است.
تعبیر بالا از تعبیرهاى بسیار زیبائى است که در اینجا به کار رفته است; زیرا تاریکى شب به پرده ضخیمى تشبیه شده که روشنائى سپیده دم آن را چاک زده از هم مى شکافد، و این موضوع هم درباره صبح صادق تطبیق مى کند و هم صبح کاذب;
زیرا کاذب به روشنائى کم رنگى گفته مى شود که در آخر شب به صورت عمودى از مشرق در آسمان پاشیده مى شود و همچون شکافى است که از طرف شرق به غرب در خیمه تاریک و سیاه شب پدید مى آید.
و صبح صادق که بعد از آن طلوع مى کند به شکل نوار سفید، درخشان و زیبائى است که در آغاز در پهنه افق مشرق آشکار مى شود، گوئى چادر سیاه شب را از طرف پائین در امتداد شمال و جنوب شکافته و پیش مى رود و تدریجاً بالا آمده و سراسر آسمان را فرا مى گیرد.
قرآن علاوه بر این که کراراً روى نعمت نور و ظلمت و شب و روز تکیه کرده، در اینجا روى مسأله طلوع صبح تکیه مى کند که یکى از نعمت هاى بزرگ پروردگار است; زیرا مى دانیم این پدیده آسمانى نتیجه وجود جوّ زمین (یعنى قشر ضخیم هوا که دور تا دور این کره را پوشانیده) مى باشد.
اگر اطراف کره زمین همانند کره ماه جوّى وجود نداشت، نه بین الطلوعین و فلق وجود داشت و نه سپیدى آغاز شب و شفق.
بلکه آفتاب همانند یک میهمان ناخوانده بدون هیچ مقدمه سر از افق مشرق بر مى داشت، نور خیره کننده خود را در چشم هائى که به تاریکى شب عادت کرده بود فوراً مى پاشید، و به هنگام غروب مانند یک مجرم فرارى، یک مرتبه از نظرها پنهان مى شد و در یک لحظه تاریکى و ظلمت وحشتناکى همه جا را فرا مى گرفت.
اما وجود جوّ زمین و فاصله اى که در میان تاریکى شب، و روشنائى روز به هنگام طلوع و غروب آفتاب قرار دارد، انسان را تدریجاً براى پذیرا شدن هر یک از این دو پدیده متضاد آماده مى سازد، و انتقال از نور به ظلمت و از ظلمت به نور، به صورت تدریجى و ملایم و کاملاً مطبوع و قابل تحمل انجام مى گردد.
بسیار دیده ایم هنگام شب در یک اطاق پر نور که در یک لحظه چراغ خاموش مى شود چه حالت ناراحت کننده اى به همه دست مى دهد و اگر این خاموشى ساعتى طول بکشد، هنگامى که چراغ بدون مقدمه روشن مى شود باز حالت ناراحتى تازه اى به همه دست مى دهد.
نور خیره کننده چراغ چشم را مى آزارد و براى دیدن اشیاء اطراف، دچار زحمت مى شویم و اگر این موضوع تکرار شود، مسلّماً براى چشم زیان بخش خواهد بود، شکافنده صبح این مشکل را به صورت بسیار عالى براى بشر حل کرده است.
ولى براى این که تصور نشود شکافتن صبح دلیل این است که تاریکى و ظلمت شب، چیز نامطلوب و یا مجازات و سلب نعمت است بلافاصله مى فرماید: خداوند شب را مایه آرامش قرار داد (وَ جَعَلَ اللَّیْلَ سَکَناً).
این موضوع مسلّم است که انسان در برابر نور و روشنائى تمایل به تلاش و کوشش دارد، جریان خون متوجه سطح بدن مى شود، و تمام سلول ها آماده فعالیت مى گردند، و به همین دلیل خواب در برابر نور، چندان آرام بخش نیست.
ولى هر قدر محیط تاریک بوده باشد، خواب عمیق تر و آرامبخش تر است; زیرا در تاریکى خون متوجه درون بدن مى گردد و به طور کلّى سلول ها در یک آرامى و استراحت فرو مى روند، به همین دلیل در جهان طبیعت نه تنها حیوانات بلکه گیاهان نیز به هنگام تاریکى شب، به خواب فرو مى روند و با نخستین اشعه صبحگاهان جنب و جوش و فعالیت را شروع مى کنند.
به عکس دنیاى ماشینى که شب را تا بعد از نیمه بیدار مى مانند، و روز را تا مدت زیادى بعد از طلوع آفتاب در خواب فرو مى روند، و نشاط و سلامت خود را از دست مى دهند.
در احادیثى که از طرق اهل بیت(علیهم السلام) وارد شده، دستورهائى مى خوانیم که همه با روح این مطلب سازگار است، از جمله در نهج البلاغه از على(علیه السلام) نقل شده که: به یکى از دوستان خود دستور داد در آغاز شب هرگز به سیر خود ادامه مده; زیرا خداوند شب را براى آرامش قرار داده است و آن را وقت اقامت ـ نه کوچ کردن ـ قرار داده، در شب بدن خود را آرام بدار و استراحت کن.
و نیز در کتاب کافى مى خوانیم: امام على بن الحسین(علیه السلام) به خدمتکاران دستور مى داد: هرگز به هنگام شب و قبل از طلوع فجر، حیوانات را ذبح نکنند و مى فرمود: خداوند شب را براى همه چیز مایه آرامش قرار داده است.
🌼🌼🌼
سپس به س
ومین نعمت و نشانه عظمت خود اشاره کرده، مى فرماید: و خورشید و ماه را وسیله حساب در زندگى شما قرار داد (وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً).
حُسْبان (بر وزن لقمان) مصدر، از ماده حساب ، به معنى حساب کردن است، و در
اینجا ممکن است منظور این بوده باشد که گردش منظم و سیر مرتب این دو کره آسمانى (البته منظور از حرکت آن، در نظر ما است که ناشى از حرکت زمین است) موجب مى شود که شما بتوانید برنامه هاى مختلف زندگى خود را تحت نظام و حساب در آورید (همان طور که در تفسیر بالا ذکر کردیم).
بعضى از مفسران نیز احتمال داده اند منظور از جمله بالا این است که خود این دو کره آسمان، تحت نظام و حساب و برنامه است.
بنابراین، در صورت اول اشاره به یکى از نعمت هاى خداوند است براى انسان ها، و در صورت دوم اشاره به یکى از نشانه هاى توحید و دلائل اثبات وجود خدا است.
و ممکن است اشاره به هر دو معنى بوده باشد.
در هر صورت، این موضوع، بسیار جالب توجه است که میلیون ها سال کره زمین به دور خورشید، و ماه به دور زمین گردش مى کند، و بر اثر آن قرص آفتاب در برابر برج هاى دوازده گانه فلکى در نظر ما زمینیان گردش مى نماید، و قرص ماه با هلال منظم خود و تغییر تدریجى و نوسان مرتب ظاهر مى شود، این گردش به قدرى حساب شده است که حتى لحظه اى پس و پیش نمى شود.
اگر طول مسیر زمین را به دور خورشید در نظر بگیریم که در یک مدار بیضى شکل که شعاع متوسط آن ۱۵٠ ملیون کیلومتر است مى گردد، با آن نیروى عظیم جاذبه آفتاب، و همچنین کره ماه که در هر ماه مسیر دایره مانند خود را با شعاع متوسط ۳۸۴ هزار کیلومتر طى مى کند و نیروى عظیم جاذبه زمین دائماً آن را به سوى خود مى کشد.
آنگاه متوجه خواهیم شد که چه تعادل دقیقى در میان نیروى جاذبه این کرات از یکسو، و نیروى گریز از مرکز آنها از سوى دیگر، برقرار شده که در سیر منظم آنها لحظه اى وقفه یا کم و زیاد ایجاد نمى کند، و این ممکن نیست مگر در سایه یک علم و قدرت بى انتها که هم طرح آن را بریزد و هم آن را دقیقاً اجرا کند.
و لذا در پایان آیه مى فرماید: این اندازه گیرى خداوندى است که هم توانا است و هم دانا (ذلِکَ تَقْدیرُ الْعَزیزِ الْعَلیمِ).
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۹۶ سوره مبارکه انعام)
@pedarraneh
726 - رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:
إن اللَّه تعالى ليؤيّد الإسلام برجال ما هم من أهله.
خداوند اسلام را بمردانى كه مسلمان نيستند يارى ميكند.
نهج الفصاحه
@pedarraneh
حکمت 6 :
وَ قَالَ [عليه السلام] صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوبِ وَ رُوِيَ أَنَّهُ قَالَ فِى الْعِبَارَةِ عَنْ هَذَا الْمَعْنَى أَيْضاً الْمَسْأَلَةُ خِبَاءُ الْعُيُوبِ وَ مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ .
ارزش هاى رازدارى و خوشرويي (اخلاقى،سياسي،اجتماعى)
و درود خدا بر او ، فرمود : سينه خردمند صندوق راز اوست و خوشرويى وسيله دوست يابى ، و شكيبايى ، گورستان پوشاننده عيب هاست . و يا فرمود : پرسش كردن وسيله پوشاندن عيب هاست ، و انسان از خود راضى ، دشمنان او فراوانند.
@pedarraneh
┈•✾◆🍃🥀🍃◆✾•┈
💠 پست آخرهرشب 💠
✔️همه با هم دعای فرج را زمزمه می کنیم:
إِلَهِي عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكَى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِي الْأَمْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عَاجِلاً قَرِيباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ اكْفِيَانِي فَإِنَّكُمَا كَافِيَانِ وَ انْصُرَانِي فَإِنَّكُمَا نَاصِرَانِ يَا مَوْلانَا يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ الْعَجَل َ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ🌹
🍃🌸💖🌺🌷🌹💐🍃
┈•✾◆🍃🥀🍃◆✾•┈
@pedarraneh
🌸🍃
🍃
سلام صبح بخیر
روزانه یک آیه از قران کریم به همراه تفسیری مختصر ویک حدیث نبوی ویک حکمت علوی
تقدیم به عزیزان
🍃
🌸🍃
@pedarraneh
قران روزانه
🌺اعوذ بالله من الشیطان الرجیم🌺
وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ
* او کسى است که
ستارگان را براى شما آفرید، تا درتاریکیهاى صحرا و دریا، بوسیله آنها راه یابید. ما نشانه ها
(ى خود) را براى گروهى که آگاهند، (و اهل فکر و اندیشه اند) بیان داشتیم.
انعام ۹۷
@pedarraneh
❇ تفســــــیر❇
ستارگانِ هدایت در تاریکى ها
در تعقیب آیه قبل که به نظام گردش آفتاب و ماه اشاره شده بود، در اینجا به یکى دیگر از نعمت هاى پروردگار اشاره کرده، مى فرماید: او کسى است که ستارگان را براى شما قرار داد تا در پرتو آنها راه خود را در تاریکى صحرا و دریا، در شب هاى ظلمانى، بیابید (وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ).
و در پایان آیه مى فرماید: نشانه ها و دلائل خود را براى افرادى که اهل فکر، فهم و اندیشه اند روشن ساختیم (قَدْ فَصَّلْنَا الآیاتِ لِقَوْم یَعْلَمُونَ).
🌼🌼🌼
انسان هزاران سال است که با ستارگان آسمان و نظام آنها آشنا است، گر چه، هر قدر علم و دانش انسان پیشتر رفته است به عمق این نظام واردتر شده، ولى در هر حال، همیشه کم و بیش به وضع آنها آشنا بوده، لذا براى جهت یابى در سفرهاى دریائى و خشکى بهترین وسیله او، همین ستارگان بوده اند.
مخصوصاً در اقیانوس هاى وسیع که هیچ نشانه اى براى پیداکردن راه مقصد در دست نیست، به خصوص در آن زمان که دستگاه قطب نما نیز اختراع نشده بود، وسیله مطمئنى جز ستارگان آسمان وجود نداشتند، همان ها بودند که میلیون ها بشر را از گمراهى و غرقاب نجات مى دادند و به سر منزل مقصود مى رسانیدند.
نگاه پى در پى به صفحه آسمان در چند شب متوالى، نشان مى دهد که قرار گرفتن ستارگان در همه جاى آسمان یکنواخت است گوئى ستارگان همانند دانه هاى مرواریدى هستند که روى یک پارچه سیاه دوخته شده اند، و این پارچه را در آغاز شب از سمت مشرق به سوى مغرب مى کشند و همگى با آن در حرکتند و به دور محور زمین مى گردند بدون این که فاصله آنها تغییر پیدا کند.
تنها استثنائى که به این قانون کلّى مى خورد این است که: تعدادى از ستارگان ـ که آنها را سیارات مى نامند ـ حرکات مستقل و مخصوص به خود دارند، و مجموع آنها از ۸ ستاره تجاوز نمى کند که ۵ عدد آنها با چشم دیده مى شوند (عطارد، زهره، زحل، مریخ و مشترى).
ولى تنها با دوربین هاى نجومى مى توان سه سیاره دیگر (اورانوس و نپتونو پلوتون) را مشاهده کرد، البته با توجه به این که زمین نیز یکى از سیاراتى است که به دور خورشید مى گردد، مجموع عدد آنها به ۹ مى رسد.
شاید انسان هاى قبل از تاریخ نیز با وضع ثوابت و سیارات آشنا بوده اند; زیرا براى انسان هیچ منظره اى جالب تر و دل انگیزتر از منظره آسمان در یک شب تاریک و پرستاره نیست، و به همین دلیل، بعید نیست آنها نیز براى پیدا کردن مسیر خود از ستارگان استفاده مى کرده اند.
از بعضى از روایات که از طرق اهل بیت(علیهم السلام) وارد شده است استفاده مى شود: آیه فوق تفسیر دیگرى نیز دارد، و آن این که منظور از نجوم ، رهبران الهى و هادیان راه سعادت، یعنى امامان هستند که مردم به وسیله آنها در تاریکى هاى زندگى از گمراهى نجات مى یابند.
اما همان طور که بارها گفته ایم این گونه تفاسیر معنوى با تفسیر ظاهرى و جسمانى آیه منافاتى ندارد، و ممکن است آیه ناظر به هر دو قسمت باشد.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۹۷ سوره مبارکه انعام)
@pedarraneh
727 - رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:
إنّ اللَّه تعالى ليحمي عبده المؤمن من الدّنيا و هو يحبّه كما تحمون مريضكم الطّعام و الشّراب تخافون عليه.
خداوند چون بنده مؤمن خود را دوست دارد او را از دنيا پرهيز ميدهد چنان كه شما مريض خود را از بيم مرض از خوردن و نوشيدن پرهيز ميدهيد.
نهج الفصاحه
@pedarraneh
حکمت 7 :
وَ قَالَ [عليه السلام] وَ الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِى عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِى آجَالِهِمْ .
ايثار اقتصادى و آخرت گرايي (اخلاقى ، اقتصادى)
و درود خدا بر او ، فرمود : صدقه دادن دارويى ثمر بخش است ، و كردار بندگان در دنيا ، فردا در پيش روى آنان جلوه گر است.
@pedarraneh
✴️ پنجشنبه👈4 مهر 1398
👈26 سپتامبر 2019 👈26 محرم الحرام 1441
❇️️ ذکر روز پنجشنبه نیز: لا اله الا الله الملک الحق المبین
✳️️ ذکر روزانه ۳۰۸ مرتبه #یارزاق موجب رزق فراوان میگردد .
💠 ️روز پنجشنبه طبق روایات متعلق است به #امام_حسن_عسکری_علیه_السلام . سفارش شده تا اعمال نیک و خیر خود را در این روز به ایشان هدیه کنیم تا ثواب دوچندان نصیبمان گردد.
@pedarraneh
┈•✾◆🍃🥀🍃◆✾•┈
💠 پست آخرهرشب 💠
✔️همه با هم دعای فرج را زمزمه می کنیم:
إِلَهِي عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكَى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِي الْأَمْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عَاجِلاً قَرِيباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ اكْفِيَانِي فَإِنَّكُمَا كَافِيَانِ وَ انْصُرَانِي فَإِنَّكُمَا نَاصِرَانِ يَا مَوْلانَا يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ الْعَجَل َ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ🌹
🍃🌸💖🌺🌷🌹💐🍃
┈•✾◆🍃🥀🍃◆✾•┈
@pedarraneh
🌸🍃
🍃
سلام صبح بخیر
روزانه یک آیه از قران کریم به همراه تفسیری مختصر ویک حدیث نبوی ویک حکمت علوی
تقدیم به عزیزان
🍃
🌸🍃
@pedarraneh
قران روزانه
🌺اعوذ بالله من الشیطان الرجیم🌺
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ
* او کسى است که شما را از یک انسان آفرید! (و شما از نظر ایمان یا آفرینش دو گروه مختلف هستید:) پایدار و ناپایدار. ما آیات خود را براى کسانى که مى فهمند،
شرح دادیم.
انعام ۹۸
@pedarraneh
❇ تفســــــیر❇
در این آیات نیز دلائل توحید و خداشناسى تعقیب شده است; زیرا قرآن براى این هدف گاهى انسان را در آفاق و جهان هاى دوردست، سیر مى دهد،
و گاهى او را به سیر در درون وجود خویش دعوت مى نماید و آیات و نشانه هاى پروردگار را در جسم و جان خودش براى او شرح مى دهد، تا خدا را در همه جا و در همه چیز ببیند.
نخست مى فرماید: او کسى است که شما را از یک انسان آفرید (وَ هُوَ الَّذی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْس واحِدَة).
یعنى شما با این همه چهره هاى گوناگون، ذوق ها و افکار متفاوت، و تنوع وسیع در تمام جنبه هاى وجودى، همه از یک فرد آفریده شده اید و این نهایت عظمت خالق و آفریدگار را مى رساند که چگونه از یک مبدأ این همه چهره هاى متفاوت آفریده است؟
قابل توجه این که در این جمله، از خلقت انسان تعبیر به انشاء شده است.
این کلمه چنان که از متون لغت استفاده مى شود به معنى ایجاد و ابداع آمیخته با تربیت و پرورش است.
یعنى نه تنها خداوند شما را بدون هیچ سابقه آفرید، که تربیت و پرورش شما را نیز بر عهده گرفت، و مسلّم است که اگر آفریننده، چیزى را بیافریند، سپس او را رها سازد، زیاد قدرت نمائى نکرده.
اما اگر همواره او را تحت حمایت خویش قرار دهد و لحظه اى از پرورش و تربیت او غافل نگردد، عظمت و رحمت خود را کاملاً نشان داده است.
ضمناً نباید از جمله فوق، این توهّم پیدا شود که حوا مادر نخستین ما، از آدم آفریده شده است ـ آن چنان که در تورات در فصل دوم، شماره ۲۲ تا ۲۴ از سِفر تکوین آمده است ـ بلکه چون آدم و حوا طبق روایات اسلامى، هر دو از یک خاک آفریده شده اند و هر دو یک جنس و یک نوع مى باشند، کلمه نفس واحده به آنها گفته شده است، در آغاز سوره نساء در این باره بحث کرده ایم.
🌼🌼🌼
سپس مى فرماید: جمعى از افراد بشر مستقر هستند و جمعى مستودع (فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ).
مُسْتَقَرّ در اصل، از ماده قُرّ (بر وزن حُرّ) به معنى سرما است و از آنجا که سرماى شدید هوا، انسان و موجودات دیگر را خانه نشین مى کند، این کلمه به معنى سکون و توقف و قرار گرفتن آمده است، و مستقر به معنى ثابت و پایدار مى آید.
مُسْتَوْدَع از ماده وَدْع (بر وزن منع) به معنى ترک کردن است و از آنجا که امور ناپایدار محل خود را به زودى ترک مى گویند، این کلمه به معنى ناپایدار نیز به کار مى رود، و ودیعه را از این نظر ودیعه مى گویند که باید محل خود را ترک گوید و به دست صاحب اصلى باز گردد.
از مجموع آنچه گفته شد چنین نتیجه مى گیریم: آیه فوق مى گوید بعضى از انسان ها پایدارند و بعضى ناپایدار.
در این که منظور از این دو تعبیر، در اینجا چیست؟ در میان مفسران گفتگوى زیادى دیده مى شود، ولى از میان آنها چند تفسیر که در عین حال منافاتى با هم ندارند و مى تواند همه به عنوان تفسیر آیه پذیرفته شود، نزدیک تر به نظر مى رسند.
نخست این که منظور از مستقر، انسان هائى هستند که آفرینش آنها کامل شده و در قرارگاه رحم مادر، یا در روى زمین گام نهاده اند.
و مستودع اشاره به افرادى است که هنوز آفرینش آنها پایان نیافته و به صورت نطفه اى در صلب پدران هستند.
دیگر این که مستقر اشاره به روح انسان مى باشد که موضوعى پایدار و برقرار است.
و مستودع اشاره به جسم انسان است که ناپایدار و فانى است.
در بعضى از روایات یک تفسیر معنوى براى این دو تعبیر نیز، وارد شده که مستقر اشاره به انسان هائى است که داراى ایمان پایدارند و مستودع اشاره به آنها است که ایمانى ناپایدار دارند.
در پایان آیه، بار دیگر مى فرماید: ما نشانه هاى خود را برشمردیم تا آنها که داراى فهم و درکند، بیندیشند (قَدْ فَصَّلْنَا الآیاتِ لِقَوْم یَفْقَهُونَ).
با مراجعه به لغت استفاده مى شود که فقه هر گونه علم و فهمى نیست، بلکه از معلومات حاضر، پى به معلومات غائب بردن است.
بنابراین، توجه به آفرینش انسان با این همه چهره هاى متفاوت و قیافه هاى جسمى و روحى مختلف درخور این است که افراد نکته سنج در آن بیندیشند و خداى خود را از آن بشناسند.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۹۸ سوره مبارکه انعام)
@pedarraneh
728 - رسول اعظم صلوات الله علیه و آله می فرمایند:
إنّ اللَّه تعالى ليدفع بالمسلم الصّالح عن مائة أهل بيت من جيرانه البلاء.
خداوند بخاطر مسلمان پارسا بلا را از صد خانه همسايه او دفع ميكند.
نهج الفصاحه
@pedarraneh
حکمت 8 :
وَ قَالَ [عليه السلام] اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ يَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ يَتَكَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ يَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ يَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ .
شگفتى هاى تن آدمي (علمى ، فيزيولوژى انسانى)
و درود خدا بر او ، فرمود : از ويژگى هاى انسان در شگفتى مانيد ، كه : با پاره اى " پى " مى نگرد ، و با " گوشت " سخن مى گويد . و با " استخوان " مى شنود ، و از " شكافى " نَفس مى كشد!!
@pedarraneh