⬅️بخشی از کتاب روش #تحلیل_سیاسی امام خامنه ای(مد ظله العالی) 🔅جهان بینی توحیدی🔅 انسان در انتخاب جهان بینی و فهم اساسی مفاهیم توحیدی،با نگاه توحیدی به جهان طبیعت یک بصیرتی پیدا میکند. فرق بین نگاه توحیدی و نگاه مادی این است که با نگاه توحیدی،جهان یک مجموعه ی نظام مند است،یک مجموعه ی قانون مدار است،طبیعت هدف دار است.ما هم که جزئی از این طبیعت هستیم وجودمان،پیدایشمان و زندگیمان هدف دار است. بی هدف به دنیا نیامدیم. این لازمه ی نگاه توحیدیست. معنای اعتقاد به وجود خداوند عالم و قادر این است.وقتی فهمیدیم هدفدار هستیم،آنگاه در جست و جوی آن هدف بر می‌آییم،خود این جستجو یک تلاش امیدوارانه است.تلاش میکنیم آن هدف را پیدا کنیم و بعد که هدف را یافتیم،فهمیدیم هدف چیست،تلاشی شروع میشود برای رسیدن به آن هدف. در این صورت همه ی زندگی میشود تلاش.آن هم تلاش جهت دار و هدف دار. از آن طرف این را هم میدانیم که با نگاه توحیدی،هرگونه تلاش و مجاهدتی،در راه هدف،انسان را قطعا به نتیجه میرساند. این نتایج،مراتبی دارد.یقینا به یک نتیجه ی مطلوب میرساند. با این نگاه در زندگی انسان دیگر یاس و نا امیدی،سرخوردگی و افسردگی،معنی ندارد. وقتی شما میدانید وجود شما،پیدایش شما،حیات شما،تنفس شما،با یک هدفی تحقق پیدا کرده،به دنبال آن هدف میگردید و برای رسیدن به آن هدف،تکاپو و تلاش میکنید. از نظر خداوند متعال که خالق این جهان هستی است،خود این تکاپو هم اجر و پاداش دارد.به هر نقطه ای که رسیدید،در واقع به هدف رسیده اید. این است که در نگاه توحیدی،خسارت و ضرر برای مؤمن،اصلا متصور نیست. درست نقطه ی مقابل،نگاه مادی است. نگاه مادی اولا،پیدایش انسان را،وجود انسان را در عالم،بدون هدف میداند،اصلا نمیداند که برای چه به دنیا آمده؛ البته برای خودش هدفهایی تعیین میکند،به پول برسد،به عشق برسد،به مقام برسد،به لذتهای جسمی برسد،به لذتهای علمی برسد،از این هدف ها میتواند برای خودش تعریف کند، اما اینها هیچکدام هدفهای طبیعی نیست،ملازم با وجود او نیست.وقتی اعتقاد به خدا نبود،اخلاقیات هم بی معنی میشود،جز لذت و سود شخصی،هیچ چیز دیگری معنا پیدا نمیکند. اگر انسان در راه رسیدن به سود شخصی،پایش به سنگ خورد و آسیب دید،ضرر کرده،خسارت دیده،اگر به سود نرسید،اگر نتوانست تلاش کند،نوبت به یاس و نا امیدی و خودکشی و به کارهای غیر معقول دست زدن،میرسد. پس ببینید فرق بین نگاه توحیدی و نگاه مادی،معرفت الهی و معرفت مادی، این است. این اساسی ترین پایه های بصیرت است. با این نگاه وقتی انسان مبارزه میکند این مبارزه،یک تلاش مقدس است.اگر جنگ مسلحانه هم میکند،همین جور است. اصلا مبارزه بر اساس بدبینی و بدخواهی نیست،مبارزه برای این است که انسانیت-نه فقط شخص خود او-به خیر وکمال و رفاه و تکامل مقامات رفیع نائل شود. با این نگاه زندگی،چهره ی زیبایی دارد و حرکت در این میدان وسیع،یک کار شیرین است. خستگی انسان با یاد خداوند مهربان و با یاد هدف بر طرف میشود. این پایه ی اساسی معرفت است،پایه ی اساسی بصیرت است.این بصیرت خیلی چیز لازمیست.این را باید ما در خودمان تامین کنیم. بصیرت،در حقیقت زمینه ی همه تلاش ها و مبارزات انسانی در جامعه است." 💠 باشگاه مهارت تبیین 👇 https://eitaa.com/joinchat/1244004573C15b158a6ed