eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
212 دنبال‌کننده
12هزار عکس
6هزار ویدیو
100 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ مؤمن از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد 🔻 خدای متعال در توصیف که درهای غیب به رویشان باز شده، می‌فرماید: «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُون» (بقره، ۲ و ۳) کسی که دارد و غیب را می‌بیند، یکی از اوصافش این است که آنچه را دارد می‌دهد تا به آن غیب برسد، چون می‌داند با از این‌ها می‌تواند به آن حقیقتِ فراتر برسد؛ به عکس، آن‌ها که نگاهشان به است، سعی می‌کنند همه‌ی را کنند. اما دائم امکانات را می‌کند؛ هرچه را به او بدهی، از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد. هیچ چیز را نگه نمی‌دارد، چون می‌داند هرچه را ما نگه داریم، فاسد می‌شود، «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ» (نحل، ۹۶)، همان‌طور که اگر مادر از آن شیری که باید به فرزند بدهد دریغ کند، هم شیر فاسد می‌شود و هم آن شیر، مادر را بیمار می‌کند. آنچه به ما می‌رسد، باید از ما عبور کند اما آن‌ها که خیال می‌کنند دنیا اصل است، سدّ آن می‌شوند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۱۷۸ و ۱۷۹ #⃣ @pellake8
✳️ ایمان مُستَودَع، ایمان مستقر 🔻 در روایات بیان شده که عده‌ای ایمانشان است. تعبیر «فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ» (انعام، ۹۸) را حضرت این‌گونه معنا کرده‌اند که بعضی است و ایمان بعضی است. کسانی که ایمانشان ودیعه‌ای است، ممکن است خدای متعال آن ایمان را به تمام برساند و ایمان جزء وجودشان شود ، و ممکن است آن ودیعه را از آن‌ها بگیرد و به وادی کفر و ضلالت برگردند. مثل گوهری که در جیب آدم است و امکان دارد جزء وجود خود او بشود یا از او پس گرفته شود. 🔸 در روایت فرمودند برای اینکه ایمانتان مستقر باشد، بعد نمازها این دعا را بخوانید: «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِالإِْسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَهِ قِبْلَهً...»؛ آن‌ها که ایمانشان مستقر می‌شود، به خدایی خدا، به پیغمبری پیامبر و به امامت ائمه راضی‌اند؛ در دنیا خوش باشند راضی‌اند، خدا سخت بگیرد باز هم راضی‌اند؛ برایشان فرق نمی‌کند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣ @pellake8
✳ بلای حضرت زهرا؛ معبر هدایت همه‌ی کائنات 🔻 امتحان وجود مقدس سلام الله علیها که در زیارت ایشان به آن اشاره شده -«اَلسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَهُ امْتَحَنَكِ الَّذِي خَلَقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَهً» سلام بر تو ای آزموده شده، آن كه تو را آفريد آزمودت، پس تو را به آنچه آزمود شكيبا يافت- همان عهد عوالم هستی و عهد هدایت انسان‌ها از طریق پذیرش و حمل نور ولایت الهی به‌وسیله‌ی ایشان است. این عهد، با حرف و حدیث واقع نمی‌شود بلکه ایشان باید بار سنگینی را به دوش بکشد، لذا خداوند ایشان را در لباس بشر آفریده است تا با خاکیان همنشین شده و در عبور از ، معبری برای بندگان خدا بزنند و آنان را از و ، به سمت هدایت کنند؛ لذا ایشان، معبر هدایت ما به‌سوی نور و حقیقت و بلکه معبر هدایت همه‌ی کائنات است. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۴۷ #⃣ @pellake8
✳ از خدای متعال نخواستن و خود را غنی دیدن استکبار است 🔻 بزرگ‌ترین ، است. فرمود: «...ادْعُونِيٓ أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ» ...مرا بخوانید تا شما را اجابت كنم، آنان كه از عبادت من تكبّر ورزند، به‌زودی خوار و رسوا به دوزخ درآیند. (غافر، ۶۰) 🔸 از خدای متعال نخواستن و خود را دیدن است؛ استکبار از . بنابراین ، دعوت، تقاضا و استعانت، بالاترین عبادت است؛ اعلام و اعلام ، بالاترین عبادت است. 🔹 هیچ حقیقتی نیست که مخلوقات به او باشند؛ لذا هیچ‌کدام، و نیستند. معبود یعنی آن حقیقتی که همه‌ی مخلوقات فقیر به او هستند؛ اسماء حسنای او عالَم و فقرا را تأمین می‌کند، «أَنْتُمُ الْفُقَرَآءُ إِلَى اللَّهِ» چنین کسی معبود است. «وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ» معبود بودن یعنی این. 👤 📚 از کتاب ، ج۱ 📖 صفحات ۴۷ و ۴۸ #⃣ @pellake8
✳ امام زمان؛ میزان‌کننده‌ی ترازوها 🔻 شرّ -که بدترین شر است- شری است که در آن، به و به تبدیل شده است. در این زمان ترازوها تغییر کرده، زیبایی‌شناسی‌ها عوض شده و اراده‌ها در آخرین حد از انحراف و انحطاط قرار گرفته‌اند و به همین دلیل تاریکی مطلق حاکم شده است. در تاریکی مطلق، خشت گلی جای طلا را می‌گیرد؛ چراکه ترازوهای بشر عوض شده است. لذا حضرت (عج) ابتدا ترازوها را اصلاح می‌کنند تا عدل در بیرون قابل تحقق باشد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۱۳ و ۱۱۴ @pellake8
✳ امام زمان؛ میزان‌کننده‌ی ترازوها 🔻 شرّ -که بدترین شر است- شری است که در آن، به و به تبدیل شده است. در این زمان ترازوها تغییر کرده، زیبایی‌شناسی‌ها عوض شده و اراده‌ها در آخرین حد از انحراف و انحطاط قرار گرفته‌اند و به همین دلیل تاریکی مطلق حاکم شده است. در تاریکی مطلق، خشت گلی جای طلا را می‌گیرد؛ چراکه ترازوهای بشر عوض شده است. لذا حضرت (عج) ابتدا ترازوها را اصلاح می‌کنند تا عدل در بیرون قابل تحقق باشد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۱۳ و ۱۱۴ @pellake8
✳️ ایمان مُستَودَع، ایمان مستقر 🔻 در روایات بیان شده که عده‌ای ایمانشان است. تعبیر «فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ» (انعام، ۹۸) را حضرت این‌گونه معنا کرده‌اند که بعضی است و ایمان بعضی است. کسانی که ایمانشان ودیعه‌ای است، ممکن است خدای متعال آن ایمان را به تمام برساند و ایمان جزء وجودشان شود ، و ممکن است آن ودیعه را از آن‌ها بگیرد و به وادی کفر و ضلالت برگردند. مثل گوهری که در جیب آدم است و امکان دارد جزء وجود خود او بشود یا از او پس گرفته شود. 🔸 در روایت فرمودند برای اینکه ایمانتان مستقر باشد، بعد نمازها این دعا را بخوانید: «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِالإِْسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَهِ قِبْلَهً...»؛ آن‌ها که ایمانشان مستقر می‌شود، به خدایی خدا، به پیغمبری پیامبر و به امامت ائمه راضی‌اند؛ در دنیا خوش باشند راضی‌اند، خدا سخت بگیرد باز هم راضی‌اند؛ برایشان فرق نمی‌کند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣ @pellake8
✳️ مؤمن از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد 🔻 خدای متعال در توصیف که درهای غیب به رویشان باز شده، می‌فرماید: «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُون» (بقره، ۲ و ۳) کسی که دارد و غیب را می‌بیند، یکی از اوصافش این است که آنچه را دارد می‌دهد تا به آن غیب برسد، چون می‌داند با از این‌ها می‌تواند به آن حقیقتِ فراتر برسد؛ به عکس، آن‌ها که نگاهشان به است، سعی می‌کنند همه‌ی را کنند. اما دائم امکانات را می‌کند؛ هرچه را به او بدهی، از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد. هیچ چیز را نگه نمی‌دارد، چون می‌داند هرچه را ما نگه داریم، فاسد می‌شود، «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ» (نحل، ۹۶)، همان‌طور که اگر مادر از آن شیری که باید به فرزند بدهد دریغ کند، هم شیر فاسد می‌شود و هم آن شیر، مادر را بیمار می‌کند. آنچه به ما می‌رسد، باید از ما عبور کند اما آن‌ها که خیال می‌کنند دنیا اصل است، سدّ آن می‌شوند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۱۷۸ و ۱۷۹ #⃣ @pellake8
✳ مراقبه‌ی بعد از عاشورا 🔻 برای انسانی که به رسیده است، بعد از عاشورا، مراقبه‌ در مراتب حضور است. چنین فردی باید محاسبه کند که آیا توانسته است به آن‌هایی که همه چیز خود را در راه بذل کرده‌اند، بپیوندد؟ آیا به جایی رسیده است که حاضر باشد در مقابل ولی خدا قطعه قطعه شود، فقط برای آن‌که ولی خدا بتواند یک دیگر بخواند؟ 👤 📚 کتاب 📖 ص ۱۱۸ @pellake8
✳️ ایمان مُستَودَع، ایمان مستقر 🔻 در روایات بیان شده که عده‌ای ایمانشان است. تعبیر «فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ» (انعام، ۹۸) را حضرت این‌گونه معنا کرده‌اند که بعضی است و ایمان بعضی است. کسانی که ایمانشان ودیعه‌ای است، ممکن است خدای متعال آن ایمان را به تمام برساند و ایمان جزء وجودشان شود ، و ممکن است آن ودیعه را از آن‌ها بگیرد و به وادی کفر و ضلالت برگردند. مثل گوهری که در جیب آدم است و امکان دارد جزء وجود خود او بشود یا از او پس گرفته شود. 🔸 در روایت فرمودند برای اینکه ایمانتان مستقر باشد، بعد نمازها این دعا را بخوانید: «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِالإِْسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَهِ قِبْلَهً...»؛ آن‌ها که ایمانشان مستقر می‌شود، به خدایی خدا، به پیغمبری پیامبر و به امامت ائمه راضی‌اند؛ در دنیا خوش باشند راضی‌اند، خدا سخت بگیرد باز هم راضی‌اند؛ برایشان فرق نمی‌کند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣ @pellake8
✳️ ترس دشمن از ائتلاف دوباره مسلمانان حول محور امام 🔻 امروز دشمن احساس می‌کند تفرق مسلمان‌ها در طول تاریخ که بعد از جدا شدن از اتفاق افتاده بود، بار دیگر در مسیر ائتلاف حول قرار گرفته است؛ فهمیده‌اند دوره‌ی ظهور امامی است که این امام با این دین و این کعبه، می‌تواند محور بشود. لذا دوباره با همین جریان درگیر شده‌اند؛ طرح آن‌ها، درگیری با و جلوگیری از شکل‌گیری و احیای دوباره‌ی و غلبه‌ی فرهنگی مجدد اسلام بر و فرهنگ تجدد امروزی است. این غلبه را احساس می‌کنند و می‌دانند محور غلبه، ، و است؛ لذا در نقطه‌ی ظهور امام که نقطه‌ی ائتلاف مجدد است، درگیری را پیچیده می‌کنند. 🔸 در خطبه‌ی قاصعه هم علیه‌السلام می‌خواهند همین نکته را بیان کنند که محور ائتلاف، رسول و آل الرسول علیهم‌السلام است. لذا حضرت ذیل خطبه، خودشان را معرفی می‌کنند؛ یعنی اگر می‌خواهید آن عزت برگردد، باید حول امام به ائتلاف برسید. 👤 📚 | ج۳ 📖 ص ۹۴ 🙏 @pellake8
امام زمان؛ میزان‌کننده‌ی ترازوها 🔻 شرّ -که بدترین شر است- شری است که در آن، به و به تبدیل شده است. در این زمان ترازوها تغییر کرده، زیبایی‌شناسی‌ها عوض شده و اراده‌ها در آخرین حد از انحراف و انحطاط قرار گرفته‌اند و به همین دلیل تاریکی مطلق حاکم شده است. در تاریکی مطلق، خشت گلی جای طلا را می‌گیرد؛ چراکه ترازوهای بشر عوض شده است. لذا حضرت (عج) ابتدا ترازوها را اصلاح می‌کنند تا عدل در بیرون قابل تحقق باشد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۱۳ و ۱۱۴ 🤲 @pellake8
انسان در مکتب انبیا به ایثار در دنیا می‌رسد 🔻 به‌راستی اخلاقِ کدام مکتب می‌تواند جامعه‌ی متمدن برپا سازد؟ مکتبی که بشر را به «دنیاپرستی»، «سودجویی» و «رفاه‌طلبی» می‌خواند یا مکتبی که انسان‌ها را بزرگ‌تر از «دنیا» می‌شناسد و همدلی، همفکری و همکاری آن‌ها را بر محور «عبودیت» سامان می‌دهد؟ انسان در مکتب «انبیا»، انسانِ «ماکیاولی» نیست بلکه انسانی است که بیش از دنیا می‌اندیشد و به «ایثار» در دنیا می‌رسد تا جز خدا در وجود او نباشد. 👤 📚 برگرفته از کتاب «نسبت اخلاق و فناوری اطلاعات» 📖 ص ۲۶ #⃣
✳️ ایمان مُستَودَع، ایمان مستقر 🔻 در روایات بیان شده که عده‌ای ایمانشان است. تعبیر «فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ» (انعام، ۹۸) را حضرت این‌گونه معنا کرده‌اند که بعضی است و ایمان بعضی است. کسانی که ایمانشان ودیعه‌ای است، ممکن است خدای متعال آن ایمان را به تمام برساند و ایمان جزء وجودشان شود ، و ممکن است آن ودیعه را از آن‌ها بگیرد و به وادی کفر و ضلالت برگردند. مثل گوهری که در جیب آدم است و امکان دارد جزء وجود خود او بشود یا از او پس گرفته شود. 🔸 در روایت فرمودند برای اینکه ایمانتان مستقر باشد، بعد نمازها این دعا را بخوانید: «رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ نَبِيّاً وَ بِالإِْسْلاَمِ دِيناً وَ بِالْقُرْآنِ كِتَاباً وَ بِالْكَعْبَهِ قِبْلَهً...»؛ آن‌ها که ایمانشان مستقر می‌شود، به خدایی خدا، به پیغمبری پیامبر و به امامت ائمه راضی‌اند؛ در دنیا خوش باشند راضی‌اند، خدا سخت بگیرد باز هم راضی‌اند؛ برایشان فرق نمی‌کند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ #⃣
✳️ ایام محرم، ایام تغییر مسیر زندگی است 🔻 ایام محرم، ایام «تغییر مسیر زندگی» است. ایام گرفتن «تصمیم‌های بزرگ» است. کنار سفرهٔ امام حسین علیه‌السلام می‌شود تصمیماتی گرفت که هیچ‌وقت امکان گرفتن آن نیست. هیچ فرصتی بهتر و مبارک‌تر از عاشورا برای این تصمیم‌های بزرگ و تصفیه‌حساب با همهٔ تعلقاتش نیست که انسان، درس و کار و آرزوهایش را پشت‌سر بگذارد و به امام حسین علیه‌السلام گره بخورد و بقیه را هم به ایشان بسپارد؛ به‌خصوص چون ما تجربهٔ اصحاب امام حسین علیه‌السلام را دیده‌ایم، باید این کار را به‌راحتی انجام دهیم. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۷۸ و ۱۷۹ #⃣ https://eitaa.com/pellake8
✳️ تعلل در انجام وظایف کوچک، مانع دستیابی به خیرات بزرگ 🔻 یکی از عواملی که مانع موفقیت انسان و مانع دستیابی او به خیرات -در آن لحظه‌هایی که باید دست بیاید- می‌شود، تعلل در انجام وظیفه است. این تعلل‌ها و تأخیرها و تسویف‌ها، حالتی را در روح انسان ایجاد می‌کند که انسان قدرت بهره‌بردن از فرصت‌ها را از دست می‌دهد. این عقب انداختن از کوچک‌ها آغاز می‌شود، تا به بزرگ‌ها می‌رسد. ‼️ کار مشکلی نیست که آدم، اول وقت نمازش را بخواند و تأخیر در انجام این وظیفه نکند، یا دِینش را که می‌خواهد بدهد، اول وقت بدهد و قضای عبادتی که باید به جا بیاورد... انسان نماز اول وقت خود را به‌خاطر خواب و غذا، گفت‌وگو و گعده از دست می‌دهد و از این فضیلت محروم می‌شود، تا کم‌کم کار به جایی می‌رسد که انسان از فضیلتِ نصرت و یاری معصوم، که همه به آن غبطه می‌خوردند، محروم می‌شود. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۶۶ و ۱۶۷ https://eitaa.com/pellake8
✳️ اولین شرط همراهیِ امام 🔻 اگر کسی مأنوس با مرگ نباشد و مرگ در نظرش یک امر کریه جلوه کند و فراری از مرگ باشد، او به همراهی امام نمی‌رسد. اولین قدم این است که مسئلهٔ مرگ برای آن شخص حل شده باشد. کسی که مرگ، تقاطع حیات و پایان حیات او و خط بطلان بر همهٔ آرزوهای او باشد، همراهِ امام نمی‌شود. شخصی که آرزوهای طولانی دارد و می‌ترسد که با مرگ، همهٔ آن‌ها به باد برود، نمی‌تواند همراه امام باشد و لااقل در صحنه‌های سخت، امام را تنها می‌گذارد. ‼️ اگر انسان در فراغت‌ها و فرصت‌هایی که دارد، تعلق به دنیا پیدا کند و این تعلقات را حل‌وفصل نکند، آن روزی که فرصت رو به پایان است و باید بین مرگ و حیات، یکی را انتخاب کند و همهٔ آرزوها سر برمی‌دارند، انتخاب برایش خیلی دشوار می‌شود. شخصی که بین دو لیوان آب، لیوان پُرتر را برای خودش برمی‌دارد، آن شخص چطور می‌تواند همه‌چیزش را در راه خدا بدهد؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۱۷۷ https://eitaa.com/pellake8
✳️ مثل ظرف‌های به هم متصل! 🔻 «... الْمُؤْمِنُ أَخُوا الْمُؤْمِنِ لِأَبِيهِ وَ أُمِّهِ»؛ مؤمن برادر مؤمن است؛ برادر پدر و مادری. دو مؤمن پیش از آنکه عرب یا عجم باشند، مؤمن هستند؛ ارتباط آن‌ها ایمانی است. «فَإِذَا أَصَابَ رُوحاً مِنْ تِلْكَ الْأَرْوَاحِ فِي بَلَدٍ مِنَ الْبُلْدَانِ حُزْنٌ حَزِنَتْ هَذِهِ لِأَنَّهَا مِنْهَا»؛ وقتی یک روح از آن ارواح در شهری از شهرها، گرچه دور باشد، محزون می‌شود، این روح هم محزون می‌شود؛ یعنی غصه‌ها و رنج‌هایشان به‌طور حقیقی به یکدیگر منتقل می‌شود. 🔸 رابطه‌ای که میان مؤمنین است، فعل و انفعالاتشان را به یکدیگر منتقل می‌کند. ظرف‌های به هم متصل این‌گونه‌اند؛ اگر یک قطره خون در این ظرف بچکد، آن ظرف هم رنگ می‌گیرد؛ یک قطره عطر در یکی ریخته شود، دیگری هم معطر می‌شود؛ اگر غصه‌ای در دل این مؤمن بیاید، در دل آن مؤمن هم می‌آید. این رابطه بسیار عمیق است. 👤 📚 از کتاب «دریچه‌ای به جامعهٔ ولایی» 📖 ص ۱۹۰ #⃣
✳️ انسان باید عمل را نگهبانی کند تا خالص شود 🔻 «اخلاص» یعنی کاری که انسان انجام می‌دهد، دنبال مدح و ذم مردم نباشد؛ مردم مدحش کنند یا نکنند؛ مذمت کنند یا نکنند؛ تعریف کنند یا تکذیب کنند. اگر دل انسان دنبال تعریف و تکذیب مردم است، هنوز نمی‌تواند خالصانه عمل بکند. ‼️ فرموده‌اند «الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَل حَتَّى يَخْلُصَ أَشَدُّ مِنَ الْعَمَل»، ابقاء در عمل که این عمل خالص بشود، از خود عمل دشوارتر است. اینکه انسان نماز شب بخواند، ده سال، بیست سال یا چهل سال نماز اول وقت بخواند، یا مطالعه بکند و شب‌ها نخوابد، مشغول تحقیق باشد و باسواد شود، کار آسانی نیست؛ ولی دشوارتر این است که انسان نگهبانی عمل را بکند که عمل برای خدا باشد و از دست نرود؛ اگر عمل برای خدا انجام داده است، بعدش ریا نیاید. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۱۵ و ۱۱۶ #⃣
✳️ در خدمت ولیّ‌مان هستیم یا نه؟! 🔻 به‌جای «مشارطه با نفْس» باید سرِ صبح شرط‌هایمان را با ولیّ‌مان نو کنیم؛ همان‌طور که دستورش در دعای عهد آمده: «اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِيهِ مِنْ أَيَّامِ حَيَاتِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي». باید همهٔ عهدهایی که با امام خودمان بستیم و بیعتی که با او کردیم، سرِ صبح نو کنیم؛ شب هم همین‌طور است. ما قرارمان این بوده که تحت ولایت او باشیم و همهٔ امکانات خودمان را در مسیر «محبّت» او و «ولایت» او به کار بیندازیم؛ باید عهدها نو شود و در طول روز، مراقبهٔ نسبت به این عهد شود که آیا ما به عهدمان داریم عمل می‌کنیم یا خیر؟ چشم و گوش و زبانمان در خدمت ولیّ‌مان هست یا نیست؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۶۸ #⃣ 🤲
✳️ ما کجا و عبادت خدا کجا! 🔻 در روایت است که فرمود دائم از خدای متعال بخواهید که خدایا «لا تُخرِجنی مِن التَّقصير» من را از حدّ تقصیر در عبادت بیرون نبر. به حضرت عرض کرد تقصیر یعنی چه؟ حضرت فرمودند تقصیر یعنی هیچ بنده‌ای حقّ خدا را نمی‌تواند عبادت کند، حتی اگر در راه خدای متعال قطعه‌قطعه هم بشود، حقّ وظیفهٔ عبودیت را انجام نداده. شیطان کاری که می‌کند، نَفْس انسان را از تقصیر بیرون می‌برد و انسان به عُجب می‌رسد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۲۲ و ۱۲۳ #⃣
مراقبۀ بعد از عاشورا 🔻 برای انسانی که به «عاشورا» رسیده است، «مراقبۀ» بعد از عاشورا، مراقبه‌ در مراتب حضور است. چنین فردی باید محاسبه کند که آیا توانسته است به آن‌هایی که همه چیز خود را در راه «ولی خدا» بذل کرده‌اند، بپیوندد؟ آیا به جایی رسیده است که حاضر باشد در مقابل ولی خدا قطعه قطعه شود، فقط برای آن‌که ولی خدا بتواند یک «نماز» دیگر بخواند؟ 👤 📚 کتاب 📖 ص ۱۱۸
✳️ ترس دشمن از ائتلاف دوبارهٔ مسلمانان حول محور امام 🔻 امروز دشمن احساس می‌کند تفرق مسلمان‌ها در طول تاریخ که بعد از جدا شدن از «ائمه» اتفاق افتاده بود، بار دیگر در مسیر ائتلاف حول «امام زمان» قرار گرفته است؛ فهمیده‌اند دورهٔ ظهور امامی است که این امام با این دین و این کعبه، می‌تواند محور «الفت» بشود. لذا دوباره با همین جریان درگیر شده‌اند؛ طرح آن‌ها، درگیری با الفت اسلامی و جلوگیری از شکل‌گیری قدرت اسلام و احیای دوبارهٔ فرهنگ اسلامی و غلبهٔ فرهنگی مجدد اسلام بر فرهنگ مادی و فرهنگ تجدد امروزی است. این غلبه را احساس می‌کنند و می‌دانند محور غلبه، «رسول»، «دین» و «امام» است؛ لذا در نقطهٔ ظهور امام که نقطهٔ ائتلاف مجدد است، درگیری را پیچیده می‌کنند. 🔸 در خطبهٔ قاصعه هم «امیرالمؤمنین» علیه‌السلام می‌خواهند همین نکته را بیان کنند که محور ائتلاف، رسول و آل الرسول علیهم‌السلام است. لذا حضرت ذیل خطبه، خودشان را معرفی می‌کنند؛ یعنی اگر می‌خواهید آن عزت برگردد، باید حول امام به ائتلاف برسید. 👤 📚 | ج۳ 📖 ص ۹۴ 🤲
✳️ نقشهٔ دشمن در نقشهٔ اولیای خدا گم می‌شود! 🔻 شاید بتوانیم تعبیر تضلیل در «أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ» (فیل، ۲) را این‌گونه معنا کنیم که خدای متعال در مقابل تدبیر دشمن، برنامهٔ بزرگ‌تری دارد که آن تدبیر، در نقشهٔ او گم می‌شود. انبیا و اولیا هم همیشه این‌گونه عمل می‌کنند؛ یعنی در عین اینکه دشمنانشان بسیار پیچیده‌اند و نقشه‌های بزرگی هم می‌کشند ولی آن‌ها با توجه به نقشهٔ دشمن، نقشهٔ بزرگ‌تری دارند که طرح دشمن، در آن نقشه گم می‌شود. 🔸 بنا نیست که دشمنان اختیار نداشته باشند. مثلا وقتی سیدالشهدا (ع) مقابل یزید قرار می‌گیرد، حکمت در این نیست که اختیار یزید سلب شود. دشمن هم نقشه می‌کشد اما امام آن‌ها را به زمین بازی خودش می‌آورد و با همهٔ بزرگی و وسعت نقشه‌ای که دارند، آن‌ها را درون نقشهٔ خودش گم و منحل می‌کند. 🔺 اولیای خدا نه هیچ‌وقت از دشمن شکست می‌خورند و نه درون طرح دشمن بازی می‌کنند. حتی شکست ظاهری هم در کار نیست؛ اصلا شکستی نیست؛ چون کاملا نقشهٔ دشمن را می‌بینند و آن نقشه را درون کار بزرگ‌تر خودشان منحل می‌کنند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۵ تا ۲۷ #⃣
✳️ انسان باید عمل را نگهبانی کند تا خالص شود 🔻 «اخلاص» یعنی کاری که انسان انجام می‌دهد، دنبال مدح و ذم مردم نباشد؛ مردم مدحش کنند یا نکنند؛ مذمت کنند یا نکنند؛ تعریف کنند یا تکذیب کنند. اگر دل انسان دنبال تعریف و تکذیب مردم است، هنوز نمی‌تواند خالصانه عمل بکند. ‼️ فرموده‌اند «الْإِبْقَاءُ عَلَى الْعَمَل حَتَّى يَخْلُصَ أَشَدُّ مِنَ الْعَمَل»، ابقاء در عمل که این عمل خالص بشود، از خود عمل دشوارتر است. اینکه انسان نماز شب بخواند، ده سال، بیست سال یا چهل سال نماز اول وقت بخواند، یا مطالعه بکند و شب‌ها نخوابد، مشغول تحقیق باشد و باسواد شود، کار آسانی نیست؛ ولی دشوارتر این است که انسان نگهبانی عمل را بکند که عمل برای خدا باشد و از دست نرود؛ اگر عمل برای خدا انجام داده است، بعدش ریا نیاید. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۱۵ و ۱۱۶ #⃣