eitaa logo
ساکنین پلاک "8"
252 دنبال‌کننده
12هزار عکس
6.1هزار ویدیو
100 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ اگر از نتایج عمرت بهره‌مند می‌شوند، تو زنده‌ای! 🔻 حقیقتِ یک چیز و به است. تا زمانی که دیگران از اثر تو، از مؤسسه‌ی تو، از مدرسه‌ی تو، از تو و از بهره‌مند می‌شوند، تو زنده‌ای. ما امروز با وجود آموزه‌های (ص) با او زندگی می‌کنیم، ما امروز با (ع) زندگی می‌کنیم. ما با خیّرانی زندگی می‌کنیم که به بشر خدمت کردند و آسایش و علم را برایش فراهم کردند. ما با آنان زندگی می‌کنیم و آنان نیز با ما زندگی می‌کنند. 🔸 بنابراین انسان در است مگر کسی که عمرش را چون سرمایه‌ای تقدیم می‌کند و بیشتر از عمرش دریافت می‌کند. آدمی در خسران است، مگر آنان. هستند کسانی که موقتا و برای مدتی می‌برند اما و دوری ابدی از خسران منحصر در آنان است. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۴۵ و ۱۴۶ @pellake8
✳️ ایمان به خدا مستلزم پذیرفتن مسئولیت‌های اجتماعی است 🔻 مستلزم پذیرفتن است و این از ژرفای ایمان است. تنها کافی نیست که بگوییم الحمدلله من ملتزم به هستم و نمازم را می‌خوانم، روزه‌ام را می‌گیرم اما در عین حال همه‌ی آنچه را در پیرامونم می‌گذرد و بر مردم می‌رود نادیده بگیرم. بی‌احترامی به یتیم و رسیدگی نکردن به او و راندنش و بی‌توجهی به مسکین، انکار است. 🔸 مؤمن به خدا، مسئولیت‌های اجتماعی‌اش را برعهده می‌گیرد و ایمانش مستلزم توجه به جامعه است. بسیارند کسانی که تلاش می‌کنند میان این مفاهیم پیوند برقرار سازند و آن‌ها را از انسان دور سازند. این افراد می‌گویند که دین رابطه‌ی قلبی با خداوند است و آن را با زندگی عادی ما کاری نیست. هرگز چنین نیست بلکه ایمان ما با زندگی عادی ما کاملا در پیوند است. فعالیت‌های اجتماعی ما از ایمان به خدا ریشه می‌گیرد. این است ایمانِ درست، ایمان زنده، ایمان تپنده و غیر از این، ایمانِ مُرده است، ایمان فاسد، ایمان خواب، و این‌ها اصلا ایمان نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۹۳ تا ۹۵ #⃣ @pellake8
✳️ در رمضان برای مواجه‌شدن با دریای جامعه تمرین می‌کنیم 🔻 وقتی می‌خواهیم به کودکی شنا بیاموزیم، ابتدا او را در برکه‌ای کوچک رها می‌کنیم تا در این مکان کوچک و کم‌عمق، با راهنمایی مربی شنا یاد بگیرد. پس از آنکه کودک شناکردن در این مکان را آموخت، اجازه می‌دهیم در دریا هم شنا کند. تمرین مسئله‌ای اساسی در زندگی انسان است. تمرینی است برای انسان در برابر و و و . 🔸 ازاین‌رو است که قرآن می‌گوید «وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ» (بقره، ۴۵) مقصود از صبر، روزه است. یعنی اگر می‌خواهید در در اجتناب از محرمات موفق باشید، از روزه یاری جویید. بنابراین، آنچنان که در برکه‌ای کوچک برای مواجهه با دریا تمرین می‌کنیم، در نیز برای مواجه‌شدن با دریای تمرین می‌کنیم. در رمضان تمرین می‌کنیم تا پس از آن وارد جامعه شویم و محرمات را ببینیم و از آن‌ها دوری کنیم؛ شهوات را ببینیم و از آن‌ها اجتناب کنیم. این است هدف روزه. اسلام می‌خواهد که مسلمان در جامعه حضور داشته باشد و منحرف نشود. و و حضور نداشتن در جامعه فضیلتی ندارد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۶۵ تا ۲۶۷ #⃣ @pellake8
✳️ دین این است؛ نه بیشتر و نه کمتر! 🔻 در واقع است که خداوند از سر عنایت به انسان ارزانی می‌کند تا در این کره‌ی خاکی، خوش و سعادتمندانه داشته باشد. دین این است؛ نه بیشتر و نه کمتر. 🔸 دین، مسیر درستی است که برای ما ترسیم شده، تا از و و خود شویم. نیز، در درست قدم برداریم و به درست برسیم. ما باید هدفی در زندگی داشته باشیم تا از هیچ بُعدی از خود نکنیم. این تفسیرِ دینیِ دین است. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۱۸۶ @pellake8
✳️ قرآن می‌خواهد آدمی را بیدار کند! 🔻 آدمی در این دنیا، به‌خصوص هنگام نزول این آیات (آیات سوره زلزله) به «مادیات» و «زندگی عادی» و «زیاده‌خواهی» و «تفاخر به عده‌ی جمعیت» سرگرم بود. انسانِ غوطه‌ور در «زندگی مادی» و یا «خواب» که به این دنیا مشغول است و از پیروزی‌های مادی‌اش و افزون‌طلبی‌هایش مست است، چنین انسانی به «تکانی شدید» نیاز دارد، تا «آگاه» و «بیدار» شود، و در این هنگام متوجه تفسیر قیامت می‌شود. 🔸 از این رو، در این سوره‌ها روش‌های گوناگونی برای تکان دادن و بیدار کردن آدمی به کار می‌رود، تا اینکه او را متوجه معاد کند. گاهی با عبارت «الهاکم التکاثر» گاهی با عبارت «القارعة مالقارعة» و گاهی نیز با تصویرسازی از یورشی شگفت: «والعادیات ضبحا» قرآن با این روش می‌خواهد آدمی را بیدار کند، و پس از آنکه بیدار شد، به او نشان می‌دهد که کجاست و به او می‌گوید که «قیامت» و «محاسبه» را در پیش رو داری. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۱۷
✳️ ایمان به خدا مستلزم پذیرفتن مسئولیت‌های اجتماعی است 🔻 «ایمان به خدا» مستلزم پذیرفتن «مسئولیت‌های اجتماعی» است و این از ژرفای ایمان است. تنها کافی نیست که بگوییم الحمدلله من ملتزم به واجبات هستم و نمازم را می‌خوانم، روزه‌ام را می‌گیرم اما در عین حال همه‌ی آنچه را در پیرامونم می‌گذرد و بر مردم می‌رود نادیده بگیرم. بی‌احترامی به یتیم و رسیدگی نکردن به او و راندنش و بی‌توجهی به مسکین، انکار دین است. 🔸 مؤمن به خدا، مسئولیت‌های اجتماعی‌اش را برعهده می‌گیرد و ایمانش مستلزم توجه به جامعه است. بسیارند کسانی که تلاش می‌کنند میان این مفاهیم پیوند برقرار سازند و آن‌ها را از انسان دور سازند. این افراد می‌گویند که دین رابطه‌ی قلبی با خداوند است و آن را با زندگی عادی ما کاری نیست. هرگز چنین نیست بلکه ایمان ما با زندگی عادی ما کاملا در پیوند است. فعالیت‌های اجتماعی ما از ایمان به خدا ریشه می‌گیرد. این است ایمانِ درست، ایمان زنده، ایمان تپنده و غیر از این، ایمانِ مُرده است، ایمان فاسد، ایمان خواب، و این‌ها اصلا ایمان نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۹۳ تا ۹۵ #⃣ @pellake8
✳️ در رمضان برای مواجه‌شدن با دریای جامعه تمرین می‌کنیم 🔻 وقتی می‌خواهیم به کودکی شنا بیاموزیم، ابتدا او را در برکه‌ای کوچک رها می‌کنیم تا در این مکان کوچک و کم‌عمق، با راهنمایی مربی شنا یاد بگیرد. پس از آنکه کودک شناکردن در این مکان را آموخت، اجازه می‌دهیم در دریا هم شنا کند. تمرین مسئله‌ای اساسی در زندگی انسان است. «روزه» تمرینی است برای انسان در برابر «محرمات» و «واجبات» و «هواها» و «شهوات». 🔸 ازاین‌رو است که قرآن می‌گوید «وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ» (بقره، ۴۵) مقصود از «صبر»، روزه است. یعنی اگر می‌خواهید در زندگی اجتماعی در اجتناب از محرمات موفق باشید، از روزه یاری جویید. بنابراین، آنچنان که در برکه‌ای کوچک برای مواجهه با دریا تمرین می‌کنیم، در «ماه رمضان» نیز برای مواجه‌شدن با دریای جامعه تمرین می‌کنیم. در رمضان تمرین می‌کنیم تا پس از آن وارد جامعه شویم و محرمات را ببینیم و از آن‌ها دوری کنیم؛ شهوات را ببینیم و از آن‌ها اجتناب کنیم. این است هدف روزه. اسلام می‌خواهد که مسلمان در جامعه حضور داشته باشد و منحرف نشود. انزوا و عزلت‌نشینی و حضور نداشتن در جامعه فضیلتی ندارد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۶۵ تا ۲۶۷ #⃣
✳️ ایمان به خدا مستلزم پذیرفتن مسئولیت‌های اجتماعی است 🔻 «ایمان به خدا» مستلزم پذیرفتن «مسئولیت‌های اجتماعی» است و این از ژرفای ایمان است. تنها کافی نیست که بگوییم الحمدلله من ملتزم به واجبات هستم و نمازم را می‌خوانم، روزه‌ام را می‌گیرم اما در عین حال همه‌ی آنچه را در پیرامونم می‌گذرد و بر مردم می‌رود نادیده بگیرم. بی‌احترامی به یتیم و رسیدگی نکردن به او و راندنش و بی‌توجهی به مسکین، انکار دین است. 🔸 مؤمن به خدا، مسئولیت‌های اجتماعی‌اش را برعهده می‌گیرد و ایمانش مستلزم توجه به جامعه است. بسیارند کسانی که تلاش می‌کنند میان این مفاهیم پیوند برقرار سازند و آن‌ها را از انسان دور سازند. این افراد می‌گویند که دین رابطه‌ی قلبی با خداوند است و آن را با زندگی عادی ما کاری نیست. هرگز چنین نیست بلکه ایمان ما با زندگی عادی ما کاملا در پیوند است. فعالیت‌های اجتماعی ما از ایمان به خدا ریشه می‌گیرد. این است ایمانِ درست، ایمان زنده، ایمان تپنده و غیر از این، ایمانِ مُرده است، ایمان فاسد، ایمان خواب، و این‌ها اصلا ایمان نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۹۳ تا ۹۵ #⃣
✳️ در رمضان برای مواجه‌شدن با دریای جامعه تمرین می‌کنیم 🔻 وقتی می‌خواهیم به کودکی شنا بیاموزیم، ابتدا او را در برکه‌ای کوچک رها می‌کنیم تا در این مکان کوچک و کم‌عمق، با راهنمایی مربی شنا یاد بگیرد. پس از آنکه کودک شناکردن در این مکان را آموخت، اجازه می‌دهیم در دریا هم شنا کند. تمرین مسئله‌ای اساسی در زندگی انسان است. تمرینی است برای انسان در برابر و و و . 🔸 ازاین‌رو است که قرآن می‌گوید «وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ» (بقره، ۴۵) مقصود از صبر، روزه است. یعنی اگر می‌خواهید در در اجتناب از محرمات موفق باشید، از روزه یاری جویید. بنابراین، آنچنان که در برکه‌ای کوچک برای مواجهه با دریا تمرین می‌کنیم، در نیز برای مواجه‌شدن با دریای تمرین می‌کنیم. در رمضان تمرین می‌کنیم تا پس از آن وارد جامعه شویم و محرمات را ببینیم و از آن‌ها دوری کنیم؛ شهوات را ببینیم و از آن‌ها اجتناب کنیم. این است هدف روزه. اسلام می‌خواهد که مسلمان در جامعه حضور داشته باشد و منحرف نشود. و و حضور نداشتن در جامعه فضیلتی ندارد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۲۶۵ تا ۲۶۷ #⃣