🚩 به بهانه شهادت وزیرکبیر والای ايرانی #امیر_کبیر ۲۰دی مصادف است با شهادت میرزا تقی خان امیرکبیر، ستارۀ بی نظیر تاریخ ایران زمین که به عنوان صدراعظم ایران درخشید و در کمتر از #سه_سال_و_دو_ماه بعد از شروع صدارتش خاموش شد. آشپززاده ای که به دلیل استعدادش مورد توجه قرار گرفت و توسط قائم مقام، والامقامی آگاه و وطن پرست شد. تاریخ ایران، میرزا تقی خان امیرکبیر را رادمردی #اصلاح_گر می داند که عاشق پیشرفت و تعالی ایران بود و جان بر سر دفاع از آزادی و استقلال کشور گذاشت. مورخان، عموماً دربارۀ اخلاق وارسته و درایت و کفایت سیاسی امیر، اتفاق نظر دارند و در شرح #خدمات_بزرگ او در عرصه های #سیاسی، #اقتصادی، #نظامی و #قضایی، و تکاپوی مؤثرش در #اصلاح_امور_شهری و #اخلاق_مدنی، اخذ دانش و #تجارب_مثبت_غربی، و #تقویت_بنیادهای_صنعت_و #اقتصاد_ملی، داد سخن داده اند. ➕بر این همه، باید #مدارا و #رواداری وی با #اقلیتهای_رسمی_کشور ، و #تلاش_در_حفظ_حقوق_شهروندی آنان را افزود. اما آن هنگام که #بابیان در اواخر دوران محمد شاه در مناظره های علمی عاجز ماندند، دست به فتنه انگیزی زدند و به #قتل_عام_مسلمانان در شهرهای زنجان و نیریز و یزد و روستاهای مازندران پرداختند که از جمله وقایع دردناک بود. در این هنگام، امیرکبیر آن اقدام مبارک را در سرکوب بابیان -که فرقه ای ساخته و دست پرورده استعمار بریتانیا بود- انجام داد. او به واسطه حمزه میرزا حاکم تبریز فتاوایی از علمای شیخیه آن دیار گرفت و باب به همراه محمد علی زنوزی در ۱۲۶۶ در تبریز به دار آویخته شد. هرچند امروز برای اهل تحقیق روشن است که فرقه بهائیت پیوند با #استعمار_بریتانیا رابطه داشته و دارد و به عنوان ابزاری «مذهب گونه» در جهت بسط تفکر استعماری غرب عمل می کند؛ اما این روشنایی امروزین در آن روز آغازین وجود نداشت و امیر کبیر با درایت و بصیرت، هم از جهت بدعت در دین و هم به لحاظ پیوند آنان با دولت بریتانیا، آنان را خطرناک تشخیص داد و به سرکوب و دفع فتنه پرداخت که تاکنون بهائیان کینه و عداوت خاصی از این مرد بزرگ به دل گرفته اند. بهائیان در آغاز، مورد توجه دو دولت انگلیس و روس بوده و از حمایات بی دریغ هردو بهره می بردند، از این رو بهائی ها دولت انگلیس را دولت فخیمه، دولت قاجار بعد از امیر کبیر را دولت عِلّیّه و دولت روس را دولت بَهیّه نامیدند. آنان به عکا رفتند تا بعدها در پیوند با #یهود_صهیونیسم همچنان زیر چتر حمایت بریتانیا باقی بمانند. مرحوم امیرکبیر، با سرکوب قاطع فتنه بابیان و اعدام باب و تبعید بهاء همراه با انجام برخی اصلاحات سیاسی - اجتماعی در کشور در چند سال نخست سلطنت ناصرالدین شاه، برای همیشه راه را بر پیشرفت این گروه در تاریخ ایران بست. این نقش بی بدیل از چشم بابیان و بهائیان مخفی نمانده و او را آماج کینه توزی و فحاشی آنان ساخته است. به قول نورالدین چهاردهی: «بابی ها و بهائیانِ سرسخت، دشمن آشتی ناپذیرند. کذا و میرزا تقی خان امیرکبیر و ناصرالدین شاه را لعن فرستند و این دو تن را مانند یزید و شمر می نگرند». سخن دکتر فریدون آدمیت نیز مؤید اظهارات چهاردهی است: «امیر شورش بابیه را برانداخت.» نقل است که باب چيزهايي از غیب هم میگفت، امیر متوجه شد که او با اجنه کافر در ارتباط است، او را برای مناظره دعوت کردو پیشتر، از سرکه و چیزهای دیگری که جنیان را دور میکند، دور محل مناظره ریخت، باب در آنجا عاجز ماند و زبانش بسته شد. پی نوشت : این روزها چقدر دیده اید در فضای مجازی یا فیلم ها، کوچک کردن امیر کبیر یا ناصرالدین شاه را..... 🤔 آیا بهاییان هیچ کاره هستند ⁉️ مراقب تحریف اطلاعات تاریخی تان از طریق فیلم های زن محور و مطالب فیک باشید📛 #پروژه_نفوذ @pemamhasanh14kh