👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩ 👋👀بچھ‌مثبٺ👀👋 #به_قلم_بانو #قسمت27 #سارینا بلاخره به بیمارستان رسیدیم و با کمک سامیار و امیر وارد بیمارستان شدیم. روی تخت دراز کشیدم و پرستار امیر و سامیار و بیرون انداخت و انقدر خسته بودم که چشمام بسته شد و چیزی نفهمیدم. چشم که باز کردم رو تخت بودم با لباس بیمارستانی و دستم که باندپیچی بود و سامیار که روی صندلی نشسته بود و با خشم داشت نگاهم می کرد. عنرژی رفته شده ام انگار برگشته بود و با اخم نگاهش کردم و گفتم: - ها چیه؟خوشکل ندیدی؟تو که هیچ دختری رو نگاه نمی کنی ولی همش زل می زنی به من فکر کنم زیباترین دختری باشم که دیدی ها نکنه عاشقم شدی؟ بعد نیشخند زدم با همون خشم ش گفت: - چرت و پرت هات تمام شد؟نه می دونی دختر به احمقی و چرتی تو ندیدم انقدر که از تو حالم بهم می خوره از هیچ دختری حالم بهم نمی خوره! الانم اگه اینجام واسه عملیاتمه بلایی سرت نیاد جواب عمو رو چی بدم و گرنه می مردی هم نمی یومدم . حس کردم با حرف هاش یه چیزی دورنم خورد شد. اشک ناخودگاه توی چشم هام جمع شد که چشاش رنگ تعجب گرفت پوزخندی با چشای اشکی زدم و گفتم: - از کوه یخی غیر تو بجز این چیزی انتظار نمی رفت! به خاطر تو هم نیست که من دارم عملیات و کمکت می کنم به خاطر دوستای مدرسمه که اسیب نبینن الانم برو بیرون نترس خوبم خودمم جواب مامان و بابامو می دم جناب سرگرد. پوف کلافه ای کشید و رفت بیرون. اشکام از گوشه چشمم سر خورد و افتاد روی بالشت. چرا انقدر دوست داره منو اذیت کنه؟ چرا انقدر از من متنفره؟مگه من چیکارش کردم؟ تا اخر ساعت که مرخص شدم دور و ورم افتابی نشد و اصلا نگاهم نمی کرد فقط زمین و نگاه می کرد. امیر کار های ترخیص و انجام داد و سوار ماشین شدیم. امیر با خنده گفت‌: - شجاع شدیا سارینا! جواب شو ندادم حوصله هیچی رو نداشتم. جلوی خونه اقا بزرگ پارک کرد مامان اینا رو گفته بود بیان اینجا تا بقیه بتونن مامانمو اروم کنن. طوفان تازه قراره شروع بشه! درو باز کردم و اولین نفر رفتم داخل. مامان سریع بلند شد و با دیدن من خشکش زد. چیزیم نبود که فقط دستم باند پیچی شده بود از گردن ام اویزون بود زیر چشام به خاطر خون ی که از دست داده بودم گود و کبود شده بود رنگ مم رنگ میت بود همین! بی حال افتاد روی مبل که با دو رفتم سمت ش. زن عمو سریع تو صورت مامان اب ریخت . اب دهنمو قورت دادم که شروع کرد به گریه کردن. همه شکه شده بودن. اقا بزرگ با خشم رو به سامیار گفت: - کجا تصادف کردی بابا جان؟ دستت که نشکسته؟ متعجب گفتم: - تصادف؟ من که تصادف نکردم دستم تیر خورده. چشای اقا بزرگ گرد شد و مامان راستکی از هوش رفت. لب مو گاز گرفتم زن عمو انقدر شکه شده بود رنگ ش پرید . بابا اب ریخت تو صورت مامان و بعد یه ربع مامان بهتر شد چه بهتر شدنی فقط گریه می کرد. اقا بزرگ گفت: - سامیار تو کدوم جهنمی بود که این بچه تیر خورد؟ مامان با گریه گفت: - نمی زارم نمی زارم دیگه دخترم تو این کار شرکت کنه تمام. عمو با خشم به سامیار نگاه کرد. به سامیار نگاه کردم که با پوزخند به جلوی پام نگاه می کرد! حتما فک کرده من کیف می کنم همه اونو مقصر کردن! بلند شدم و گفتم: - سامیار با من نبوده مقصر هم نیست خودم رفتم دنبال خلافکار ها . مامان داد زد: - ساکت باش بچه!