دغدعه های فرهنگی ۳ "مسجد را چه کار کنیم؟" امروزِ روز همه می بینیم که عموم مسجد ها کارکرد سالهای گذشته را ندارند مسئله اول #آسیب_شناسی است، چه کار کردیم یا نکردیم که این طور شد؟ دو سه بعد به نظرم می رسد؛ یک - #روحانی مسجد مشکل اصلی است! دو دقیقه به اذان یا حتی بعد از اذان پیدایش می شود چهارتا دولا و راست می شود و می رود، خدا پدرش را بیامرزد اگر یک سخنرانی ٣ دقیقه ای هم بکند. مستندها، خاطرات و کتاب های مربوط به سالهای انقلاب را ببینید، روحانیت یک جور خاصی در مردم بود مثل شهید اژه ای که مستندش را ریپلای کرده ام. بازی و تفریح بچه های محل در مسجد بود، درس خواندنشان، کار فرهنگی شان، خلاصه همه چیز و روحانیون جوان پشت بچه ها بودند. یک عیب دیگر اینکه امام جماعت به نظرم بعد از نمازش باید پشت به قبله کند و رو به مردم بشیند و بگوید بسم الله مثلا نیم ساعت درخدمتم هرکس کاری دارد بیاید نه اینکه نماز تمام شده و نشده غیبش بزند! دو - #هیئت_امنا ... خدا لعنت کند بعضی ها را که به اسم خدا و سید الشهدا، خون خدا و سرمایه خدا را حیف می کنند... در همین اثنا اضافه کنید اینکه در مسجد یک ربع تا نیم ساعت قبل و بعد نماز بیشتر باز نیست... پس کِی جوان در مسجد پیدایش شود؟ سه - #برنامه نداریم! غالبا می خواهیم فقط یک کاری بکنیم و اسیر این هستیم که چه شکلی، مثلا چهار تا گلدان بزاریم، سربند از آقای فلانی بگیریم، بنر فلان و بهمان... اما #محتوا؟! حالا فرض محتوا هست برنامه ریزی پشتش؟ شناخت جامعه هدفش؟ یک پسری یک بار سراغ کلاس های آموزش عقاید یا تبیین مسائل سیاسی و تدریس ایدئولوژی اول انقلاب را از من می گرفت اینکه در کتاب های مدرسه خبری نیست شما که بلدید چرا #کلاس در مسجد نمیزارید؟! حرف حق بود و جواب؟