#توبه : آن کس که بیدار شد، می‌بیند که چه‌ها کرده، و چه قدر دور از حق و حقیقت بوده؛ چه می‌توان کرد، جز توبه؟

#توبه : توبه با #شناخت گناه حاصل می‌شود؛ به این که بداند با گناه، از عصمت و حمایت خداوند، خارج می‌شود؛ با از دست دادنِ عصمت الهی، چه چیزی برای ما می‌ماند؟

#توبه : هر روز در نماز می‌خوانیم که «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ»؛ ما را به آن صراط مستقیم، هدایت فرما... اما گناه، ما را از عصمت الهی دور‌ می‌کند؛ و بدون این عصمت، از آن صراط مستقیم، بی‌بهره‌ایم...

#توبه : گناه، یک سو؛ و اصرار بر آن، سوی دیگر! اصرار، ما را از توبه باز می‌دارد.

#توبه : تو اهل ایمانی! تو بیداری! با گناه که دشمن خدا، و دشمن تو نیز هست، دوستی نکن! به دشمنت محبت مکن! مگر برای خدا به راه نیفتادی؟ به راهزنان مسیر، لبخند مزن!

#توبه : نفرین به آن گناهی، که ز چشمت، مرا ربود... از چشم تو، از چشم امامم، حتی ز پیش خودم هم، مرا ربود.

#توبه : و از شرایط توبه، ◀️ پشيمانی ◀️ و عذرخواهى ◀️ و بركندن خود از گناه، و از افرادی است، که مرا به گناه نزدیک می‌کنند‌.

حقیقت #توبه : در پس توبه، حقایقی است که آن را حفظ می‌کنند و آن را جان می‌بخشند. اولین حقیقت توبه، بزرگ دانستنِ جنایت است، هرچند که غافلان، آن را کوچک شمارند؛ چراکه گناه، امتدادِ حیاتِ دینی ما را، از ما می‌گیرد.

حقیقت #توبه : حقیقت دوم این است که توبه‌ی خود را، کامل و جامع نداند! و آن را متهم به نقص کند؛ پس در تکمیل آن، تلاش کند.

حقیقت #توبه : اگر کسی از خداوند، طلب بخشش می‌کند، خود نیز باید بخشنده باشد. حقیقت سوم توبه، پذیرش عذر مخلوقاتِ خداوند است، و گذشت از همه‌ی ظلم‌هایی که شاید در حق او شده باشد.

اسرار حقیقت #توبه : حقیقتِ توبه نیز، باز باطن و اسراری دارد؛ اولین سر این است که توبه را از «طلب مقام پیش مردم» جدا کند. بسیار می‌شود که برای حفظ آبرو، یا حفظ شخصیت و ...، توبه می‌کنیم؛ و این توبه، باید از گرد ریا، خالص شود. اگر هیچ کسی در عالم نبود، باز هم توبه می‌کردیم؟

اسرار حقیقت #توبه: و چون مقصد خداست، راه را نهایتی نیست. پس توبه باید کرد، و از توبه توبه، و باز ...