#روایات_قلب 3⃣ فی الکافی: مُحَمَّدُ بْنُ‌ يَحْيى‌، عَنِ‌ الْعَمْرَكِيِّ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ ، عَنْ‌ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ جَعْفَرٍ : عَنْ‌ أَبِي الْحَسَنِ‌ مُوسى‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌، قَالَ‌: «إِنَّ‌ اللّهَ‌ خَلَقَ‌ قُلُوبَ‌ الْمُؤْمِنِينَ‌ مَطْوِيَّةً‌ مُبْهَمَةً‌ عَلَى الْإِيمَانِ‌ ؛ فَإِذَا أَرَادَ اسْتِنَارَةَ‌ مَا فِيهَا نَضَحَهَا بِالْحِكْمَةِ‌ ، وَ زَرَعَهَا بِالْعِلْمِ‌ ، وَ زَارِعُهَا وَ الْقَيِّمُ‌ عَلَيْهَا رَبُّ‌ الْعَالَمِينَ‌ ». در کتاب کافی،‌ نقل شده که امام موسی بن جعفر علیه السّلام فرمود: به راستی خداوند دل‌های مؤمنان را پیچیده و دربسته به ایمان آفرید، پس هرگاه بخواهد آنچه در آن است بدرخشد، با حکمت آبیارش کند و تخم علم در آن بیفشاند و پروردگار جهانیان، کشت کار و سرپرست آن است. سند: افراد ذکر شده در سند، همه از نظر علمای رجال، موثق هستند. ولی یک ابهامی دارم که چطور الْعَمْرَكِيِّ‌ بْنِ‌ عَلِيٍّ‌ که از اصحاب امام حسن عسکری است، از عَلِيِّ‌ بْنِ‌ جَعْفَرٍ که از اصحاب امام رضا و امام صادق است، نقل کرده؟ شاید بین این دو نفر، کسی بوده که در سند، جا افتاده! در کل سند خوبه! حاشیه: #شاید بتوان از این حدیث، این نتایج را گرفت: ۱) ایمان مربوط به قلب است! در جای دیگری از وجودمان، دنبالش نگردیم! ۲) ایمان، یه جایی اون پشتا، مخفی است! دم دستی و جلوی چشم نیست! پس اگر احساس می‌کنیم که ایمان را راحت تشخیص می‌دیم، یه جای کار می‌لنگه! چه در خود، و چه در دیگری! ۳) با توجه به این حدیث، شاید بشه گفت، منظور از حدیث اول که گفتند «در اوقاتی، قلب از ایمان و کفر، خالی می‌شه» اینه که ایمان، اون پشت مشتآ، مخفی می‌شه. ولی در هر حال، نسبت این دو روایت، باز نیاز به فکر و تامل داره! آیا همیشه ایمانی در اون پشت‌ها هست، یا اصلا فقط قلب مومن، این حالیه که همیشه یه ایمانی اون پشتآ داره، ولی دیگران، ایمانشون میاد و می‌ره؟ به نظر باید هم به قلب خودمون هی نگاه کنیم،‌ و‌ هم به دیگر آیات و روایات! ۳) روشن شدن و آشکار شدن ایمان، به دست خداست. یعنی حتی مومن هم، به خودی خود، ایمانش آشکار نمی‌شه. ۴) تهش هم که ایمان روشن می‌شه، خودش را با چیز دیگری نشون می‌ده! تخم علم درش می‌کارند و با حکمت اون تخم را آب می‌دند! اگر ایمانی باشه، این تخم، رشد می‌کنه! پس شکوفایی علمی، ایمان نیست! ایمانی ویژگی مخفی قلبی است که تخم علم را که درش بکاری و با حکمت آبش بدی، درختی ازش در میاد! ۵) پس اگر قلبی ایمان داشت، در زمان مناسب، علم و حکمت، درش جای می‌گیره! اما آیا می‌شود «کسی را با علم و حکمت، مومن کرد»؟ شاید ظاهر حدیث این باشه که: نمی‌شه! بلکه بالعکس «با ایمان، علم به ثمر می‌رسه!» پس آیا اصلا می‌شود کسی را مومن کرد؟ نمی‌دونم! اما ایمان مومن را، با علم و حکمت، می‌شه آشکار کرد. به اذن خدا. http://noo.rs/iJ5TK