eitaa logo
آشنایی با حکمت
83 دنبال‌کننده
124 عکس
15 ویدیو
116 فایل
ارتباط با من : @samanmasoomi فایل دوره‌های قدیمی کانال را می‌توانید از آرشیو تلگرام دریافت کنید: https://t.me/PhilosophyStart
مشاهده در ایتا
دانلود
5⃣ فی الکافی: عِدَّةٌ‌ مِنْ‌ أَصْحَابِنَا، عَنْ‌ أَحْمَدَ بْنِ‌ مُحَمَّدِ بْنِ‌ خَالِدٍ، عَنِ‌ ابْنِ‌ فَضَّالٍ‌، عَنْ‌ أَبِي جَمِيلَةَ‌ ، عَنْ‌ مُحَمَّدٍ الْحَلَبِيِّ‌: عَنْ‌ أَبِي عَبْدِ اللّهِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌، قَالَ‌: إِنَّ‌ الْقَلْبَ‌ لَيَتَجَلْجَلُ‌ فِي الْجَوْفِ‌ يَطْلُبُ‌ الْحَقَّ‌؛ فَإِذَا أَصَابَهُ‌ اطْمَأَنَّ‌ وَ قَرَّ. ثُمَّ‌ تَلَا أَبُو عَبْدِ اللّهِ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ هذِهِ‌ الْآيَةَ‌: «فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ وَمَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَآءِ [كَذَٰلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ] » (انعام: ١٢٥) در کتاب کافی، نقل شده که: امام صادق علیه السّلام فرمود: به راستی قلب در درون انسان پریشان و لرزان است و را می‌جوید، پس هرگاه بدان رسد، آرامش یابد و قرار گیرد؛ سپس حضرت این آیه را خواند: «پس هر كه را خدا بخواهد هدایت كند، سینه‌اش را برای اسلام بگشاید ( ) و هر كه را بخواهد در گمراهی [وا] گذارد، سینه‌اش را تنگ و تنگ‌تر گرداند چنان كه گویی در آسمان بالا می‌رود. [خدا این چنین بر كسانی كه ایمان نمی‌آورند پلیدی می‌نهد.]» (انعام: ۱۲۵) سند: بغیر از ابی جمیله، که ابهام کمی دارد، باقی روات، خیلی عالی و موثق هستند؛ در کل سند، خوبه. حاشیه: شاید بتوان چنین استنباط کرد که: ۱) باید به حال سینه (صدر) که محل قلب است هم، توجه کرد. گاهی سعه صدر داریم که هر حقی را می‌پذیریم، و تسلیم آن می‌شویم، و شوق بیشترش را داریم. و گاهی حق بر ما سنگینی می‌کند و هی به در و دیوار می‌زنیم تا بگوییم «خیر! چنین حقی نیست!» در این حالت، همان تنگی سینه را در خود حس می‌کنیم. بلکه گاهی آنچنان حق بر ما سنگینی می‌کند که حتی می‌گوییم «اصلا کی به حق می‌تونه برسه!؟! کی گفته تو به حق رسیدی؟!» تا خودمون را راحت کنیم. ۲) هر چه تلاش کنیم که از حق دور شویم، و راه وصول را نبینیم، بیشتر در تنگنا و تزلزل قرار می‌گیرم. اگر حق را به قلب برسانیم، قلب آرام می‌گیرد. ۳) هدایت و عدم هدایت، همراه با و عدم حق‌گرایی است. اگر کسی حق‌گرا بود، و شرح صدر نسبت به حق داشت، هدایت پیدا می‌کند، وگرنه، کسی که خداوند به او شرح صدر ندهد و حق‌گرا نباشد، از هدایت الهی، محروم می‌شود. ۴) خداوند، شرح صدر و حق‌گرایی را از کسانی که ایمان نمی‌آورند، می‌گیرد، تا پلیدی بر آن‌ها نهاده شود. شرح صدر و حق‌گرایی یعنی تسلیم ای باشم. و چیزی را بر حق، ترجیح ندهم. http://noo.rs/BPkGy