🔷 به مناسبت روز بزرگداشت #ملاصدرا، بزرگ‌ترین فیلسوف شیعه. ملاصدرا در مقدمه‌ی تفسیر سوره‌ی واقعه، چنین می‌گوید: ...من در گذشته بسیار مشغول تحقیق و تکرار بودم و به خواندن کتاب‌های حکما (:کسانی که اهل بحث نظری هستند [: #فلاسفه ]) بسیار پایبند بودم، تا این حد که فکر می‌کردم چیزی به دست آوردم!! اما زمانی که اندکی #بینا شدم، و به احوال خود #نگریستم، خود را دیدم (که اگر چه به چیزی از شرایط مبدء و منزه بودن آن از صفات ممکنات و حدوث، و چیزی از احکام قیامتِ ارواح انسانی رسیده باشم، اما) خالی از علم به حقیقت، و حقایقِ آشکار هستم! همان حقایقی که فقط با #چشیدن و #یافتن، قابل ادراک است، که در قرآن و سنت وارد شده؛ مانند شناخت خداوند، و صفات او، و اسماء او، و کتب او و فرستادگان او، و شناخت نفس و احوال آن از قبیلِ قبر و بعث و حساب و میزان و صراط و بهشت ​​و جهنم و ...، که حقیقت آنها جز از راه تعلیم خداوند، به دست نمی‌آید، و جز به نور نبوت و ولایت، روشن نمی‌شود. ✅ تفاوت علومِ اهل #نظر [:فلاسفه] با علوم افراد #بینا، همانند تفاوت بین «کسی است که تعریف شیرینی را می‌داند» و «کسی که شیرینی را #چشیده است!» ؛ همانند تفاوت بین «علم به تعریفِ سلامت و اقتدار» و «سالم و مقتدر بودن!» ...